سلفی خبرساز بهرام رادان در اهواز
تاریخ انتشار: ۲۲ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۳۴۰۸۸
خبرگزاری مهر- گروه استان ها، قاسم منصور آل کثیر: بهرام رادان یکی از بازیگران شاخص سینمای ایران در جریان سفرش به اهواز با حضور در یکی از بوستانهای شهری اهواز و دیدن گاومیش ها در آن مکان، اقدام به گرفتن سلفی با این گاومیش ها کرد و انتشار عکس آن در شبکه اجتماعی اینستاگرام کرد که البته این عکس به شدت مورد نقد برخی از مردم اهواز گرفت و بازتاب فراوانی به همراه داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مخالفانِ این سلفی می گویند چرا رادان چهره شهرمان را زشت نشان داد و اینجا کلان شهر است و روستا نیست همفکرانِ این گروه همچنین می گویند گاومیش ها حق ندارند وارد شهر شوند و جایشان در روستا و در محیطی خارج از شهر است.
اما موافقان، دلایل دیگری را در تاییدِ حرکتِ بهرام رادان مطرح کردند و عقیده دارند رادان، ظرفیتی طلایی از اهواز را به خوبی شناخت.
نباید فراموش کرد که ترکیب بسیار متنوعی از عوامل منابع طبیعی می تواند محیط را برای توسعه گردشگری جذاب کند. یکی از موثرترین گام ها در راستای بهبود و رشد نگرش فرهنگی، شناختِ میراث فرهنگی جامعه است که متاسفانه در اهواز بسیاری از فعالان با میراث فرهنگی این شهر آشنایی ندارند و چیزی درباره امتداد فضایی _زیستیِ گاومیش ها نمی دانند.
هر گونه دخالت در نظام های «فضایی» یک جامعه، ابتدا نیاز به درکِ روابط پیچیده ای دارد که میان نظام های فرهنگی عرفی یک جامعه یا فرهنگ مشخص و نظام های ذهنی رسانه ای موجود در همان جامعه وجود دارند. گاومیش های اهواز همواره در امتدادی که رادان عکس گرفت از دیرباز زندگی می کردند و حتی قدمتشان از بسیاری از اهوازی ها بیشتر است. گاومیش، موجودی آرام و مفید است که بخش زیادی از ساعاتِ روز را باید در آب باشد.
اغلب لازم است بیش از آنکه بر خودِ یک «پدیده» دقیق شویم و از آن نتیجه گیری کنیم، کاری که دانشمندان علوم دقیقه و طبیعی بسیار به آن علاقمندند، باید به «شرایط اجتماعی» به وجود آمدن آن پدیده نیز توجه شود. انسان امروزه به موجودی بیولوژیکی - فرهنگی مطرح است. نباید بر یک جنبه تاکید و جنبه دیگر را کنار گذاشت. در اهواز سیستم مدیریت شهری به گونه ای است که فضاهای شهری را به سمتِ حوزه زندگی گاومیش ها کشاند و زندگی این موجودات را به مخاطره انداخت. این انسان ها بودند که وارد زندگی گاومیش ها شدند و گرنه گاومیش ها خیلی طبیعی زندگی خود را پیش می بردند.
مسئولان شهری اهواز بدون نگاه های میان رشته ای دست به تصمیمات زود هنگام و غیرکارشناسانه می زنند و توجهی به سرمایه های نمادین اهوازی از جمله وجود حیواناتی همچون گاومیش نداشته و ندارند. این در حالی است که امروزه جهان به ارزش های مادی و معنوی حیوانات پی برده است.
به وجود آمدن کلان شهرها از مهمترین عوامل آلایندگی محیط زیست بوده است. کلان شهرها با پدیده آوردن حوزه های تک کارکردی مثلا پهنه های تماما مسکونی و پهنه های تماما صنعتی یعنی در واقع با افزایش پیوسته فاصله نقاط کاری و نقاط مسکونی و فاصله این دو با نقاط اوقات فراغت سبب افزایش بی رویه سفرهای شهری و آلایندگی بیش از پیش محیط بوسیله شهر می شوند.
در کتاب انسان شناسی شهری نوشته ناصر فکوهی برای حل این مسئله آمده است: «راه حل بازگشت به مفهوم طراحی شهرهای کوچک و متوسط و بازگشت به مفهوم محله، درون بافت های شهری است تا بدین وسیله بافت های تک کارکردی و یکنواخت به بافت های متنوع و چند کارکردی بدل شوند».
برگردیم به نقدهای ابتداییِ منتقدان نسبت به سلفیِ بهرام رادان که می گویند گاومیش ها در پارک ها باعث تهدید انسان ها می شوند. باید از این افراد که به شکل عجیبی نسبت به ظرفیت طلایی اهواز حس «انزجار» دارند درخواست کرد که بروند و راستی آزمایی کنند که انسان ها از گاومیش ها در مکان های عمومی آسیب می بینند یا از هم نوعانشان؟
کد خبر 4509977منبع: مهر
کلیدواژه: اهواز بهرام رادان شهرداری اهواز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۳۴۰۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان مدرن اولیه تکشاخ سیبری را دیده بود
تکشاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتالها و انسانهای مدرن اولیه زندگی کرده بود.
به گزارش العربیه فارسی، تکشاخ سیبری کرگدنی عظیمالجثه با وزنی بالغ بر ۳.۵ تن و یک شاخ عظیم روی بینیاش در استپهای روسیه، قزاقستان، مغولستان و شمال چین پرسه میزد. محققان برای اولین بار سلولهای بنیادی این جانور را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که این حیوان آخرین بازمانده یک خانواده منحصر به فرد کرگدن است.
دانشمندان متوجه شدند که اجداد تکشاخ سیبری بیش از ۴۰ میلیون سال پیش از اجداد تمام کرگدنهای زنده جدا شدند. این باعث میشود نسبت تکشاخ سیبری با کرگدن سفید آفریقایی امروز دورتر از نسبت انسان با میمون باشد.
شواهد ژنتیکی جدید نتایج پژوهشهای قبلی که نشان میداد تکشاخ سیبری از بستگان بسیار نزدیک کرگدن پشمالوی منقرضشده و کرگدن زنده سوماترایی است را رد میکند.
محققان با بررسی ۲۳ نمونه استخوان تکشاخ سیبری موفق به تاریخیابی آنها شدند، و تأیید کردند که این گونه حداقل تا ۳۹۰۰۰ سال پیش و احتمالاً حتی تا ۳۵۰۰۰ سال پیش زنده مانده است. این بدین معناست که تکشاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتالها و انسانهای مدرن اولیه زندگی کرده بود.
دانشمندان همچنین متوجه شدند که بهرغم باور عمومی، محتملترین عامل انقراض تکشاخ سیبری نه فعالیتهای انسانی که تغییرات اقلیمی بوده است. به نظر میرسد که این جانور با آغاز عصر یخبندان در اوراسیا به شدت متضرر شده باشد.
در آن زمان کاهش شدید دما منجر به یخزدگی گسترده سطح زمین شد، که علفزارهای بزرگی که تکشاخ سیبری از آنها تغذیه میکرد را به شدت کوچک کرد و منجر به گرسنگی کشیدن و در نهایت مرگ این جانور شد.