به نقل از «باشگاه خبرنگاران»
2024-05-03@16:51:51 GMT
بذر «حیات ملت» و معاهدات بین‌المللی / رد «اف‌ای‌تی‌اف» و خود تحریمی / مأیوسان سیاسی در جورچین نقشه دشمن / موجودی خزانه به‌مثابه تمامیت ارضی
تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۲۵۴۸۶۷
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، روزنامه‌ها در صفحات خود اخبار، یادداشت، سرمقاله و عناوین ویژه و اختصاصی دارند که بر اساس اتفاقات روز منتشر می‌شود. همچنین جراید در بخش سرمقاله و یادداشت روز به بیان دیدگاه‌ها و نظریات اصلی و اساسی خود می‌پردازند؛ نظراتی که بیشتر با خط خبری و سیاسی این جراید همخوانی دارد و می‌توان آن را سخن اول و آخر جراید عنوان کرد که اهمیت ویژه‌ای در رسانه‌ها نیز دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یادداشت، سرمقاله، عناوین و گزارشات ویژه روزنامه‌های و جراید سراسر کشور شانزدهم دی ماه به شرح زیر است:
بذر «حیات ملت» و معاهدات بین‌المللی
دکتر ابراهیم کارخانه‌ای دانشیار دانشگاه و نماینده دوره‌های هفتم و نهم مجلس شورای اسلامی در یادداشت امروز کیهان با عنوان " بذر «حیات ملت» و معاهدات بین‌المللی " نوشته؛ از آنجا که الزام جمهوری اسلامی ایران به عضویت در کنوانسیون‌های مختلف که هر یک اهداف خاصی را دنبال می‌کنند، یکی از محور‌های اساسی توطئه آمریکا و غرب علیه نظام اسلامی است در ذیل این بار به بررسی سیاسی، امنیتی و اقتصادی کنوانسیون حمایت از ارقام جدید گیاهی (UPOV) که در قالب بذر و نهال امنیت کشاورزی کشور را هدف قرار داده است پرداخته می‌شود: ۱- اتحادیه جهانی حمایت از ارقام جدید گیاهی (UPOV) در سال ۱۹۶۱ تاسیس شد و تاکنون ۶۷ کشور جهان عضویت آن را پذیرفته‌اند. این معاهده بعد از برگشت از شورای نگهبان، هم‌اکنون در کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی در دست بررسی و اقدام است. ۲- صرف‌نظر از برخورد‌های دوگانه و تبعیض‌آمیزی که در مواجهه با معاهدات بین‌المللی اعمال می‌گردد، هدف این معاهده کنترل و نظارت بر بذر و نهال کشورها و به بیان دیگر رگ حیاتی کشورها در چارچوب سیاست‌های ترسیم شده از سوی کنوانسیون می‌باشد. بر اساس مفاد این معاهده بذر‌های بومی کشورها جای خود را به بذر‌های یکبار مصرف اعلام شده از سوی این معاهده خواهد داد و به مرور بذر‌های خود مصرفی (که استفاده مجدد از آنها در سال بعد ممکن است) منسوخ و بذر‌های یکبار مصرف و برنامه‌ریزی شده از سوی UPOV جایگزین آنها خواهد شد. ۳- با توجه به ناشناخته بودن ماهیت این بذر‌ها و احتمال نفوذ هدفمند و برنامه‌ریزی شده سرویس‌های جاسوسی و بیوتروریستی در تولید و توزیع آنها، به هیچ وجه به مصلحت یک کشور اسلامی و انقلابی و ناهمسو با سیاست‌های سلطه‌گرانه آمریکا، غرب و رژیم صهیونیستی، نخواهد بود که مواد غذایی و حیاتی کشور به اهداف پشت پرده این کنوانسیون پیوند زده شود!۱۳- در حالی‌که دشمن با تمام توان علیه نظام اسلامی به میدان آمده است و تلاش دارد که حلقه محاصره را با تحریم اقتصادی و تحمیل گرانی تنگ‌تر نماید و در شرایطی که تولید و توزیع بذر و نهال جهان در انحصار ۶ شرکت بزرگ جهانی است که تحت نفوذ مستقیم آمریکا، غرب و اسرائیل اداره می‌شود، آیا به صلاح کشور است که با عضویت در این معاهده سفره مردم نیز به اراده دشمنانی پیوند زده شود که نقشه نابودی نظام اسلامی را در سر می‌پرورانند و هر آن ممکن است بذر غذای مردم نیز به بهانه‌هایی خودساخته مانند آنچه در NPT می‌گذرد، در معرض توطئه‌های دشمن قرار گیرد؟!
