زنانی که کیست دارند رازیانه مصرف نکنند
تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۶۸۴۶۹
یک متخصص طب سنتی تاکید کرد: مصرف عرق گیاه رازیانه، در کنار فواید بسیاری که دارد، میتواند برای خانمهایی که در ناحیه سینه یا هر ناحیه دیگری کیست دارند، مضر باشد و توصیه میشود، خانمهایی که کیست دارند از مصرف رازیانه، خودداری کنند.
دکتر فریبا رشدی، متخصص طب سنتی در گفتوگو با ایسنا، با بیان این مطلب اظهار کرد: مصرف بیش از حد و خودسرانه گیاهان دارویی به شکلهای مختلفی مثل عرق، پودر و دم نوش به دلیل این که مصرف دارویی دارد، میتواند عوارض ایجاد کرده و مشکلاتی را در طولانی مدت، به بار آورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: مثلا گیاهی مثل بادرنجویه در کنار خاصیتهایی مثل مفرح قلب بودن و نشاط بخشی که دارد، میتواند باعث افزایش فشار خون در برخی افراد شود و نباید با این تفکر که مصرف گیاهان دارویی، هیچ عارضهای ندارند، آنها را به طور بیرویه مصرف کنیم.
وی در ادامه با اشاره به یکی از پرطرفدارترین گیاهان هورمونی که امروزه توسط بسیاری از خانمها مصرف میشود، ادامه داد: گیاه رازیانه، مزاج گرم و خشکی داشته و افرادی با این مزاج، اگر در مصرف رازیانه زیادهروی کنند، دچار مشکل خواهند شد، از این رو بهتر است این گیاه با مصلحی مثل سکنجبین و صندل، استفاده شود و در مصرف آن نیز، تعدیل مد نظر باشد.
این متخصص طب سنتی با بیان اینکه تاکنون در هیچ منبع علمی، مسمویت شدید و عارضه خاصی از مصرف رازیانه، گزارش نشده است، گفت: رازیانه گیاهی مدر و تعرق آور بوده و برای کسانی که مشکل دراپینگ یا قطره قطره ادرار کردن دارند، مفید است.
وی اضافه کرد: این گیاه همچنین موجب تقویت قوه هورمونی و تخمدان شده و ضد نفخ بودن از مهمترین ویژگیهای درمانی آن است، رازیانه مدر حیض نیز بوده و مصرف آن باعث افزایش خونریزی ماهانه میشود و بسیاری از خانمها برای پیشگیری از یائسگی زودرس از عرق این گیاه استفاده میکنند.
وی با اشاره به خاصیت هورمونی استروژنی این گیاه، گفت: مصرف این گیاه به دلیل داشتن استروژن، در دوران بارداری توصیه نمیشود؛ چرا که ضرورتی برای مصرف استروژن در دوران بارداری وجود ندارد، در مجموع، مصرف هیچ گیاه دارویی در این دوران، مورد تاکید نیست، اما مصرف رازیانه در دوران شیردهی و برای افزایش شیر مفید بوده و قطرههای آن نیز در بازار موجود بوده و هیچ ضرری برای مادر و کودک ندارد.
رشدی بیان کرد: رازیانه خاصیت ضد عفونیکننده، ضد ویروس و باکتری و قارچ کشی نیز دارد و به ویژه عفونت مجاری ادراری را از بین میبرد و موجب تقویت قوه بینایی میشود، این گیاه خاصیت خلط آوری و ضد اسپاسم نیز دارد.
وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه در طب سنتی، رشد بی رویه موهای زائد با عملکرد سایر ارگانیسمهای بدن، ارتباط دارد، افزود: این که مصرف رازیانه به دلیل هورمونی بودن، باعث کاهش رویش موهای زائد میشود، ممکن است درست باشد، اما رشد موهای زائد را در طب سنتی با اصلاح مزاج، میتوان کاهش داد.
وی با اشاره به برخی تداخلات دارویی گیاه رازیانه، متذکر شد: این گیاه با دارویی مثل فنوباربیتال تداخل داشته و افرادی که آسم آلرژیک نیز دارند باید در مصرف رازیانه احتیاط کنند.
رشدی در پایان خاطرنشان کرد: گیاهانی مثل هویج، سویا، کنجد، شیرین بیان، ریشه قاصدک، مارچوبه، شنبلیله و گل گاو زبان نیز خاصیت هورمونی دارند و باید در استفاده از آنها احتیاط شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: رازيانه کیست تخمدان یک متخصص طب سنتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۶۸۴۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رفتار انسانی یک «اورانگوتان» برای اولینبار؛ تهیه ضماد برای درمان زخم!
محققانی که اخیرا به این کشف بزرگ دست یافتهاند در مقاله خود مینویسند: "تا جایی که ما میدانیم، این مطالعه اولین مستند سیستماتیک درمان زخم فعال احتمالی با یک ماده گیاهی فعال بیولوژیکی در گونههای غیر انسانی است. "
به گزارش خبرآنلاین، چندین سال پیش، ایزابل لاومر، نخستیشناس موسسه ماکس پلانک و همکارانش یک اورانگوتان سوماترایی نر (Pongo abelii) به نام راکوس را مشاهده کردند که بیش از نیم ساعت را به تهیه، مصرف و استفاده مکرر از یک گیاه دارویی شناخته شده بر روی زخم باز روی صورتش اختصاص داد.
نر بالغ، که تخمین زده میشود حدود ۳۰ سال داشته باشد، چندین بار آب برگهای جویده شده را با انگشتانش فقط روی زخمهایش میمالید تا زمانی که زخم کاملا با خمیر برگ پوشانده شود. از آنجایی که او هیچ قسمت دیگری از بدنش را به این ماده آغشته نکرده بود، لامر و همکارانش معتقدند که او عمداً جراحت خود را درمان میکرد.
محققان این رفتار را در پارک ملی Gunung Leuser در اندونزی مشاهده کردند؛ آنها سه روز پس از اینکه اولین بار متوجه زخم باز روی صورتش شدند که در درگیری با نر دیگر ایجاد شده بود، راکوس را در حال جمعآوری دقیق برگهای گیاه Akar Kuning (Fibraurea tinctoria) دیدند.
این گیاه از دیرباز در طب سنتی برای درمان زخمها و سایر بیماریها مانند دیابت، اسهال خونی و مالاریا استفاده میشده است.
تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی این گیاه نشان میدهد که آن خواص ضد باکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی و آنتی اکسیدانی دارد که همگی برای بهبود زخم مفید هستند.
به این ترتیب، ممکن است راکوس به طور اتفاقی در حین خوردن گیاه به تسکین درد پی برده باشد، یا ممکن است این تکنیک درمان زخم را یاد گرفته باشد. در حالی که این رفتار قبلاً در گروههای محلی اورانگوتانها مشاهده نشده بود، نرها پس از بالغ شدن پراکنده میشوند، بنابراین ممکن است راکوس این ترفند هوشمندانه را از جمعیتی که در آن متولد شده بود، یاد گرفته باشد.
محققان خاطرنشان میکنند: «راکوس در سال قبل از این حادثه به تازگی رشد جنسی ثانویه خود را پشت سر گذاشته بود و به نظر میرسید سعی میکند خود را به عنوان یک نر مسلط جدید معرفی کند که از دادههای رفتاری ما جمع آوری شده در این مدت منعکس شده است.»
لامر و تیم مشاهده کردند که راکوس در روزهای بعد همچنان به خوردن این گیاه ادامه میدهد و هیچ نشانهای از عفونت زخم مشاهده نمیشود. در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲ به نظر میرسید که زخم به طور کامل بهبود یافته و تنها یک زخم ضعیف باقی مانده است.
راکوس همچنین بیش از نیمی از روز را در طول دوره نقاهت خود به استراحت میگذراند که به طور قابل توجهی با دورههای استراحتی که محققان قبل از کشف زخم او مشاهده کرده بودند، متفاوت بود.
گزارشها و شواهد حکایتی گستردهای از خوددرمانی در سایر نخستیها وجود دارد، از جمله شامپانزههایی که مغز Vernonia amygdalina را برای درمان عفونتهای کرمی میجوند و حشرات را روی زخمها میزنند، اما ثبت چنین رفتارهایی بهطور سیستماتیک دشوار بوده است.
اگر ثابت شود که گیاهان برای درمان زخمها به طور کلی در اورانگوتانها یا دیگر میمونهای بزرگ استفاده میشود، ممکن است نشان دهد که شیوههای پزشکی انسانی ریشه در زمانی دارد که اجداد پستانداران مشترک ما در زمین پرسه میزدند.