به نقل از «الف»

اتهامات واشنگتن پست علیه ترامپ

تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۷۸۳۵۲

این تارنما روز سه شنبه نوشت: تاریخ مالی طولانی مدت مروادات ترامپ با روسیه نخستین علت این ارتباط احتمالی است. بزعم ماکس بوت ستون نویس این روزنامه، در خلال انتخابات ریاست جمهوری، ترامپ روس ها را تشویق کرد که ایمیل های هیلاری کلینتون را در ژوئیه 2016 (تیر 95) هک کنند. در همان زمان هکرهای اطلاعاتی روسیه سعی داشتند که به سرورهای شخصی و تبلیغاتی کلینتون حمله کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روزنامه واشنگتن پست از دیگر دلایل قوی ارتباط میان ترامپ و روسیه به موارد زیر اشاره کرد.

 جدا از اینکه ترامپ پوتین را به عنوان یک رهبر قوی ستایش می کند، گروه مبارزاتی 'ترامپ' شامل افرادی چون کارتر پیج، جورج پاپا دوپولوس، پل مانفورت، ریک گیتس و مایکل فلین بود که هر کدام از آنها ارتباطات مشکوکی با مسکو دارند.

ترامپ سعی در تضعیف وزارت دادگستری و اف بی آی به عنوان دو نهاد در خط مقدم مبارزه با جاسوسی روسیه و عملیات نفوذ در ایالات متحده دارد.

ترامپ خواهان خروج آمریکا از ناتو است و آن را ناکارآمد بحساب می آود و ناتو در واقع مانع عمده در مقابل طرح های روسیه در اروپاست و این خروج تنها می تواند به نفع مسکو باشد.

ترامپ از سیاستمداران پوپولیست و طرفدار روسیه در اروپا حمایت می کند. این حمایت شامل افرادی مانند ویکتور اوربان در مجارستان ومارین لوپن در فرانسه است؛ همانطور که روس ها نیز از چنین کسانی حمایت می کنند.

اخراج کومی از اف بی آی توسط ترامپ، نگرانی ها را در مورد عملکرد رئیس جمهوری امریکا و احتمال ارتباط وی با روسیه را افزایش داده است. کومی که در زمان باراک اوباما رئیس جمهوری پیشین آمریکا به این سمت منصوب شد، در ماه می ۲۰۱۷ (اردیبهشت 96) به خاطر داشتن اختلاف با ترامپ از این سمت کنار گذاشته شد. در آن زمان گفته شد که ترامپ، کومی را به دلیل عملکرد نامطلوب در رسیدگی به ماجرای جنجالی ایمیل‌های هیلاری کلینتون اخراج کرده است.

دمکرات‌ها گفتند که دلیل اصلی اخراج کومی، اصرارش به ادامه تحقیقات درباره ادعاهای مربوط به تعاملات سری ستاد انتخاباتی ترامپ با روسیه در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ بوده است.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۷۸۳۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان ماجراجویی آمریکا در آفریقا

رسانه آمریکایی گزارش داد خروج آمریکا از چاد و نیجر می‌تواند نشانه‌ای مبنی بر پایان عصر حضور نظامی آمریکا در آفریقا و منطقه ساحل باشد؛ امری که چالش‌های متعددی را متوجه سیاست خارجه دولت آمریکا خواهد کرد.

به گزارش ایسنا، روزنامه واشنگتن‌پست گزارش داد آمریکا با یک عقب‌نشینی استراتژیک در آفریقا مواجه است و شواهد حکایت از آن دارد که واشنگتن باید قید نفوذ خود در این منطقه را بزند. آمریکا اخیراً به درخواست نیجر برای خارج‌کردن نیرو‌های آمریکایی از این کشور آفریقایی پاسخ مثبت داد. درعین‌حال، چاد هم به‌عنوان یک کشور آفریقایی مهم دیگر، خواستار توقف عملیات‌های آمریکا در پایگاهی مشترک با فرانسه شده است.

به گزارش این روزنامه، خروج احتمالی آمریکا از چاد می‌تواند نمایانگر چالشی گسترده‌تر باشد که ارتش‌های غربی در منطقه ساحل با آن مواجه هستند، منطقه‌ای که لبریز از بی‌ثباتی‌های سیاسی است و تحولات عمده‌ای را به خود دیده است. چاد در آستانه انتخابات است و واشنگتن‌پست مدعی است درخواست از نظامیان آمریکا برای خروج از این کشور ممکن است راهکار دولت موقت چاد برای تحکیم حق حاکمیت باشد.

