به این 6 دلیل زیاد ننشینید!
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۹۰۸۹۸
تنها در ایالات متحده آمریکا، 34 درصد از بزرگسالان و 20 درصد از بچه‌ها چاق هستند که نتیجه‌ی یک اپیدمی در سبک زندگی است؛ یعنی یکجانشینی. برخی از کارشناسان آن را «بیماری نشستن» می‌دانند که مشکلی رو به رشد است. آیا تا به حال به عوارض یکجا نشستن به مدت طولانی فکر کرده‌اید؟ ناطقان: آمار و ارقام نشان می‌دهند یک آمریکایی معمولی تقریباً 55 درصد از زمان بیداری خود را یکجا می‌نشیند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تأثیر منفی بر سلامت رگ‌های خونی
نشستن باعث می‌شود جریان خون به سمت پاها محدود شود. مطالعه‌ای دریافته حتی 10 دقیقه یکجا نشستن، توانایی عروق ریز برای گشاد شدن (در پاها) را مختل می‌کند. بنابراین جریان خون کمتری در پاهایتان خواهید داشت. حتی بدتر، کاهش جریان خون، ریسک تشکیل لخته خون را افزایش می‌دهد. وقتی لخته خون در پاها شکل می‌گیرد، این احتمال وجود دارد که به سمت ریه‌ها به راه بیفتد که کُشنده است. به همین علت باید در طول روز پاهای خود را مدام حرکت دهید تا جریان خون در آن‌ها بیشتر شود.
زیاد نشستن، عضلات باسن را ضعیف و تنبل می‌کند. این مشکل آن‌قدر شایع است که سندرمی به نام سندرم باسن مُرده (dead butt syndrome) برایش نام‌گذاری شده است. قوی بودن عضلات باسن و سرینی برای استحکام لگن اهمیت زیادی دارد و زیاد نشستن احتمال درد پایین کمر را افزایش می‌دهد.
زیاد نشستن سایر عضلات را نیز ضعیف می‌کند که شامل عضلات میان تنه هم می‌شود. به همین علت تمرینات قدرتی برای افرادی که پشت‌میزنشین هستند مهم‌تر هم می‌شود.
کاهش حساسیت به انسولین
مطالعات نشان می‌دهند زیاد نشستن از حساسیت به انسولین کم کرده و منجر به مقاومت به انسولین می‌شود. مقاومت به انسولین، ریسک فاکتور اصلی برای دیابت نوع دوم و بیماری قلبی و عروقی است. مطالعه‌ای دریافته است زنانی که هر روز 8 ساعت می‌نشستند (درست مانند خیلی از ما که شغلمان یکجانشینی را ایجاب می‌کند)، 56 درصد بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع دوم بودند.
خوشبختانه حتی دوره‌های کوتاه مدت ورزش می‌توانند حساسیت به انسولین را افزایش داده و قند خون را پایین بیاورند. لازم نیست مانند یک دونده‌ی ماراتن بدوید تا از خطرات زیاد نشستن بکاهید، تحرک بدنی در حد متوسط کافی است.
زیاد نشستن، ریسک بیماری قلبی و عروقی را بالا می‌برد
افزایش تریگلیسرید و قند خون هر دو با افزایش ریسک بیماری قلبی و عروقی ارتباط دارند. مطالعه‌ای دریافته افرادی که دو ساعت یکجانشینی را با ایستادن جایگزین کردند، تریگلیسریدشان 11 درصد و قند خونشان 2 درصد پایین آمده بود. بنابراین ایستادن بهتر از نشستن است اما راه رفتن در طول روز، بهترین کاری است که می‌توانید انجام دهید.
نشستن برای مغزتان بد است
مطالعه‌ای دریافت که زیاد نشستن منجر به نازک شدن لوب گیجگاهی مغز می‌شود؛ بخشی از مغز که مربوط به تشکیل خاطرات است. ضمناً افراد شرکت کننده در آزمایش که تمرینات ساختاری با شدت بالا انجام می‌دادند نیز این قسمت از مغزشان نازک شده بود، بنابراین ورزش نمی‌تواند تمام عوارض یکجانشینی را جبران کند. یکی از بهترین کارهایی که می‌توانیم برای سلامت مغزمان انجام دهیم، تحرک بیشتر در طول روز و کم کردن از ساعات یکجانشینی است.
تأثیر منفی بر خلق و خو و سطح انرژی
تا به حال متوجه شده‌اید وقتی زیاد می‌نشینید احساس خستگی می‌کنید؟ این خیالات شما نیست. مطالعه‌ای که روی 30 فرد بزرگسال انجام شد دریافت آن‌هایی که در طول روز حرکات ورزشی کمی انجام می‌دادند (تقریباً 5 دقیقه ورزش و تحرک)، سطح انرژی بهتری داشتند، خلق و خویشان بهتر شده بود و از اشتهایشان کم شده بود.
بالا بردن احتمال مرگ و میر
زیاد نشستن به طور کلی ریسک مرگ را افزایش می‌دهد. مطالعه‌ای دریافته زنانی که روزانه بیش از 6 ساعت می‌نشستند، 94 درصد بیشتر احتمال داشت طی دوره‌ی مطالعه بمیرند.
طبق اعلام انجمن سرطان آمریکا، ساعات طولانی یکجا نشستن، ریسک مرگ در اثر آلزایمر، پارکینسون، سکته مغزی، بیماری قلبی، دیابت، بیماری کلیوی، بیماری ریوی، سرطان، بیماری کبد و خودکُشی را افزایش می‌دهد. متقاعد نشدید؟
خلاصه اینکه کمتر بنشینید و بیشتر حرکت کنید. شاید نتوانید بدوید، طناب بزنید یا در محل کارتان تمرین بدنسازی انجام دهید، اما می‌توانید به جای آسانسور از پله‌ها استفاده کنید، اتومبیلتان را دورتر از مقصد پارک کنید، هنگام صحبت با تلفن راه بروید و ... .
اگر هم مجبور هستید بنشینید، هر چند دقیقه بدنتان را بکشید و پاهایتان را خم و راست کنید تا از تشکیل لخته خون پیشگیری کنید.
اگر تحت هورمون درمانی هستید بیشتر در معرض تشکیل لخته خون هستید (مثلاً قرص ضدبارداری یا درمان هورمون جایگزین). فراموش نکنید که زیاد آب بنوشید تا احتمال تشکیل لخته خون کمتر شود.
برچسب ها: نشستن ، سبک زندگی ، عوارض
منبع: ناطقان
کلیدواژه: نشستن سبک زندگی عوارض
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۹۰۸۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمار باورنکردنی بیماران مبتلا به دیابت در کشور
دکتر حسام‌الدین علامه با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند.
به گزارش ایسنا، وی با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند.
وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند.
علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه برآورد‌ها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد.
وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز، گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند.
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت