به نقل از «رکنا»

خطر بر فراز «شهر بازی » های گلستان می‌چرخد

تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۵۶۳۳۴۴

معاون ارزیابی انطباق اداره کل استاندارد گلستان گفت: ضروری است والدین قبل از استفاده کودکانشان از دستگاه بازی، نسبت به ایمن بودن آن، اطمینان کسب کنند.

وسایل بازی فلزی کهنه و غیراستاندارد، بلبرینگ‌های زنگ زده و معیوب، زنجیرهای نامتوازن تاب‌ها، کف‌سازی مملو از سنگ و ماسه و مواردی از این قبیل، همه از احتمال وقوع حادثه‌ای تلخ خبر می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آن هم درست در جایی که کودکانمان را برای بازی و شادی به آنجا می‌بریم. وقتی اشک‌های کودکی که برای بازی به پارک آمده، اما به خاطر استفاده از دستگاه‌های غیر استاندارد دچار آسیب شده را می‌بینیم، افسوس می‌خوریم. اما باز هم بی‌توجه از کنار این دستگاه‌های غیر ایمن و افرادی که برای سود بیشتر اقدام به بهره‌برداری از آنها کرده‌اند می‌گذریم، غافل از اینکه شاید حادثه بعدی غیر قابل جبران باشد. استاندارد نبودن وسایل بازی و استفاده از وسایل انفرادی در پارک‌ها و خانه‌های بادی عمومی، این روزها سبب شده، مسئولان استاندارد وارد عمل شده و اغلب این دستگاه‌ها را پلمب کنند تا بار دیگر شاهد حادثه‌ای تلخ برای کودکان نباشیم. همین چند روز پیش بود که «محمود فرمانی»، مدیرکل استاندارد گلستان اعلام کرد: «از ابتدای امسال تاکنون111دستگاه و تجهیزات بازی به‌علت نداشتن انطباق با استاندارد توقیف شده است». هر‌چند وجود یک دستگاه ناایمن نیز در قبال جان کودکان آمار زیادی به حساب می‌آید، اما در استانی که به گفته مسئولان اداره استاندارد آن تنها 263 دستگاه بازی دارد، وجود این تعداد دستگاه غیراستاندارد، فاجعه بار است.

والدین خطر «قصرهای بادی» غیر  ایمن را جدی بگیرند

«داوود مزیدی»، معاون ارزیابی انطباق اداره کل استاندارد گلستان با تأیید این آمار، گفت: در بازرسی‌های انجام گرفته از ابتدای امسال، دستگاه‌ها و تجهیزات بازی غیراستاندارد در استان شناسایی و نسبت به توقیف آنها اقدام شده است. البته باید توجه کنیم، «قصرهای بادی» که این روزها کودکان زیادی را به خود جذب کرده نیز جزو این وسایل بازی به حساب می‌آید.

نواقص برطرف نشود بهره‌برداران حق استفاده از دستگاه را ندارند

وی در مورد بازرسی از دستگاه‌های بازی گلستان، ادامه داد: در بازرسی‌های انجام شده در تمام مناطق استان که شامل مناطق شرقی و غربی می‌شود، تعداد زیادی از دستگاه‌ها که گواهی استاندارد نداشته توقیف شده و به بسیاری از بهره‌برداران این دستگاه‌ها نیز اخطاریه داده شده تا نسبت به رفع نواقص دستگاه‌های مورد استفاده اقدام کنند. اگر این نواقص تا مدت زمان تعیین شده برطرف نشود، بهره‌برداران دیگر حق استفاده از این دستگاه‌ها را ندارند.

مزیدی بر تشدید و ادامه بازرسی از شهرهای بازی استان طی دو ماه پایانی امسال تأکید کرد و اظهار داشت: با توجه به اینکه در تعطیلات نوروز حجم استفاده از تجهیزات بازی چند برابر می‌شود، تعداد بازرسی‌ها را افزایش داده و نسبت به این موضوع با سختگیری بیشتری عمل خواهیم کرد.

«ترامپولین»‌های غیراستاندارد بیشترین تخلف را داشته‌اند

معاون ارزیابی انطباق اداره کل استاندارد گلستان افزود: بیشترین تخلفات به «ترامپولین» یا همان تشک پرش درجا و بپر بپر، مربوط می‌شود. اغلب تشک‌های استفاده شده، خانگی است که تنها برای استفاده یک یا دو کودک مناسب است. این در حالی است که در پارک‌ها از همین تشک‌ها برای استفاده همزمان بیش از 10کودک استفاده می‌شود. اگر بهره‌برداری می‌خواهد از ترامپولین استفاده کند حتماً باید از دستگاه‌های عمومی که برای شهرهای بازی طراحی شده، استفاده کند. این مقام مسئول با بیان اینکه رعایت نکات ایمنی در وسایل بازی و تجهیزات پارک‌ها و شهربازی‌ها مشمول استاندارد اجباری است، گفت: استاندارد شامل 3 مرحله ساخت، نصب و بهره‌برداری می‌شود؛ پس اگر بهره‌برداران خواهان دریافت تأییدیه برای استفاده از دستگاهی هستند حتماً باید همه این مراحل را با حضور و نظارت کارشناسان استاندارد انجام دهند.

ضرورت همکاری تمام دستگاه‌ها

مزیدی بر همکاری و تعامل دیگر دستگاه‌های گلستان در این زمینه تأکید کرد و افزود: بر اساس مکاتباتی که با شهرداری‌های مناطق مختلف استان داشتیم، تمام نواقص زمین‌های بازی به این نهاد اعلام شده و از آنها خواسته‌ایم در خصوص رفع آن اقدام کنند.همچنین درخواست شده از فعالیت تجهیزاتی که نسبت به دریافت گواهی ایمنی اقدام نکرده و تنها تحت نظارت شهرداری است، جلوگیری کنند.

انهدام دستگاه‌هایی که قابلیت اصلاح ندارد

معاون ارزیابی انطباق اداره کل استاندارد گلستان خاطرنشان کرد: از تمام بهره‌برداران خواسته‌ایم گواهینامه ایمنی صادر شده برای هر دستگاه را جداگانه نصب و در معرض دید مشتریان قرار دهند. البته این گواهینامه‌ها برای یکسال صادر شده و در سال‌های بعد افراد باید دوباره برای دریافت آن اقدام کنند. در طول این یکسال نیز اداره استاندارد بازرسی‌های دوره‌ای از این دستگاه‌ها خواهد داشت. اداره استاندارد، بهره‌برداران مراکز تفریحی را موظف به استاندارد‌سازی‌ دستگاه‌های معیوب و معدوم‌سازی دستگاه‌هایی که قابلیت اصلاح ندارد، کرده است. از مردم و مسافران تقاضا داریم قبل از استفاده از این تجهیزات از ایمنی و استاندارد بودن آنها اطمینان حاصل کنند و در صورتی که بهره‌برداری گواهینامه خود را در معرض دید نصب نکند، این تخلف را از طریق شماره پیامک 30001517 به سازمان استاندارد اطلاع دهند تا نسبت به بررسی این موضوع اقدام شود.

والدین نسبت به داشتن گواهینامه استاندارد حساس باشند

مزیدی خاطرنشان کرد: نکته مهمی که مردم باید بدانند این است که در صورتی که دستگاهی گواهینامه استاندارد نداشته باشد نمی‌تواند تحت پوشش بیمه قرار بگیرد. از این رو، ضروری است والدین قبل از استفاده کودکانشان از دستگاه بازی، نسبت به ایمن بودن آن، اطمینان کسب کرده تا شاهد حوادثی تلخ و غیرقابل جبران نباشیم.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

شیما جهانبخش

حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:

منبع: رکنا

کلیدواژه: حادثه بیمه استاندارد بازی والدین گلستان شهر بازی عکس پدر فیلم بیمارستان پسر تهران آشپز معروف ترکیه خودکشی زن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۶۳۳۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فراز و فرود نوغانداری در گیلان /تجارت پر سودی که از رونق افتاد

ایسنا/گیلان گیلان خاستگاه صنعت نوغانداری ایران بود و پرورش کرم ابریشم و تولید نخ ابریشم در گیلان به حدود ۱۴ قرن پیش بازمی‌گردد. در دوره‌های مختلف تاریخ، تولید و تجارت ابریشم، زمینه‌ساز رقابت‌های مهم سیاسی و نظامی در خطه شمال کشور شده بود. در دوره صفوی گیلان قطب تولید و تجارت ابریشم می‌شود، با انقراض صفویه، نوغانداری افول می‌کند و از میانه دوره قاجار به سمت مدرن شدن می‌رود و تا دهه ۶۰ این روند ادامه داشت.

صدای چرخش دوک نخ ریسی با صدای «فاخته» درهم آمیخته و بانوی خانه، پیله‌های  ابریشم را از هم باز کرده و  با سرعت و مهارت، به نخ تبدیل می‌کند؛ از خاطراتش می‌گوید:« جوان که بودم، با تابیدن و فروش همین پیله‌ها برای خودم کلی درآمد داشتم. تازه ما پیله‌های نُخاله را می‌رشتیم، پیله‌های خوب را می‌فروختیم.

پدر من، چهار تل‌انبار نوغان ( سازه‌های مخصوصی که برای پرورش کرم ابرایشم استفاده می‌شد) داشت، نوغانداری زحمت داشت، ولی درآمدش هم خوب بود. یک تل‌انبار خرج یک عروسی را درمی‌آورد. تل انبار حداقل دو متر بالاتر از زمین ساخته می‌شد، با نردبان از تل‌انبار بالا می‌رفتیم و روزی سه بار گاهی چهار بار، به کرم‌ها برگ توت می‌دادیم. آن زمان برق نبود، شب تاریک، با فانوس می‌رفتیم بالای تل‌انبار تا برگ توت بگذاریم. از اول بهار تا دو ماه کارمان همین بود. بعد از اتمام دوره خواب، بسته به تعداد تل‌انبار، ۱۰روز کج چینی (جدا کردن پیله ابریشم از تل‌انبار) داشتیم.

همه خواهر و برادرها از صبح زود می‌رفتیم برای جمع کردن و پختن پیله‌ها. اگر دیر می‌جنبیدیم، کرم، پیله را سوراخ می‌کرد، باید سریع پیله را می‌انداختیم در آب جوش و نخ می‌گرفتیم. هرکدام خوب بود، می‌فروختیم و هر پیله‌ای  که ضعیف‌تر بود، با دوک دستی برای مصرف خودمان نخ می‌رشتیم. با این نخ لباس می‌بافتیم، چادرشب می‌بافتیم برای دوخت خیاطی استفاده می‌کردیم. خلاصه نوغانداری همه‌اش سود است، اما به شرطی که خریدار باشد. »

نقی کاظم نژاد، یکی از تولیدکنندگانی است که هرسال تل انبار  می‌گذار و می‌گوید: «من از بچگی در این باغ توت بزرگ شدم. آن زمان از جاده اصلی چمخاله تا روستای یعقوبیه، درخت دیگری جز توت نبود. دو ماه بهار اقتصاد این منطقه با نوغانداری می‌گذشت. نوغانداری دیگر صرفه اقتصادی ندارد. ابریشم هم مانند کنف از بین رفته، بچه که بودم، تولید کنف را توسط پدربزرگم دیده بودم.  گیاه کنف را لای گل و لای می گذاشتند و طی فرآیندی از آن نخ  می‌گرفتند.»

از میان باغ توت به سمت تل‌انبار می‌رویم و او شیوه نوغانداری را توضیح می‌دهد: «طول نوغانداری حدود ۳۵روز است. هفته اول اردیبهشت که تمام شد، تخم را به صورت جعبه‌ای از اداره نوغان می‌خریم، اتاق را تا ۲۵ درجه گرم می‌کنیم. در مدت دو تا سه روز لارو بیرون می‌آیند. سپس، برگ توت دادن را روزی سه بار شروع می‌کنیم. ۱۰ روز بعد کرم‌ها را می‌آوریم روی تل‌انبار؛ تل‌انبار باید از سطح زمین بلند و زیر آن خالی باشد تا هوا جریان پیدا کند. بعد از این، برگ توت خوردن بیشتر می‌شود. نوغان، سه تا چهار مرحله خواب دارد.

خواب اول بعد از سه روز، یعنی سه روز پیوسته برگ می‌خورد، سپس۲۴ ساعت هیچ برگی نمی‌خورد. ما می‌گوییم خوابیده است. بعد تغییرشکل می‌دهد که ما نوغاندارها می‌فهمیم. دوباره برگ دادن را شروع می‌کنیم. مرحله دوم هم سه روز است. خواب سوم ۴۸ ساعت است. یعنی سه روز می‌خورد ۴۸ساعت می‌خوابد. بعد از خواب سوم، روی تل‌انبار گیاهان کرف می‌ریزیم تا کرم موقع تنیدن، تار خود را به برگ‌های کرف مستحکم کند. بعد از تنیدن پیله هشت تا ۱۰ روز صبر می‌کنیم، سپس کج‌چینی شروع می‌شود و پیله‌ها را پخته و نخ می‌گیریم. قبلا تخم ژاپنی، کره‌ای، ایتالیایی و حتی برزیلی بین نوغانداران توزیع می‌شد. تلفاتش کم بود، بازدهی بالا. تخم خوب نباشد، هم ضایعات دارد و هم تلفات. کیفیت ابریشم تولید شده هم پایین می‌آید. »

بر اساس منابع مکتوب، پرورش کرم ابریشم و تولید پیله و نخ ابریشم در گیلان به حدود ۱۴ قرن پیش بازمی‌گردد و گیلان خاستگاه صنعت نوغانداری ایران بود. در دوره‌های مختلف تاریخی، تولید و تجارت ابریشم، زمینه‌ساز رقابت‌های مهم سیاسی و نظامی در خطه شمال کشور شده بود. در دوره صفوی گیلان قطب تولید و تجارت ابریشم می‌شود و بازرگانان اروپایی از مسیر دریای کاسپین، وارد ایران می‌شوند و ابریشم گیلان مهمترین کالای تجاری بازارهای ایران بوده و نقش پررنگی در اقتصاد دولت ایفا می‌کرد.

سود حاصل از تجارت ابریشم، مهمترین عامل توجه دربار صفویه به گیلان می‌شود. به نحوی که تا پیش از صفویه، گیلان توسط حاکمان محلی اداره می‌شد ولی شاه عباس صفوی، گیلان را ضمیمه دولت مرکزی کرد تا سود حاصل از تجارت ابریشم به دربار صفوی برود. با انقراض صفویه و آشوب‌های داخلی، تولید ابریشم نیز دچار افول می‌شود. در دوره قاجار، بیماری موسوم به «پبریم کرم ابریشم» از یک سو و سیاست‌های استعماری، باعث رکود نوغانداری در گیلان می‌شود.

از نیمه دوره قاجار و با سفر شاهان قاجار به اروپا، تلاش برای استفاده از الگوهای مدرن برای توسعه نوغانداری آغاز می‌شود و « به دستور میرزا تقی خان امیرنظام»، تعدادی از هنروران ابریشم کاشان برای آموزش علمی ابریشم بافی راهی استانبول می‌شوند. در گیلان نیز مدارس ابریشم زیر نظر استادان فرانسوی تاسیس و کارخانه ابریشم‌کشی امین‌الضرب در رشت راه‌اندازی می‌شود. این تلاش‌ها سبب شد تا در اواخر قاجار تمایل به مدرن شدن در زمینه ابریشم نیز تاثیر گذار باشد، تا جاییکه آموزش نوغانداری جزء برنامه‌های آموزشی نخستین مؤسسه آموزش کشاورزی کشور (مدرسه فلاحت در کرج) قرار گرفت.»

مدرن کردن صنعت نوغانداری در دوره پهلوی شتاب بیشتری می‌گیرد و با دعوت کارشناسان ژاپنی از سوی دولت، اقدامات موثری در اصلاح باغ‌های توت و مزارع پرورش کرم ابریشم انجام می‌شود. این روند تا  دهه ۷۰ ادامه می‌یابد اما عوامل متعددی از جمله، عدم کنترل واردات نخ ابریشم، خصوصی‌سازی کارخانه‌های ابریشم کشی، عدم حمایت از بومی‌سازی فناوری تولید تخم نوغان هیبرید و... کمر صنعت هزار ساله نوغانداری گیلان را می‌شکند.

برای نسلی که دوران شکوفایی نوغانداری گیلان را ندیده است، تصویرسازی ذهنی باغ‌های توتی که در سفرنامه‌های دوره قاجار توصیف شده، شگفت‌آور است. به عنوان نمونه، «کلاویخو» فرستاده پادشاه اسپانیا (۱۴۱۲ م) درباره ابریشم گیلان می‌نویسد:« همه گونه ابریشم و پارچه ابریشمی آن به سلطانیه و از آنجا به دمشق و دیگر قسمت‌های سوریه و ترکیه صادر می‌شود.» و یا «جوزافا باربارو» (۱۴۱۳-۱۴۹۴ م) سفیر ونیز در سفرنامه‌اش می‌نویسد:« در طول کرانه دریای کاسپین شهرهای بسیاری را دیده‌ام که بهترین پارچه ابریشمی را می‌بافتند.» همچنین، «نیکلا شانسون» فرانسوی در دربار صفوی، به نقش ابریشم گیلان در اقتصاد ایران و دربار صفوی اشاره دارد و می‌نویسد: «گمرک گیلان برای شاه هشتاد هزار تومان که سه میلیون و شش صد هزار لیو می‌شود، عایدی فراهم می‌کند.»

از این دست گزارش‌ها کم نیستند و برای نسلی که صنعت پرسود نوغانداری را ندیده، تصور اندازه و حجم۴۲۳ هزار مَن کلاف ابریشم سفید سخت است. (هر من معادل ۳کیلوگرم است) سخت است تصور کنی، تولید ۱۰۰۰ بقچه ابریشم در ایران عصر صفوی یعنی چقدر!  ابریشمی که ۸۰ درصد آن توسط مردم گیلان تولید می‌شد (سید رحمان حسنی، ابریشم در عصر قاجار و تجارت آن از طریق دریای خزر)

 زمانی گیلان بخاطر تولید ابریشم، «دارالمنفعت» نامیده می‌شد و شهرستان‌های لاهیجان و لنگرود بیشترین سهم تولید را داشتند. شهرستان  لنگرود در دهه‌های ۶۰، ۷۰ و ۸۰ خورشیدی بیشترین مشارکت در تولید پیله را داشت و پس از آن شهرهای لاهیجان، شلمان، آستانه اشرفیه، رشت، صومعه سرا، فومن، شفت، بندرانزلی و تالش در پرورش کرم ابریشم فعال بودند. (پیشین)

در حال حاضر نوغانداری افتان و خیزان به حیات خود ادامه می‌دهد و معدود نوغانداران، با تل‌انبارهای محدود به شیوه سنتی نوغانداری می‌کنند. افول نوغاندرای نیاز به آمار و ارقام ندارد و از ویرانه‌های کارخانه ابریشم‌کشی شادروان امین‌الضرب در شهر رشت، ساختمان متروکه اداره نوغان لنگرود و کارخانه ابریشم‌کشی تعطیل شده موسوم به «فلاطوری» لاهیجان - که توسط یک شرکت یونانی تاسیس شده بود و باغ توت «پرنیان »شهر صومعه‌سرا - که متروک شده است- وضعیت نوغانداری گیلان آشکار است.

ساختمان مخروبه کارخانه ابریشم‌کشی امین‌الضرب در شهر رشت

انتهای پیام