وقت آن نیست که نخبگان نسبت به سرنوشت کشور بی‌توجه باشند/ گفت‌وگو بین حکومت و مردم نیاز جدی است
تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۵۲۶۳۱۷
به گزارش خبرنگار ایلنا، اسحاق جهانگیری صبح امروز در آیین اختتامیه دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فارابی گفت: در این برنامه به طور طبیعی قرار بود دکتر روحانی برای تقدیر از دانشمندان و عالمان حضور پیدا کنند، اما طبق برنامه‌های پیش آمده امکان حضور ایشان فراهم نشد.
وی با بیان اینکه امیدوارم همیشه دستاوردهای بیشتر و مهمتری برای علوم انسانی و جامعه انسانی و اسلامی را شاهد باشیم، گفت: من به لحاظ تخصصی بیشترین دوران زندگی‌ام در حوزه اجرا، صنعت و مهندسی کار کرده‌ام.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: گاهی اوقات نه تنها مشکلات حل نمی‌شود، بلکه پیچیدگی آنها بیشتر هم می‌شود. انتظار تمام مدیران و سیاست‌گذاران از نهادهای علمی به خصوص دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی این است که به دولتمردان و به شهروندان کشورمان در فهم درست مسائل و ارائه راهکارهای مناسب برای برون رفت از آنها کمک کنیم.
جهانگیری ادامه داد: در حال حاضر شناخت و درک صحیح از مشکلات پیش نیاز هر اقدامی است. اگر ما به مسئله و مشکلی خوب اشراف نداشته باشیم و ندانیم مشکل کجاست، هر چه راهکار ارائه دهیم آن راهکارها به مقصد مورد نظر نمی‌رسد.
وی ادامه داد: در آستانه چهل سالگی انقلاب اسلامی هستیم و دشواری‌هایی تاکنون پشت سر گذاشته‌ایم و از گردنه‌های سختی عبور کرده‌ایم. اگر نگاهی به عقب بیندازیم می‌بینیم که خیلی از دوران‌های ما دوران‌های استثنایی در تاریخ کشور است مثل جنگ تحمیلی ۸ ساله که هنوز آثارش در منطقه هویدا است.
معاون اول رئیس‌جمهور افزود: امروز به فضل الهی فرصت‌های زیادی در اختیار داریم همچنین تنگناها و تهدیدهای مختلف علیه ماست. تهدیدهایی که امروز ما با آن روبه‌رو هستیم در مقابل داشته‌هایی که اندوخته‌ایم قابل حل است. علاوه بر توجه به این نکته یک موضوع مهم و اساسی که اکنون به آن نیاز داریم این است که نسبت به آینده کشور و نظام افق‌گرایی کنیم.
جهانگیری اشاره کرد: آمریکایی‌ها جنگ اقتصادی علیه ایران را همزمان با جنگ روانی آغاز کرد. هدف آنها این بود که مردم را نسبت به آینده ناامید کنند و به تعبیر خودشان جوری وانمود کنند که آینده روشن نیست و تردید و نگرانی نسبت به آینده را تشدید کنند لذا به همین دلیل باید تلاش گسترده‌ای انجام داد. اگر ایران در سوریه دست به کار نمی‌شد، امروز گروهک تروریستی داعش در منطقه قدرت و دولت داشت.
معاون اول رئیس‌جمهور بیان کرد: امروز زمان ایجاد گفت‌وگو و اعتماد به خود و نظام است. مهمترین سرمایه‌ای که در اختیار ملت ایران برای عبور از دوران سخت چهل سال گذشته بوده سرمایه اجتماعی بوده که همواره ملت ایران را کمک کرده تا از آن شرایط دشوار عبور کند. این سرمایه اجتماعی نتیجه برداشت دینی و قرائت دینی بوده که امام بزرگوار از اسلام ارائه کردند که ملت و مردم در حکومت نقش تعیین‌کننده دارند.
جهانگیری اضافه کرد: برای ترمیم سرمایه اجتماعی کشور به سمت عالمان و پژوهشگران اجتماعی ایران دست دراز می‌کنیم. من فکر می‌کنم گفت‌وگو میان دولت و دانشگاه در مراحل مختلفی آغاز شده است. سال گذشته سعی کردم موضوع گفت‌وگوی ملی به عنوان نیاز مردم ایران در همه‌جا مطرح شود و فکر می‌کردم با تنگناهایی که قابل پیش‌بینی است مأموریت ما این است که برای عبور از تنگناها با توجه به مسائل داخلی از راهکار گفت‌وگو استفاده کنیم.
وی بیان کرد: امروز وقت آن نیست که نخبگان نسبت به سرنوشت کشور بی‌توجه باشند. لازم است که نخبگان هم گفت‌وگو کنند و در جاهایی که نیاز است هشدار بدهند. گفت‌وگو بین حکومت و مردم نیاز جدی است. مردم حتی اگر اعتراضی دارند اعتراضشان باید با گفت‌وگو مطرح شود. در مقطعی هستیم که اگر مردم دست به کار شوند می‌توانیم تنگناها را حل کنیم از این رو مردم باید با نخبگان کشور ارتباط بهتری برقرار کنند.
معاون اول رییس‌جمهور در پایان تصریح کرد: نخبگان نقش واسطه دارند و می‌توانند وارد عمل شوند تا تنگناها را توسط گفت‌وگو با مردم حل کنیم. امیدوارم صاحب‌نظران و نواندیشان ما در رشته‌های مختلف علوم انسانی شرایط فعلی کشور را درک کنند و نوع درک آن را به دیگران بیاموزند. کشور ایران توانمندی‌های زیادی دارد و صاحب نظران و نیروی انسانی توانمند زیادی در ایران وجود دارد و اگر با هم باشیم می‌توانیم این دوره را پشت سر بگذرانیم.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: جهانگیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۲۶۳۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای کف و سقف مجاز حجاب
پس از پیروزی انقلاب و روی کار آمدن جمهوری اسلامی،سبک زندگی مردم و به ویژه پوشش افراد، چه زن و چه مرد به یک مناقشه پایان ناپذیر بدل شد و این مسئله امر تازه ای نیست که مثلا ربطی به مرگ مهسا امینی و وقایع پس از آن داشته باشد. همه به یاد می آورند سال های اول انقلاب را که بر روی دست جوانان با پیراهن آستین کوتاه رنگ پاشیده می شد و یا حتی پوشیدن لباس های رنگی ممنوع بود. همین چند سال پیش بود که سردار رادان فرمانده نیروی انتظامی، پوشیدن چکمه را مظهر تبرج و آن را غیر قانونی اعلام کرده بود. اما چرا این مناقشه در جامعه ایران قابل حل نیست؟ بسیاری از تحلیلگران سیاسی و اجتماعی دلیل تداوم چالش میان حکومت و مردم بر سر حجاب را عدم پذیرش این قانون از سوی مردم می دانند. اما به نظر می رسد مسئله فراتر از این امر است. در جوامع اقتدارگرا، اغلب قوانینی وضع می شود که مقبول عامه نیست ولی همان قوانین،بی‌کم و کاست با قدرت از سوی حکومت اعمال می شود. در ایران، با استناد به دین مبین اسلام که دین اکثریت قاطع مردم است، قوانین شریعت اجرا می شود. اما افراد برداشت های فردی خود را از برخی امر دینی دارند. از سوی دیگر بخش بزرگی از قوانین شرع، بیشتر امری فردی است که تعهد فرد به خدای او و مجازاتش هم الهی است. بر همین مبنا، افراد، اعمال مجازات از سوی حکومت، برای امری که بین آنها و پروردگارشان است را نمی پذیرند. با این حال مشکل در این هم نیست چرا که آن چیزی که به نام حجاب در ایران مورد مناقشه بین افراد جامعه با حکومت شده، چندان ربطی به پوشش شرعی ندارد. بر اساس شرع اسلام جز وجه و کفین هیچ بخشی، حتی به اندازه یک تار مو از بدن زن، نباید در معرض دید نامحرم باشد. چنین حجابی در ایران در بین اکثریت زنان جامعه رواج ندارد و آن حدی هم که حکومت بدان رضا داده بسیار نازلتر از حد شرعی است. اما همین میزان از حجاب مورد تایید حکومت هم مقبول بخش بزرگی از جامعه نیست و خود نظام سیاسی هم به این واقعیت اگاه است کماینکه وقتی فرمانده نیروی انتظامی دلیل عدم ورود روسای سابق جمهوری، به مسئله برخورد با بی حجابی را، ترس آنها از ریزش آرایشان می داند، یعنی او به زبان دیگر می گوید که کاندیدای ریاست جمهوری که مدافع برخورد با بی حجابان باشد در انتخابات رقابتی رای نمی آورد، چرا که اکثریت مردم موافق برخورد ماموران با بی حجابی نیستند. از سوی دیگر حکومت مایل است که اجبار به حجاب را در محدوده امر دینی نگه دارد تا آن را نه خواست حکومت و امری حکومتی بلکه خواست خدا و دین قلمداد کند و چون این حجاب با حجاب شرعی تفاوت فاحشی دارد، قادر به تعیین حدود و ثغور برای آن نیست و قوانین مربوط به آن هم دقیقا به همین علت از منطق کافی برای اجرا برخوردار نیستند؛ برای مثال همانگونه که در بالاتر هم گفته شد یک روز پوشیدن چکمه جرم بود و امروز نیست یا پوشش مهسا امینی که در آن روز توسط پلیس دستگیر شد امروز دیگر نه تنها جرم نیست که حتی آرزوی حکومت است یا مثلا اگر زنی امروز با پوشیدن کلاه تمام موهای خود را به پوشاند مرتکب جرم شده اما اگر یک شال ده سانتی متری بر سر کند که ده سانت از موهایش از جلو و نیم متر موهایش از عقب پیدا باشد از منظر قانونی ایرادی ندارد. در واقع نظام سیاسی قادر نیست که معیار شفافی را به عنوان پوشش حکومتی مشخص کرده و همان را اعمال کند. در این شرایط نه مردم می دانند تکلیفشان با حکومت چیست نه مامور حکومت می داند که دقیقا از مردم چه می خواهد. در واقع چیزی در میان است که سقف و کف آن نامشخص است. حال چگونه ممکن است قانونی لازم‌الاجرا شود اما حدود آن مشخص نباشد؟ تا کنون تنها ماده قانونی برای حجاب تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی بوده که در آن بر رعایت حجاب شرعی که همان وجه و کفین است تاکید شده و اگر قرار باشد نیروی انتظامی قانون مربوط به حجاب را اجرا کند باید بر همان مبنا، همه زنانی که حتی یک تار مویشان پیداست را دستگیر کنند. در قانون جدید هم که هنوز تصویب نشده بر پوشیدگی همه موی سر بانوان تاکید شده است. یعنی در هر صورت باید حکومت اول مشخص کند چه میزان از برهنگی سر مجاز است. قطعا حکومت نمی تواند شفاف اعلام کند که مثلا بیرون بودن بخشی از موی سر ایراد ندارد چرا که این دیگر حجاب شرعی نیست. در آن صورت باید اعلام کند که این یک پوشش اجباری حکومتی است اما حاکمیت، مایل نیست در مظان چنین اتهامی قرار گیرد و به اقتدارگرایی در حجاب متهم شود ولی تا زمانی که تکلیف حد و مرز تشخیص حجاب از بی‌حجابی روشن نشود، خروجی این قانون ،جز نمایش نزاع مردم و حکومت، چیز درخور دیگری ندارد و این چالش، به دلیل اجرای سلیقه ای از سوی مجریان و مردم اجتناب‌ناپذیر است. 2121 برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901041
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است