مسئولانی که در حوزه فضای مجازی کوتاهی می‌کنند در جنایات رخ‌داده شریکند

به گزارش حوزه جامعه خبرگزاری تقریب، اتفاقات رخ داده اخیر در فضای مجازی با دیگر موجب شد تا بسیاری از مردم و خانواده‌ها نگران استفاده نادرست فرزندان خود از فضای مجازی شوند. در همین راستا گفت‌گوی مشروحی با سیدمحمد حسینی عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و وزیر اسبق ارشاد داشتیم. حسینی معتقد است که فضای مجازی فرصت مناسبی برای روشنگری و انتقال پیام است که اگر نظارت کافی روی آن وجود نداشته باشد آسیب‌های فراوانی هم خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.

*  فضای مجازی فرصت مناسبی برای انتقال پیام و روشنگری است

دبیرکل کانون دانشگاهیان ایران اسلامی در ابتدای سخنان خود با اشاره به مزیت‌های فضای مجازی گفت: فضای مجازی فرصت مناسبی برای انتقال پیام و روشنگری هم در داخل و هم در خارج کشور است. با فضای مجازی دیگر مرزها برداشته شده و به راحتی می‌توانیم با سرعت و به صورت ارزان پیام‌ها و محتواهایی را که داریم به دنیا عرضه کنیم.

عضو هیأت علمی دانشگاه تهران، ادامه داد: در کنار این فرصت؛ تهدیدات و خطراتی هم وجود دارد که در رابطه با این آسیب‌ها و سوءاستفاده‌هایی که صورت می‌گیرد نیاز است تا مراقبت‌های لازم هم صورت گیرد.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: در خیلی از کشورهای دنیا سعی شده به خاطر تهدیداتی که در فضای مجازی وجود دارد نظارت‌هایی بر این فضا وجود داشته باشد و تا حدود زیادی این فضا را در اختیار خودشان داشته باشند نه اینکه بخواهند در زمین دیگران بازی کنند. 

* کسی با بهره‌برداری درست از این فضای مخالفت نمی‌کند

حسینی با اشاره به بازی دوگانه فیلتر و عدم فیلتر و آدرس غلطی که در این رابطه داده می‌شود، تصریح کرد: تا صحبتی از نظارت در فضای مجازی می‌شود عده‌ای می‌گویند اینها با اصل استفاده از فضای مجازی مخالف هستند و یک حالت افراط و تفریطی ایجاد می‌کنند تا کار خود را پیش می‌‌برند در حالی که کسی با بهره‌برداری درست از این فضا مخالفت نمی‌کند لذا باید تدبیری اندیشیده شود که بتوانیم به بهترین نحو از این فضا استفاده کنیم و وظایف خود را هم درست انجام دهیم. 

وزیر اسبق ارشاد تأکید کرد: وزارت ارتباطات در این رابطه وظایفی بر عهده داشت قرار بود شبکه ملی در خصوص فضای مجازی را راه‌اندازی کند که این کارها آنگونه که باید انجام نشد.

وی گفت: در بحث ارتقای آگاهی افراد هم می‌بینیم که کار تاثیرگذاری نشده است. ما از همان دوران دبستان می‌بینیم که دست برخی افراد تلفن همراه و موبایل وجود دارد و به راحتی می‌تواند وارد فضای مجازی و دنیایی شوند که همه مسائل در آن وجود دارد و می‌تواند جنبه‌های منفی بسیاری در آن باشد. 

* کار جدی برای کنترل فضای مجازی نشده است

عضو هیا علمی دانشگاه تهران اظهار داشت: وقتی این فضای قدرتمند در اختیار یک دانش‌آموز و یک کودک قرار گیرد نیاز است که اطلاعات لازم هم به آن داده شود یا اینکه پدر و مادر و خانواده‌ها باید مراقبت کنند.

حسینی تصریح کرد: ما حتی در سنین مختلف باید نوع استفاده متفاوت و مشخص باشد ولی متأسفانه اینها همه رها شده و کسی کار جدی نمی‌کند و بعد هم وقتی وزارت ارتباطات و دیگر دستگاه‌ها کار خودشان را درست انجام نمی‌دهند ممکن است دستگاه قضایی وارد شود و تصمیمی بگیرد که ممکن است نقدهایی هم به آن وجود داشته باشد.

وی با بیان اینکه دوگانگی در حوزه فضای مجازی به ضرر کشور است، اضافه کرد: امیدواریم شاهد انسجام در کشور باشیم و این دوگانگی که احساس می‌شود رفع شود و اگر تصمیمی گرفته می‌شود همه پای کار باشند و جدی آن را دنبال کنند.

* وقتی در کشور هر کسی در باره فضای مجازی ساز خودش را بزند این کار را مشکل می‌کند

این استاد دانشگاه گفت: دیدیم که تلگرام را فیلتر کردند ولی دولت همراهی نکرد و به نتیجه نرسید و پیام‌رسان‌های داخلی را ‌آن گونه که باید حمایت نکردند و آنها نتوانستند که توفیقات لازم را داشته باشند. 

حسینی یادآور شد: دولت‌ها و حکومت‌ها در همه جای دنیا وقتی می‌توانند اهداف خود را پیش ببرند که بخش‌های مختلف حاکمیت همراهی داشته باشند اما وقتی در کشور هر کسی بخواهد ساز خودش را بزند این کار را مشکل می‌کند و بیشترین نفع آن برای کسانی است که به دنبال اهداف سوء خود هستند. 

* فضای مجازی می‌تواند برای جوانان و نوجوانان آسیب‌های فراوانی داشته باشد 

این استاد دانشگاه گفت: در فضای مجازی انواع و اقسام آفت‌ها وجود دارد از بحث‌های اخلاقی و غیراخلاقی گرفته تا مفاسد مالی و مسائل ضدامنیتی، همه اینها مسائلی است که می‌تواند به کشور آسیب بزند. 

وی خاطرنشان کرد: اینکه ما صرفاً با عنوان اینکه می‌خواهیم آزادی بدهیم یا افراد را آزاد بگذاریم قطعا به زیان کشور است.

حسینی در ادامه با اشاره به سوءاستفاده‌های فراوانی که در فضای مجازی صورت می‌گیرد و جرم و جنایت‌هایی که در این فضا رخ می‌دهد، گفت: این فضا می‌تواند برای جوانان و نوجوانان آسیب‌های فراوانی داشته باشد لذا می‌طلبد که نظارت دقیقی در این رابطه وجود داشته باشد.

* مسئولانی که در حوزه فضای مجازی کوتاهی می‌کنند در جنابات رخ‌داده شریک هستند

وزیر اسبق ارشاد تصریح کرد: حتما باید نظارت و کنترلی روی فضای مجازی باشد، مصداق ولنگاری که مقام معظم رهبری اشاره می‌کردند را ما در این فضا می‌بینیم  و به نظر می‌رسد مسئولین احساس مسئولیت نمی‌کنند و این قابل قبول نیست.

وی گفت: خانواده‌ها نیز گاهی اوقات با این تصور که در نظام اسلامی زندگی می‌کنند حساسیت‌های لازم را ندارند. حتماً مسئولین در جنایات و اتفاقاتی که رخ می‌دهد اگر کوتاهی کنند مقصر هستند و باید جوابگو باشند.

انتهای پیام/

منبع: تقریب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۰۷۵۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پدر، مادر، ما متهمیم ...

وقتی در اتوبوس انسان‌هایی را می‌بینی که بعد از دوران پرتلاطم کرونا علیرغم مریضی هنوز با ماسک و دستمال بیگانه‌اند و با عدم رعایت خود ده‌ها نفر را در این شرایط سخت درگیر بیماری می‌کنند ، وقتی در کوچه تنگ ، با ماشین کنار می‌کشی تا ماشین روبرو بدون دردسر عبور کند و در ادامه نگاه طلبکارانه را دشت می‌کنی، وقتی در جشن چهارشنبه‌سوری ،به جای آتش بازی و جشن و شادی و استفاده از وسایل امن امروزی با مواد محترقه وحشتناک و خطرناک جشن تاریخی با فوت بیش از ۲۰ نفر و مشکلات بیمارستانی بیش از ۲۰۰۰ نفر را نظاره می کنی ، وقتی در عصر حاضر هنوز بنا به عدم رعایت بدیهیات و اصول اولیه بهداشت فردی باید با بوی نامطبوع و کثیفی بسوزی و بسازی ، وقتی در زندگی امروزی هنوز اصول اولیه آپارتمان نشینی را جانیفتاده می‌بینی ، وقتی توانایی و درک و فهم مردم از روابط متقابل در تمامی نقش‌ها را در مرز فاجعه رصد می‌کنی ، وقتی آمارهای فرهنگی ، اجتماعی را به گِل نشسته می‌بینی ، وقتی ...

چندی‌ست به رفتار و کردار عموم مردم بیشتر حساس و دقیق شده‌ام و گویی هرچه بیشتر دقیق می‌شوم عمق دردناک ماجرا بیشتر هویدا می‌شود.

آنچه می‌بینم چیزی جز زوال فرهنگی نیست. دیگر کار از معضلات بزرگ فرهنگی گذشته، مشکلات به عدم رعایت سطوح ابتدایی فرهنگ رسیده.هرچند دیدن این زوال در جامعه ایی که کتاب در آن تبدیل به کالای لوکس شود و خرید کتاب فراموش شود و لیست کتاب های پرفروشش هم بنا به محتوای کتاب برق شوقی در چشمت نمی اندازد، جامعه ایی که پرفروش ترین فیلم‌هایش فیلم های کمدی دم دستی هستند و فیلم های اخلاقی و فرهنگی حوصله دیده شدن نمی یابند ، جامعه ایی که کافه هایش از پاتوق بحث های روشنفکری به پاتوق بازی های مافیایی تغییر جهت داده ، جامعه ایی که از زنگ هنر و فرهنگ در ساختار آموزشی اش چیزی جز اسمی نمادین باقی نمانده ، جامعه ایی که اساتید دانشگاهی که الگوهای جذاب سنین جوانی هستند از تهی سرشار شده و چیزی به تعداد انگشتان دست از آنها باقی نمانده، جامعه ایی که رسانه اش خوراک فرهنگی تزریق نمی کند و بنا به شکاف عمیق کارسازی اش را از دست داده پیش بینی این وضعیت چندان عجیب نبوده و نیست.

قطعا نگاه ایده آل گرایانه ندارم و می دانم در هر جامعه ایی (حتی جوامع پیشرفته فرهنگی) هم فیلم های کمدی و تفریحات سرگرم کننده طرفداران خودش را دارد و همچنین آگاهم که بخشی از این تغییرات حاصل مناسبات و اقتضائات زندگی امروزه است اما صحبت از تناسب و تعادل است. وقتی تناسب و تعادل به کلی برهم خورد و فیلمها و صفحات و تفریحات دم دستی و سطحی فاصله ی کیلومتری با موارد تحلیلی و قابل تامل و فاخر می یابد نتیجه متفاوت و غم انگیز می شود.

آری، در هر جامعه‌ایی حاکمیت و دولت با فرهنگ‌سازی از طریق دو ابزار قدرتمند رسانه و فضای آموزشی که در دستانش است نقش اساسی ایفا می کند و برکمتر کسی پوشیده نیست که فرهنگ‌سازی در وهله اول وظیفه دولت و حاکمیت است تا با ابزارهای قدرتمندش فرهنگ سازی کند و جهت دهد و در ادامه نیز خانواده. اما وقتی در ساختار کلان این هدف را کم رنگ وکارکرد تاثیرگذاری اش را کم رمق می یابی، یا جهت دهی اش را جهت دهی مناسب تحلیل نمیکنی و خانواده را نیز به عنوان بازیگر فعال بعدی، به دلیل حضور در همین بستر اقتصادی فرهنگی در اکثر موارد غیرموثر و پیرو می یابی چه باید کرد؟

آیا باید ایستاد و این سقوط دهشتناک را نظاره کرد ؟ آیا همچون اقتصاد و ... کاری از دستمان برنمی آید؟

نقش افراد (به ویژه بنا به فراگیر شدن فضای مجازی ) در ریز موارد چه می شود؟

در این خصوص شاید نتوان در بُعد کلان کاری کرد و این فرصت بنا به موارد گفته شده در حیطه و توان ما نباشد یا در نگاه بدبینانه تر از دست رفته باشد و فرآیندی جدی تر و قوی تر و متفاوت تر برای احیایش نیاز باشد ، اما در خصوص ریز موارد و خرده فرهنگها نقش افراد کمرنگ نیست

اینکه در رانندگی اینچنینیم، اینکه بدیهیات بهداشتی اولیه را نمی دانیم، اینکه موارد ابتدایی آداب و معاشرت را بلد نیستیم ،اینکه با هنر رابطه نا آشناییم ، پای چیزی بیش از کمکاری دولت و حاکمیت در میان است..

به نظرم برخلاف اقتصاد و سیاست های کلان سیاسی که نمی‌توان در بعد فردی چندان کارساز بود، در بحث فرهنگی شاید بتوان تلنگر و جریانی ایجاد کرد. جریانی هرچند کوچک.

شاید در عصری که فضای مجازی محرومیت و محدودیت های دانستن و یادگیری را از بین برده و از طرفی هر صفحه مجازی خودش نقش یک بیلبورد را ایفا می کند ،عضویت در گروه‌های منتشر کننده مطالب مفید ، خواندن و بازنشر تلنگرهای فرهنگی در فضاهای مجازی مان می تواند خود به خود نقش موثری در بیداری ما و در ادامه، جامعه ایجاد کند. باید از فضای مجازی نه فقط در جهت خرید وسرگرمی و پُرکردن اوقات فراغت که گاها برای دِین فرهنگی مان بهره ببریم.

باید آستین ها را بالا زد، زوال فرهنگی با سرعتی عجیب در حال پیشروی ست . معضلی که تحملش از زوال اقتصادی و سیاسی به مراتب سخت تر است چرا که اگر دلخوشی و تکیه گاه فرهنگی مان هم از دست دهیم، تحمل بار اقتصادی ،سیاسی دیگر غیرممکن خواهد بود.

پس، از آنچه داریم برای آنچه می‌توانیم اصلاحش کنیم نهایت استفاده را ببریم.

همرفیق ،همشهری، همکار و هم میهنی عزیز ، حداقل با رعایت موارد اولیه فرهنگی و اضافه کردن چند پیجِ خوب ادبی، روان‌شناسی ، تحلیلی و اندیشه ایی به صفحات مورد علاقه خود و اضافه کردن عادت مطالعه روزنامه و کتاب خوب چرخه زوال فرهنگی را به سهم خود بشکن و در سال جدید از فضای مجازی ،درکنار استفاده کاری یا پُر کردن اوقات فراغت برای خواندن ، تامل کردن ،تغییر کردن و در ادامه بازنشر مسائل فرهنگی برای استفاده دیگر دوستان بهره ببر . ساده ترین و کمترین کارهایی که بدون هزینه یا با حداقلی ترین هزینه می توانیم انجام دهیم و جای هیچ بهانه جویی در آن نیست.

قصد شعار دهی های کلیشه ایی ندارم اما چاره ایی نیست، تا دیرنشده خانه تکانی فرهنگی کنیم و برای نجات تتمه بارقه های سوسو زننده فرهنگی بکوشیم.

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

*فعال اجتماعی

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903032