به نقل از «الف»

با این شرایط، عقل نمی گوید: ازدواج کن

تاریخ انتشار: ۲۲ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۳۱۹۵۵

امروز بسیاری از کارشناسان و رسانه‌ها از کاهش ازدواج و افزایش طلاق صحبت می کنند و بعضا مردم و جوانان را به مادی گرایی و نداشتن توکل به خدا متهم می کنند. اما چقدر این نگرش صحیح است؟ در این یادداشت سعی می کنم واقعیات فضای ازدواج را بنویسم تا بلکه برخی از نگاه های غیرعقلانی به این موضوع دست بردارند. هم چنین به بررسی ابعادی از این نگاه بر اساس آمارهای رسمی می‌پردازم و نتیجه‌گیری در عقلانی بودن این نگاه را به خواننده واگذار می‌کنم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ما نمی توانیم از همه مردم و همه جوانان انتظار داشته باشیم که همانند یک روحانی یا طلبه ازدواج کنند و زندگی کنند. این نکته مهم عدم کاربردی بودن توصیه های دینی در فضای جامعه ما در خصوص ازدواج جوانان است. اگر مروجان فرهنگ ازدواج حقیقتاً به دنبال تحقق این امر در جامعه هستند باید در درجه اول به وجود امکانات اقتصادی و مادی جوانان برای ازدواج توجه داشته باشد.

انسان موجودی است که برای زندگی کردن همواره به اشتیاق و انگیزه نیاز دارد. منظور از اشتیاق، پاسخگویی به گرایشات و امیال مراحل مختلف زندگی است. گاهی پاسخگویی به این گرایش در قالب یک دوستی در دوران کودکی متبلور می‌شود و این دوستی اشتیاق‌هایی را با خود به همراه می‌آورد که ناخودآگاه انسان را برای زندگی کردن قانع می‌کند. ولی این نوع اشتیاق همواره نمی‌تواند دلیلی برای ادامه مسیر زندگی باشد چراکه پس از مدتی انسان گرایش‌های جدیدی در درون وجود خود احساس می‌کند که ناکامی در پاسخگویی به آن می‌تواند منجر به بی‌انگیزه شدن برای زندگی شود. در مرحله نوجوانی تا سنین بزرگ‌سالی گرایش به جنس مخالف در قالب نیاز عاطفی و نیاز جنسی، مهم‌ترین گرایشی است که عامل بسیاری از فعالیت‌های انسان برای پاسخگویی به آن برای ادامه زندگی است. در کشور ما پاسخگویی به این گرایش در قالب آئین ازدواج صورت می‌پذیرد. آئینی که برگزاری آن روزبه‌روز با جنجال‌ها و معضلات بیش‌تری روبرو می‌شود.

برخلاف گذشتگان ما که در طی کردن این مرحله از زندگی محاسبات عقلانی و اقتصادی جایگاه قابل‌توجهی نداشته است امروز اما درنتیجه رشد و بالندگی فکری قشر جوان، «محاسبات عقلانی» بیش از هر چیز در تصمیم‌گیری برای تحقق امر ازدواج موردتوجه است. فارغ از ارزش‌گذاری بر این نگاه، باید توجه داشت که این طرز فکر از طرف برخی از کارشناسان به‌خصوص کارشناسان دینی از اصلی‌ترین موانع بر سر راه ازدواج جوانان قلمداد می‌شود. باوجود همه تبلیغاتی که امروز به‌طور شبانه‌روزی در جهت تبلیغ ازدواج به‌خصوص به خاطر اوضاع نگران‌کننده جمعیت می‌شود بااین‌وجود نزدیک به 13 میلیون دختر و پسر ایرانی بالای 20 سال در سن ازدواج وجود دارد که در وضعیت تجرد به سر می‌برند. بر اساس آمارها قیمت مسکن طی 3 سال اخیر در ایران 3 برابر شده است. به‌عبارت‌دیگر ثروت خانواده‌ها طی 3 سال گذشته 3 برابر شده است و شاید این پدیده از منظر خانواده‌ها مثبت ارزیابی شود اما این وضعیت برای جوانانی که می‌خواهند ازدواج کنند امیدوارکننده نیست.

همچنین ایجاد اشتغال برای توزیع درآمدها با مشکلات جدی مواجه است و خط فقر در حال وسعت گیری چشم‌گیری است. چنان‌که در این زمینه مدیرکل دفتر فقرزدایی وزارت رفاه و تامین اجتماعی کشور گفته است: خط فقر شدید همان خط فقر گرسنگی است که افراد توانایی تامین هزینه سیر کردن خود را ندارند و تعداد چنین افرادی در کشور ما نزدیک به 700 هزار نفر است. همچنین بر اساس این آمار کسانی که علاوه بر گرسنگی قادر به تامین هزینه مسکن، پوشاک و آموزش خود نیز نمی‌باشند 7 میلیون و 800 هزار نفر است.

یقیناً در چنین شرایطی هر شخص داوطلب ازدواج قبل از هر چیز به محاسبه هزینه ازدواج می‌پردازد. هم‌اکنون هزینه برگزاری مراسم ازدواج از حداقل 5 میلیون تومان شروع می‌شود و به 100 میلیون تومان می‌رسد.(به نقل از روزنامه سرمایه). در نتایج یک نظرسنجی که اخیراً در شهر تهران از افراد بالای 18 سال انجام‌شده است، مهم‌ترین مشکل کشور ازنظر 28 درصد پاسخ‌دهندگان "بیکاری و عدم اشتغال" و دیگر دغدغه‌ها به ترتیب "گرانی و تورم" و "مسکن" بوده‌اند. هم‌چنین افرادی اعلام کرده‌اند که بیش از هر چیز نگران فرزندانشان هستند. بر اساس گفته وزیر سابق علوم و فناوری سالانه 150 هزار دانشجو، بدون قصد بازگشت از کشور خارج می‌شوند که مشکل اصلی عمده آن‌ها بیکاری و عدم اشتغال است. همچنین تصمیم‌گیری عقلانی برای ازدواج به دسترسی به مسکن نیز ارتباط پیدا می‌کند. در این زمینه مدیرکل تدوین ضوابط و مقررات شهرداری تهران گفته است که از مجموع 2 میلیون و 250 هزار واحد مسکونی در تهران 130 هزار واحد مسکونی خالی و بدون استفاده است. (به نقل از روزنامه خراسان) این در حالی است که هم‌اکنون طرح قابل‌توجهی برای خانه‌دار شدن مجردین در وزارت تعاون وجود ندارد.

از طرفی سیر تغییر روحیات جوان امروز جامعه در میزان گرایش او به ازدواج نیز بسیار موثر است. آسیب‌هایی همچون فرار از ارتباطات جمعی، گروهی و خویشاوندی، عزلت گرایی و درنتیجه خلوت‌گزینی گاه ناسالم، حداقل در بین نیمی از جوانان جامعه شایع است. در میان آثار منفی رشد گرایش به فردگرایی و دوری از ارتباطات جمعی، تمایل به استفاده بیش‌ازحد معقول از ابزارهایی چون کامپیوتر، استفاده از دستگاه‌های بازی‌های مجازی و هم‌چنین شبکه‌های اجتماعی مجازی بیش از همه به چشم می‌آید.

همچنین از دیگر عواملی که در رویکرد عقلانی در مقوله ازدواج موردتوجه است، توجه به چشم‌انداز ازدواج و آینده‌نگری آن است. بر اساس آمارها نیمی از معلولیت‌های نابینایی ناشی از بیماری‌های ژنتیکی است که بر اساس ازدواج‌های فامیلی ایجاد می‌شود و هم‌اکنون 64 درصد ازدواج‌ها به‌صورت فامیلی صورت می‌گیرد.(به نقل از روزنامه ایران) همچنین از دیگر هزینه‌های فرزند پروری هزینه تحصیل کودک است که گویا در برخی مدارس هزینه یک سال تحصیلی کودک یا نوجوان به 2 میلیون تومان صرفاً بابت شهریه می‌رسد. به هر صورت این مورد و موارد مشابه چنین آمارهایی نیز یکی از مواردی است که باعث ایجاد دغدغه‌هایی در ذهن کاندیداهای ازدواج می‌شود.

بدون شک آینده فرزندان نیز مدنظر کاندیداهای تاهل است. از این حیث معاون دفتر آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در آماری که مربوط به 10 سال پیش می‌باشد اعلام کرده 8 هزار و 457 نفر در سال 84 در مراکز ساماندهی کودکان کار و خیابانی پذیرش‌شده‌اند. نداشتن مهارت فنی برای کار کردن، اعتیاد پدر و نبود سرپرست مرد ازجمله دلایل کار کردن این کودکان اعلام‌شده است. حال در چنین شرایطی کاندیدهای ازدواج باید این حق را داشته باشند که لااقل برای چند لحظه‌ای هم این احتمال را بدهند که ممکن است چنین آینده‌ای در انتظار فرزندان خودشان نیز باشد.

طلاق نیز از دیگر سرفصل‌های موردمحاسبه کنشگران عقلانی ازدواج است. در سال 87 بر اساسی آمار از معاون دفتر امور آسیب دیدگان سازمان بهزیستی از هر 5 ازدواج در تهران یک ازدواج منجر به طلاق می‌شود، این در حالی است که در طول 6 سال بعد، این آمار به 1 طلاق از 3 ازدواج افزایش‌یافته است. همچنین در آماری دیگر اعلام‌شده است که نزدیک به 12درصد از زوج‌های کشور سابقه طلاق قبلی داشته‌اند. این آمارها در حالی است که بسیاری از خانواده‌های ایرانی بنابر حفظ آبرو، طلاق عاطفی را بر طلاق رسمی ترجیح می‌دهند، پس می‌توان نتیجه گرفت که وضعیت برای یک تصمیم عقلانی بسیار نگران‌کننده از آمارهای رسمی است. در طول سال‌های اخیر، به تاخیر افتادن سن ازدواج و هم‌چنین اوضاع آشفته فرهنگی باعث افزایش روابط پیش از ازواج در میان دختران و پسران شده است. تعمیم چشم‌گیر این روابط و هم‌چنین علنی شدن آن باعث ایجاد نوعی بی‌اعتمادی در هر دو طرف کاندید پسر و دختر شده است که در بسیاری موارد باعث به تاخیر افتادن سن ازدواج در افراد و در برخی موارد باعث بی‌انگیزه شدن نسبت به ازدواج شده است.

راه‌حل چیست؟
تربیت دختران و پسران برای اتخاذ رویکرد انسانی در مراودات اجتماعی در کنار برقراری عدالت اجتماعی در توزیع امکانات اقتصادی، از مهم‌ترین مواردی است که به‌واسطه تسهیل شرایط مادی و قراردادی ازدواج می‌تواند به کنترل‌پذیری مراودات دختران و پسران جامعه ما یاری رساند و از هر هزینه بی‌بندوباری و خودانگیختگی و بی‌هنجاری در این زمینه بکاهد.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۳۱۹۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عروسی‌هایی بدون تالار و تشریفات

در روزگار کرونا کم کم برخی جوانان تابوی برگزاری یک مراسم مفصل با تعداد زیادی مهمان را شکستند و هنوز هم خیلی از آنان ترجیح می‌دهند پول‌شان را به‌جای مراسمی شلوغ و پرزرق و برق پس‌انداز کنند در این پرونده سراغ مزایای چنین تصمیمی رفتیم. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، «ما عروسی بچه‌های اونا رفتیم، نمی شه که عروسی بچه ما نباشن»! دیالوگی تکراری از برخی پدر و مادرها که باعث می‌شد پای یک فامیل دور که سال‌ها ندیده بودیمش، به مراسم عروسی فرزند خانواده باز شود. در گام بعدی پدر می‌گفت حالا که فلانی هست، همکار من هم باشد و مادر می‌گفت همسایه‌مان در فلان محله به این بچه خیلی علاقه داشت و یکهو همه به‌خودشان می‌آمدند و می‌دیدند برای شیرینی 500 مهمان و برای شام حدود 300 مهمان را باید در یک تالار گران با چند رقم میوه، شیرینی، شیرکاکائو یا کافه‌گلاسه و... پذیرایی کنند. برای شام هم که جوجه حداقل ماجراست و چون به اصطلاح خشک است یا شاید کسی دوست نداشته باشد باید یک خورش کنارش باشد. خب وقتی این همه خرج مراسم و تالار شده حیف است عروس و داماد قبل از مراسم برای عکاسی به باغ نروند و یک گروه فیلم برداری هم از لحظه جوجه لُنباندن مهمانان و عسل دهان هم گذاشتن عروس و داماد فیلم نگیرند. تازه بهتر است حالا که فامیل هدیه می‌دهند به هرکدام یک گیفت داده شود. (هدیه‌ای که از طرف عروس و داماد داده می‌شود) و مدام به این جزئیات غیرضروری اضافه می‌شود. بماند که اگر یک زوج خیلی اهل نمایش باشند ممکن است فرمالیته، افتر و خیلی چیزهای جدید و عجیب دیگر هم به مراسم اضافه شود که هر کدام یک قصه متفاوت دارند و کلی هزینه. این‌طوری می‌شود که چنان داستان گره می‌خورد که جوانان یا سراغ ازدواج نمی‌روند؛ یا بعد از عقد اول، مراسم عروسی‌شان مدام به تعویق می‌افتد.

اما هنوز هستند جوانانی که چندان به این‌که بقیه جوانان فامیل چه کردند یا دیگران چه می‌گویند کاری ندارند؛ خط شکن نسل‌شان هستند برای ازدواج‌هایی ساده و در عین‌حال شیک که در آن خبری از خرج‌های زیاد نیست، خانواده دوطرف به زحمت نمی‌افتند؛ مراسم طولانی نیست و عروس و داماد هم حینش درگیر یک ماراتن چند روزه عجیب نمی‌شوند. یک مدل از این عروسی‌های ساده این است که دو خانواده به یک رستوران بزرگ یا تالاری ساده که کارکرد رستوران برای این مراسم دارد، برای ناهار یا شام دعوت می‌شوند. ساعتی بدون سروصدا و خودنمایی که چه کسی چه‌مقدار هدیه داده دورهم هستند و ناهار یا شامی می‌خورند و تمام. عروس و داماد هم ممکن است با کمک یک رفیق هنرمند که عکاسی و کمی ادیت بلد است در همان موقعیت خاطراتی ثبت‌کنند و هزینه‌های زیاد میوه، شیرینی، چند مدل غذا، آتلیه، فیلم بردار و لباس‌هایی را که حتی کرایه‌شان میلیونی است، پس‌انداز می‌کنند یا اگر پس‌اندازی ندارند توی خرج و قرض نمی‌افتند. هرچند می‌شود به چنین مراسمی بخش‌های کوچکی اضافه کرد یا آیتم دیگری از آن کم کرد. اما حرف این است که خانواده‌ها و فامیل باید اولویت را روی این‌که فرزندان‌شان زودتر ازدواج کنند و به‌خانه‌شان بروند، بگذارند و از ظواهر کم کنند و مشوق چنین تصمیم‌هایی باشند. در این پرونده سراغ این موضوع رفتیم؛ با یک زوج که ازدواجی ساده داشتند صحبت کردیم و پای صحبت یک مشاور نشستیم.     

ازدواج آسان؛ انتخابی نوین با آینده‌ای روشن؟

این باور رایج که شادی و خوشبختی زندگی‌مشترک وابسته به تجملات و تشریفات مراسم عروسی است، مغایر با واقعیت است

دکتر نجمه عابدی شرق|روان شناس‌بالینی -  ازدواج آسان، پدیده‌ای نوظهور در جامعه امروز ماست که با استقبال فزاینده‌ای از سوی بعضی جوانان روبه‌رو شده است. در این شیوه، زوجین با کنار گذاشتن تجملات و تشریفات رایج عروسی، مراسمی ساده و صمیمی برگزار کرده و زندگی‌مشترک خود را آغاز می‌کنند. اما این انتخاب چه تبعاتی برای آینده این زوج‌ها خواهد داشت؟ آیا سادگی در برگزاری عروسی، بر کیفیت زندگی مشترک آن‌ها تاثیر منفی می‌گذارد؟ آیا ممکن است در گذر زمان از این تصمیم خود پشیمان شوند؟ در ادامه به این سوالات پاسخ خواهیم داد.

این انتخاب باید آگاهانه باشد

ازدواج آسان، به عنوان یک انتخاب آگاهانه، می‌تواند نویدبخش زندگی مشترکی پایدار و پربار باشد. زوج‌هایی که با تفکری منطقی و با در نظر گرفتن شرایط خود، اقدام به ساده برگزار کردن عروسی می‌کنند، از همان ابتدا زندگی مشترک خود را بر پایه صداقت، درک متقابل و مدیریت صحیح هزینه‌ها بنا می‌نهند. این امر می‌تواند زمینه‌ساز ثبات و آرامش در زندگی آن‌ها باشد. از سوی دیگر، سادگی در برگزاری عروسی به معنای نادیده گرفتن شور و اشتیاق جوانی یا احترام نگذاشتن به سنت‌ها و آداب و رسوم نیست بلکه می‌توان با خلاقیت و ابتکار، مراسمی زیبا و در عین حال ساده و کم‌هزینه برگزار کرد که خاطره‌ای خوش برای زوجین و مهمانان به ارمغان بیاورد.

تاثیر عروسی ساده بر کیفیت زندگی‌مشترک

برخلاف تصور برخی، سادگی در برگزاری عروسی هیچ ارتباطی به کیفیت زندگی‌مشترک در آینده ندارد. این امر که شادی و خوشبختی زندگی مشترک وابسته به تجملات و تشریفات عروسی است، باوری نادرست و مغایر با واقعیت است. موفقیت و شادکامی در زندگی‌مشترک، ریشه در عواملی عمیق‌تر مانند عشق، تعهد، درک متقابل، احترام و صبر دارد. زوجینی که با درک این موضوع، زندگی‌مشترک خود را بر پایه این ارزش‌ها بنا می‌کنند، فارغ از تشریفات و هزینه‌های گزاف عروسی، طعم خوشبختی واقعی را خواهند چشید.

احتمال پشیمانی از برگزاری عروسی ساده؟

احتمال پشیمانی از هر تصمیمی در زندگی، تا حدی وجود دارد اما درخصوص ازدواج آسان، این احتمال به مراتب کمتر است چراکه زوجینی که این مسیر را انتخاب می‌کنند، با آگاهی کامل و با در نظر گرفتن شرایط خود، تصمیمی سنجیده و منطقی گرفته‌اند. علاوه بر این، سادگی در برگزاری عروسی به معنای صرف‌نظر کردن از تمام خواسته‌ها و علایق نیست. زوجین می‌توانند با برنامه‌ریزی و مدیریت صحیح، در چارچوب توان مالی خود، مراسمی مطابق با سلیقه و علایق خود برگزار کنند و از آن لذت ببرند.

خانواده‌ها را چطور متقاعد کنیم؟

متقاعد کردن خانواده و اطرافیان برای انتخاب ازدواج آسان، معمولا می‌تواند چالش‌برانگیز باشد چرا که بسیاری از افراد، تجملات و تشریفات عروسی را جزئی جدایی‌ناپذیر از این امر می‌دانند. در این زمینه، صبر، صداقت و گفت‌وگوی منطقی، کلید موفقیت است. زوجین می‌توانند با شرح دلایل و انگیزه‌های خود از انتخاب ازدواج آسان و همچنین بیان مزایای این شیوه، نظر اطرافیان را به این موضوع جلب کنند. مهم‌ترین نکته این است که زوجین در تصمیم خود قاطع باشند و به باورها و ارزش‌های خود ایمان داشته باشند. اطرافیان هم دیر یا زود، احترام و درک لازم را نسبت به این انتخاب خواهند داشت.

واکنش اصولی به مخالفت‌ها

در مواجهه با مخالفت‌ها و انتقادات، حفظ آرامش و احترام به نظرات دیگران، امری ضروری است. زوجین می‌توانند با سعه صدر به صحبت‌های مخالفان گوش داده و به سوالات و ابهامات آن‌ها پاسخ دهند. تبادل نظر و گفت و گوی سازنده می‌تواند به درک متقابل و احترام بیشتر بین طرفین کمک کند. در نهایت، به یاد داشته باشید که ازدواج، آغاز مسیری مشترک در زندگی است. زوجین باید با اتکا به یکدیگر و با در نظر گرفتن خواسته‌ها و نیازهای هم، بهترین تصمیمات را برای زندگی مشترک خود اتخاذ کنند و اجازه ندهند نظرات و انتقادات دیگران، مسیر آن‌ها را تغییر دهد. 

ماجرای مراسمی شیک و ساده، بدون نگرانی از بدهی‌‌های بعدی 

گفت‌‌وگو با عروس 21 ساله‌‌ای که بدون یک مراسم متداول زندگی‌‌اش را شروع کرده و در کنار شوهرش و بدون انتظار از خانواده‌‌ها از پس کارها و حتی خرید وسایل برآمده‌‌اند 

هر‌‌قدر هم از مزایای چنین مراسم ساده‌‌ای بگوییم بازهم تا پای صحبت کسانی‌‌که خودشان چنین اتفاقی را تجربه کردند، ننشینیم فایده‌‌ای ندارد. ضحی‌‌سادات و سید مجتبی به‌‌تازگی بزرگ ترهای فامیل را برای ناهار به یک رستوران خوب دعوت کردند، دخترخاله عروس با دوربینش عهده‌‌دار ثبت خاطرات شده و در فضایی ساده و صمیمی یک مهمانی خودمانی را برگزار کردند. سراغ این عروس 21 ساله رفتیم که رشته مشاوره خوانده و به تازگی با مجتبی 22 ساله که مدیریت کسب‌‌وکار خوانده ازدواج کرده است تا از کم و کیف چنین مراسمی بگوید. 

دل‌‌مان مراسمی دور از چشم‌‌وهم‌‌چشمی می‌‌خواست

از ضحی می‌‌پرسم که ایده برگزاری چنین مراسمی چطور به ذهن‌‌تان رسید؟ می‌‌گوید: «همیشه دل‌‌مان می‌‌خواست که یک مراسم ساده، صمیمی و به‌‌دور از چشم‌‌وهم‌‌چشمی داشته باشیم؛ پس تصمیم گرفتیم فقط یک ناهار بدهیم و مراسم‌‌مان هیچ تجملی نداشته باشد. تعداد مهمانان هم کم باشد تا جمع خودمانی‌‌تر شود». او در پاسخ به‌‌این‌‌که دلیل چنین انتخابی چه بود؟ مثلاً می‌‌خواستید زودتر به‌‌خانه خودتان بروید؟ می‌‌گوید: «خب هنوز خانه‌‌مان آماده نبود پس اولویت‌‌مان این نبود زودتر برویم سر خانه و زندگی‌‌مان ولی دل‌‌مان می‌‌خواست یک مراسم خوب بگیریم؛ جوری‌‌که خیلی هزینه نداشته باشد؛ در عین‌‌حال شیک باشد و بتوانیم بقیه پول‌‌مان را پس انداز کنیم. به‌‌ویژه این‌‌که امکان نداشت پول دیگری مثل وام ازدواج و... دست‌‌مان بیاید و بتوانیم پس‌‌انداز کنیم. پس تصمیم گرفتیم همه‌‌اش را در یک شب خرج نکنیم. خلاصه طوری برنامه‌‌ریزی کردیم که هم خوش بگذرد؛ هم باب میل‌‌مان باشد».  

خیلی‌‌ها نگران بودند بعداً پشیمان شویم 

ضحی‌‌سادات که به‌‌خاطر رشته تحصیلی‌‌اش دستی بر آتش موضوعات مرتبط با خانواده دارد، درباره واکنش اطرافیان می‌‌گوید: «قبل از مراسم همه به شدت مخالف بودند و می‌‌گفتند نمی‌‌شود بدون عروسی بروید سر زندگی‌‌تان. به‌‌خاطر این‌‌که مهمانی ما در رستوران بود من هم قرار نبود لباس متداول عروسی بپوشم و به یک لباس شیک و سفید بسنده کردم؛ برای همین بعضی از بزرگ ترها می‌‌گفتند ما آرزو داریم تو را در لباس عروسی ببینیم. البته یک سری وقتی ماجرا را فهمیدند در ظاهر تشویق می‌‌کردند و دلگرمی می‌‌دادند اما پشت سر به دیگران می‌‌گفتند که نگران هستند اگر ما عروسی به شکل مرسوم نگیریم مدتی بعد پشیمان شویم و برای همین مدام از طرف همه تماس داشتیم تا نظرمان تغییر کند. در آن شرایط به‌‌جای تمرکز روی کارهای مهم‌‌تر، مجبور بودیم به خیلی‌‌ها توضیح بدهیم که تصمیم‌‌مان را گرفتیم و دلیلی نمی‌‌بینیم اول زندگی یک خرج بزرگ داشته باشیم. هرچند هزینه همان ناهار هم کم نبود.» 

واکنش‌‌ها بعد مراسم متفاوت بود 

اما انگار ورق ماجرا برای این زوج خوشبخت بعد از برگزاری مراسم که حدود دو هفته قبل بوده به‌‌کلی برگشته؛ عروس‌‌خانم دراین‌‌باره می‌‌گوید: «عروسی ما تفاوت‌‌های زیادی با بقیه داشت؛ به‌‌طور مثال قرار نبود لباس عروسی بپوشم چون تصمیم داشتیم که آقایان و خانم‌‌ها همه در یک سالن باشند اما یکهویی تصمیم‌‌مان عوض شد و رفتیم سراغ یک لباس عروس پوشیده با روسری بلند. خب این تفاوت‌‌ها قبلش غافلگیرانه بود اما همه بعد مراسم از جزئیات مراسم مثل سادگی و حتی نوع پوشش عروس و داماد خوش‌‌شان آمد و حتی یکی از نزدیکان که ابتدا چندان موافق نبود بعد از برگزاری شیک مراسم ما ترغیب شده بود ازدواج تنها پسرش را به همین سبک برگزار کند.»

از کاری که می‌‌کنیم مطمئن بودیم    

از عروس می‌‌پرسم نگران نبود بعداً پشیمان شود که خیلی کارها را نکرده؟ به‌‌طور مثال آتلیه نرفته و... ضحی در واکنش به این سوال می‌‌گوید: «من و مجتبی همیشه دل‌‌مان یک چنین مراسمی می‌‌خواست و خیلی راجع به آن صحبت کرده بودیم تا به این نتیجه رسیدیم. وقتی مطمئن بودیم پس دقیقاً همان تفکراتی را که همیشه داشتیم اجرا کردیم. به‌‌نظر من مراسمی خوب و خاطره انگیز می‌‌شود که به همه خوش بگذرد نه این‌‌که یک عده به‌‌خاطر هزینه‌‌ای که انجام شده نگران بدهی‌‌ها باشند. اصلاً مراسمی خوب است که باب دل عروس و داماد باشد چون آن روز، روز آن‌‌هاست».

تفاوت ازدواج ما فقط در مراسمش نبود 

بد نیست بدانید ضحی و مجتبی فقط یک مراسم متفاوت برگزار نکردند و حتی در بقیه مراحل این ازدواج هم مصمم بودند همه کارها با خودشان باشند. حرف‌‌های این عروس 21 ساله را در این باره بخوانید: «ما از اول که تصمیم به ازدواج گرفتیم دل‌‌مان می‌‌خواست خودمان پای انتخابی که کردیم باشیم، یعنی همه کارها را خودمان انجام بدهیم. هم خرید جهیزیه و هم مراسم عروسی و ... یعنی معتقد بودیم ما تصمیم گرفتیم ازدواج کنیم پس نباید بقیه را در خرج و زحمت بیندازیم، پس نه توقع طلا و سرویس از خانواده داماد داشتیم؛ نه توقع خرید جهیزیه از خانواده عروس و به هر دو طرف گفتیم ما خودمان هر چیزی را لازم باشد، تهیه می‌‌کنیم؛ بقیه هم در قالب هدیه اگر خواستند چیزی بدهند نه این‌‌که زیر فشار بروند. الان هم با حقوق کارمندی و معمولی همسرم کم کم شروع به خرید قسطی وسایل کردیم و با پشتوانه وام ازدواج‌‌مان به لطف خدا همه چی به خوبی انجام شد و تا حالا مشکلی نداشتیم؛ در یک کلام این‌‌که خدا واقعاً برای‌‌مان برکت و روزی رساند.»  

منبع: خراسان

انتهای پیام/