به نقل از «جماران»

124620 نفر ساعت آموزش به زندانیان قم ارائه شد

تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۲۶۹۶۲

احمد عطارنیا روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: در این مدت، آموزش های مهارتی به 18هزار و 906 تَن در قالب 3 میلیون و 347 هزار و 911 نفر ساعت در بخش دولتی و غیر دولتی (آموزشگاه های آزاد فنی و حرفه ای) این استان ارائه شده است.
وی اضافه کرد: آموزش های فنی و حرفه ای در مراکزی از جمله هفت مرکز آموزش دولتی، 54 کارگاه ثابت شهری، 17 کارگاه سیار شهری، 9 کارگاه جوار روستایی، 35 کارگاه صنایع ضمن کار، 21 کارگاه صنایع اصناف، 9 کارگاه جوار دانشگاه، 6 کارگاه جوار پادگان، 6 کارگاه جوار زندان، 6 کارگاه آموزش در محیط کار واقعی، مرکز درمان اجباری معتادان بهبود یافته، سکونتگاه های غیررسمی حاشیه شهر و 187 آموزشگاه آزاد فنی و حرفه ای بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: از تعداد فراگیران آموش های مهارتی در بخش دولتی تعداد 3 هزار و 583 تَن زن و 6 هزار و 993 تَن مرد بوده و در بخش غیردولتی پنج هزار و 25 تَن زن و سه هزار و 305 تَن مرد بوده اند.
به گفته عطارنیا، در مرکز درمان اجباری معتادان بهبود یافته 16 زن معادل 896 نفر ساعت و 18 مرد معادل 162 نفر ساعت و همچنین در سکونتگاه های غیررسمی حاشیه شهرها نیز 46 زن معادل هفت هزار و 80 نفر ساعت آموزش های فنی و حرفه ای را فراگرفتند.
وی ادامه داد: در 6 کارگاه جوار زندان 37 زن معادل سه هزار و 779 نفر ساعت و یک هزار و 214 مرد معادل 120 هزار و 841 نفر ساعت و در 9 کارگاه جوار روستایی 222 زن معادل 45 هزار و 908 نفر ساعت و 201 مرد معادل 6 هزار و 544 نفر ساعت آموزش های مهارتی فنی و حرفه ای را دریافت کردند.
وی با اشاره به تحقق بیش از 100 درصدی تعهدات استان در 9 ماه سال جاری، گفت: با توجه به ماهیت آموزش های فنی و حرفه ای که موجب فراگیری مهارت یا ارتقاء مهارت ها می گردد، این آموزش ها نقش به سزایی نیز در کاهش نرخ بیکاری دارد.
عطارنیا افزود: بر اساس آمار های موجود دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی سهم قابل توجهی از ظرفیت مراکز آموزش فنی و حرفه ای این استان را به خود اختصاص داده اند.
وی توانمند سازی افراد فاقد مهارت و ارائه آموزش های مهارتی در راستای یاری رساندن به ایجاد اشتغال پایدار و حفظ آن در جامعه را مهم ترین رسالت سازمان آموزش فنی و حر فه ای عنوان و بیان کرد: خصیصه این آموزش ها بازار محور بودن و پرورش کارآفرین است، به این معنی که افراد پس از کسب مهارت و دانش فنی، قادر به کسب فرصت های شغلی مناسبی خواهند بود و یا در نهایت فرصت شغلی ایجاد نمایند.
/2085/ 1175
انتهای پیام

منبع: جماران

کلیدواژه: جام ملت های آسیا منع به کارگیری بازنشستگان بودجه 98 جلیقه زردها ایجاد اشتغال جامعه درمان فنی و حرفه ای قم جام ملت های آسیا منع به کارگیری بازنشستگان بودجه 98 جلیقه زردها امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۲۶۹۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معلمی؛ همیشگی ترین عشق است

ایسنا/گیلان معلم یک مدرسه استثنایی با بیان اینکه شغل معلمی یک کار ویژه است در پاسخ به این سوال که آیا از این انتخاب راضی هستید؟ تاکید کرد: با علاقه شدید قلبی و با کمال میل این شغل را انتخاب کردم و هر روز با عشق سر کلاس می روم.

۱۲ اردیبهشت ماه؛ روز معلم؛ فرصت تجلیل از آموزگاران و دبیران، اساتید دانشگاه و همه آنهایی است که سهم و نقشی در آموزش، تعلیم و تربیت ما دارند. معلمان مدارس استثنایی از آن دسته شاغلان حرفه آموزش و پرورش هستند که عشق و علاقه چاشنی کارشان است وگرنه شاید نمی شد در این مسیر ثابت قدم بود.

در همین رابطه مرتضی عابدپور لنگرودی، معلم جوان ولی با تجربه یکی از مدارس استثنایی رشت در گفت‌وگو با ایسنا از زیبایی های شغلش می گوید.

 وی که متولد ۱۶ تیر ۱۳۶۹ در لنگرود گیلان است و از چندین دهه پیش ساکن رشت شده، در خصوص نحوه ورود به این حرفه اظهار کرد: کارشناسی عمران و ارشد ادبیات دارم و با توجه به روحیه جستجوگری که در وجودم بود از زمانی که توانستم وارد بازار کار شوم، مشاغل مختلفی را امتحان کردم ولی هیچ شغلی نمی‌توانست روح مرا اغنا کند و خستگی، چیزی بود که در وجودم باقی می‌ماند و در مدت کوتاهی سعی می کردم شغل دیگری را پیشه کنم.

 او که شاعر و منتقد ادبی است، گفت: بیش از یک دهه است که در انجمن‌ها و کلاس‌های ادبی، منتقد بودم و در دانشگاه‌ها و موسسات ادبی، تدریس داشتم تا اینکه دو سال پیش وارد مدرسه شدم و امسال به صورت رسمی معلم بچه‌های استثنایی شدم.

عابدپور با بیان اینکه شغل معلمی یک کار ویژه است و ویژه‌تر از آن دانش آموزان استثنایی هستند، در پاسخ به این سوال که آیا از این انتخاب راضی هستید؟ و آیا ممکن است که بعد از مدتی از این کار هم به شغل دیگری روی بیاورید؟ تاکید کرد: شاید اغراق نباشد اگر بگویم از معدود انسان‌های کره زمینم که از شغل خودم راضی هستم و با علاقه شدید قلبی و با کمال میل این شغل را انتخاب کردم و هر روز با عشق سر کلاس می روم.

وی افزود: شاید از بیرون اگر نگاه کنیم جز سختی در این شغل چیز دیگری نباشد، شاید عده‌ای به دنبال میز و مسئولیت باشند ولی من از آن نقطه فرار کردم و امروز آموزگار بچه‌هایی هستم که عادی نیستند، مثل بقیه نمی بینند، نمی شنوند حتی نمی توانند مثل بقیه راه بروند و حرف بزنند ولی مملو از عشق و مهر و احساس هستند.

عابدپور با تاکید بر اینکه در این شغل یک مِهر نانوشته بین معلم و شاگرد است، در پاسخ به این سوال که خستگی در این کار چقدر است؟ گفت: اگر قِلق کار را بلد باشی و بدانی با هر دانش آموز چطور باید رفتار کنی، نه تنها خسته نمی شوی، بلکه از آموزش دادن و بودن در کلاس لذت هم می بری.

 از این آموزگار می‌خواهم در یک جمله معلمی را تعریف کند، می‌گوید: نمی‌شود! با یک جمله نمی‌توان عظمت این شغل را بیان کرد.

عابدپور تاکید کرد: وقتی خداوند انسان را خلق کرد به او یاد داد و انسان توانست اسماء حسنی را بیان کند، در واقع اولین ارثی که انسان برد آموزش دادن و آموزش گرفتن بود و شاید همین باعث شد که انسان اشرف مخلوقات باشد.

این معلم تصریح کرد: در واقع معلمی شغل نیست بلکه یک فطرت است. انسان‌ها همواره و در هر حرفه و پیشه‌ای که باشند، معلم هستند. پدر و مادر وقتی به کودک خود آموزش می‌دهند، معلم هستند، هر کدام از ما در هر شغل و حرفه‌ وقتی نکته ای را آموزش می‌دهیم، معلم هستیم. معلمی مثل لذت بردن از زندگی، مثل دوست داشتن و عشق ورزیدن؛ بخشی از زندگی است. منتها در جامعه امروزی و بر اساس نیاز اجتماعی برای این شغل چهارچوب تعریف شده و حکم و فیش دارد.

این آموزگار در پایان با بیان اینکه سیستم آموزش و پرورش نیازمند تحول بنیادی به ویژه در سیستم آموزشی استثنایی است، تاکید کرد: به جز دانش آموزان نابینا، دانش آموزان مدارس استثنایی عمدتاً نمی‌توانند به دانشگاه بروند و بر اساس سیستمی که تعریف شده وارد دوره متوسطه نمی‌شوند بلکه دوره حرفه‌ای و پیش حرفه‌ای دارند.

وی افزود: شاید این دانش آموزان نخبه علمی نشوند ولی باید تلاش کنیم تا جایی که امکان فراگیری دارند، مهارت های زندگی را به آنها یاد بدهیم تا به عنوان یک شهروند مفید وارد جامعه شوند. لذا پشت میز و صندلی نشستن در کلاس درس زیاد مفید نیست بلکه حداقل دو روز در هفته باید با معلم خود به کارگاه بروند و بر اساس علاقه و توانمندی خودشان حرفه‌ای را یاد بگیرند این کار باعث می‌شود علاوه بر اعتماد به نفس، یک شغل هم یاد بگیرند تا بتوانند به یک شهروند برای خود کسب درآمد داشته باشند.

عابدپور تصریح کرد: بهترین وسیله آموزش برای بچه‌های استثنایی، بازی است البته نه بازی محض سرگرمی، بلکه فعالیتی که ذهن آنها را تقویت کند. این در حالی است که هنوز برای این مدارس زمین بازی مناسب تعریف نشده است و مثل بچه‌های عادی سر کلاس درس می‌نشینند.

 انتهای پیام