پزشکان در کدام کشورها بیشترین درآمد را دارند؟
تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۸۰۵۱۱
در بیشتر کشورهای جهان پزشکان به دلیل ماهیت چالش برانگیز شغل خود و مسئولیتی که در برابر سلامت عمومی مردم دارند، بیشترین درآمدها را کسب میکنند. آفتابنیوز : به طور کلی درآمد قشر پزشک جامعه به نسبت دیگر مشاغل بالاست اما وقتی سالهای سختی که این افراد صرف تحصیل کردهاند و نیز دشواریهای شغل آنان را در نظر بگیریم، درمیابیم که این درآمد اغلب اوقات عادلانه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگرچه درآمد پزشکان در سراسر جهان بالاست اما در برخی از کشورها این درآمد به بیشترین میزان خود میرسد.
در این مقاله به نقل از پایگاه خبری "naibuzz" نام ۱۰ کشور که پزشکانِ آنها بیشترین درآمد را دارند، عنوان شده که به شرح زیر است:
۱) ایالات متحده آمریکا
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک متخصص: ۳۷۰ هزار دلار
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک عمومی: ۲۳۰ هزار دلار
درآمدی که یک پزشک در آمریکا می تواند کسب کند به عوامل مختلفی از جمله ایالتی که در آن کار میکند و حتی جنسیت او بستگی دارد. به طور کلی پزشکان مرد آمریکایی ۳۶ درصد بیشتر از پزشکان زن همتای خود درآمد کسب میکنند. تخصص یک پزشک نیز بر میزان درآمد او تاثیر دارد.
میانگین درآمد پزشکان متخصص در آمریکا از ۴۷۲ هزار دلار در "داکوتای شمالی" تا ۲۹۱ هزار دلار در "رود آیلند" متفاوت است.
۲) کانادا
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک متخصص: ۳۳۸ هزار دلار
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک عمومی: ۲۷۱ هزار دلار
در حال حاضر بیش از ۹۰ هزار پزشک در کانادا وجود دارد و سرعت افزایش تعداد پزشکان آن از سرعت افزایش جمعیت کشور نیز بیشتر است. به طوری که نسبت پزشکان برای افراد ۲۲۸ پزشک برای هر ۱۰۰ هزار نفر است.
میانگین درآمد پزشکان در کانادا از ۲۵۸ هزار دلار در "نوا اسکوشیا" تا ۳۶۶ هزار دلار در "آلبرتا" برآورد شده است.
۳) استرالیا
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک متخصص: ۲۶۰ هزار دلار
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک عمومی: ۱۴۰ هزار دلار
در استرالیا جراحان مغز و اعصاب با درآمد سالانه ۴۳۰ هزار دلار و پس از آن چشم پزشکان با درآمد سالانه ۴۲۰ هزار دلار، بیشترین درآمد را میان پزشکان به خود اختصاص دادهاند. هرچند این درآمد بسته به منطقهای که پزشک در آن طبابت می کند نیز متفاوت است. برای مثال پزشکانی که در ملبورن یا سیدنی کار می کنند میتوانند تا ۵۰ درصد درآمد بیشتری کسب کنند.
از دیگر متخصصانی که درآمدهای بالاتری در استرالیا دارند می توان به متخصصان قلب، جراحان پلاستیک و زیبایی و متخصصان زنان و زایمان اشاره کرد.
۴) هلند
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک متخصص: ۲۵۳ هزار دلار
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک عمومی: ۱۱۷ هزار دلار
۵) بلژیک
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک متخصص: ۱۸۸ هزار دلار
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک عمومی: ۶۱ هزار دلار
۶) ایرلند
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک متخصص: ۱۸۳ هزار دلار
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک عمومی: ۱۲۵ هزار دلار
ایرلند حدود ۸.۱ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به بخش سلامت اختصاص داده و برای هر ۱۰۰۰ نفر ۲.۷۶ تخت بیمارستانی وجود دارد.
۷) انگلیس
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک متخصص: ۱۵۰ هزار دلار
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک عمومی: ۱۲۰ هزار دلار
به طور کلی در انگلیس درآمد پزشکان به شکل گسترده بر اساس تجربه و مرتبه علمی شان متفاوت است.
رزیدنت های پزشکی در انگلیس کار خود را با درآمد حدود ۲۶ هزار پوند در سال آغاز کرده و این رقم بر اساس درجات مختلف تا ۶۵ هزار پوند نیز میرسد. پزشکان متخصص در انگلیس نیز از حقوق پایه ۳۷ هزار و ۹۲۳ پوند تا ۷۰ هزار و ۷۰۰ پوند برخوردار هستند.
۸) فرانسه
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک متخصص: ۱۴۹ هزار دلار
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک عمومی: ۶۰ هزار دلار
حق ویزیت برای هر بیمار در فرانسه حدود ۲۸ دلار است.
۹) سوییس
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک متخصص: ۱۳۰ هزار دلار
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک عمومی: ۱۱۶ هزار دلار
این کشور حدود ۳۲ هزار پزشک دارد. بیشترین درآمد را نیز در این کشور متخصصان قلب، متخصصان گوارش، جراحان مغز و اعصاب و رادیولوژیست ها دارند.
۱۰) دانمارک
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک متخصص: ۹۱ هزار دلار
- میانگین حقوق سالانه یک پزشک عمومی: ۱۰۹ هزار دلار
منبع: ایسنا
منبع: آفتاب
کلیدواژه: پزشک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۸۰۵۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شک و تردید سالم است، اما در پزشکی میتواند خطرناک باشد!
فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان میآید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی میکند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صداهای کمتر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باورهای آنان نزدیکتر است و تمایل دارند آن صداها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد میشود. نتیجه برخی از نظرسنجیها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این میتواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتنهای بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی میتواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفیای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف داروهای پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راههایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.
در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازهای میباشد و پیشتر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.
تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. دادههای پشت داروهایی که پزشکان تجویز میکنند و تصمیماتی که میگیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل میشود میبینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ میکنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ میدهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیشتر بین پزشک از بیمار میشود.
اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از توضیح اعداد است. پزشکان چیزهایی در مورد بدن به بیماران میگویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه میکنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره میکنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو میروند به جراح خود اجازه میدهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.
در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیشتر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر میشود.
در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره میشود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته میشوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمیگوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه میدهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح میکند باور کند دانش پزشکی بی فایده میشود.