موسیقی دستگاهی شاهنامه صوتی ما است/ خطر تخریب ذائقه موسیقی روستانشینان

کیانی هندی با بیان اینکه پایه موسیقی نجوم است و ایرانیان موسیقی دستگاهی را از فاصله بین ستاره ها استخراج کردند، گفت: موسیقی ارگانیک، موسیقی ایرانی است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «مجید کیانی هندی» امروز (یکشنبه 30 دی) در نشست «تحلیل تغییرات ذائقه موسیقی مردم ایران» که در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، گفت: موسیقی دستگاهی مثل زبان فارسی ما است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در پشت این نوع موسیقی دو هزار یا سه هزار سال فرهنگ غنی وجود دارد. در قرن 2 و 3 هجری شکوفایی تفکر ایرانی اسلامی را شاهد هستیم. اساتید بزرگی مثل فردوسی به وجود می آیند که به آیین و زبان فارسی اهمیت می دهند تا هویت ایرانی مغشوش نشود به خصوص که مغول ها به ایران حمله کرده بودند. فارابی موسیقی الکبیر را می نویسد و نشان می دهد که موسیقی از دوره ساسانی بوده است. ابن سینا رساله ای در مورد علم موسیقی دارد. قطب الدین شیرازی که حکیم سرشناسی است نیز در مورد موسیقی رساله دارد. رسالاتی تا قرن 11 می آید که موسیقی را پایه گذاری می کند و جایگاه موسیقی تثبیت می شود.

 

رییس گروه موسیقی فرهنگستان هنر اظهار داشت: در خوشنویسی از قرن هشتم به بعد خط نستعلیق به وجود می آید که خطوط را از خطوط اوستایی به دست می آورد. خط نستعلیق آن قدر زیبا و غنی است که برخی خوشنویسان کشورهای دیگر از آن استفاده می کنند. گویی زبان و آیین ما در شاهنامه حفظ شده است. مطابق زبان باید موسیقی خود را نیز حفظ کنیم. 130 مقام داریم که 12 تای آنها مشهور است. عود و قانون به خاطر کثرت در خاورمیانه گمان می شود که عربی هستند، در صورتی که ایرانی هستند و ساز اصیل ایرانی محسوب می شوند.

 

وی تصریح کرد: اگر شاهنامه کلانی داریم که فردوسی آن را نوشت باید بگوییم که شاهنامه صوتی ما موسیقی دستگاهی است. پایه موسیقی نجوم است. موسیقی دستگاهی را ایرانیان از فاصله بین ستاره ها استخراج کردند. حرکت این موسیقی و ریتم این نوع موسیقی از حرکات سیارات به دست آمده است. موسیقیدانان سراغ پرنده که سمبل فرهی و آزادی است، می روند تا موسیقی را از آن استخراج کنند. این موسیقی همان شعر سعدی و حافظ است. متاسفانه این نوع موسیقی در ذائقه مردم وجود ندارد. این موسیقی را در کنسرت ها کم می شنویم و در صدا و سیما نمی شنویم.

 

این نوازنده سنتور با بیان اینکه در آموزشگاه ها موسیقی وزیری تدریس می شود، عنوان کرد: جوانانی هستند که در تمام رشته های هنری اعم از نگارگری، معماری و خوشنویسی کار می کنند اما متاسفانه تعدادشان اندک است و حمایتی هم نمی شوند با این کار به طور خودجوش کار می کنند. یکی از نکات مثبت ما این است که گروهی از جوانان به خاطر حفظ هویت های ملی و اسلامی تلاش می کنند. موسیقی ارگانیک همین موسیقی ما ایرانیان است، جای خوشحالی است که جوانانی در تربت جام کار می کنند و کتاب می نویسند اما حمایت نمی شوند و این حمایت نشدن جای تاسف دارد.

 

این استاد دانشگاه و پژوهشگر با اشاره به اینکه دیگر در رادیوی ما از صدای بنان و تک نوازی های جلیل شهناز خبری نیست، بیان کرد: هر آنچه از رادیو می شنویم موسیقی پاپ است و این بسیار در شکل گیری ذائقه موسیقی مردم اثرگذار است. استادانی مانند برومند، امیرقاسمی، هرمزی و فروتن را کسی نمی شناسد چون اینها در رسانه ها جایی ندارند، این اساتید یا باید عزلت گزینند یا باید موسیقی خود را مردم پسند کنند.

 

کیانی هندی خاطرنشان کرد: در کلاس های موسیقی، جوانان از شهرهای دور و نزدیک می آیند، از چابهار، بوشهر تا موسیقی اصیل را یاد بگیرند. برخی از آنها هفته ای یک بار و بعضی به خاطر مشکلات ماهی یک بار می آیند. این جوانان احساس می کنند که باید موسیقی اصیل ایرانی حفظ شود، هر هنر اصیل و واقعی محدود است و نمی تواند فراگیر شود مگر اینکه جامعه در مردم نسبت به آن هنر شناخت ایجاد کند. وقتی یک نوع موسیقی را تعطیل می کنیم چگونه توقع داریم ذائقه مردم متعالی شود.

 

رییس گروه موسیقی فرهنگستان هنر اظهار داشت: باب جشنواره موسیقی نواحی باز است، در این نوع موسیقی نمی توان تغییر و تحریفی صورت داد زیرا سریع متوجه می شوند همان گونه که نمی توان در لباس اقوام تغییری داد، برای همین این نوع موسیقی حفظ می شود. موسیقی پاپ با وجود ماهواره ها در روستاها رسوخ کرده و اگر متوجه نباشیم ذائقه مردم نواحی هم خراب می شود و گرایش موسیقی پاپ پیدا می کنند.

 

 

پایان پیام/31

منبع: شبستان

کلیدواژه: هرمزگان خبرگزاری شبستان اردبیل انقلاب اسلامی حضرت زهرا س حجت الاسلام روحانی دوره آموزشی ششمین نمایشگاه بزرگ کتاب استانی جنوب کرمان ارتش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۴۵۴۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تماشای یک منظومه عاشقانه و انسانی در تهران/ چرا کارگردان شدم؟

پیمان خازنی آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی که این روزها پروژه موسیقایی نمایشی «مجنون آن لیلی» به نویسندگی محمود توسلیان را در تالار حافظ به صحنه برده اسن در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره انگیزه های خود برای به صحنه بردن این اثر که به نوعی چندمین تجربه او در حوزه تلفیق موسیقی و نمایش محسوب می شود، توضیح داد: زبان و ادبیات فارسی غنی‌ترین ثروت ما ایرانیان است و پرداختن به متون کهن فارسی، یک مراجعه درست در راستای ساختن دنیای جدید برای اقوام ایرانی محسوب می‌شود. در این راستا منظومه «لیلی و مجنون» حکیم نظامی گنجوی به قدری غنی است که به جرات می‌توان آن را بزرگ‌ترین منظومه عاشقانه در ادبیات جهان دانست.

وی افزود: از زمانی که با این شاهکار آشنا شدم هربار که به سراغش می‌روم، ظرفیت تازه‌ای در آن پیدا کرده و تشویق می‌شوم از زاویه‌ای دیگر به آن بپردازم. «لیلی و مجنون» هنوز برای من تمام نشده است. پرداختن به چنین آثاری کار دشواری است؛ چراکه بیش از هر چیز در این زمینه باید برداشت درستی از مخاطب داشت و این مهم به راحتی میسر نیست.

این آهنگساز بیان کرد: شناخت جهان شاعر و مطابقت آن با سلایق متعدد مخاطب امروزی از طرفی و بازنویسی اثر به زبان امروز از سوی دیگر کار سختی است. رسیدن به این مرحله تازه بنا نهادن سنگ اول است. پس از آن باید به سراغ موسیقی رفت. موسیقی ایرانی ظرفیت‌های فراوانی دارد و همراه ساختن آن با گستره وسیع شهر ایرانی نیازمند دقت بالایی است. البته با توجه به اهمیت آشنایی کارگردان با ظرافت موسیقی ایرانی، خودم کارگردانی نمایش را برعهده گرفتم که امیدوارم در این کار بتوانم اندازه‌ها را رعایت کنم. البته آثار پرفروش معمولا جنبه ادبی و فرهنگی را به ناچار قربانی گیشه می‌کنند اما ما در «مجنون آن لیلی» به دنبال دوسر برد هستیم.

خازنی در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: «مجنون آن لیلی» پر از رنگ و لایه‌های درونی و بیرونی است. به عبارتی درونش فلسفی و بیرونش عاشقانه است و نمایشنامه این ابزار را در اختیارم گذاشت تا لایه‌ها برای سطوح مختلف سنی و فکری جاگذاری شود. طراحی لباس و طراحی نور نیز ۲ رکن مهم صحنه‌اند. با این ابزار تلاش کردم که رویا تولید کنم

وی در پایان اظهار کرد: البته من این کارها را یک رشته منظم می‌بینم؛ این رشته تالیف که توسط یک آهنگساز کارگردانی می‌شود، به زودی حضور آهنگسازان جوان را در پی خواهد داشت. ضمن اینکه معتقدم آهنگسازی به دلیل انتزاعی بودن از کارگردانی دشواری‌های بیشتری دارد و امیدوارم علاقه‌مندان به این موضوع توجه بیشتری داشته باشند.

پروژه موسیقایی نمایشی «مجنونِ آن لیلی» به نویسندگی محمود توسلیان، آهنگسازی طراحی و کارگردانی پیمان خازنی، تهیه کنندگی ساسان سالور و حمیدرضا علی نژاد، روایت رشید کاکاوند، خوانندگی هادی فیض آبادی (با همراهی زهره فیروزی و امید نصری) و بازی عمار تفتی، زهره فیروزی، ملیکا شهاب، رز ایزدی، سپیده موسوی، علی تیمور فامیان، آتنا قرایی، سیما نوروزیان روزهای چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه ساعت های 18:30 و 21 در تالار حافظ تهران میزبان مخاطبان است.

کد خبر 6096120 علیرضا سعیدی