Web Analytics Made Easy - Statcounter

رئیس کمیته ملی المپیک گفت: مگر در تمام محیط‌ ها زنان و مردان در کنار هم حاضر نمی‌شوند؟ محیط فاسد نیست و ورزشگاه از نظر من، یکی از سالم‌ترین محیط‌های کشور است وحضور زنان در ورزشگاه حق طبیعی آنها و یک نیاز اجتماعی است. ناطقان: سیدرضا صالحی امیری در گفت‌وگو با «ایران» درباره وضعیت تیم ملی فوتبال در جام ملت‌های آسیا و عملکرد کی‌روش، گفت: «من از مجموعه کادر فنی و بازیکنان تقدیر و تشکر می‌کنم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معتقدم که بازیکنان ما تلاش خودشان را انجام دادند. باورکنید که ظرفیت فوتبال ما همین هست که دیدیم. هیچ کسی در انجام وظایف خودش کوتاهی نکرد. چون همه دوست داشتند که یک ملت شاد شوند. با این حال، به نظر من صاحبنظران این حوزه باید وارد بحث تخصصی شوند و ا‌ن‌شاءالله طی روزهای آینده، تجزیه و تحلیل انجام خواهند داد.»
وی درباره اینکه حسرت حضور نداشتن فوتبال ایران در المپیک در حال رسیدن به نیم‌قرن است و آیا امیدوار هست که این بار تیم فوتبال امید به المپیک ۲۰۲۰ توکیو صعود کند؟ چنین نظر داد: «راجع به تیم امید باید بگویم که ما بعد از مشورت‌هایی که در ستاد عالی ورزش که به ریاست وزیر ورزش تشکیل می‌شود، داشتیم و آقای سجادی، بنده و دیگر همکاران در آن حضور دارند، بحث‌های فراوانی راجع به تیم امید صورت گرفت و قرار شد که ما از آقای کرانچار و استیلی دعوت کنیم و همین اتفاق هم افتاد. هفته آینده هم ما جلسات تخصصی را در خصوص تیم امید خواهیم داشت و نتایج آن را هم رسانه‌ای خواهیم کرد. امیدواریم که این بار شرایط متفاوتی شکل بگیرد که تیم امید ما بتواند به این آرزوی دیرینه دست پیدا کند.»
وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره اینکه نگاهش در حوزه فرهنگ چقدر در حوزه ورزش در یک سالی که مسئولیت ریاست کمیته ملی المپیک را برعهده داشته، تأثیرگذار بوده، یادآور شد: «ورزش ایران دو نیاز بنیادین دارد. یکی اجتماعی‌شدن و دیگری فرهنگی‌شدن. فرهنگی‌شدن، یعنی دمیده‌شدن روح فرهنگی در متن ورزش قهرمانی. یعنی دمیدن روح معرفت و اخلاق و فضیلت در درون اجزا و ابعاد ورزش قهرمانی. اجتماعی‌شدن یعنی ورزش بستر نشاط اجتماعی، هویت و غرور ملی و شاد کردن دل مردم را فراهم کند. ورزش، صرفاً رفتن روی سکو و مدال نیست. من این ۲ هدف را از ابتدا تا به امروز دنبال کرده‌ام و برای تحقق این هدف، ۱۷ کمیسیون را فعال کرده‌ایم و به طور متوسط ۱۵۰ نفر از صاحبنظران فرهنگی، اجتماعی، زیست‌محیطی، روان‌شناسی و بانوان در حال فعالیت هستند. الان اگر بپرسید که ثقل فعالیت کمیته ملی المپیک چیست، دو محور است. یکی سازماندهی تخصصی برای حضور مقتدرانه در رویداد بزرگ ۲۰۲۰ و تلاش حداکثری برای فرهنگ‌سازی در متن ورزش قهرمانی و اجتماعی‌کردن ورزش. ورزش ایران نیازمند دو حرکت همزمان هست. ریل اول ورزش قهرمانی برای رسیدن به قله‌ها و سکوست و برای رسیدن به سکو نیازمند دویدن در حوزه فرهنگ است وگرنه اگر صرفاً گرفتن مدال مطرح باشد، بعضی از کشورهای همسایه با گرفتن یک پاس و دادن مقداری پول، انسان‌ها را می‌خرند و در حقیقت یک نوع تجارت بازیکن دارند ولی ما به عنوان یک تمدن بزرگ صاحب‌‌نام در تاریخ جهانی و دارای هویت ایرانی - اسلامی، تربیت اخلاقی و داشتن پهلوان در کنار ورزش قهرمانی برای ما ارزش والایی دارد. چرا ما امروز از تختی صحبت می‌کنیم؟ ما صدها تختی دیگر داریم ولی باید روح پهلوانی در ورزش ایران دمیده شود.»
صالحی امیری ادامه داد: «نیاز دوم این است که مردم از ورزش احساس نشاط کنند. ورزش نباید باعث به هم زدن آرامش جامعه باشد. ورزش نباید همیشه در حاشیه باشد. یکی از نقدهایی که دارم این است که اگر فضای ورزش را تنش‌زا کنیم، این خلاف مصالح عمومی است. مردم در شرایط سخت اقتصادی و معیشتی، نیاز دارند که یک فضای پر نشاطی داشته باشند. امروز دو حوزه می‌تواند نشاط اجتماعی را تولید کند. یک حوزه فرهنگ و هنر است و یک حوزه هم ورزش. شما در همین جام جهانی دیدید که چقدر کام ملت شیرین شد. جالب است که جامعه چقدر جامعه باهوشی است و با اینکه بازی را واگذار کردیم، ملت تقدیر کردند. چرا؟ گفتند ما به تلاش‌های شما نگاه می‌کنیم، نه به نتایج. در همین جام ملت‌ها، معتقدم که ملت از عملکرد قهرمانان ما رضایت دارند، چون تلاش‌های آنها را از نزدیک شاهد بوده‌اند.»
رئیس کمیته ملی المپیک درباره آینده ورزش هم چنین صحبت کرد: «به اعتقاد من، ما در آینده با یک رویش جدی مواجه خواهیم بود. ورزش قهرمانی ایران در یک مسیر توسعه قرار گرفته و این محصول هماهنگی اجزای چهارگانه ورزش ایران یعنی وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک، فدراسیون‌ها و رسانه‌هاست. ما در مسیر جهش قرار گرفته‌ایم. در قبل از انقلاب، کلاً از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۸۸، چهار مدال طلا داشتیم. اما از ۸۸ تا ۲۰۱۶، ۱۶ طلا گرفتیم و این یعنی اتفاقی شکل گرفته است. یک رویش دوم داشتیم و آن حضور فعال زنان در حوزه ورزش بوده است. آن هم با حجاب که محصول انقلاب بوده است. اتفاق دیگر، همگانی‌شدن ورزش قهرمانی در شهرها و روستاهاست. ورزش فقط محصول کلانشهر تهران نیست. همه جامعه درگیر ورزش هستند و ۱۴ هزار هیأت ورزشی در استان‌ها و شهرستان‌ها داریم و شش و نیم میلیون نفر در ورزش قهرمانی در قالب ۵۳ فدراسیون و در همه سرزمین مان فعال هستند و این عدالتی که انتظار داریم، در ورزش محقق شده است. وقتی من به اردوها می‌روم، حدود ۸۰ درصد ورزشکاران از شهرستان‌ها و روستاها هستند و این نشان می‌دهد که ورزش در بعد از انقلاب، در متن جامعه، جاری شده است.»
او همچنین گفت: «نکته مهم این است که ما از مرزهای ملی عبور کرده‌ایم و رسیدیم به مرزهای آسیایی و با عبور از آن، الان در مرزهای جهانی قرار گرفته‌ایم. ما یکی از مدعیان در المپیک جوانان بودیم و جایگاهمان از بیست و چهارم به هفتم ارتقاء پیدا کرد و این نسلی است که در المپیک ۲۰۲۰ باید بدرخشند و ما قطعاً در المپیک، ظرفیت‌های جدیدی را خواهیم داشت و من معتقدم که ایران در ۲۰۲۰ خواهد درخشید. از این منظر باید سه هدف همزمان را دنبال کنیم. یکی رفتن روی سکو با حمایت و پشتیبانی حداکثری از قهرمانان، دیگری فرهنگی‌شدن ورزش قهرمانی و سوم، اجتماعی‌کردن ورزش که به این مسیر وفادار خواهیم ماند.»
صالحی امیری همچنین درباره اینکه آیا با گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب، میزبانی مسابقات مهمی به ورزش ایران داده می‌شود و آیا تلاش‌هایی در این خصوص صورت می‌گیرد یا خیر؟ گفت: «خیلی روشن بگویم که مشکل میزبانی‌نگرفتن ایران، از بیرون نیست و بیشتر نیازمند ایجاد بستر اجتماعی و فرهنگی و پشتیبانی از داخل کشور است. اگر ما در داخل کشور، انسجام و هماهنگی لازم را داشته باشیم، کسب میزبانی کار سختی نیست. بیش از آنکه مشکل گرفتن میزبانی از خارج داشته باشیم، مسائل داخلی مطرح است.»
او درباره حضور بانوان در ورزش نیز گفت: «ما یک استراتژی طی ۱۰ سال تعیین کرده‌ایم که تعداد ورزشکاران خانم با آقا در حوزه قهرمانی باید برابر باشد. در جاکارتا صد نفر از قهرمانان ما زنان بودند و یک قدم جلو آمدیم و قطعاً در المپیک این رشد بیشتر را خواهید دید. هم کمی و هم کیفی. یعنی ما باید بگویم نیم مدال برای آقایان و نیم مدال هم برای خانم‌ها.»
صالحی امیری درباره حضور خانم‌ها در ورزشگاه‌ها گفت: «من راجع به این موضوع به صورت شفاف حرف‌هایم را زده‌ام. ما هیچ تفاوتی بین ورزشگاه، سینما، کنسرت، دانشگاه و پارک قائل نیستیم. مگر در تمام این محیط‌ها زنان و مردان در کنار هم حاضر نمی‌شوند؟ محیط فاسد نیست و ورزشگاه از نظر من، یکی از سالم‌ترین محیط‌های کشور است و مرکزی برای نشاط اجتماعی است و حضور زنان در ورزشگاه حق طبیعی آنها و یک نیاز اجتماعی است. باید برای بزرگانی که دغدغه این موضوع را دارند، این را ترسیم کنیم که ورزشگاه، محیط سالمی است و هیچ گونه عارضه‌ای به لحاظ اجتماعی و اخلاقی ایجاد نخواهد کرد. دلیل این ادعا این است که در دو رویدادی که زنان در ورزشگاه حضور پیدا کردند، محیط ورزشگاه کاملاً سالم بود.»
منبع: ایسنا برچسب ها: صالحی امیری ، حضور زنان در ورزشگاه ، المپیک 2020

منبع: ناطقان

کلیدواژه: صالحی امیری حضور زنان در ورزشگاه المپیک 2020

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۷۴۴۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کیهان: دیدید ورود زنان به ورزشگاه‌ها غلط بود؟

روزنامه کیهان نوشت: در جریان بازی دو تیم سپاهان و پرسپولیس که همچون بازی‌های چند وقت اخیر با حضور تماشاگران خانم برگزار شد، صحنه‌هایی در روی سکوها خلق شد که از شدت وقاحت قابل طرح نیست.

اما آنچه می‌توان با عرض تأسف بدان اشاره کرد؛ فحاشی و توهین‌های بسیار زشت و غیر اخلاقی تعداد زیادی از تماشاگران منتسب به یک تیم علیه زنان تماشاگر منتسب به تیم مقابل بود. به کارگیری چنین الفاظی خطاب به بانوان حاضر در ورزشگاه در حالی بود که این صحنه‌ها و الفاظ فرسنگ‌ها با روح حاکم بر اصل ورزش فاصله دارد. البته از سوی دیگر شاهد برخی صحنه‌های واکنشی زشت و زننده از سوی تعداد معدودی از زنان هم بودیم.

در کنار این؛ انتشار ویدئویی از صحبت‌های زشت و زننده یک به اصطلاح لیدر تیم علیه زنان و دختران حاضر در ورزشگاه واکنش‌های گسترده اعتراضی مردمی را در پی داشت.
حال سؤال اینجاست؛ آیا فحاشی و توهین در ورزشگاه‌های محل برگزاری مسابقات فوتبال در کشورمان یک اتفاق بدون سابقه و حادثه‌ای غیر قابل پیش‌بینی است و یا اینکه با توجه به شرایط ناخوشایند جو استادیوم‌های ورزشی فوتبال در کشورمان در سال‌های گذشته و انواع و اقسام درگیری‌ها، توهین‌ها، سنگ‌پرانی‌ها و... می‌توان آن را اتفاقی قابل انتظار در ادامه حوادث تلخ گذشته دانست؟

کسانی که اندکی با جو ورزشگاه‌های به خصوص فوتبال در کشورمان آشنا باشند یا اخبار و حواشی فوتبالمان را دنبال کنند گواهی بر این ادعا خواهند بود که در سال‌های گذشته و هفته به هفته شاهد حواشی تلخ و دلسردکننده و پررنگ‌تر از متن در خلال بازی‌های لیگ بوده و هستیم. با احترام به طیف هواداران ریشه‌دار و فوتبالی و اخلاق مدار باید گفت تقریباً ورزشگاهی در بین ورزشگاه‌های برگزاری مسابقات فوتبال کشورمان نیست که به نوعی در آن شاهد حاشیه‌های آزاردهنده و درگیری لفظی یا فیزیکی و توهین به تماشاگران مقابل یا بازیکنان و مربیان حریف و داور و... نباشیم. اهل فن حتماً اذعان می‌کنند که به دلیل جو ناخوشایندی که بیان شد، سال‌هاست بسیاری از هواداران قدیمی و خانواده‌ها نه خود در ورزشگاه حاضر می‌شوند و نه اجازه حضور به فرزندانشان می‌دهند.

در این شرایط به طرز عجیبی به یک باره در یکی دو سال اخیر در ادامه برخی تلاش‌های جسته و گریخته قبلی، مسئله حضور زنان در استادیوم‌های فوتبال مطرح شد و شاهد بودیم از سوی برخی رسانه‌های داخلی و خارجی، چهره‌های سیاسی و فعالان حوزه زنان، سلبریتی‌ها و... به آن دامن زده می‌شد. عجیب آنکه مسئله حضور زنان در استادیوم که شاید جزو ۲۰ مطالبه اصلی زنان و دختران کشورمان نیز نبود تبدیل شد به یک مطالبه مثلاً سراسری و الزام آور! برخی فشار‌های فدراسیون جهانی را بهانه کردند و برخی برای تحقق این مطالبه بر شیپور برابری زنان و مردان دمیدند. به نوعی شاهد یک مسئله‌سازی هدفمند بودیم که مثل همیشه برخی از مسئولان کشور نیز با شیرجه در این جریان متلاطم و مسئله‌سازی کاذب، وارد بازی شدند!

در این بین از همان ابتدا بار‌ها هشدار داده شد که این مطالبه کاذب نسبتی با واقعیت مطالبات زنان جامعه ندارد و حتی اگر فرضاً این یک مطالبه جدی هم باشد جو ورزشگاه‌های فوتبال کشورمان که متاسفانه به علت شرایط غیر فرهنگی آن بسیاری از مردان نیز از آن گریزان هستند، شرایط مناسب برای حضور همراه با حفظ کرامت و شأن زنان را ندارد.

مدافعان حضور زنان در این چنین ورزشگاه‌هایی در پاسخ مدعی بودند که اتفاقاً حضور بانوان در استادیوم جو نامناسب و غیر فرهنگی را به طور خودکار کنترل می‌کند! و البته گاه مثل آنچه چند هفته قبل در ورزشگاه اراک گذشت، نیز شاهد حوادث عجیبی هستیم که قابل پیش‌بینی هم نیست. جالب اینکه اصرار به حضور زنان در ورزشگاه‌های برگزاری فوتبال مردان در شرایطی است که سال‌هاست لیگ فوتبال و فوتسال زنان کشورمان در سطح بالایی برگزار می‌شود، اما معمولاً یا تماشاچی ندارد یا اندک بانوان تماشاچی در محلی این بازی‌ها حاضر می‌شوند.

نداشتن شرایط حضور همراه با حفظ کرامت زنان در استادیوم‌ها موضوعی است که در نامه روز گذشته وزیر ورزش به رئیس فدراسیون فوتبال به صراحت مورد گوشزد قرار گرفته است. البته باید پرسید که اگر شرایط برای حضور زنان در استادیوم‌ها فراهم نبوده چرا اجازه آن صادر شده تا شاهد چنین حوادث تلخی باشیم؟!

اتفاقات شامگاه چهارشنبه نشان داد که متاسفانه نه تنها حضور بانوان در ورزشگاه از شدت فضای مسموم و ناسالم نکاست بلکه در اتفاقی تاسف انگیز شاهد زشت‌ترین و شرم‌آورترین صحنه‌ها و توهین‌ها و زیر پا گذاشتن کرامت بانوان نیز بودیم. این در حالی است که حفظ کرامت زنان یک اصل مهم و قطعی در فرهنگ ایرانی و اسلامی ماست و نباید بازیچه بی‌تدبیری عده‌ای کارناشناس و برنامه‌ریز به دور از واقعیت‌های جامعه شود.

اتفاقات این روز‌ها و سال‌های اخیر در ورزشگاه‌ها ریشه در کم توجهی یا فراموشی مقوله فرهنگ و مدیریت صحیح در فوتبال و ورزش کشور دارد؛ موضوعی که بار‌ها از سوی سرویس ورزشی روزنامه کیهان و هفته نامه کیهان ورزشی به طور ویژه و موشکافانه مورد تحلیل و بررسی و تذکر قرار گرفته است.

واقعیت آن است که جو نامناسب استادیوم‌های فوتبال به شدت متاثر از فضای مدیریتی فوتبال و نظام باشگاهداری کشورمان می‌باشد. وقتی گاه بر سر یک صحنه داوری یا مشکوک بار‌ها و بار‌ها شاهد بیانیه نویسی مدیران باشگاه‌ها علیه یکدیگر و توهین و تهمت آنها نسبت به هم هستیم، مگر می‌شود این رویه به سکو‌ها کشیده نشود؟ وقتی که هر فصل صد‌ها میلیارد تومان برای هر کدام از باشگاه‌های بزرگ فوتبالمان هزینه می‌شود و تنها مسئله مهم، برد و باخت و از میدان به در کردن رقیب می‌شود و توجهی به هزینه کردن برای ارتقای فرهنگی ورزشگاه‌ها نمی‌شود چه انتظاری از جوانان و نوجوانان هیجان زده و گاه پیرانی که بزرگی کردن را فدای جوگیری‌های زود گذر می‌کنند می‌رود؟

اما نکته اصلی اینکه، مسئله تلاش برای برجسته کردن مطالبه کاذب حضور زنان در ورزشگاه‌ها را باید در ادامه تلاشی پر دامنه دانست که در سال‌های اخیر تلاش می‌کند، این باور غلط را در ذهن دختران و زنان جامعه وارد کند که سقف موفقیت و کرامت زن، شبیه شدن به مردان در رفتار و پوشش و... است.

tags # سپاهان ، پرسپولیس سایر اخبار (تصاویر) این گوسفند غول‌پیکر چینی از پورشه هم گران‌تر است! قارچ‌های زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی می‌شوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست می‌دهند، چه حسی است؟

دیگر خبرها

  • نساجی – پرسپولیس بدون حضور زنان؛ چرا؟
  • خطا از مردان، تنبیه برای زنان! از تغییر قانون مهریه تا محرومیت از حضور در ورزشگاه
  • فرهنگ سازی به زمان نیاز دارد
  • پرسپولیس - نساجی بدون حضور زنان
  • کیهان: دیدید ورود زنان به ورزشگاه‌ها غلط بود؟
  • جایگاه اختصاصی زنان در ورزشگاه بابل (عکس)
  • آخرین وضعیت احداث ورزشگاه تختی قم
  • پیشرفت ۹۰ درصدی مرحله اول تکمیل ورزشگاه تختی قم
  • اخطار جدی و دستور وزیر به تاج درباره زنان تماشاگر
  • واکنش مهم به توهین پیرمرد سپاهانی به زنان پرسپولیسی