فلسفه جشن بهمنگان در ایران باستان
تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۷۲۰۱۳
جشن‌های ایرانی به جشن‌هایی ملی و مردمی گفته می‌شود که دارای ریشه تاریخی و ایرانی‌اند که از دوران باستان به نسل امروز رسیده است. برخی از این جشن‌ها کم و بیش زنده بوده و به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی در میان مردم رایج است مانند جشن نوروز.
به گزارش ایسنا، جشن‌های فراموش‌شده نیز به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی برگزار نمی‌شوند "مانند جشن بهاربد" در بهمن ماه، جشن های بسیاری نظیر بهمنگان، سده و نوسره وجود داشته که در روزهای مختلفی از ماه برگزار می‌شده است و هر کدام دارای فلسفه‌ی خاص خود است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بنا بر روایات نقل شده در تاریخ، در دومین روز از بهمن ماه، جشن و آیینی به نام بهمنگان برگزار می‌شده که برای قدردانی از وهومن یکی از فرشتگان اهورامزدا بوده است.
به همین مناسبت، یکی از باستان شناسان استان، بیان کرد: هر روزی در ایران باستان، نامی مشخص داشته که بر این اساس، دومین روز هر ماه بهمن یا وهومن نام داشته است.
رویا اقبالی درخشان در گفت‌وگو با ایسنا، گفت: هرگاه روز و ماه با یکدیگر هم‌نام بودند، آن روز، بنا بر اعتقادات آن دوره جشن گرفته می‌شده که جشن بهمنگان نیز به سبب تقارن روز و ماه، برگزار می‌شده است.
وی ادامه داد: بهمن از واژه اوستایی وهومن (Vohumana) گرفته شده که با "اندیشه نیک"، "منش نیک" و "خرد سپندینه یا مقدس" در یک معنا قرار گرفته است.
وی در خصوص وهومن، اظهار کرد: وهومن یکی از امشاسپندان یا فرشتگان نزدیک به درگاه اهورامزدا بوده که زرتشت، برای دریافت پیام‌های اهورایی از وی یاری می‌گرفته است.
وی در خصوص وظیفه‌ی این فرشته، افزود: وهومن، پاسبانی چهارپایان سودمند در عالم جسمانی را عهده دار بوده که از این رو زرتشتیان و ایرانیان در این جشن، از کشتار حیوانات سودمند و خوردن گوشت آنان خودداری می‌کردند، برخی زرتشتیان، پرهیز از خوردن و کشتار را در تمام روزهای بهمن ادامه می‌دادند.
اقبالی درخشان در خصوص نمادهای این جشن ایرانی، عنوان کرد: رنگ ویژه جشن بهمنگان، سفید، پرنده‌ی مخصوص آن، خروس و گل آن نیز، یاسمن بوده است که این گیاه را مخصوص فرشته وهومن نیز می‌دانستند.
وی در خصوص اصالت این جشن، تصریح کرد: از این مراسم در نوشته های کهن بزرگان ادب فارسی، نظیر ابوریحان بیرونی، دامغانی، فرخی سیستانی و اسدی طوسی نام برده شده است.
این باستان شناس، ذکر کرد: این جشن طبق نوشته‌هایی که از شعرا و نویسندگان آن دوران برجای مانده، بهمنجه نیز نام دارد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۷۲۰۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کفش هایی با الهام از رم باستان (عکس)
کانال عصر ایران در تلگرام
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت