اختراع تلگراف
تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۲۵۵۱۷۲
خبرگزاري آريا - اختراع مورس و گسترش کابلهاى تلگرام در آمريکا و سپس در سراسر جهان به رشد آن کمک کرد و به اين ترتيب بهاى ارسال تلگرام که در ابتدا بسيار گران بود به سرعت پائين آمد.
تاريخچه
هنگامي که ما تاريخ انسان را از آغاز تا کنون مرور مي‌کنيم، به اين نکته مهم و اساسي پي مي‌بريم که ارتباطات در زندگي انسان و بخصوص انسان کنوني تا چه اندازه سهم داشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دو قرن بعد، روش مزبور در ايران و روم تکامل يافت، زيرا در اين دوره مأموران از نوعي تلگراف بصري استفاده مي‌کردند. آنها مشعلها را حرکت مي‌دادند و نوع حرکت مشعلها معرف حروف خاصي بود. يونانيها طريقه مزبور را به يک روش علمي و رياضي تبديل کردند، که اصول کار آن شبيه جدول ضرب بود، روي برجها و باروهاي مخابراتي که مخصوص اين کار بنا شده بودند ده سوراخ تعبيه شده بود که پنج تاي آنها در سمت راست برج بصورت عمودي و پنج سوراخ ديگر در حالت افقي و در بالاي برج قرار داشتند و هر يک دريچه‌اي داشتند که قابل باز و بسته شدن بودند و در پشت هر دريچه مشعلي روشن قرار داشت.
مأموران داراي کاغذي بودند که حروف الفبا را در پنج رديف پنج تايي روي آنها مي‌نوشتند و درست همانند جدول ضرب از آن استفاده مي‌کردند. مثلا فرض کنيد که مأمور مربوطه سه سوراخ افقي و سه سوراخ عمودي را روشن مي‌کرد. مأمور ديگر فورا متوجه مي‌شد که حرف (N) مخابره شده است.
اختراع تلگراف
پس از آن روشهاي متفاوتي ارائه گرديد، اما هيچ يک کارآيي چنداني نداشتند. تا زماني که در سال 1774 شخصي ايتاليايي دستگاه تلگرافي را اختراع کرد که به تعداد حروف الفبا سيم داشت و با جريان برق ضعيفي که به آن متصل شده بود، اخبار به محلهاي نزديک فرستاده مي‌شد. اما اين روش فقط مخصوص مسافتهاي کوتاه بود. اين مشکل نيز با ارائه الکترومغناطيس حل شد. سپس در آلمان و توسط فيزيکدان معروف (کارل اشتنهايل) نوعي تلگراف اختراع شد که فقط يک سيم داشت و زمين را به جاي سيم دوم که ناقل خبر بود، مورد استفاده قرار مي‌داد.
اين امر بجاي استفاده از پيل الکتريکي از ماشين مدار الکتريسيته استفاده کرد و در هر دو طرف جريان الکتريکي را بوجود آورد. اين دستگاه نيز به تدريج تکامل يافت. تا آن زمان تلگراف فقط در خشکي مورد استفاده بود. اولين خط تلگرافي که در سال 1866 بين انگلستان و آمريکاي شمالي برقرار شد، از کارهاي عجيب آدمي به شمار مي‌رفت. سيمي به طول 5000 کيلومتر بايد از کف اقيانوس مي‌گذشت و دو قاره را به هم وصل مي‌کرد.
براي اين منظور روکشهاي خاصي نيز طراحي گرديدند که در مقابل شديدترين نيروها مقاومت مي‌کردند. به هر حال سالهاي متمادي ، افراد بسياري براي تحقق يافتن اين آرزوي بشر تلاش کردند. در حالي که ماهواره‌ها و شيوه‌هاي جديد اطلاع رساني روز به روز از اهميت تلگراف مي‌کاهند! پس شايد عجيب نباشد اگر حدس بزنيم که در آينده‌اي نه چندان دور اثري از ماهواره‌ها نيز نبينيم!
تلگرام به عنوان سر آغاز دوران رشد و شکوفايى سرمايه دارى شناخته شده است. از طريق تلگرام اخبار و اطلاعات اقتصادى و سياسى و همچنين پيام هاى فورى نظامى رد و بدل مى شد و به اين ترتيب تلگرام نقشى اساسى در توسعه اقتصادى و اجتماعى نيمه دوم قرن نوزدهم ايفا کرد. هنگامى که ساموئل مورس در سال 1843 (1222 خورشيدى) اين اختراع را به نام خود ثبت کرد هرگز تصور نمى‌کرد ابعاد اين اختراع با سرعتى باور نکردنى گسترش يابد. سرعت تلگراف که از سال 1844 آغاز به کار کرد ظرف چند سال از چند روز به تنها چند دقيقه رسيد.
اختراع مورس و گسترش کابلهاى تلگرام در آمريکا و سپس در سراسر جهان به رشد آن کمک کرد و به اين ترتيب بهاى ارسال تلگرام که در ابتدا بسيار گران بود به سرعت پائين آمد و در سال 1868 به حدود يک دلار و چهار سنت رسيد که هنوز هم گران محسوب مى‌شد. اما اين قيمت به زودى توسط وسترن يونيون که ساليانه نزديک به شصت ميليون تلگرام ارسال مى‌کرد شکسته شد و بطور متوسط به حدود سى سنت رسيد.
وسترن يونيون رکورد خود را در سال 1929 با ارسال 200 ميليون تلگرام شکست و دوران تازه‌اى از رونق تجارت تلگرام آغاز شد. با اين حال بسيارى بخاطر مى‌آورند که در اين دوران دريافت تلگرام به معناى دريافت يک خبر بد بوده است. تلگرام همچنين در حرفه روزنامه نگارى نيز به سرعت نقشى اساسى يافت. يکى از نخستين بهره برداريها از تلگرام ، گزارش جنگ کوبا و اسپانيا در سال 1897 بود. شايد از همين رو است که در قرن نوزدهم بسيارى از روزنامه‌ها نظير ساندى تلگراف ، تلگرام و ديلى تلگرام نام خود را از تلگراف که مترادف با سرعت در انتشار اخبار بود گرفته بودند.
تلگراف در ايران
چهارده سال طول کشيد تا تلگراف به ايران راه يابد. گفته مى‌شود اولين خط تلگراف بين کاخهاى سلطنتى کشيده شد. اما اولين خط رسمى تلگراف در سال 1236 شمسى ، بين تهران و چمن سلطانيه (نزديک زنجان) نصب و راه اندازى شد و دو سال بعد به سمت زنجان و تبريز و جلفا امتداد يافت و به شبکه تلگراف روسيه پيوست و روز به روز توسعه يافت. ايران در 1248 خورشيدى ، به عضويت اتحاديه بين‌المللى تلگراف که بعدها به اتحاديه بين المللى ارتباطات راه دور تغيير نام يافت ، درآمد.
در حالى که تلگراف چهارده سال طول کشيد که به ايران برسد، هر چه به پايان قرن بيستم نزديک مى‌شويم شتاب همه گير شدن پديده‌هاى ارتباطى در ايران سرعت بيشترى يافت به گونه‌اى که همه گير شدن تلفن همراه در ايران تنها دو سال پس از رواج آن در غرب آغاز شد. نخستين تلگرافخانه در تهران نزديک به صد و پنجاه سال پيش و مدتى پس از آغاز به کار ادارات پست موسوم به چاپارخانه در دوران ناصر الدين شاه ، گشايش يافت، اما گفته مى‌شود که با اقبال چندانى از سوى مردم روبرو نبود. زيرا مردم باور نمى‌کردند که تنها از طريق يک سيم بشود پيامهاى خود را به شهر ديگرى برسانند.
نخستين آزمايش تلگراف در ايران بوسيله ملکم خان به عمل آمد و او با دستگاهي که خود از اروپا آورده بود براي جلب نظر ناصرالدين شاه که در آن زمان 21 ساله يا 22 ساله بود بين مدرسه دارالفنون و قصر شاهي يعني قصر گلستان مخابره تلگرافي به عمل آورد، که البته اين سرگرمي اي بيش نبود.
آغازگر ارتباطات مدرن
در سال 1865، به دعوت ناپلئون سوم ، نمايندگان بيست کشور جهان در پاريس اجتماع کردند و اولين قرارداد بين المللى ارتباطى به نام اتحاديه بين المللى تلگراف را تصويب کردند و در همان سال ، نخستين آيين نامه بين المللى تلگراف را نيز به تصويب رساندند که بعدا به اتحاديه بين المللى ارتباطات راه دور ITU تغيير نام داد. در تحولى ديگر ، سال 1871، هنگام محاصره پاريس تلگراف نورى توسط "ژول ليساژو" اختراع شد. همچنين درسال 1899 ، تقويت کننده تلگراف زيردريايى توسط مهندس انگليسى ، "سيدنى براون" اختراع شد. سال 1932 ، خدمات تلکس توسط پست انگلستان عرضه شد.
در ضمن اصطلاح مخابرات (tele communication) در اين سال بوجود آمد و اتحاديه بين المللى تلگراف به اتحاديه بين المللى مخابرات تبديل شد. در سال 1938 "آلفرد ويل" خطوط تلگراف خط و نقطه را به عنوان حروفى خاص براى تلگراف ابداع کرد. از نيمه دوم قرن گذشته اما به تدريج از جذابيت تلگرام کاسته شد و رقبايى چون ارتباطات ماهواره‌اى و تلفن و سرانجام در قرن بيست و يکم تلفنهاى همراه داراى قابليت ارسال پيامهاى کوتاه و عکسبردارى و فيلمبردارى و انتقال فورى آن از راه رسيدند و تلگرام را همچون ساير پديده‌هاى رسانه‌اى قرن گذشته نظير تلويزيونهاى سياه و سفيد به موزه تاريخ سپردند.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۲۵۵۱۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روز جهانی لوازم التحریر ۱۴۰۳ + تاریخچه و پوستر World Stationery Day
روز جهانی لوازم التحریر World Stationery Day هر سال در آخرین چهارشنبه آوریل برگزار می‌شود که در سال جاری این روز مصادف با ۲۴ آوریل (۵ اردیبهشت ۱۴۰۳) است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، روز جهانی لوازم‌ا لتحریر World Stationery Day یک رویداد سالانه است که هر چهارشنبه آخر ماه آوریل برگزار می‌شود و امسال با روز بیست‌وچهارم آوریل مصادف شده است. جهان از این روز برای گرامی‌داشت تمام انواع لوازم‌التحریر شامل خودکار، مداد، کاغذ، منگنه، پاک‌کن، نشانگر، ماژیک های‌لایت، کارت پستال، مداد رنگی، نوار چسب و هر لوازم دیگری بهره می‌گیرد که در این زمره جای دارد.
لوازم‌التحریر ابزار مهم مکاتبات است و از زمان‌های ماقبل تاریخ در شکل‌های گوناگونی وجود داشته است. انسان‌های گذشته از ابزارهای مختلفی برای نوشتن نامه، انتقال پیام یا حفظ اطلاعات استفاده می‌کرده‌اند. امروزه نیز با وجود پیشرفت تکنولوژی، لوازم‌التحریر همچنان نقش مهمی در جامعه ایفا می‌کند.
تاریخ روز جهانی لوازم‌التحریر ۱۴۰۳روز جهانی لوازم‌التحریر در سال ۲۰۲۴، روز بیست‌وچهارم آوریل مصادف با پنجم اردیبهشت ۱۴۰۳ برگزار می‌شود.
واژه انگلیسی لوازم‌التحریر، Stationery، از کلمه لاتین قرون وسطایی "stationarius" گرفته شده است که به معنای بدون حرکت یا دائمی و شامل مواد نوشتاری تجاری تولید شده از جمله کاغذ برش‌خورده، پاکت‌نامه، ابزار تحریر، کاغذ فرم و سایر لوازم اداری می‌شود.
به گفته چندین مورخ، کاغذ توسط یک خواجه چینی به نام تسای لون در حدود سال ۱۲۱ پس از میلاد اختراع شد. وی این اختراع را با مخلوط کردن پوست داخلی درخت توت با الیاف بامبو به‌دست آورد. پیش از آن، سوابق باستانی یا روی بامبو نوشته می‌شد که بسیار سنگین بود یا روی ابریشم، که گران بود. مصریان باستان گیاهان نیز پاپیروس را به‌صورت ورقه‌های جامد و خشک در می‌آوردند و برای نوشتن از آن استفاده می‌کردند.
تاریخچه قلم را نیز می‌توان در دوران باستان جست‌وجو کرد. در سال ۱۳۰۰ قبل از میلاد، رومی‌ها از قلم‌های فلزی برای نوشتن روی لوح‌های مومی استفاده می‌کردند. این سازهای آهنی به شکل مداد بودند، یک انتهای تیز داشتند انتهای دیگر آنها صاف و مدور بود. در همان دوره، کاتبان آسیایی از قلم‌های برنزی استفاده می‌کردند. سال‌ها بعد مصریان از نی‌های ضخیم بامبو یا کالاموس استفاده کردند و قلم معروف ساخته شده از پرهای قو یا غاز در قرن ششم در سویل اسپانیا ظاهر نشد. این قلم قرن‌ها در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفت و قرن نوزدهم شاهد اختراع قلم‌های توپی بود که بلافاصله قلم‌های پر را از رده خارج کرد. این مدادها برای اولین بار در سال ۱۷۰۰ اختراع شد. سرب مدادی معمولاً از پودر گرافیت مخلوط با چسب رسی ساخته می‌شود که سپس در کوره پخته شده باشد. جوهر قلم نیز به‌طور عمده از ذرات رنگ یا رنگدانه به همراه سایر مواد افزودنی مانند آب، پلیمرها، روغن بذر کتان و مواردی از این قبیل تشکیل شده است.
قلم و کاغذ در قرن بیست‌ویکم به دلیل پیشرفت تکنولوژی محبوب خود را از دست داده و یادگیری آنلاین با استفاده از دستگاه‌های تلفن همراه به‌ویژه در دوران اخیر سیستم آموزشی را متحول کرده است. ارسال پیامک و ایمیل نیز هنر قدیمی نامه‌نویسی را کنار گذاشته است و حتی یادداشت‌های شخصی اکنون از طریق برنامه‌های تلفن همراه به اشتراک گذاشته می‌شوند. با این حال لوازم‌التحریر قدیمی هنوز در جهان مفید هستند و به‌طور کامل از بین نرفته‌اند.
تاریخچه روز جهانی لوازمالتحریرروز جهانی لوازم‌التحریر در سال ۲۰۱۲ ایجاد شد تا اطمینان حاصل شود که هنر نویسندگی منقرض نخواهد شد. این نگرانی به دلیل پیشرفت‌های تکنولوژیکی زمان حال ایجاد شده است که نوشتن را بسیار کمتر از دیگر روش‌های ارتباطی کاربردی می‌کند. با این حال مطالعات نشان داده است افرادی که با دست خود می‌نویسند، بیشتر درگیر ارتباطات هستند و حتی بیشتر یاد می‌گیرند، بنابراین نوشتن و در نتیجه لوازم‌التحریر احتمالاً همیشه وجود خواهند داشت.
کد خبر 747568
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد