به نقل از «ایکنا»

سنجش مقام مؤمنان بر اساس درجات اخلاص

تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۲۱۱۹۹۸

برای عبادت‌ شرایطی تعیین شده که مهم‌ترین آن، اخلاص در نیت است. اهمیت اخلاص در اعمال، تا آنجاست که عمل بی‌اخلاص، نه تنها مقرب نیست؛ یعنی شخص را به خدا نزدیک نمی‌کند بلکه موجب دور شدن از بساط قرب ربوبی پروردگار نیز می‌شود.
حذیفة بن یمان می‌گوید از پیامبر اکرم(ص) معنای اخلاص را پرسیدم. حضرت فرمود «مُخْبِراً عَنْ جَبْرَئِیلَ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ جبرائیل امین، خبری را از جانب حضرت حق مرحمت کرد که عزّوجلّ فرمود أَنَّهُ قَالَ الْإِخْلَاصُ سِرٌّ مِنْ أَسْرَارِی؛ من از جبرئیل و او از خدا سؤال کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خدای سبحان نیز فرمود اخلاص سری است از اسرار من که در دل محبوب خود قرار می‌دهم».

اخلاص و ریا
یکی از راه‌های شناخت هرچیز، شناخت طرف مقابل آن است. در مقابل اخلاص که صفتی پسندیده و نیکو است، ریا قرار دارد. ریا یعنی اینکه به مردم نشان دهد برای خدا کار می‌کند؛ در حالی که برای خدا نباشد. ریا در متن کارهای عبادی، به بطلان عمل می‌انجامد. از این رو، در عبادت‌ها نیت را شرط می‌کنند و ریا را باطل کننده عمل می‌دانند. در خطبه شعبانیه از رسول خدا(ص) رسیده است که خدا را با نیت‌های صادق و قلب طاهر بخوانید.
از پیامبر اکرم(ص) نقل شده «اِنَّ لِکُلِّ حَقٍّ حَقیقَةُ و ما بلغَ عبدٌ حقیقةَ الاِْخلاصِ حَتّی لا یُحِبُّ أَنْ یُحَمد عَلی شَی ءٍ مِنْ عَمَلِه؛ به درستی که برای هر حقی حقیقتی است و انسان به حقیقت اخلاص نمی‌رسد مگر اینکه تمجید و ستایش مردم را (بر کارهای خود) دوست نداشته باشد».
همچنین در حدیثی از پیامبراکرم(ص) می‌خوانیم «ثلات لایغل علیهن قلب رجل مسلم اخلاص العمل لله عزوجل و النصیحة لائمة المسلمین و اللزوم لجماعتهم؛ سه چیز است که قلب هیچ مسلمانی نباید درباره آن خیانت کند (و همه مسلمین باید آن را رعایت کنند)؛ خالص کردن عمل برای خدا و خیرخواهی برای پیشوایان اسلام و ملازمت جماعت مسلمین و جدا نشدن از آن».
در حدیث دیگری از آن حضرت می خوانیم که اخلاص از اسرار الهی است «الاخلاص سر من اسراری استودعه قلب من احببته من عبادی؛ اخلاص یکی زا اسرار من است و آن را در قلب هر کس از بندگانم را که دوست بدارم به ودیعه می‌گذارم».
امیرمؤمنان علی(ع) می‌فرماید «الاخلاص اشرف نهایة؛ اخلاص باارزش ترین مقامی است که انسان به آن می‌رسد».
حضرت در تعبیر دیگری می‌فرماید «الاخلاص اعلی الایمان؛ اخلاص برترین مقام ایمان است». در تعبیر پرمعنای دیگری از همان امام می خوانیم «فی اخلاص الاعمال تنافس اولوا النهی و الالباب؛ رقابت عاقلان و اندیشمندان با یکدیگر در اخلاص عمل است».

سنجش مقام مؤمنان بر اساس درجات اخلاص
مسئله اخلاص تا آنجا اهمیت دارد که رسول اکرم(ص) تفاوت مقامات مؤمنان را در تفاوت درجات اخلاص می‌شمرد و می‌فرماید «بالاخلاص تتفاضل مراتب المؤمنین». 
امیرمؤمنان علی(ع) نیز آخرین مرحله یقین را اخلاص معرفی می‌کند و می‌فرماید «غایة الیقین الاخلاص».
اخلاص به قدری اهمیت دارد که مقدار مختصری از عمل که با آن باشد سبب نجات انسان می‌گردد؛ چنان که در حدیث رسول خدا(ص) آمده است «اخلص قلبک یکفک القلیل من العمل».
اخلاص تا آن حد اهمیت دارد که علی(ع) آن را عبادت مقربان درگاه خدا می‌شمرد و می‌گوید «الاخلاص عبادة المقربین».

اخلاص در کلام امام صادق(ع) و امام رضا(ع) 
از امام صادق(ع) درباره اخلاص چنین رسیده است «اخلاص به همه اعمال و رفتار انسانی، فضیلت و برتری می‌دهد و موجب قبول شدن اعمال و رضای خداوند می‌شود. پس کسی که خداوند اعمالش را قبول کند و از او راضی باشد، جزو بندگان مخلص خداوند است؛ اگرچه اعمالش خیلی کم باشد ولی اگر خداوند، اعمال کسی را قبول نکند، او مخلص نیست؛ اگرچه اعمالش بسیار باشد».
امام صادق(ع) مي‌فرمايد «اَلاِبْقاءُ علي الْعَمَلِ حَتّي يخْلُصَ اَشَدُّ مِنَ الْعَمَلِ؛ پايداري بر عمل تا آنجا كه خالص شود، سخت‌تر از خود عمل است».
در جای دیگری از امام صادق(ع) روایت است «انسان بنده خالص نمی‌شود مگر اینکه تعریف و تمجید و تکذیب او از طرف مردم در نظرش یکسان باشد چون می‌داند که تعریف و تکذیب آن ها واقعیت را تغییر نمی دهد. پس خوشحال نباش به تعریف کسی چرا که تمجید، مقام انسان را در نزد خدا زیاد نمی‌کند و بی نیازش نمی‌سازد از آنچه برایش مقدر گردیده است».
امام رضا(ع) نیز فرموده «خوشا به حال کسی که خالص گرداند عبادت را و دعا را از برای خدا و دل او مشغول نگردد به آنچه دو چشم او می‌بیند و یاد خدا را فراموش نکند؛ به واسطه آنچه گوش‌های او می‌شنود و دل او محزون نگردد به سبب آنچه خدا به دیگری عطا فرموده است».
این بحث را با حدیث دیگری از امام علی(ع) به پایان می‌بریم که فرمود «طوبی لمن اخلص لله العبادة و الدعاء ولم یشغل قلبه بما تری عیناه، و لم ینس ذکر الله بما تسمع اذناه و لم یحزن صدره بما اعطی غیره؛ خوشا به حال کسی که عبادت و دعایش را برای خدا خالص کند، و قلب خود را به آنچه می بیند مشغول ندارد و یاد خدا را با آنچه می‌شنود، به فراموشی نسپرد، درونش به خاطر نعمت‌هایی که به دیگران داده شده است، غمگین نشود».

انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: خبرگزاری قرآن ایکنا خراسان رضوی معارف اخلاص اسرار الهی امام علی رسول الله قرآن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۲۱۱۹۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرگیجه بزرگ!

«مقام‌های اسرائیلی و رسانه‌های متحدشان، بر این باورند که آنچه در قالب اعتراض علیه جنایات رژیم اشغالگر قدس در نوار غزه در آمریکا و دیگر کشورهای جهان روی می‌دهد، اعتراضی علیه ایدئولوژی غیرانسانی صهیونیسم نیست بلکه باید آن را اعتراضی علیه آیین یهودیت دانست!»

به گزارش ایسنا، به نقل از الف، اعتراضات گسترده ضدصهیونیستی دانشجویی در آمریکا، دانشگاه های مختلف این کشور را در نوردیده و به یک سرگیجه بزرگ هم برای صهیونیست ها و هم دولتمردان آمریکایی تبدیل شده است. اعتراضاتی که در قالب آن ها جامعه دانشگاهی آمریکا علیه جنایات رژیم اشغالگر قدس در نوار غزه خروش کرده و در عین حال خواستار پایان یافتن همکاری های نهادهای دانشگاهی و شرکت های تسلیحاتی آمریکایی با رژیم اشغالگر قدس نیز است. 

این اعتراضات به قدری عمیق و تاثیرگذار بوده که شاهدیم در فرانسه، ایتالیا و استرالیا نیز اعتراضاتی مشابه رخ داده و انتظار می رود که دامنه این اعتراضات گسترده تر هم شود. بیراه نیست اگر بگوییم که این اعتراضات تا حد زیادی هم رژیم صهیونیستی و هم دولت آمریکا را به اصطلاح آچمز کرده است. شاید دستپاچگی قابل توجه نظام حکمرانی در آمریکا در برخورد قهری و امنیتی با اعتراضات دانشگاهیان آمریکایی، عینی ترین جلوه از بن بست راهبردی حکمرانی آمریکایی را در قالب تحولات اخیر و جاری به نمایش بگذارد. 

با این همه، رژیم صهیونیستی نیز در مواجهه با آنچه در دانشگاه های آمریکا می گذرد و به یک جریان فراگیر بین المللی تبدیل شده، صورت هایی از دستپاچگی و البته پاسخ های کلیشه ای را به نمایش گذاشته است. در این رابطه، مقام های ارشد صهیونیست و جریان های رسانه ای متحد آن ها، دو اتهام عمده را علیه اعتراضات دانشجویی در آمریکا مطرح می کنند. 

اولا، آن ها همچون همیشه این اعتراضات را به تقویت جریان یهودی ستیزی در آمریکا و جهان نسبت می دهند. در حقیقت، مقام های اسرائیلی و رسانه های متحدشان، بر این باورند که آنچه در قالب اعتراض علیه جنایات رژیم اشغالگر قدس در نوار غزه، در آمریکا و دیگر کشورهای جهان روی می دهد، اعتراضاتی علیه ایدئولوژی غیرانسانی صهیونیسم نیست بلکه باید آن را اعتراضی علیه آیین یهودیت دانست! روایتی که به هیچ عنوان درست نیست و سال هاست که صهیونیست ها از طریق همسان سازی خود با آیین یهودیت، به دنبال فرار از اعتراضات و انتقاداتی که علیه آن مطرح می شود، بوده اند و از این حربه برای مجازات و برخورد با منتقدان خود نیز استفاده های گسترده ای را انجام داده اند. جالب اینکه گروه های یهودی نیز در جریان اعتراضات دانشجویی در آمریکا حضور دارند و به صراحت تاکید می کنند، ماجرای آیین یهودیت با ایدئولوژی صهیونیستی کاملا متفاوت است و نباید این دو را یکی پنداشت. 

دوم اینکه رژیم اشغالگر قدس و جریان های رسانه ای متحد آن سعی داشته و دارند تا به هر طریق ممکن اعتراضات جاری در آمریکا را به اقدامات پشت پرده بازیگرانی نظیر ایران نسبت دهند. پیشتر نیز همین جریان‌ها، اعتراضات گسترده در پایتخت های مهم اروپایی در حمایت از ملت فلسطین را به اقدامات پشت پرده ایران نسبت می دادند. موضوعی که با واکنش قابل تامل مقام معظم رهبری همراه شد و ایشان به کنایه فرمودند که لابد بسیج لندن یا پاریس راهپیمایی ها در انگلیس و فرانسه در حمایت از ملت فلسطین را سازماندهی کرده اند. 

به طور کلی، آنچه واضح است، جریان های سیاسی و رسانه ای صهیونیست ها، به هر نحو ممکن سعی دارند از آنچه در قالب اعتراضات دانشجویان و اساتید در دانشگاه های مختلف آمریکا می گذرد، مشروعیت زدایی کنند و با روایت سازی و تحریف واقعیت ها، اصلِ ماجرا را به سمتی هدایت کنند که مطلوب خودشان است. این در حالی است که آگاهی نسل های جوان و تحصیلکرده و متنوع شدن منابع دریافت اخبار و روایت ها توسط افراد، تا حد زیادی سُست بودن بنیان های این دستورکارِ آن ها را به وضوح به نمایش گذاشته است. 

انتهای پیام