وضعیت آمریکا در نیجر هم قابل‌توجه است. پس از کودتای این کشور، حاکمان جدید نیجر به‌سرعت گام‌هایی برای قطع روابط نظامی با کشور‌های غربی، به‌ویژه فرانسه برداشته و به کشور‌هایی مانند چین و روسیه نزدیک‌تر شدند. هنگامی که شورای نظامی حاکم بر نیجر حضور آمریکا را «غیرقانونی» اعلام کرد و عملیات‌های پنتاگون در این کشور را مورد انتقاد قرار داد، پیدا بود که فصل حضور نظامی آمریکا در نیجر به پایان رسیده است. کمی بعد، نیرو‌های نظامی روسیه وارد نیجر شده و وظیفه آموزش نیرو‌های این کشور را بر عهده گرفتند.

به گزارش واشنگتن‌پست، این تحولات زنگ خطر‌ها را در کشور‌های غربی به صدا درآورده و منافع آن‌ها را تهدید کرده است. سرمایه‌گذاری‌های گسترده ایالات متحده در آفریقا با خطر مواجه شده است، از جمله پایگاه هوایی ۱۱۰ میلیون‌دلاری که آمریکا در نیجر تاسیس کرده و حالا وضعیت بلاتکلیفی دارد.

«اولف لسینگ» مدیر یک اندیشکده آلمانی با بیان اینکه این تحولات ضربه بزرگی به برنامه‌های غرب در منطقه ساحل و لیبی وارد می‌کند، گفت: «ممکن است با خارج‌شدن آمریکا، در‌ها به روی گسترش نفوذ کشور‌هایی مانند روسیه و ایران در ساحل باز شود.»

به گزارش واشنگتن‌پست، عامل دیگری که به پیچیدگی ماجرا می‌افزاید این است که چین هم گام‌های استراتژیکی در نیجر برداشته است، از جمله قرارداد مالی بزرگ یک شرکت نفتی دولتی چین با نیجر. این قرارداد نه‌تن‌ها بودجه گزافی را برای دولت نیجر فراهم می‌کند، بلکه جایگاه چین را نیز در این منطقه تقویت می‌کند.

علاوه بر این، روزنامه آمریکایی اذعان کرد که افکار عمومی در نیجر هم با روسیه و چین همراه‌تر است تا آمریکا. شهروندان نیجر حمایت روسیه و چین را به ادامه دخالت فرانسه و آمریکا ترجیح دهند.

علاوه بر این، نظرسنجی اخیر موسسه گالوپ حاکی از آن است که محبوبیت روسیه و چین در منطقه ساحل افزایش یافته و حمایت از نفوذ آمریکا کمتر شده است. به گزارش واشنگتن‌پست، این منطقه در گذشته به ایالات متحده به‌عنوان یک شریک کلیدی نگاه می‌کرد که مقاصد استعماری دولت‌های اروپایی را در سر ندارد؛ اما واشنگتن با دیپلماسی ناکارآمد و نگاه از بالابه‌پایین خود، این تصویر را مخدوش کرد.

به گزارش این رسانه آمریکایی، آفریقا به میدان نبرد ژئوپلیتیک قدرت‌های جهانی بدل شده و کشور‌های غربی که در تشخیص کاهش تدریجی نفوذ خود در منطقه ساحل ناکام بودند، حالا شاهد ازدست‌دادن موقعیت خود هستند. واشنگتن‌پست همچنین به گزارش‌های مشابه رسانه‌های غربی مانند «لوموند» و «وال‌استریت ژورنال» اشاره کرد که آن‌ها نیز از اقدامات اشتباه آمریکا و اروپا در ساحل پرداخته‌اند.

تحولات اخیر در نیجر و چاد نشان از این دارد که دوره آمریکا در آفریقا به سر آمده است. این عقب‌نشینی نه‌تن‌ها به معنای کاهش حضور نظامی، بلکه نشانه یک تغییر قابل‌توجه در مناسبات ژئوپلیتیک است. روسیه و چین عزم خود را جزم کرده‌اند تا با بهره‌گیری از خلأ قدرتی که با خروج آمریکا از این منطقه ایجاد می‌شود، حضور خود را در آنجا پررنگ کنند؛ امری که چالش‌های بزرگی را متوجه سیاست خارجه آمریکا خواهد کرد.