۱۴- چرا به‌جای عضویت در معاهده که تنها مزیت آن تسهیل ورود بذر از خارج است با تأسیس شرکت‌های دانش‌بنیان بذر و نهال؛ خلاقیت و توانمندی داخلی در خدمت شکوفایی استعداد‌های برتر کشور در جهت قطع وابستگی از بیگانگان قرار نمی‌گیرد تا موجبات خوداتکایی کشور در این عرصه مهم حیاتی فراهم گردد! شکی نیست که در هیچ زمانی نباید بذر حیات ملت به معاهدات بین‌المللی پیوند زده شود و وزارت جهاد کشاورزی می‌بایست حمایت از به‌نژادی بذر و نهال بومی و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین را در سرلوحه برنامه‌های خود قرار دهد.
۱۵- مقرر بود با عضویت در NPT کشور‌های «دارا»، فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای را در اختیار کشور‌های «نادار» قرار دهند، ولی این عضویت تاکنون جز تحریم، تهدید و توطئه، حاصلی برای جمهوری اسلامی ایران در پی نداشته است. بر این اساس این احتمال نیز وجود دارد که در برخوردی تبعیض‌آمیز و استثنایی، با عضویت در معاهده حمایت از ارقام گیاهی (UPOV) همان بلایی که NPT بر سر کشور در آورد این بار در معاهده‌ای از جنس «بذر حیات» بر کشور تحمیل شود! اگر قرار باشد که جمهوری اسلامی ایران بنا بر مصلحت، و با هدف گرفتن بهانه از دشمن به عضویت معاهداتی درآید که مورد سوءاستفاده دشمن قرار می‌گیرد، بدون شک در حصار فتنه‌های برنامه‌ریزی شده دشمن گرفتار خواهد شد و NPTهای خطرناک‌تری سر راه آینده این ملت قرار خواهد گرفت! کلام آخر را مزین می‌نمایم به این هشدار حکیمانه مقام معظم رهبری که در دیدار با نمایندگان مجلس فرمودند: هیچ ضرورتی ندارد به معاهداتی بپیوندیم که از اهداف آنها آگاه نیستیم. رد «اف‌ای‌تی‌اف» و خود تحریمی شهروز ابراهیمی دانشیار روابط بین‌الملل دانشگاه اصفهان در یادداشت امروز ایران با عنوان " رد «اف‌ای‌تی‌اف» و خود تحریمی " نوشته؛ نزدیک دوسال است که کشورما تحت فشار برخی قدرت‌ها و نهاد‌های بین‌المللی قرار گرفته است از جمله این‌ها سازمان بین دولتی گروه اقدام ویژه مالی در مبارزه با پولشویی موسوم به «اف. ای. تی. اف» است. این سازمان بین دولتی در سال ۱۹۸۹ از سوی کشور‌های عضو جی ۷ برای نظارت بر مقررات مالی و بانکی دولت‌ها تأسیس شد و امروزه بسیاری از کشور‌های دنیا از جمله کشور‌های عرب منطقه خلیج فارس عضو آن نهاد هستند. در سال ۲۰۰۱ این سازمان با توجه به حاکم شدن پارادایم مبارزه با تروریسم در فردای یازده سپتامبر فعالیت‌های خود را به مبارزه با تروریسم نیز بسط داده است. حال سؤال این است که چرا برخی از جناح‌های حاکمیتی جمهوری اسلامی ایران در نهاد‌های مختلف مخالف پیوستن ایران به این نهاد هستند و اینکه در نهایت چه باید کرد؟ پاسخ نشان می‌دهد که احیاناً برخی به خاطر منافع جناحی و برخی با نیت خوب، ولی با کژدریافتی از این نهاد و حتی بسیاری نهاد‌های بین‌المللی با آن مخالف هستند حال آنکه مصالح و منافع ملی ایجاب می‌کند که در چارچوب بده بستان عقلانی و با محاسبه عقلانی در نهایت به این نهاد بین‌المللی بپیوندیم تا مشکلی دیگر بر کوه مشکلات ناشی از فشار‌های نهاد‌های بین‌المللی افزوده نگردد.
در نهایت فهم این نکته مهم است که روابط بین‌الملل کنونی عرصه قدرت و حقوق (ترکیبی از قدرت و حقوق) است. هرچه که به سمت قاعده‌مندی از طریق حقوقی‌سازی و نهادینگی پیش می‌رود به همان میزان قدرت (یا زور) را مهار می‌کند. پیچیدگی دنیای حاضر نسبت به گذشته و وابستگی متقابل از جمله وابستگی متقابل نهادی و هنجاری، روابط بین‌المللی را به تصویر می‌کشد که هر چه بیشتر از دنیای رئالیستی گذشته دور می‌گردد و به سمت لیبرالیستی شدن حرکت می‌کند. درواقع دنیای حاضر رئالیستی نیست بلکه تلفیقی از رئالیسم و لیبرالیسم است. فکر نکنیم که نهاد‌های بین‌الملل را قدرتمندان ایجاد می‌کنند تا افساری بر گردن ضعفا بیندازند. شاید زمانی این طور بود، ولی دنیای روابط بین‌الملل حاضر دیگر مؤید این ایده نیست. نهادینگی هرچه بیشتر روابط بین‌الملل در چارچوب حقوق بین‌الملل ضمن به ارمغان آوردن همکاری بین‌المللی و در نهایت صلح بین‌المللی، محدودیت‌هایی را برای همه کشورها از جمله قدرتمندان ایجاد می‌کند. اگر چنین نبود امروزه امریکای دوره ترامپ از بسیاری نهاد‌های بین‌الملل خارج نمی‌شد. حتی نهاد‌های بین‌المللی‌ای که زمانی خود مبدع و مبتکر آن بود. لازم است از این قاعده‌مندی و نهادینگی استقبال کنیم و مزایا را به همراه نواقص آن ببینیم. عرصه روابط بین‌الملل عرصه بده بستان است. باید دید که چه می‌دهیم و به ازای آن چه می‌گیریم. اگر منافع ملی را می‌خواهیم و به اندیشه افزایش رفاه جامعه ایران هستیم، بهتر است فرصت‌های نهاد‌های بین‌المللی را دریابیم و در کنار انگشت شمار کشور‌هایی همچون کره شمالی (ایران و کره شمالی دوتا کشوری بوده‌اند که تا دوسال گذشته در لیست سیاه این نهاد بین دولتی قرار داشتند) قرار نگیریم.
مأیوسان سیاسی در جورچین نقشه دشمن
رسول سنایی‌راد کارشناس مسائل سیاسی در یادداشت امروز جوان با عنوان " مأیوسان سیاسی در جورچین نقشه دشمن " نوشته؛ اشاره مقام معظم رهبری به نقشه احتمالی دشمن برای سال ۹۸ در جمع خانواده‌های معظم شهدا که جنجال‌آفرینی‌های سال جاری مقدمه آن برشمرده شد، دارای دو کارکرد آشکار است: ۱- هشدار به حامیان و مدافعان انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران برای آمادگی و بازدارندگی؛ ۲- اخطار به دشمن و سوزاندن نقشه و سناریوی خباثت‌آلود او. از این رو معظم‌له با تکراری و شکست خورده بودن این نقشه، آن را مبتنی بر اختلافات داخلی و با هدف ایجاد بی‌ثباتی و جنگ داخلی توصیف فرمودند که در امتداد همین جنجال‌های ماه‌های گذشته به حساب می‌آید؛ جنجال‌هایی که مقامات امریکایی انتظار داشتند «تابستان داغ» را برای ایران اسلامی رقم بزند و تمامی کینه‌ورزی امریکا و متحدان منطقه‌ای آن، رژیم صهیونیستی و آل سعود و پادو‌های مفلوک و گروهکی آنان را التیام بخشد.
