به نقل از «فرارو»

رازی که محب‌اهری در آخرین روزها به رضا رفیع گفت

تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۷۹۳۶۶

رضا رفیع در مراسم هفتم حسین محب اهری بیان کرد: محب اهری یکی از هنرمندانی بود که جنبه نوستالژیک داشت. ما کودکی مان را در زمان جنگ تحمیلی با ایشان طی کردیم. حس می‌کنم ایشان در سنگری دیگر خدمت می کردند و با برنامه‌هایشان در تلویزیون باعث شادی مردم بودند.

به گزارش ایسنا، مراسم هفتمین روز درگذشت حسین محب اهری، سه شنبه ـ دوم بهمن ماه ـ ساعت ۱۴ در مسجد بلال سازمان صداوسیما برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مراسم امیر قمیشی (تهیه‌کننده تلویزیون)، رضا پورحسین (قائم مقام سیما)، رضا رفیع (مجری و طنزپرداز)، اصغر همت و بیژن افشار (بازیگر)، محمد کدخدایی(بازیگر مبصر کلاس پنج ساله)، محمد جعفر محمدزاده (مدیر رادیو ایران)، مریم کاظمی(کارگردان و بازیگر )، مهدی توکلی زاده (مدیر تامین شبکه نسیم)، محمد احسانی (مدیر شبکه نسیم)، مجید زین العابدین(مدیر شبکه یک)، حجت الاسلام و المسلمین موسوی مقدم (قائم مقام سازمان صدا و سیما)، حمید شاه آبادی (معاون صدا)، علی فروتن و حمید گلی (عموهای فیتیله‌ای)، مجید یراقبافان (مجری)، فرحناز منافی ظاهر (بازیگر) و .... حضور داشتند.

رضا رفیع که اجرای مراسم را بر عهده داشت، بیان کرد: کسی که عمری مردم را به لبخند و شادی دعوت کرده قطعا روحش شاد است. محب اهری درس اغتنام فرصت زندگی را به من داد. او زندگی را مزه مزه کرد و این مسئله توصیه همه اولیای ماست.

او با بیان اینکه قدر زندگی را بدانید، اظهار کرد: شاید این روحیه مقاوم حسین محب اهری باعث شد که ۱۷ سال پنجه در مرگ بیفکند و غلبه لبخند را داشته باشد. روحش شاد.

این مجری با بیان اینکه در دعوت نامه مراسم هفتمین روز درگذشت حسین محب اهری شعری از خیام با این مضمون «ای دوست بیا غم فردا نخوریم وین یک دم عمر را غنیمت شمریم‌....» نوشته بودند، گفت: همه ما در پیشگاه احدیت یکسان خواهیم بود و فرقی ندارد چه زمانی فوت کنیم. گذشته‌ها گذشته و آینده‌ها هم هنوز نیامده است. فرصت ماضی و آینده را غنیمت بشماریم. در عمل و خدمت در کارهای خیر از فرصت‌ها به نحو احسنت استفاده کنیم تا نامی مثل محب اهری برایمان بماند.

او ادامه داد: حسین محب اهری اسم قشنگی داشت و نام خود را دوست داشت. از بچگی ما محب اهری در برنامه های تلویزیون حضور داشت. او محب حسین هم بود. امیر قمیشی تهیه کننده تلویزیون تعریف می کرد که محب اهری به هیات ثارالله آمد و در آشپزخانه می گفت در کودکی زمانی که به هنگام تماشای تعزیه، شمر خیز برمی‌داشت به سمت امام حسین(ع)، به سمت او هجوم می آوردم و نمی‌گذاشتم این کار را بکند. از آن زمان حس دوست داشتن امام حسین(ع) در دلم به وجود آمد.

رفیع در ادامه مراسم پیام تسلیت علی لاریجانی (رییس مجلس )، عبدالعی علی عسکری (رییس سازمان صدا و سیما)، رییس دفتر ریاست جمهوری و مرتضی میرباقری ( معاون سیما) را خواند.

او ادامه داد: محب اهری یکی از هنرمندانی بود که جنبه نوستالژیک داشت. ما کودکی مان را در زمان جنگ تحمیلی با ایشان طی کردیم. حس می‌کنم ایشان در سنگری دیگر خدمت می‌کردند و با برنامه هایشان در تلویزیون باعث شادی مردم بودند و حتی باعث شادی رزمندگانی که به خانه می آمدند، می شدند. عزیزانی در جبهه و برخی با قلم، دوربین و فعالیت هنری، خون خود را اهدا می کردند.

در ادامه مراسم میثم تربیتی (مداح اهل بیت و تهیه‌کننده تلویزیون) مداحی کرد.

سپس رضا رفیع گفت: همه به روحیه شاد و دل انگیز محب اهری گواه می‌دادند و با اینکه دکترها او را جواب کردند، روحیه او شاد بود. این مساله نشانه انسانی است که نیاز نیست بترسد زیرا یک عمر خدمت و کار خوب انجام داده و مردم را شاد کرده است. شاد کردن مردم بالاترین خدمت نزد خداست.

او با بیان خاطره‌ای اظهار کرد: محب اهری لیسانس ادبیات داشت. به شعر علاقه‌مند بود و به من هم محبت داشتند. آخرین بار که ایشان را دیدم می‌گفت رفیع جان در هفته‌ای که بیمارستان بودم به رازی دست پیدا کردم اما آن روز به دلیل حضور دیگران حرفی به من نزد و گفت بعدا می‌گویم. دوباره وقتی در بیمارستان بستری شدند به دخترشان گفتند به من بگوید آن راز این است که مرگ را در آن هفته که بیمارستان بودم تجربه‌ کردم. تجربه شیرین باز شدن مسیری پر از نور که حس پرواز داشتم و نمی‌خواستم برگردم. او به این برداشت رسیده بود که قدر لحظات زندگی را بدانید و زندگی را مزه مزه کنید. خدایش بیامرزد و قرین رحمت الهی باشد.

در پایان مراسم هفتمین روز درگذشت حسین محب اهری نیز مداحی اهل بیت (ع) و سخنرانی مذهبی انجام شد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: رضا رفیع حسین محب اهری بازیگر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۷۹۳۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمله عجیب روزنامه جوان به مدافعان تعطیلی شنبه: پیـام پنهان دارد | از بعد نمادین روزها غفلت نکنید!

رسانه اصولگرای جوان نوشت: مسئله فقط تعطیلی یک روز نیست، مسئله تغییر نظم اجتماعی است. نظم اجتماعی باید بر اساس یک منطق روشن تنظیم شود. تعطیلی شنبه‌ها یعنی محوریت نظم اجتماعی بر اساس منطق اقتصادی، اما تعطیلی جنبه تنظیم نظم اجتماعی براساس منطق فرهنگی است.

روزنامه جوان نوشت:

دین برای زمان اهمیت ویژه قائل است. اسلام به برخی زمان‌ها نگاه ارزشی دارد . عناوینی، چون «شب قدر، روز مبعث، عید غدیر، روز عاشورا، عید فطر، شب جمعه و روز جمعه» نشان از نگاه خاص اسلام به برخی از زمان‌ها و جانمایی خاص آن در زندگی انسان مسلمان دارد.

اساساً اسلام یکی از عناصر تنظیم‌گر در سبک زندگی اسلامی را زمان می‌داند. توجه به ساعات خاص، روزهای هفته، روزهای خاص در ماه، روزهای خاص در سال همه گویای نوع نگرش اسلام به مقوله زمان است.

تجربه نشان می‌دهد هنگامی که دو روز تعطیل است، به طور طبیعی روز دوم به عنوان روز اصلی تعطیل قلمداد می‌شود. چه اینکه امروزه در تهران روزهای پنج‌شنبه تعطیل است و مردم از آن به‌عنوان روز کارهای عقب‌مانده استفاده می‌کنند و جمعه را تعطیل به‌معنای استراحت و تفریح به شمار می‌آورند. چهره عمومی شهر نیز جمعه را به عنوان روز تعطیل نشان می‌دهد.

تحولات فرهنگی هیچ‌گاه یک‌شبه رخ نمی‌دهد. ذهنیت اجتماعی آرام‌آرام شکل می‌گیرد. به امروز که ذهنیت عمومی جمعه را روز تعطیل می‌داند نگاه نکنید. تعطیلی شنبه به‌مرور زمان و طی یک دهه آینده موجب خواهد شد ذهنیت اجتماعی جمعه را از مدار و محور بودن تعطیلات خارج کند و جمعه نقشی را در زندگی بیابد که امروز پنج‌شنبه به‌عنوان روز نیمه‌کاری و کم‌کار هفته انجام می‌دهد.

جایگاه جمعه در فرهنگ اسلامی، اما جایگاه خطیری است. در اسلام جمعه محور بخشی از اعمال عبادی فردی و اجتماعی، رسیدگی‌های فردی و دینی به شمار آمده‌است. از صبح جمعه که با دعای ندبه و انتظار ظهور آغاز می‌شود تا ظهر جمعه که محل اجتماع مسلمین در نماز جمعه است. تا ده‌ها آداب فردی که برای جمعه تصویر شده‌است.

جمعه روز خاص و نماد اسلام است و به نوعی از شعائر اسلامی شناخته می‌شود. در برابر شنبه که نماد یهود است و یک‌شنبه که نماد مسیحیت است. ما نسبت به بعد نمادین روزها غفلت داریم.

بعد نمادین دین یکی از عناصر هویت‌سازی دینی است. عنصر هویت‌ساز مرز شما با غیر شما و دیگری شما را تعیین می‌کند، اما غفلت از آن موجب درهم آمیختگی فرهنگی، هویت‌زدایی و عدم تشخص آن جامعه می‌گردد. ظاهر استدلال برای تعطیلی شنبه‌ها خیلی روشن و در نگاه ابتدایی مقبول است. باید برای تجارت خارجی خود را با ایامی که جهان در حال کار است، هماهنگ باشیم، اما نکته این است که مسئله را نباید سطحی دید.

مسئله فقط تعطیلی یک روز نیست، مسئله تغییر نظم اجتماعی است. نظم اجتماعی باید بر اساس یک منطق روشن تنظیم شود. تعطیلی شنبه‌ها یعنی محوریت نظم اجتماعی بر اساس منطق اقتصادی، اما تعطیلی جنبه تنظیم نظم اجتماعی براساس منطق فرهنگی است. اسلام برای حیات انسانی ارزش ویژه بر مدار حیات طیبه قائل است و نظم اجتماعی را نیز براین مدار سامان می‌دهد. (این بخش نیازمند توضیح و تبیین فنی و براساس روح شریعت است.)

در نامه اخیر اتاق بازرگانی ایران خطاب به مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم تعطیلی شنبه‌ها این است:

«اثربخشی اقدامات دولت برای افزایش ارتباط با سایر کشورهای بلوک شرق و غرب و توسعه روابط تجاری و اقتصادی، در گرو پذیرش هر چه بیشتر استانداردهای اقتصاد جهانی است.»

این استدلال که باید خودمان را با نظم جهانی در حوزه اقتصاد تطبیق دهیم، آشناست. سال‌ها قبل طیفی سخن از جامعه جهانی می‌زدند، اما این جهان، جهانی است که امریکا و غرب محور آن هستند. حرکت به‌سمت استانداردهای مثلاً جهانی یعنی پذیرش گام‌به‌گام نظم غربی در حالی‌که امروز دنیا در حوزه‌های مختلف از جمله اقتصاد در حال عبور از نظم فعلی و تک قطبی است.

تشکیل پیمان‌های مالی و اقتصادی بزرگ، چون پیمان شانگ‌های و بریکس، پیمان‌های مالی دو یا چندجانبه و دلارزدایی همه به‌معنای عبور از نظم موجود است. در چنین دوران عبور از نظم امریکایی سوق دادن کشور به سمت آن نوعی ارتجاع تمدنی است.

تأکید می‌کنم مسائل کلان را نباید اتمیک و نقطه‌ای دید، تعطیلی شنبه‌ها را باید در یک اتمسفر کلان فرهنگی، اجتماعی، ملی و بین‌المللی تحلیل کرد. پیامدها، روندها، آسیب‌ها و دیگر جوانب باید در این بستر تحلیل و بررسی شود. پس مسئله تنها تعطیلی یک روز نیست، مسئله تحول در رویکرد کلان جامعه، وجهه اجتماعی، پیام پنهان این تصمیم به ناخودآگاه جامعه است.