کمپانیهای صهیونیستی و اینترنت ما
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۰۳۰۳۳
به گزارش حوزه فرهنگ وهنر خبرگزاری تقریب، فضای مجازی و اینترنت یکی از ناامنترین بسترهای ارتباطی در دنیا به حساب میآید، و شبکه جهانی خود را تبدیل به مرکزی برای جمع آوری اطلاعات مردم از سراسر وب کرده است، چرا که آسیب پذیری سایتهای اینترنتی و سرورها در برابر حملات هکرها، تروریستها به تدریج تبدیل به تروریستهای اینترنتی در شبکه جهانی خواهند شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بازسازی و مفهوم پردازی دوباره اطلاعات –و اطلاعات نظامی به عنوان بخشی از آن- گامی است به سوی تدوین استراتژیهای دانشی مورد نیاز، خواه برای جنگیدن یا راه بستن به جنگهای فردا.[2] این تنها بخشی از مسیر فضای سایبر برای کنترل جهانی است.
فضای سایبر «حوزهای است که مشخصه آن استفاده از الکترونیک و طیف الکترومغناطیس جهت ذخیره، اصلاح و تبادل اطلاعات از طریق سیستمهای شبکه شده و زیر ساختهای فیزیکی مرتبط است.[3]» امروزه جنگ سایبری در دکترینهای ابرقدرتهای بزرگ نظامی و سازمانهای تروریستی جایگاه والایی دارد.
جنگ امروز در بستر جنگ سایبری
به طور نمونه میتوان از بستر منازعات سیاسی استونی و گرجستان با روسیه یاد کرد که با حملات سایبری به این دو کشور صورت گرفت. حملاتی با همین شکل و شمایل به کره جنوبی و ژاپن صورت گرفت که با منازعات سیاسی و منطقهای مرتبط بود.[4]
داگلاس کلز معتقد است: این تکنولوژیها (رسانههای غربی) میتوانند به عنوان ابزار سلطه آزادی، اغواگری یا روشنگری اجتماعی مورد استفاده قرار گیرند و این به روشهای فرهنگی و متفکران حال و آینده بستگی دارد که تعیین میکنند تکنولوژیهای جدید در چه راهی مورد استفاده قرار گرفته و یابد و چه منافعی را برآورده کنند.[5]
اینترنت دنیا در اختیار آمریکا
همواره این سوال برای همه وجود دارد که چرا اینترنت دنیا در اختیار آمریکا قرار دارد و نفوذ امنیتی بالایی را در ساختار کشورهای مختلف ایجاد میکند. تا جایی که شنیدهها حاکی از شنود فعالیتهای کاری خانم مرکل صدراعظم آلمان دارد و این کار با رسواییهای اسنودن آغاز شد.
اطلاعاتی که توسط اردوارد اسنودن در سال 2013 افشا شد، توانست کیفیت و میزان کنترل اینترنت توسط ایالات متحده و متحدانش در مقابل اهداف جهانی از جمله چین را زیر سوال ببرد. افشاگریهای اسنودن نه تنها بحث درباره تعادل بین امنیت و حریم شخصی در نظام دموکراتیک دامن زد، بلکه پایه اخلاقی آمریکاییهای معترض به نفوذ چینیها در حوزههای تجاری، دولتی و دفاعی را تضعیف کرد.[6]
نفوذ آمریکا در شرکتهای چند ملیتی
این روزها رسانه مشترکی ایجاد شده است تا به دنبال توسعه روابط در تمام دنیا باشد و از این مسیر فاصلهها کم شود. حال با این نیاز اجتماعی شرکتهای چند ملیتی وارد عرصه میشوند و به تکاپو برای گسترش آن هستند. کلینتون در کتاب انتخابهای سخت خود درباره نقش نفوذ آمریکا در شرکتهای چند ملیتی مینویسد:
«ما به بسط و نفوذ دیپلماسی خود در منطقه سرعت بخشیدیم، بیشتر از گذشته از کارشناسان و متخصصان استفاده کردیم. نهادها و شرکتهای چند ملیتی را بیشتر به بازی گرفتیم.»
شبکه اجتماعی پدیده بدی نیست اما اینکه اطلاعات شهروندان یک کشور برای کشور دیگری برود و ذخیره سازی شود، به طوری طبیعی هر عقل سلیمی آن را نفی میکند، چرا که به غیر از خارج شدن میلیاردها دلار ارز از داخل کشور و ریخته شدن به جیب کمپانیهای صهیونیستی، اطلاعات شخصی همه افراد در گردونه اطلاعات قرار میگیرد و تبدیل به تحقیقات میشود و محصولش کاملا مخالف امنیت ملی کشور خواهد بود.
افشاگری آشکار کرد که آژانس امنیت ملی «فراداده» (متادیتا)ها را (یعنی اطلاعات شماره تلفنهای تماس گرفته شده و مدت مکالمه) در مورد یک سوم تمام تلفنهای شهروندان آمریکایی هم در داخل آمریکا و هم در خارج از آمریکا جمع میکرده است. به علاوه آژانس، اطلاعات شهروندان آمریکایی را با استفاده از شبکههای اجتماعی جمع آوری میکرد.[7]
توماس فریدمن پیرامون شرکتهای چند میلیتی اینگونه پاسخ میدهد: دست نامرئی بازار بدون مشت نامرئی کارگر نمیافتد، مک دونالد بدون وجود مک دوئل داگلاس طراح هواپیمای اف -15 نمیتواند موفق باشد. آن مشت نامرئی که دنیا را برای تکنولوژیهای شرکت سیلیکون ولی امن نگه میدارد. ارتش آمریکا، نیروی هوایی و سربازان نیروی دریایی این کشور است. از این روست که در درک جهانی سازی نئولیبرالی باید به نظامیگری ایالات متحده نیز توجه داشته باشیم.[8] /882/ی702/س
مهدی کمالی
[1] استراتژی در جهان معاصر، مجموعه نویسنده، ص 314
[2] جنگ و پادجنگ، آلوین تافلر، ص 222
[3] رهیافتهای نو در جنگ سایبری (جلد اول)، ص 335
[4] رهیافتهایی نو در جنگ سایبری (جلد اول)، ص36
[5] شناخت ماهیت استعمار فرانو، محمد رحیم عیوضی، ص 159
[6] در آمدی بر جاسوسی سایبری، معاونت پژوهش و تولید علم، ص 248
[7] درآمدی بر جاسوسی سایبری، معاونت پژوهش و تولید علم، ص 115
[8] سیاست غرب، رابرت مک جفری، امپریالیسم رسانههای عالم گیر، ص 3
برچسب ها:
منبع: تقریب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۰۳۰۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام کشورها تیکتاک را ممنوع کردهاند؟
بسیاری از کشورهای سراسر جهان به دلیل مسائل امنیتی و حفظ حریم شخصی، استفاده از برنامه اجتماعی تیکتاک را در دستگاههای دولتی خود ممنوع کردهاند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، بسیاری از کشورهای جهان نگران امنیت تیکتاک (TikTok) و پیوندهای این پلتفرم با چین هستند، بنابراین ممنوعیتهایی را علیه این برنامه اجتماعی به مرحله اجرا گذاشتهاند. در این میان ایالات متحده یک گام دیگر به سمت تبدیل شدن به اولین کشور ممکن برداشته است که برنامه رسانههای اجتماعی تیکتاک را به دلیل نگرانیهای حفظ حریم خصوصی ممنوع میکند. این کشور در بیستوسوم آوریل قانونی را تصویب کرد که مالک چینی اپلیکیشن، شرکت فناوری ByteDance، را مجبور میکند ظرف ۹ ماه این پلتفرم را بفروشد یا با ممنوعیت مواجه شود.
شرکت یادشده اصرار دارد که بهطور مستقل اداره میشود و دادهها را با دولت چین به اشتراک نمیگذارد و تیکتاک اتهامات مربوط به جمعآوری دادههای کاربران بیشتر از سایر شرکتهای رسانههای اجتماعی را رد و این ممنوعیتها را «اطلاعات نادرست اساسی» معرفی کرده است که مدرکی برای آن در دسترس نیست.
با این حال بسیاری از کشورها در مورد پلتفرم تیکتاک و روابط آن با چین محتاط هستند و چندین کشور در سراسر جهان استفاده از آن را در دستگاههای دولتی ممنوع کردهاند، زیرا میترسند هنگام دانلود برنامه، اطلاعات حساس آنها در معرض دید قرار گیرد.
ممنوعیت تیکتاک در کشورهای جهاناسترالیا دلیل نگرانیهای امنیتی در چهارم آوریل استفاده از تیکتاک را در همه دستگاههای دولتی فدرال به ممنوع کرد، زیرا خطرات امنیتی و حریم خصوصی را به همراه دارد.
استونی در پایان مارس اعلام کرد که استفاده از تیکتاک در گوشیهای هوشمند صادر شده توسط دولت برای مقامات دولتی منع خواهد شد، اما پیگیری آن در گوشیهای شخصی در اختیار دولت نیست.
انگلستان در شانزدهم مارس ممنوعیت فوری این اپلیکیشن را در دستگاههای رسمی دولتی اعلام و این اقدام را بهداشت سایبری معرفی کرد که بر اساس گزارش مرکز امنیت سایبری ملی بریتانیا مبنی بر وجود خطری در مورد نحوه دسترسی و استفاده از دادههای حساس دولتی توسط پلتفرمهای خاص انجام گرفته است.
اتحادیه اروپا استفاده از تیکتاک را در دستگاههای کارکنان پارلمان، کمیسیون و شورای خود به دلیل نگرانیهای مربوط به امنیت سایبری ممنوع کردهاند. این ممنوعیت از بیستم مارس اعمال شد و از اعضا و کارکنان پارلمان خواست این برنامه را از دستگاههای شخصی خود نیز حذف کنند.
فرانسه در بیستوچهارم مارس نصب و استفاده از برنامههای تفریحی مانند تیکتاک، نتفلیکس و اینستاگرام را روی تلفنهای کاری ۲.۵ میلیون کارمند دولتی ممنوع کرد، زیرا این برنامهها ممکن است خطری برای حفاظت از دادههای این ادارات و مقامات دولتی آنها باشد. این ممنوعیت در مورد تلفنهای شخصی کارمندان دولتی اعمال نمیشود.
هلند از استفاده از همه برنامههای کشورهای دارای برنامه سایبری تهاجمی در تلفنهای توزیعشده توسط دولت جلوگیری کرده است، زیرا خطر جاسوسی شدیدی دارند.
نروژ در بیستوسوم مارس هشدار داد که تیکتاک نباید روی تلفنهای صادر شده برای کارمندان دولت نصب شود، اما کارمندان دولت همچنان میتوانند در صورت لزوم و به دلایل حرفهای تنها در دستگاههایی که به شبکه دولتی متصل نیستند از آن استفاده کنند.
بلژیک در دهم مارس اعلام کرد که به دلیل نگرانی در مورد امنیت سایبری، حریم خصوصی و اطلاعات نادرست، تیکتاک را به مدت حداقل ۶ ماه از دستگاههای متعلق به دولت فدرال بلژیک ممنوع کرده است.
دانمارک در ششم مارس اعلام کرد که بهعنوان یک اقدام امنیت سایبری استفاده از تیکتاک را در واحدهای رسمی ممنوع میکند، زیرا مرکز امنیت سایبری کشور خطر جاسوسی را ارزیابی کرده است.
کانادا پس از اقدام ایالات متحده در زمینه تصویب ممنوعیت استفاده از تیکتاک، در بیستوهشتم فوریه اعلام کرد که استفاده از این برنامه را در همه دستگاههای دولتی ممنوع میکند، زیرا خطری غیرقابل قبول برای حریم خصوصی و امنیت دارد. امکان دانلود این اپلیکیشن نیز در آینده توسط کارمندان مسدود خواهد شد.
نیوزلند در هفدهم مارس اعلام کرد که استفاده از تیکتاک در تلفنهای قانونگذاران دولتی ممنوع خواهد بود، البته این ممنوعیت همه کارکنان دولتی را تحت تأثیر قرار نمیدهد و تنها برای حدود ۵۰۰ نفر در مجتمع پارلمانی اعمال میشود.
هند در سال ۲۰۲۰ به دلیل حفظ حریم خصوصی و نگرانیهای امنیتی، تیکتاک و دهها برنامه چینی دیگر از جمله برنامه پیامرسان ویچت را ممنوع کرد.
تایوان در دسامبر ۲۰۲۲ پس از هشدار FBI مبنی بر اینکه تیکتاک خطر امنیت ملی را به همراه دارد، این برنامه و معادلهای چینی آن را بهطور کامل در همه دستگاههای دولتی از جمله تلفنهای همراه، تبلتها و رایانههای رومیزی ممنوع کرد.
پاکستان از اکتبر ۲۰۲۰ تاکنون حداقل چهار بار تیکتاک را به دلیل نگرانی از تبلیغ محتوای غیراخلاقی به طور موقت ممنوع کرده است.
افغانستان در سال ۲۰۲۲ تیک تاک و بازی PUBG را به دلیل محافظت از جوانان در برابر گمراه شدن ممنوع کرد.
کد خبر 748312