موجودی خزانه به‌مثابه تمامیت ارضی
جهانبخش محبی نیا نماینده مردم میاندوآب در مجلس دهم در سرمقاله امروز ابتکار با عنوان " موجودی خزانه به‌مثابه تمامیت ارضی " نوشته؛ بودجه سندی است که علاوه بر ارائه نظامنامه دخل و خرج کشور، تصویری از واقعیت‌های اقتصادی جامعه را عیان می‌سازد. سالیان زیادی است که نخبگان و دلسوزان جامعه عدم تعادل در بودجه را نشانی از کژراهه اقتصادی کشور می‌دانند و نسبت به اصلاح روند حاکم بر نظام مالی تاکید دارند و هشداری جدی می‌دهند. اما افسوس هر سال اوضاع از آنچه هست بدتر جلوه دارد. همانطور که در نوشتار تحلیلی سال قبل نیز اشاره شد همه قوا، نهاد‌ها و نخبگان در تهیه و تدوین بودجه مسئولیت دارند و نباید خویشتن را فارغ از درد‌ها و مشکلات ببینند. وقتی نسبت اعتبارات جاری و عمرانی در بودجه ۹۸ به ترتیب به ۸۰ و ۲۰ رسیده است اصرار و ابرام دستگاه‌ها بر اختصاص حداکثری بودجه آن هم در بخش هزینه‌های جاری را باید نشان عفونت و انگلی دانست که برجامعه عارض شده است و متاسفانه کسی وجه منفی و بار مخرب آن را نمی‌بیند. موجودی خزانه حرمت آب و خاک کشور را دارد. همه باید تلاش کنند ریال به ریال آن در جای خودش و به‌حق هزینه شود، نه اینکه بعضی حراج زدن به خزانه کشور را نشانی از لیاقت، تلاش و حاکمیت خود بر کشور، خزانه و یا دولت تلقی کنند و بر خراب کاری‌شان افتخار کنند. بدون شک دریافت هزینه زیادی خرج اعتبار در موقع و محل غیر‌ضروری که منطق توسعه را از کشور جلب کند، حاتم بخشی از وجوه و اعتبارات دولتی و هزینه کرد موجودی خزانه برای آبروخری و کسب شهرت با اطمینان، خیانت به کشوری است که صد‌ها هزار شهید با خون مطهر و پاکشان نهال آن را آبیاری کرده‌اند.انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: عناوین روزنامه ها کیهان توافق پاریس معاهده آب و هوایی پاریس جوان ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۲۵۴۸۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یکی از اصلی ترین ارکان های مقابله با قاچاقچیان حیات‌وحش دادن آموزش است
غلامرضا ابدالی مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان درباره قاچاق حیات وحش گفت: با حضور رییس سازمان محیط زیست و مقامات کشوری که دارای مسئولیت هستند از جمله فراجا، گمرک قوه قضاییه یک نشست هم اندیشی را در راستای مسئله حیات وحش برگزار کردیم.
او ادامه داد: در این نشست مسئله قاچاق حیات وحش را تبیین کردیم. قاچاق حیات وحش قاچاقی است که رتبه دوم یا سوم را به خود اختصاص داده است. قاچاق حیات وحش بسیار پر سود بوده که تمام کشورها و به خصوص کشور خودمان به دلیل کریدور بودن مبدا قاچاقچیان قرار گرفته است.حیات وحش نقش اساسی و کلیدی در زندگی ما دارند که اگر بی تفاوت باشیم قطعا ژن‌های بی بدل را از دست خواهیم داد.
ابدالی تصریح کرد: امسال کمیته ملی قاچاق جانوری را تشکیل داده ایم که بتوانیم این رتبه را تغییر دهیم.
او گفت: موضوع مهمی که تا به الان باید توجه شود آموزش است. آموزش لازم را به نیرو‌هایی که در ورودی‌های گمرک و فراجا هستند باید به خوبی ارائه شود تا بتوانند در کمترین زمان اقدام مناسبی را از خود نشان دهند. انواع و گونه‌های مختلف قاچاق را شناسایی بشناسند تا بتوانند موارد قاچاق را تشخیص دهند.
معاون سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: فقر و بیکاری از علل قاچاق محسوب می‌شوند. ناآگاهی از عواقب قاچاق نیز باید مورد توجه قرار گیرد برخی از بازار قاچاق، حیوانات را خریداری می‌کنند و این موضوع‌ها باید فرهنگ سازی شود.
ابدالی بیان کرد: متولی اصلی در کشور ستاد مرکزی مقابله با کالا و ارز نهاد ریاست جمهوری است. اما دستگاه‌هایی که می‌توانند به ما کمک کنند پلیس فراجا از جمله پلیس فرودگاه، راه آهن، قوه قضاییه، هستند که می‌توانند کمک کننده باشند.
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی محیط زیست
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان