Web Analytics Made Easy - Statcounter

تهران- ایرنا- شاید بتوان یک اشکال جدی و عمده را در بحث سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران وارد دانست و آن اینکه برخی مسئولان کشور، سیاست خارجی را امری ثابت و ایستا در نظر می‌گیرند، حال آنکه در جهان امروز، سیاست خارجی امری پویا و فعال است.

روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم نوذر شفیعی تحلیلگر مسائل بین‌الملل، آورده است: لذا نمی‌توان براساس وضعیتی پیش آمده و یا اینکه پیش خواهد آمد، نسبت به آینده پیش‌بینی قطعی داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!



به نظر می‌آید خروج از توافقنامه برجام، یعنی بازگشت تحریم‌های سازمان ملل متحد، تشدید تحریم‌های ایالات متحده و تحریم‌های اتحادیه اروپا. متاسفانه در سیاست بین‌الملل شرایط به گونه‌ای است که باتوجه به اینکه آمریکا و در واقع دولت آقای دونالد ترامپ از برجام خارج شده است، راهکارهایی که پیش روی جمهوری اسلامی برای برخورد با عهدشکنی واشنگتن وجود داشت، چندان موثر نبود و عملا راه به جایی نبرد. اما اگر ایران از برجام خارج شود، به دلیل وجود ابزارهای طرف غربی، تحریم‌های لغو شده شورای امنیت سازمان ملل دوباره بازخواهد گشت و ایجاد مشکل خواهد نمود. این واقعیتی است که در عرصه بین‌المللی، جهان شاهد آن است.

در شرایطی که سیاست خارجی جمهوری اسلامی به دلیل ماهیت انقلاب اسلامی، همواره با سیاست بین‌المللی و سازمان‌ها و نهادهای جهانی درگیر بوده است(باید توجه داشت که سیاست خارجی برآمده از انقلاب اسلامی سال 57، یک سیاست تجدیدنظرطلبانه بوده است)، این تجدیدنظرطلبی برای کشورهای مختلف جهان و به‌ویژه قدرت‌های جهانی ایجاد حساسیت کرده و همین حساسیت، گاه جمهوری اسلامی ایران را با چالش مواجه ساخته است. تا وقتی که این چالش وجود دارد، تحت فشار قرار دادن مجریان دستگاه دیپلماسی کشور و یا تیم مذاکره کننده ایران، چندان کار عاقلانه‌ای نخواهد بود.

اینکه مدام توجه و تمرکز دستگاه دیپلماسی کشور از مسائل مهم و اساسی به موارد داخلی و جزئی معطوف شود، کمک چندانی به پیشبرد منافع ملی ایران نخواهد کرد. شاید به همین دلیل است که احتمالا مقامات عالی نظام از فشارها روی آقای ظریف، وزیر امورخارجه، چندان رضایت نداشته باشند. در مجموع به نظر می‌آید که در شرایط فعلی، باید فراغ‌بالی برای مسئولان دستگاه دیپلماسی کشور فراهم آورد تا آنها بتوانند در پرتو حمایت‌ها و پشتیبانی‌های داخلی، از منافع ملی کشور حمایت کرده و درصدد هرچه بیشتر تامین منافع ملی برآیند.

حال می‌توان این پرسش را مطرح کرد که آیا با سیاستی که مجموعه دستگاه‌های جمهوری اسلامی در پیش دارند، می‌توان به همراهی ادامه‌دار و البته شکننده اتحادیه اروپا با تهران امیدوار بود یا خیر؟ واقعیت این است که متاسفانه سیاست خارجی جمهوری اسلامی، به لحاظ ماهیت ذکر شده آن، با محدودیت‌های زیادی رو‌به‌روست. یعنی ایران در سیاست خارجی برخلاف بیشتر کشورها، از آزادی عمل زیادی برخوردار نیست. جمهوری اسلامی ایران ناچار است روسیه و چین را به عنوان شرکای سیاسی و بین‌المللی خود انتخاب کند و در این راه چه بسا ناچار به دادن امتیاز هم می‌شود. لذا در قبال اتحادیه اروپا، عملا دست بازی برای تهران وجود ندارد. به این دلیل که اگر ایران اتحادیه اروپا را هم از دست بدهد، دوباره با مجموعه‌ای از چالش‌ها و تنگناهای سخت مواجه خواهد شد. از این رو نباید رفتاری صورت داد که بین ایران و اتحادیه اروپا چالش به‌وجود ‌آید.

این نکته را هم نباید فراموش کرد که ایران برای اتحادیه اروپا بسیار حائز اهمیت است. این اهمیت هم جنبه امنیتی دارد و هم اقتصادی و تجاری. در حقیقت اگر ایران اراده کند می‌تواند تعیین کننده امنیت و یا ناامنی منطقه باشد و نباید فراموش کرد که بخش زیادی از مواد مخدر ترانزیتی به غرب، از راه ایران می‌گذرد. اگر ایران جلوی این ترانزیت را نگیرد، ممکن است اروپا با چالش‌های امنیتی فراوانی رو‌به‌رو شود. اگر درگیری‌های منطقه‌ای تشدید شود، اتحادیه اروپا با موج جدیدی از بحران مهاجرت آوارگان رو‌به‌رو خواهد شد و یا اگر قرار باشد بحران‌های سیاسی منطقه خاورمیانه لاینحل باقی بماند، اروپا شاهد رشد رادیکالیسم خواهد بود که می‌تواند تهدید امنیتی سختی برای اروپا باشد.

ایران برای اروپا مهم است و یک تعامل سازنده و گسترده‌ با تهران، برای اتحادیه اروپا اهمیت فراوانی دارد. در این راه برجام اولین حرکت سیاست خارجی ایران به سمت غرب بود و اگر برجام به موفقیت نهایی خود برسد، قطعا گام بلندی برای توافقات و همکاری‌های آینده خواهد بود. لذا درست است که اتحادیه اروپا به‌ویژه از بعد امنیتی به ایران نیاز دارد، اما نباید رفتاری انجام داد که باعث از دست دادن اروپا شود. در حال حاضر اتحادیه اروپا به اندازه کافی از سوی واشینگتن تحت فشار است تا همکاری‌های خود را کاهش داده و یا قطع کند. بنابراین باید تلاش‌های دیپلماتیک بر حفظ پیوند با اروپا باشد که این مهم نیازمند دیپلماسی آرام و بدون دغدغه برای دستگاه دیپلماسی کشور است و باید مسئولان وزارت خارجه ایران با امنیت روانی و آسودگی خاطر، به وظیفه اصلی خود و تامین منافع ملی ایران کوشا باشند.

*منبع: روزنامه آرمان،1397،10،22
**گروه اطلاع رسانی**1893**9131

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سياسي آرمان تامين منافع ملي ايران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۳۳۹۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش اتحادیه اروپا به حمله اسرائیل علیه رفح

واکنش اتحادیه اروپا به حمله اسرائیل علیه رفح

دیگر خبرها

  • دیپلماسی حج‌محور با رویکرد ابراهیمی به حج
  • آذربایجان شرقی در سال ۱۴۰۲ میزبان گردشگران خارجی ۶۳ کشور بوده است
  • واکنش اتحادیه اروپا به حمله اسرائیل علیه رفح
  • سیاست همسایگی دولت سیزدهم
  • درس‌های خانم دیپلمات؛ هیچ‌تضمینی وجود ندارد!
  • درخواست اتحادیه اروپا از چین درباره ایران
  • رونمایی «دیپلماسی اقتصادی و برندسازی ملی» در نمایشگاه کتاب
  • تشکیل ۱۳ پرونده قضایی برای مروجین اکاذیب در فضای مجازی کرمان
  • خبر مهم برای مستاجران افغانستانی
  • روسیه: آمریکا در تکاپوی جایگزین‌کردن زلنسکی است