به نقل از «پارسینه»

شیوه پوشش لباس با بوت ساق بلند

تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۵۶۰۷۸۹

روزمره، مجلسی، پاشنه کوتاه یا بلند، فرقی نمی کند بوت ساق بلند یکی از انعطاف پذیرترین کفش ها با هر نوع استایلی است. باید در کمد لباستان همیشه یک جفت بوت ساق بلند داشته باشید؛ اما در هر صورت مهم ترین نکته آن است که باید بدانید با این نوع کفش چه چیزهایی ببپوشید.

بوت ساق بلند، انتخاب بانوان شیک پوش

منظور ما از بوت ساق بلند بوت هایی است که ساق آن ها تا زانو است، اما بسیاری از نکاتی که در ادامه می آید می توانند برای سبک های دیگر بوت، یعنی آن هایی که چند سانتی متر پایین تر یا بالاتر از زانو قرار می گیرند هم کاربرد داشته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لازم به ذکر است، در حالی که انواع مختلف بوت با لباس هایی که در لیست زیر می آید هماهنگی دارند، اما سبک های ساده و کلاسیک بوت انعطاف پذیرترین نوع بوت در هماهنگی با انواع لباس ها هستند. بوت هایی که سبک کفش های وِسترن و کابوی ها را دارند شاید با شلوار جین جذب که انتخاب کرده اید هماهنگی دارند. اما یک بوت ساق بلند ساده مشکی علاوه بر اینکه با این شلوار جین جذب هماهنگی دارد، با تمام لباس های دیگری هم که در کمد لباسیتان وجود دارد هماهنگ است.

یک بوت ساق بلند ساده مشکی علاوه بر اینکه با این شلوار جین جذب هماهنگی دارد
دامن بلند با بوت ساق بلند

یک دامن ماکسی یا هر دامن بلند دیگری که بالای بوت شما را بپوشاند یکی از زیباترین لباس هایی است که که می توانید با بوت ساق بلند خود بپوشید. هرچند اکثر خانم ها بر این تصور هستند که دامن های کلوش و پرچین با بوت ساق بلند هماهنگی خوبی دارد اما علاوه بر آن، دامن های جذب و راسته هم می توانند با بوت ساق بلند ظاهری فوق العاده برایتان ایجاد کنند.

دامن های جذب و راسته با بوت ساق بلند ظاهری فوق العاده برایتان ایجاد می کنند
پوشیدن این ترکیب زیبا را بیشتر به دختران قد بلندتر توصیه می کنیم. چرا که دامن های بلند تا زیر زانو، دخترانی که پاهای به نسبت کوتاه تری دارند را کوتاه قد تر نشان می دهند.

برای این نوع استایل، می توانید از بوت های متنوع با پاشنه هایی به هر اندازه و به هر شکلی استفاده کنید، اما برای خانم هایی که نمی توانند کفش پاشنه دار بپوشند (یا می خواهند استایلی روزمره داشته باشند)، بوت های بدون پاشنه واقعا انتخابی عالی هستند چرا که این لباس ها حتی با بوت های بدون پاشنه هم بسیار شیک و فوق العاده را به وجود می آورند.

دامن کوتاه، بوت ساق بلند

یکی از راه های مورد علاقه من برای پوشیدن بوت ساق بلند، پوشیدن آن ها با دامن های کوتاه است، چه این دامن ها خیلی کوتاه باشند، چه دامن هایی که تا سر زانو می رسند.

دامن کوتاه را با نیم بوت بلند حتماً در مهمانی ها امتحان کنید

این ترکیب زیبا هم برای دختران

برای افزودن کمی انرژی و گرما به این استایل بهتر است از جوراب های طرحدار، جوراب های زنانه بلند و یا جوراب شلواری تیره رنگ استفاده کنید. اما اگر مشکلی با سرما ندارید می توانید این دامن ها را با بوت ساق بلند بدون جوراب و جوراب شلواری هم بپوشید.

شلوار جین جذب و بوت ساق بلند

شلوارهای جین جذب تنها شلوارهایی هستند که می توان آن ها را درون بوت قرار داد، اما اگر شما عاشق شلوارهای جین راسته هستید باید قبول کنید که قرار دادن این شلوار ها در بوت ساق بلند کار بسیار سختی است و کمتر ممکن است نتیجه دلخواه را برای شما داشته باشد.

این موضوع درمورد دیگر شلوارهایی هم که درون بوت قرار نمی گیرند صادق است. پس بهترین شلوار برای پوشیدن با بوت ساق بلند شلوارهای جینِ جذب است.

شلوارهای جین جذب تنها شلوارهایی هستند که می توان آن ها را درون بوت قرار داد
پیراهن، یک گزینه متفاوت

پوشیدن بوت ها با دامن ها امری معمول است، اما به دلایلی بسیاری از خانم ها از پوشیدن بوت ساق بلند به همراه پیراهن سر باز می زنند؛ اما بهتر است این ترکیب را امتحان کنید زیرا ظاهری فوق العاده شیک و متفاوت به شما می دهد. البته که درباره پیراهن های پف دار و پر از تزئینات صحبت نمی کنم بلکه منظورم پیراهن های کاملا رسمی و معمولی است که به طور روزمره مورد استفاده قرا می دهید.

دوباره لازم است بگویم که این استایل با بوت های بلند، رسمی و ساده بهترین هماهنگی را دارد و لازم نیست بوت شما حتماً بسیار شیک و یا خیلی پر زرق و برق باشد.

پوشیدن بوت ها با دامن ها ظاهری فوق العاده شیک و متفاوت به شما می دهد


با بوت ساق بلند چه نپوشیم؟

در اینجا هم اشاره ای به ناهنجاری مد بوت ساق بلند و نباید های آن می کنیم.

شلوارهای بگی یا پیلی دار: هر چند این شلوارها به تنهایی بسیار جذاب به نظر می رسند ولی پوشیدن آن ها با بوت های بلند و قرار دادن پایین شلوار درون بوت باعث می شود پایین شلوار مانند یک بادکنک باد کند و این موضوع می تواند اعتماد به نفس هر خانمی را تحت تأثیر قرار بدهد. به همین دلیل هم سعی کنید هرگز شلوارهای پاچه گشاد را با بوت ساق بلند نپوشید.

شلوارک: حتماً شما هم دیده اید که ستارگان سینما و اشخاص معروف بوت ساق بلند را به همراه شلوارک می پوشند، اما پوشیدن شلوارک با بوت بلند برای دیگران این تصور را به وجود می آورد که شما سعی در تقلید از ستارگان دارید وگرنه از نظر همه افراد این ترکیب اصلاً زیبا و منحصر به فرد نیست.

شلوارهای دم پا گشاد: شاید با نیم بوت های پاشنه بلند ظاهر متفاوتی از این ترکیب به دست بیاورید. اما اگر عاشق این شلوار ها هستید دیگر نیازی به هدر دادن بوت بلند زنانه ندارید.

اندازه دامن: همان طور که گفته شد، عدم رعایت اندازۀ صحیح دامن می تواند ظاهر شیک شما را به یک «ناهنجاری مد» تبدیل کند.

بوت های بلند انتخاب بسیاری از خانم ها برای فصول سرد سال است. اما اینکه بتوانید با این مدل کفش استایل های زیبا و خاص خلق کنید مستلزم رعایت نکاتی است که ذکر کردیم. امیدواریم این زمستان بتوانید بهترین و شیک ترین استایل را با بوت ساق بلند خود ایجاد کنید.

هرگز شلوارهای پاچه گشاد را با بوت ساق بلند نپوشید  
منبع: blog.bamilo.com

منبع: پارسینه

کلیدواژه: مد و پوشاک کیف و کفش بوت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۶۰۷۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زندگی با آل‌احمد در شیوه نگارش سیمین دانشور تاثیر نداشت

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز زاده شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت بود. دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی‌زبان مهرآیین گذراند.

در سال ۱۳۱۶ اولین مقاله‌اش را با نام «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در نشریه‌ای محلی چاپ کرد. در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و مدتی در شبانه‌روزی آمریکایی تهران ساکن شد و آموزش زبان انگلیسی را پی گرفت. بعد در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.

در سال ۱۳۲۰ به‌عنوان معاون اداره تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد. علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو از همکاران او در رادیو بودند. سیمین دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۲ از کار رادیو کناره‌گیری کرد و در روزنامه ایران مشغول به کار شد. از این زمان به بعد، او با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله نوشت و ترجمه کرد.

در ۱۳۲۷، اولین کتاب خود را با نام «آتش خاموش» نوشت. این اثر نخستین مجموعه داستانی بود که به قلم زنی ایرانی چاپ شد. داستان‌های این مجموعه با نقدهای منفی بسیاری مواجه شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد با جلال آل‌احمد، نویسنده و مبارز اجتماعی مطرح آن سال‌ها ازدواج کرد. این ازدواج تا مرگ نابه‌هنگام آل احمد در سال ۱۳۴۸، به‌مدت ۲۰ سال دوام داشت.

همزمان با سالروز تولد سیمین دانشور در گزارشی به مرور زندگی این نویسنده پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید؛

تحصیل در آمریکا

دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. در این سفر نامه‌هایی که بین او و جلال رد و بدل شد که بعدها در کتابی به نام «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا «باغ آلبالو»، دشمنان چخوف»، «بئاتریس آرتور شنیتسلر» و «رمز موفق زیستن» دیل کارنگی را هم ترجمه و منتشر کرد.

بازگشت به ایران و ادامه کار نویسندگی

دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول تدریس شد. سپس مدیریت مجله نقش و نگار را پذیرفت و «کمدی انسانی» سارویان و «داغ ننگ» ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد.

در ۱۳۳۷ کتاب «همراه آفتاب» نوشته هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد. تا اینکه در سال ۱۳۳۸ به‌عنوان دانشیار کلنل علینقی وزیری در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار شد. کار تدریس او در دانشگاه تهران تا بیست سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸ که از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه پیدا کرد. این‌داستان‌نویس سال ۱۳۴۰، دومین مجموعه داستان خود با نام «شهری چون بهشت» را منتشر کرد. دانشور، همراهِ همسرش جلال آل‌احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود. و در نخستین انتخابات، فروردین ۱۳۴۷ به‌عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. در تیر ۱۳۴۸ رمان «سووشون» را منتشر کرد که مشهورترین رمان او است و تا به حال به هفده زبان ترجمه شده‌است. بسیاری از منتقدان این اثر را یکی از ماندگارترین آثار ادبی فارسی می‌دانند. دو ماه بعد از انتشار «سووشون»، در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸، جلال آل‌احمد درگذشت.

دانشور سال ۱۳۵۱ کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد. این کتاب ترجمه‌ای است از مجموعه‌ای از حکایت‌های هندی که لین یوتانک، نویسنده چینی، در کتابی به نام The Wisdom of Indiaجمع‌آوری کرده‌است. این کتاب که تنها همکاری آل‌احمد و دانشور به حساب می‌آید که توسط انتشارات موج به چاپ رسید. او سال ۱۳۶۱ کتابی را به نام «غروب جلال» را منتشر کرد. این کتاب از دو بخش تشکیل شده‌است: بخش اول کتاب، با نام «شوهرم جلال» در سال ۱۳۴۱ و در زمان حیات آل‌احمد نوشته شده‌است. دانشور این کتاب را با وصف آل‌احمدِ نویسنده آغاز می‌کند، افکار و ویژگی‌های اخلاقی او را از منظر خود توصیف می‌کند و به جنبه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی زندگی او می‌پردازد. بخش دوم کتاب، تقریباً بیست و یک سال بعد نوشته شده‌است. در این بخش، دانشور خاطره روز درگذشت آل‌احمد را روایت می‌کند. نام کتاب، از همین بخش دوم گرفته شده‌است.

با فرارسیدن سال ۱۳۷۲، اولین کتاب از سه‌گانه سیمین دانشور، به نام «جزیره سرگردانی» منتشر شد که به دغدغه‌های روشنفکران ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ می‌پرداخت. در ۱۳۷۶ مجموعه داستان «از پرنده‌های مهاجر بپرس» با همکاری نشر نو و نشر کانون چاپ شد. در سال ۱۳۷۸ یادنامه جلال آل‌احمد توسط علی دهباشی منتشر شد که گفت‌وگویی مفصل با دانشور را شامل می‌شد. جلد دوم تریلوژی دانشور، «ساربان سرگردان»، در سال ۱۳۸۰ را چاپ کرد.

دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری گفته‌ او و جلال آل‌احمد هر چه می‌نوشتند، به هم نشان می‌دادند اما او هرگز اجازه نمی‌داده جلال در نوشته‌هایش دست ببرد. همچنین هیچ‌گاه از نثر آل‌احمد که دست‌کم سه دهه یکه‌تاز میدان نویسندگی بود، تأثیر نپذیرفت و زندگی مشترک در شیوه نگارش او اثر نگذاشت و استقلال خود را حفظ کرد.

درگذشت

سیمین دانشور در ۳۰ تیر ۱۳۸۶ به‌علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. با بستری شدن او شایع شد که وی درگذشته‌است اما این خبر تکذیب شد. او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد. دانشور پس از یک دوره بیماری آنفولانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر در ۹۰ سالگی در خانه‌اش در تهران درگذشت. قبر سیمین دانشور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا است.

الهام قاسمی

کد خبر 6089822 الناز رحمت نژاد