بدرقه حسین محب‌اهری؛ تشییع لبخند و عشق
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۰۹۵۱۹
به گزارش پارس نیوز، مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد حسین محب‌اهری، هنرمند خاطره‌ساز تئاتر، سینما و تلویزیون، صبح امروز (پنجشنبه ۲۷ دی) با حضور جمع زیادی از هنرمندان و علاقمندانش، از تالار وحدت تا قطعه هنرمندان بهشت زهرا برگزار شد.
اصغر همت، بازیگر تئاتر و سینما که اجرای این مراسم را بر عهده داشت، در آغاز سخنانش گفت: «امروز اینجا جمع شده‌ایم برای تشیع یک آدم استثنایی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او ادامه داد: «چیزهایی که حسین محب‌اهری داشت، آن قدر برای همه رو بود که اگر قرار باشد کسانی هم که در حوزه رادیو و تلویزیون نیستند در مورد او صحبت کنند، همان حرف‌هایی را خواهند زد که نزدیک‌ترین کسانش.»
اولین سخنران این مراسم که با دعوت اصغر همت پشت تریبون رفت، شهرام کرمی، مدیرکل هنرهای نمایشی بود. او گفت: «همه ما امروز در فقدان یک هنرمند عزیز, دوست داشتنی, یک رفیق, یک آدم پرامید و پرنشاط جمع شده‌ایم.»
کرمی افزود: «چند سال اخیر، ستیز این هنرمند با بیماری سرطان، یادگاری ارزنده‌ای در ذهن‌مان گذاشته است. او بسیار پرامید تلاش کرد که با بیماری مبارزه کند. حسین محب اهری به مرگ لبخند زد و شک نداریم که در بهشت برین با آن لبخندش, حضورش را موکد می‌کند.»
او در پایان ابراز امیدواری کرد که قدر چنین سرمایه‌هایی را پیش از رفتن‌شان بیشتر بدانیم.
سخنران بعدی این مراسم، ایرج راد بود که گفت: «عزیزی که الان در مقابل ما آرمیده تمام وجودش عشق به زندگی است. باور ندارم که او خوابیده باشد و هر لحظه امید دارم که بلند شود و از ما بخواهد که کوپن امروزمان را به خوبی برای زندگی صرف کنیم و عمرمان را بیهوده هدر ندهیم.»
او ادامه داد: «حسین محب اهری وقتی که با تمام بیماری و دردی که داشت عاشقانه روی صحنه حاضر می‌شد، در واقع زندگی می‌کرد. حسین در تمام لحظات با بیماری ستیز کرد و جنگید. او در طول چهل و چند سال فعالیت هنری، کارهای فراوانی کرد. او ۸۰ اثر صحنه‌ای را به اجرا درآورد و در بیش از ۲۰۰ کار تلویزیونی ایفای نقش کرد و به همین دلیل در دل مردم جای داشت.»
راد تاکید کرد: «حسین عشق به زندگی, کار کردن و احساس مسئولیت کردن را در قلب ما به یادگار گذاشت.»
در ادامه، علی دهکردی به عنوان نماینده‌ای از حوزه سینما با قرار گرفتن پشت تریبون گفت: «در مراسم تشیع لبخند و عشق شرکت کردن کار بسیار سختی است. ما در هر شرایطی به حسین محب‌اهری فکر کنیم، لبخند می‌زنیم و تاسف‌برانگیز است که برای تشیع لبخند و عشق به زندگی در کنار هم قرار گرفته‌ایم.»
او افزود: «همه از شور و عشق وصف‌ناپذیر حسین به زندگی آگاه بودیم. عمیقا معتقدم این جادو تنها به وسیله هنر و هنر بازیگری اتفاق افتاده است. او اگر از ماندن حرف می‌زد, می‌گفت دلم می‌خواهد بمانم که بازی کنم.»
دهکردی گفت: «علاقه‌مندی به زندگی به واسطه جادوی هنر موهبتی است که خداوند در وجود ما گذاشته است. وظیفه دارم از طرف خانواده سینمای ایران به شما تسلیت عرض کنم.»
سخنران بعدی این مراسم، آتیلا پسیانی بود. این بازیگر پیشکسوت که حال روحی مناسبی نداشت، در سخنانی کوتاه گفت: «فهمیدم زندگی بدون حسین محب‌اهری چیز دیگری است. همه خاطراتم با حسین را فقط برای خودم نگه می‌دارم و با کسی به اشتراک نمی‌گذارم.»
حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی ایران هم درگذشت محب اهری را به جامعه هنری کشور تسلیت گفت و چند بیتی را به جهت علاقه این بازیگر فقید به آواز ایرانی، خواند.
در ادامه مراسم، مریم کاظمی در سخنانی گفت: «من احساس می‌کنم حسین زنده است. واقعیت این است که همه‌مان از حسین خاطره داریم و هیچ خاطره‌ای بر خاطره دیگر ارجح نیست. حسین جان اندوه تو آن قدر عمیق است که نمی‌توانم سر کوچه جارش بزنم و در اعماق قلبم دفنش کرده‌ام.»
او ادامه داد: «از ۱۰ سال پیش که اولین نشانه‌های بیماری در حسین نمایان شد، ترس من هم آغاز شد و او گفت باید با ترس‌هایمان مواجه شویم و من با این ترس مواجه شدم.»
کاظمی گفت: «من نمی‌ترسم که امروز قرمز پوشیده‌ام, چون حسین این رنگ را دوست داشت. اسد و ثمن فرزندان حسین هستند و از اسد ممنونم که به من اجازه داد که صحبت کنم. خوشحالم که این کلمات را در اینجا به زبان آوردم.»
پس از پایان سخنرانی‌ها، حجت‌الاسلام محمود دعایی به همراه جمعیت گردآمده در تالار وحدت، بر پیکر این بازیگر محبوب نماز خواند و حسین محب‌اهری به سمت آرامگاه ابدی‌اش در بهشت زهرا بدرقه شد.
حسین محب‌اهری، بعد از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان، بامداد چهارشنبه ۲۶ دی و در سن ۶۷ سالگی بر اثر بیماری سرطان در بیمارستان لاله از دنیا رفت.
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: بهشت زهرا تئاتر مرگ عشق قلب بازی سینمای ایران ایران جامعه زهرا سرطان بیمارستان عشق پارس تشییع بدرقه لبخند حسین محب اهری پارس نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۰۹۵۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه دختر امام خمینی در خارج از کشور مشغول چه کاری است؟
خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد