بازیگر ایرانی: آرنولد در سیاست بدنش ریخت

ساعت 24- هرکول خوزستان برای جوان‌هایی که می‌خواهند پرورش اندام و بدنسازی کار کنند توصیه های جالبی دارد.

سال ۱۳۲۳ در آبادان به دنیا آمد و کمتر از ۲۰ سال بعد شد هرکول خوزستان. اندام زیبایش زبانزد بود. او همان سال ها عنوان تنها ایرانی راه یافته به مسابقات آسیایی و البته عنوان نخست این مسابقات را هم به دست آورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«صفر کشکولی» که در کارنامه ورزشی‌اش مربیگری تیم ملی وزنه برداری، نخستین مربی پرورش اندام کشور، اولین مربی تیم ملی جانبازان، داور درجه یک ملی وزنه‌برداری و پرورش‌ اندام، قهرمانی پرتاب‌دیسک ایران در سال ۵۶، مدال طلای وزنه برداری باشگاه‌های ایران و عناوینی از این دست به چشم می‌خورد. او در ۷۴ سالگی همچنان بدنی ورزیده و آماده دارد. کشکولی که بواسطه همین آمادگی به‌ سینمای ایران هم راه پیدا کرد، در گفت‌وگوی پیش رو از سبک و سیاق ورزش در گذشته گفت و به مقایسه آن دوران با امروز و سبک ورزشی که جوان‌ها دنبال می‌کنند، پرداخت.

اهل کدام محله آبادان هستید؟ آن وقت‌ها آبادان چه جور جایی بود؟

محله احمد آباد آبادان به دنیا آمده‌ام. آن وقت‌ها آبادان برای خودش یک پا اروپا بود. آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها، هندی‌ها و خیلی از خارجی‌ها برای تعطیلات و تفریح می‌آمدند آبادان. به لطف شرکت نفت کسی توی آبادان بیکار نبود. پدر من، ‌برادرم و بیشتر فامیل توی شرکت نفت کار می‌کردند اما من اصلاً هزینه تراش و پرتوقع نبودم. مثل همه بچه‌های هم سن و سالم عاشق فوتبال بودم و گهگاهی سینما می‌رفتم و فیلم‌های هرکول و ماسیس را با جان و دل تماشا می‌کردم.

همین فیلم‌ها باعث شد به زیبایی اندام علاقه‌مند بشوید؟

راستش را بخواهی همین‌طور است. ۱۳ سالگی عاشق زیبایی اندام شدم، اما نه تنها توی آبادان که توی تهران هم چندان به این ورزش اهمیت داده نمی‌شد. یک آقای «پرویز دیانت» نامی بود که آن وقت‌ها باشگاه تاج آبادان کار می‌کرد و از قهرمان‌های زیبایی‌اندام آبادان بود. می‌رفتم باشگاه از دور تمرین‌هایش را نگاه می‌کردم، برمی‌گشتم خانه همان حرکت‌ها را انجام می‌دادم.

مگر وسایلی را که در باشگاه وجود داشت در خانه داشتید؟

نه بابا، ولی فکر کردی توی باشگاه چه وسایلی بود؟ آن وقت‌ها با ریل قطار پرس خوابیده می‌زدیم. یکسری وزنه‌های چدنی هم بود که چون از آن وزنه‌ها نداشتم حلب‌های ۵ کیلویی روغن قو و شاهپسند را که خالی می‌شد برمی داشتم، ‌یک میله آهنی داخل آن می‌گذاشتم و دورش را سیمان پر می‌کردم. وقتی خشک می‌شد از آن به‌عنوان وزنه استفاده می‌کردم و جلو بازو و پشت بازو می‌زدم. با تکه‌های ریل قطار هم پرس‌خوابیده می‌زدم. توی باشگاه فولاد آبادان هم همین وضع بود. فقط یک منطقه‌ای بود به اسم «بِریم » که لب شط بود و کشتی‌های خارجی، نفت و بشکه‌های قیر را آنجا بارگیری می‌کردند. آنجا یک باشگاه به اسم باشگاه «کارگران » بود که خارجی‌ها تمرین می‌کردند و دستگاه‌هایش یک کمی بهتر از باشگاه‌های دیگر بود.

چند وقت بعد وارد باشگاه شدید و زیبایی اندام را به‌صورت حرفه‌ای دنبال کردید؟

بعد از یک سال رفتم باشگاه تاج آبادان، ‌از مربی خبری نبود. خودم مربی خودم بودم، یک کتاب زیبایی اندام بود که از روی عکس‌های آن تمرین می‌کردم. توی کتاب حرکت‌های ورزشی «جک دلینجر » قهرمان زیبایی‌اندام‌ جهان را کشیده بود. یک کتاب دیگر هم بود مربوط به حرکات «استیو ریوز». الگوی من در زیبایی اندام بود. ساعت ۲ بعدازظهر می‌رفتم پشت در باشگاه تا اولین نفری باشم که وارد باشگاه می‌شود و وقت بیشتری داشته باشم که حرکت‌های او را تمرین کنم. بقیه وقت‌ها را هم با همان حلب‌های روغن‌نباتی که درست کرده‌ بودم جلو بازو و پرس ایستاده می‌زدم. روزی ۸ ساعت ورزش از من یک جوانی کمر باریک با عضلات ورزیده ساخته بود طوری که همه بدن ساخته و پرداخته من را تأیید می‌کردند.

یعنی جوانی‌تان با موفقیت در زیبایی اندام شروع شد؟

دقیقاً. ۱۶ سالگی قهرمان زیبایی‌ اندام آبادان شدم و ۱۸ سالگی کاپیتان تیم زیبایی اندام آبادان. توی جشن‌ها جلوتر از بقیه پرچم دست می‌گرفتم و رژه می رفتم تا اینکه سال ۱۳۴۱ به‌عنوان هرکول خوزستان در مسابقات زیبایی اندام کویت دعوت شدم.

آن زمان هزینه شرکت در این مسابقه را چه نهادی برعهده گرفت؟

واقعیتش نهادی هزینه من را نداد. آقای ابراهیم که ایرانی و مقیم کویت بود من را دعوت و خودش هم هزینه‌هایم را پرداخت کرد. خوشبختانه روسفیدش کردم. مقام اول آسیا را به دست آوردم.

به غیر از شما کسی از تهران یا شهر دیگری در این مسابقه شرکت نکرد؟

نه. آن وقت‌ها تهران «هامازاسب سیرون» ارمنی تبار را داشت که پرورش اندام کار می‌کرد. بازوها و پاهای خوبی داشت اما چون شکم داشت برای زیبایی اندام مناسب نبود. شهاب ایران دوست که قهرمان کشتی تیم ملی ایران بود و با تختی کشتی می‌گرفت یا پرویز دیانتی، قربان معمولی و بهمن کهکشان هم بدن خوبی داشتند، اما یک قسمت‌هایی از بدن‌شان ضعیف بود ولی من از نوک انگشت تا موی سرم زیبا بود برای همین از ایران فقط من در آن مسابقه شرکت کردم و خوشبختانه در دسته کوتاه قدها قهرمان شدم و توانستم رکورد علی حداد را که الان حضور ذهن ندارم اهل مصر بود یا سوریه، بزنم. در دسته مِستری هم قهرمان قهرمانان شدم.

از مسابقات کویت که برگشتید استقبال مردم آبادان چطور بود؟

مردم که خیلی خوشحال بودند، اما شهرداری هم روزی ۷ تا تک تومنی به من پول می‌داد تا به کارگرهای سطح شهر نظارت داشته باشم. خداییش به آنها سخت نمی‌گرفتم. آنها هم باشادی کار می‌کردند و همزمان که بیل می‌زدند آواز می‌خواندند. باشگاه هم که می‌رفتم خیلی تحویلم می‌گرفتند، اما من اصلاً فخرفروشی نمی‌کردم. خیلی خاکی بودم و سعی می‌کردم به بچه‌هایی که تازه وارد بودند اصول کار را یاد بدهم. همان کاری که هیچ وقت کسی برای من انجام نداد.

جوان‌های امروز که سراغ زیبایی اندام می‌روند، بیشتر از رقابت ورزشی دنبال رقابت دارویی هستند. زمان شما هم مکمل و دارو استفاده می‌شد؟

به هیچ عنوان، ما با غذای خوب و خرماهای خوب بدن خوب می‌ساختیم. اینهایی که برایت تعریف می‌کنم عین واقعیت است؛‌ تابستان‌ها خرما را داخل سینی مسی می‌گذاشتیم و از زیرش شیره راه می‌افتاد. من روزی یک کیلو از آن خرما را که با روغن حیوانی سرخ شده بود می‌گذاشتم لای نان و می‌خوردم. کنار باشگاه تاج هم یک خانم بود که «آق بابا » صدایش می‌کردیم. جگر، دل، قلوه، ‌خوئک و خوش‌گوشت می‌فروخت. من هر شب که از باشگاه می‌آمدم از او ۱۰۰ سیخ جگر می‌خریدم و با لیموی تازه می‌خوردم. از مرغ هورمونی، گوسفندهای مقوا و آب نمک خور هم خبری نبود. ظهرها که هوا گرم می‌شد، ماهی‌فروش‌ها چون یخچال نداشتند مجبور می‌شدند ماهی‌ها را ارزان‌تر بفروشند وگرنه باید ماهی‌ها را که روی حصیر عربی چیده بودند یک راست می‌ریختند توی سطل آشغال. من یک سبد حصیری برمی‌داشتم می‌رفتم بازار، ‌۱۰ تا ماهی سوبور را می‌خریدم ۱۰ شاهی در صورتی که اگر صبح می‌رفتم بازار با همان پول می‌توانستم ۲ تا ماهی بخرم. توی خانه همه آبادانی‌ها هم که تنور بود و ماهی کبابی و قلیه‌ ماهی بهترین غذایی بود که می‌خوردیم.

هنوز هم مراقب رژیم غذایی‌تان هستید؟

بله. بیشتر از گوشت و مرغ‌هایی که توی بازار وجود دارد، حبوبات، سبزیجات و آبمیوه طبیعی می‌خورم. با ۷۵سال سن هنوز آناتومی بدنم را حفظ کرده‌ام.

برای جوان‌های امروز چه صحبتی دارید؟

از جوان‌ها می‌خواهم زیر نظر مربی‌ای تمرین کنند که دارو و مکمل پیشنهاد ندهد. متأسفانه یکسری از این جوان‌ها چون می‌خواهند برای مسابقه آماده شوند شروع می‌کنند به مصرف دارو و مکمل. بدن‌شان زود حجم می‌گیرد، ‌در مسابقه شرکت می‌کنند، ‌حتی مدال هم می‌آورند و برگزیده آسیا و جهان هم می‌شوند، اما غیر از اینکه عاقبت و آینده خوبی ندارند، عمرشان را با دست خودشان کوتاه می‌کنند و به کبدشان آسیب می‌زنند. من دیده ام بعضی از این جوان‌ها که پول کمتری دارند قوطی‌های مکمل ۴۰ هزار تومانی و آنهایی که پولدارتر هستند برای هر قوطی تا ۲ میلیون تومان هم پول می دهند که زودتر به مسابقه برسند و مدال بگیرند اما آخر چه فایده؟! مگر یزدان راد، سهراب سرابی، مهدی خانقاهی، محمد عبداللهی، سید رحمت‌الله عظیمی، ابوالقاسم کاکولی، خسرو محمدی، محمد زادپرور، غلام صادقی، محمد تبریزی و حمزه که بعد از من قهرمان شدند از این جور داروها استفاده کرده بودند؟ خدا می‌داند که نه. برای همین تا وقتی ورزش می‌کردند بدن خوب و آماده‌ای داشتند اما جوان‌های امروز که با دارو و تزریق عضله می‌سازند اگر دو ماه دارو نخورند می‌شوند چوب خشک. جوان‌ها از شما می‌خواهم به خاطر یک مدال با جان خودتان بازی نکنید. با گوشه چشمی به آرنولد متوجه حرف من می شوید. او از وقتی وارد سیاست شد، بدنش ریخت چون دیگر از داروها و مکمل‌ها استفاده نمی‌کند.

ایسنا

منبع: ساعت24

کلیدواژه: آرنولد شوارتزنگر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۶۳۶۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزی که شوروی پشت مزدوران را در ایران خالی کرد / پاسخ بختیار به ادعای رضا پهلوی / تصاویر رنگی آلمان‌ها از نبرد استالین گراد / گرامافونی که ایرانی‌ها ۱۲۰۰ سال پیش ساختند / آبادان در بیش از یک قرن پیش

بسته ویدیویی «تابناک» مجموعه‌ای از ویدیوها پیرامون رویدادهای سیاسی عمدتاً متکی بر گزارش‌ها و تحلیل‌ها و ویدیویی‌هایی درباره دیگر موضوعات فرهنگی، اقتصادی و... است که تماشایش را از دست داده‌اید؛ نگاهی دوباره و متفاوت به آنچه در این بستر می‌توان فرا گرفت.

 

 

روزی که شوروی پشت مزدوران را در ایران خالی کرد

پس از جنگ جهانی دوم، اتحاد جماهیر شوروی قصد داشت، بخش‌هایی از ایران را از طریق گروه‌های وابسته‌اش تجربه و به خود الحاق کند. فرقه دموکرات آذربایجان | آذربایجان دموکرات فرقه‌سی، گروهی تجریه طلب بود که سه ماه پس از فرمان محرمانه دفتر سیاسی کمیته مرکزی اتحاد شوروی در ۱۲ شهریور ۱۳۲۴ - پایان جنگ جهانی دوم- در تبریز با انتشار بیانیه‌ای ۱۲ ماده‌ای به زبان‌های ترکی و فارسی به رهبری جعفر پیشه‌وری و همراهی چندین تن دیگر اعلام موجودیت کرد. این گروه به سرعت با تمرکز بر قوم گرایی و با حمایت شوروی شروع به شکل دادن ارتش محلی نمود، اما پس از سفر قوام به شوروی و وعده امتیاز نفت شمال به استالین، روس‌ها از آذربایجان خارج شدند و تشکیلات پیشروی را جمع کردند. جهانشاهلو افشار، معاون پیشه وری روایت می‌کند که او و پیشه وری را به کنسولگری روسیه احضار کردند و به آن‌ها اخطار دادند، باید از تبریز به باکو بروند و وقتی با عصبانیت و مقاومت جعفر پیشه وری مواجه شدند، سرهنگ شوروی در را باز می‌کند و به او می‌گوید: «سَنی گَتیرَن، سنَ دِییر گِت | کسی که تو را آورده، به تو می‌گوید برو». اکنون در تابناک، تصاویر استقرار و لشکرسازی پیشه وری در آذربایجان، سخنان معاون پیشه وری و تصاویر خروج نیرو‌های شوروی و وابستگان تجزیه طلب‌شان در ایران را پس از فرمان شوروی در تابناک می‌بینید.

 

 

تصاویر رنگی آلمان‌ها از نبرد استالین گراد

نبرد استالین گراد | Battle of Stalingrad یکی از طولانی‌ترین، مهلک‌ترین و سرنوشت سازترین نبرد‌های جبهه شرقی جنگ جهانی دوم بود. در این نبرد، نیرو‌های ورماخت و متحدانش که در جریان تهاجم آلمان به شوروی، به منظور سلطه بر شهر استالینگراد در کرانه رود ولگا، به آن یورش برده بودند، پس از چندین ماه درگیری خونین، با ضد حمله ارتش سرخ به محاصره درآمدند تا در نهایت سوم فوریه ۱۹۴۳ میلادی شکست خورده و فیلدمارشال فریدریش پائولوس، فرمانده ارتش ششم ورماخت به همراه ۲۵۰۰ افسر عالی‌رتبه از جمله ۲۵ ژنرال و بیش از صدهزار درجه دار و سرباز تسلیم ارتش سرخ شدند. از این نبرد با ۲.۲ میلیون سرباز در دوران درگیری و ۱.۲ تا ۲ میلیون کشته و زخمی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و خونبارترین درگیری‌های نظامی تاریخ و نقطه بازگشت جبهه شرقی یاد می‌شود. تصاویر رنگی آلمان‌ها از نبرد استالین گراد را می‌بینید.  

 

گرامافونی که ایرانی‌ها ۱۲۰۰ سال پیش ساختند

بنوموسی سه پسر موسی بن شاکر خراسانی به نام‌های محمد، احمد و حسن از دانشمندان ایرانی قرن نهم میلادی (قرن سوم هجری) و از پیشروان نهضت ترجمه بودند. آنها اختراعات زیادی در مهندسی مکانیک سیالات و اتوماسیون داشته‌اند که بعدها توسط دانشمندان اروپایی مورد اقتباس قرار گرفته است. یکی از اختراعات آنها گرامافونی بود که با قدرت آب کار می‌کرد. این گرامافون در اروپا بازسازی شده و براساس طرح‌هایی ساخته شده که مکانیزم فعالیتش را می‌بینید. 

 

 

آبادان در بیش از یک قرن پیش

آبادان یک قرن پیش درگیر توسعه متاثر از شکل گیری صنعت نفت ایران بود که تحت کنترل انگلیس قرار داشت. نخستین پالایشگاه خاورمیانه در ۱۲۹۱ در آبادان افتتاح شد که در پی آن بسیاری از نخستین‌ها در آبادان احداث شد. تصاویری که از آبادان در سال ۱۲۹۹ یعنی بیش از پیش ثبت شده توسط دفتر مولتی مدیای «تابناک» با هوش مصنوعی بازسازی و ارتقای کیفیت داده شده است. این تصاویر مردم را در حال فعالیت در صنعت نفت آبادان به همراه تصاویری از حرکت قطار و حرکت قایق‌ها در رود کارون ثبت کرده است که در «تابناک» می‌بینید.  

 

 

پاسخ بختیار به ادعای رضا پهلوی

برخی سلطنت طلب‌ها از جمله رضا پهلوی پسر محمدرضا پهلوی در سال‌های اخیر و به خصوص پس از تحریم‌های گسترده ایران در دو دهه اخیر که شرایط را برای مردم بسیار سخت کرد، از ژاپن و کره جنوبی شدن ایران، در صدور تداوم حکومت پهلوی سخن گفته‌اند. شاپور بختیار آخرین نخست وزیر پهلوی به این پرسش پاسخ داده بود. می‌بینید و می‌شنوید.