«خون خدا» دغدغه روزگار من است/ سعی نمی‌کنم ادای کسی را در بیاورم

به گزارش حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، نشست خبری فیلم «خون خدا» با حضور مرتضی علی عباس میرزایی (نویسنده و کارگردان)، سیاوش حقیقی (تهیه‌کننده)، شیوا ابراهیمی، رضا اخلاقی راد، خسرو احمدی، سعید داخ، میثاق جمشیدی، علیرضا ثانی‌فر، امین میری، فرید سجادی حسینی، حسین غایبی (بازیگران)، لعیا عباس میرزایی (تدوینگر)، هاشم فغانی (طراح چهره‌پردازی)، شهرام نجاریان (مدیرفیلمبرداری)، پیام آزادی (آهنگساز)، بهزاد جعفری (طراح صحنه و لباس) با اجرای حمید مدقق در پنجمین روز جشنواره فیلم فجر برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عباس میرزایی درباره فیلمش گفت: فکر می‌کنم هر کسی در زندگی شخصی خود با توجه به تجربیات به یکسری معنا و مفهوم می‌رسد که می‌تواند با معنا و مفاهیمی که دیگران تجربه می‌کنند،متفاوت باشد؛ در فیلم ساختن هم همینطور است. این فیلم دغدغه روزگار من است. اینکه دنبال معانی جدید در مفاهیمی که می‌شناسم، بگردم.

او ادامه داد: اگر فکر می‌کنید فیلم من متفاوت است، چون شبیه خودم هست چرا که من سعی نمی‌کنم ادای کسی را دربیارم.

سیاوش حقیقی هم در پاسخ به این سوال که چطور تهیه‌کننده این فیلم شده است، گفت: آقای فرجی به من گفتند که آقای عباس میرزایی قصد دارند چنین فیلمی بسازند. چون من چنین مفاهیمی را دوست دارم، سفری که قرار بود بروم را لغو کردم و تمام عوامل دستمزدشان را برای تهیه این فیلم به خاطر امام حسین (ع) گذاشتند.

او درباره هزینه تولید بیان کرد: ۳۰ درصد از هزینه این فیلم را بنیاد سینمایی تامین کرده است و۲۰۰ میلیون تومان را از فارابی برای ۳۰ درصد این پروژه پول گرفتیم.

عباس میرزایی درباره اینکه فیلم چقدر می‌تواند نظر مردم را جلب کند، بیان کرد: اگر مردم دنبال کار متفاوت باشند که به نظر من هستند، حتما از این فیلم استقبال می‌کنند و آن را می‌بینند. این را باید بگویم که هیچ مشکلی با سینمای هنر و تجربه ندارم. هر زمانی که فیلم می‌سازم به این موضوع فکر نمی‌کنم که برای سینمای هنر و تجربه یا عمومی است.

حقیقی درباره برنامه اکران «خون خدا» گفت: یکی، دو دفتر پخش که به چنین فیلم‌هایی علاقه دارند، فیلم را دیده‌اند و امیدوار هستم که در روز‌هایی که بحث محرم پررنگ است، فیلم را بتوانیم اکران کنیم.

او تاکید کرد: مخاطبانی که من دیدم، یا فیلم را کاملا دوست داشتند یا نداشتند. چون بسیاری از همکاران من فکر می‌کنند باید بازیگر چهره حضور داشته باشد که به فروش گیشه کمک کنند. خدا را شکر می‌کنم که از بهترین‌های سینما و تئاتر در این فیلم کنار ما بودند.

عباس میرزایی درپاسخ به این سوال که چرا هیچ‌کدام از شخصیت‌ها دنیای ذهنی ندارند، گفت: من عذرخواهی می‌کنم.

او تاکید کرد: قبل از فیلم انزوا، می‌خواستم این فیلم را بسازم. چون مساله‌ای است که سال‌هاست با آن درگیر هستم. آدم‌هایی هستند که جایگاه اجتماعی‌شان را از دست داده اند و با آن‌ها مانند انگل رفتار می‌شود. در صورتی که اگر با آن‌ها طور دیگری رفتار شود. آن‌ها بازمی‌گردند. من همه تلاشم را کردم که این فیلم را به بهترین نحو بسازم.

عباس میرزایی ادامه داد: ما روزی ۱۸ تا ۲۰ ساعت کار می‌کردیم و هیچکس خم به ابرو نمی‌آورد. شرایط تولید این فیلم بسیار سخت بود. ۲۵ روز فیلمبرداری کردیم و فیلم به سختی به جشنواره رسید.

عباس میرزایی درباره صحنه‌های خشونت‌بار در فیلم گفت: به نظرم در هیچ صحنه‌ای در «خون خدا» خشونت نشان ندادم. چون حتی صحنه سیگار کشیدن را هم در فیلم‌هایم نشان نمی‌دهم.

او درباره نگاه ماورایی به امام حسین (ع) در این فیلم گفت: اینکه ما همین الان زنده هستیم، خودش یک معجزه است. چون بالای میلیارد‌ها میتوز در بدن ما تولید می‌شوند و اگر از طریق گلبول‌های سفید نابود نشوند، تبدیل به سرطان می‌شوند. اینکه من دوست دارم از حضرت سیدالشهدا نام ببرم، برای من سمبل محض است. چرا به یک کارتن خواب نباید نظر بشود؟ چرا اینطور نگاه نکنیم که هر کدام از ما می‌توانیم آن کارتن خواب نباشیم؟

عباس میرزایی ادامه داد: آن کارتن خواب خودش دارد این خطا را ادامه می‌دهد. من همیشه این سوال برایم بود که آیا پول،هویت و ارزش ما را مشخص می‌کند. به نظرم این رفقایی که با آن‌ها رفت‌وآمد داریم این موضوع را مشخص می‌کنند.

عباس میرزایی درباره انتخاب اخلاقی‌راد گفت: رضا اخلاقی راد براساس توانایی‌اش انتخاب شده است و بسیار شناگر خوبی است. متاسفانه او هم مانند بسیاری از هنرمندان خوب دیده نمی‌شود و به آن‌ها فرصت داده نمی‌شود. او جایزه بهترین بازیگری یکی از فستیوال‌های دنیا برای فیلم لرد را گرفته و بسیار با سواد و متواضع است.

او ادامه داد: عوامل فیلم «خون خدا» سرعت مرا در ساخت فیلم بالا بردند.

در ادامه نشست خبری فیلم «خون خدا»، رضا اخلاقی راد در مورد دشواری بازی در این فیلم به دلیل اینکه دیالوگ و مراوده خاصی در فیلم ندارد، گفت: طبیعتا هرنقشی سختی‌های خاص خود را دارد. من در این فیلم شرایط خاصی داشتم که با دیگر فیلم‌ها فرق می‌کرد. فکر می‌کنم ما باید بتوانیم هر فیلمی را هم خوب ببینیم هم خوب حس کنیم. من برای بازی کردن در این فیلم تجربه میدانی داشتم و به سراغ کارتن خواب‌ها رفتم. کارتن خوابی که رتبه ۱۰۷ کنکور بود. البته کارتون خوابی اصلا پدیده عجیب و غریبی نیست و ما همه این را می‌بینیم.

فرید سجادی حسینی بازیگر فیلم «خون خدا» در مورد رضایت خودش از نقشی که در این فیلم بازی کرده گفت: من هیچوقت از خودم در هیچ نقشی راضی نیستم. حتی آن نقش‌هایی که بخاطر آن جایزه برده ام. زیرا آن کمالی که لازم است را در کار خودم نمی‌بینم.

خسرو احمدی، بازیگر این فیلم هم در مورد حضورش در این کار گفت: من آن شبی که آقای عباس میرزایی فیلمنامه را برای من فرستاد، شوکه شدم. همان شب به آقای عباس میرزایی زنگ زدم و گفتم این کار عجیبی است؛ و همانجا قرار گذاشتیم که برای کار باهم جلسه بگذاریم. من کلیت فیلم را خیلی دوست داشتم.

وی افزود:من این فیلم را دوبار دیدم. بار اول، چون خسته بودم فیلم به دلم ننشست، اما امروز که یک بار دیگر آن را دیدم، متوجه شدم که چه شاهکاری آفریده شده است. خیلی خوشحالم که فیلمساز جوانی مثل مرتضی علی عباس میرزایی وارد این عرصه شده است.

سیاوش حقیقی تهیه کننده فیلم «خون خدا» نیز در مورد سختی تولید کار گفت: این تعدد لوکیشن، شهر و موقعیت‌هایی که در فیلم وجود دارد را همه ساخته بودیم و من از بچه‌های تولید تشکر می‌کنم که چنین سختی‌هایی را متحمل شدند تا فیلم آماده شود. ما پروانه ساخت را سه روزه گرفتیم تا کار را کلید بزنیم.

وی ادامه داد: من در مورد معجزه دیدگاه دیگری دارم. این بحث معجزه، بحث دینی کار است. اگر برخی ها الان بر فیلم نقدی دارند، واقعیت این است که ما طی این چندین سال اشتباه کردیم. با ترویج خرافات و این مسائل کاری کردیم که هرکسی با دیدن فیلم‌های مذهبی گارد می‌گیرد و آن را نمی‌پسندد. ما طی این سال‌ها هرچه می‌بینیم به گونه‌ای است که دارد مذهب ما را به بازی می‌گیرد. من چنین معجزاتی را به چشم دیده ام. من خادم حرم امام رضا بوده ام و سه مورد معجزه را به چشم دیده ام. معجزاتی که نمی‌شود به این راحتی بیان کرد.

حقیقی گفت:برخی آدم‌هایی که این موارد را به ما یاد داده اند راه را اشتباه رفته اند و این باعث شده که ما به چنین حالتی دچار شویم. من بحثم اصلا سیاسی نیست و کاملا اجتماعی است.

فیلمبردار فیلم در پاسخ به سوالی در پاسخ به این انتقاد که گفته شده فیلمبرداری فیلم در حد فیلم‌های سینمایی نیست، گفت: این یکی از معدود کار‌هایی بوده که ارتباط فکری سریعی بین من و کارگردان برقرار شد. من خودم شخصا فکر می‌کنم از دیدگاه حرفه‌ای بهترین کاری است که تا الان انجام داده ام. من تلاش کردم تا تصورات ذهنی کارگردان را به تصویر بکشم.

مرتضی علی عباس میرزایی کارگردان خون خدا در بخش دیگری از اظهاراتش گفت: یکی از دوستان به من پیشنهاد داد که از سلبریتی‌ها دعوت کنید تا در کار حضور داشته باشند. من شخصا تماس گرفتم با برخی بازیگران، اما آن‌ها فیلم نامه را نخوانده، ما را روی هوا فرستادند و حتی بی احترامی‌های عجیبی را هم از طرف آن‌ها شنیدیم. سلبریتی‌ها حاضر نیستند فیلم مذهبی بازی کنند. البته من در نهایت خوشحالم به آن تیمی رسیدم که خودم می‌خواستم.

رضا اخلاقی راد در مورد نقش خود در فیلم گفت: یکی از دردناک‌ترین چیز‌هایی که در پروسه بازی در این فیلم دیدم این است که در جامعه عجیب و غریبی زندگی می‌کنیم. جامعه که عشق در آن دیگر وجود ندارد و پر از تناقض و دروغ است. فکر می‌کنم رسالت این فیلم این است که یک تلنگری به همین بخش عاطفی مردم بزند.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: فیلم سینمایی سینمای ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۶۱۵۱۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه اطلاعات: ملت در چه فکریه؟ دولت در چه کاریه؟

به گزارش «تابناک»، روزنامه اطلاعات نوشت: یکی از مشکلات اساسی در موضوع رابطه دولت، ملت شکاف قابل توجه عمیق یا بهتر بگوییم تفاوت نمایان در دغدغه‌های حکومت و دولت و اکثریت ملت است.

اگر جامعه‌ای احساس کند که حاکمانش با دغدغه‌های او بیگانه‌اند، قدر مسلّم احساس خوشی و نزدیکی و مودّت با حکومت دولت ندارد و این احساس بیگانگی و دوری یا بی‌تفاوتی می‌آورد یا بغض و نافرمانی...

متأسفانه برخی مقامات در ارکان قدرت و در نظام تصمیم‌گیری به جای پرداختن و توجه به اولویت‌ها، دغدغه‌ها و مشکلات اساسی، اولویت‌های دیگری برای خویش و جامعه تعریف می‌کنند که برای تقویت رابطه دولت، ملت زیانبار است. به عنوان مثال آنقدر که مثلاً درباره لایحه حجاب خبر و مصوبه و اظهارنظر می‌شنوند و می‌خوانند و آن را به اصطلاح بولد و گل درشت می‌بینند، درباره معیشت و تورم و گرانی و مشکلات درمانی، مسکن، حقوق و... این دغدغه‌مندی را نمی‌بینند.

یا وقتی می‌شنوند شهر هزار دغدغه دارد که باید بدان پرداخت و اولویت مقام مسئول فرضاً ساخت مسجد در پارک است، به خوبی این را درک نمی‌کنند.

به عنوان مثال در هر دو مورد در ظاهر دغدغه دینی مطرح است، اما نسبت به آنچه که در لایه‌های پنهان و پیدای جامعه و همان شهر به خاطر عدم توجه به اولویت‌های اصلی شهروندانش موجبات سلب اعتماد مردم به کارایی و کارآمدی حکومت دینی شده است، بی‌توجهند و گاه مردم به این نتیجه می‌رسند که گویا مسئولان در دنیای دیگری سیر می‌کنند که با دنیای دغدغه‌مند آنان نسبت چندانی ندارد. حتی برخی با بدگمانی چنین تعبیر می‌کنند که حضرات دردها و دغدغه‌ها را می‌دانند، اما برای انحراف افکار عمومی با طرح دغدغه‌های فرعی، شرایطی فراهم می‌کنند که توجهات به سمت دیگری معطوف شود...

فرقی نمی‌کند کاسب باشید یا تولیدکننده، صادرکننده باشید یا وارد کننده و تاجر. کشاورز باشید یا کارمند، پزشک باشید یا پرستار یا معلم... در هر صنف و گروهی که باشید این فاصله میان دغدغه‌های خود با دغدغه‌های نظام حکمرانی را درمی‌یابید. همه با تفاوتهایی می‌گویند دولت که به فکر ما نیست، درد ما را نمی‌فهمد و نمی‌داند و تصمیماتی که می‌گیرد به نفع ما نیست و گره از کار ما نمی‌گشاید.

اگر بخواهیم با حسن نیت به مساله نگاه کنیم باید گفت علت اصلی، ظرفیت اندک نظام تصمیم‌گیری برای حل مشکلات اساسی و درک اولویت‌های اصلی ملک و ملت است. اگر سطح هوشیاری و عقل و تدبیر و دانایی نظام تصمیم‌گیری، اندک یا ناکافی باشد قاعدتاً حتی با وجود نیّت خیر در تشخیص سره از ناسره، درمی‌ماند.و نتیجه کارشان گاه فاجعه به بار خواهد آورد، یا نتیجه عکس می‌دهد و حداقل گرهی نمی‌گشاید.

به عنوان نمونه ساعت‌ها و روزها و ماه‌ها وقت برای قانون حجاب می‌گذارند، اما به جایی نمی‌رسند. هزاران میلیارد صرف اجرای طرح ازدواج و فرزندآوری می‌کنند، اما نتیجه نمی‌گیرند. یا برای کمک به معیشت مردم و جلوگیری از رشد قیمت‌ کالاهای اساسی میلیاردها دلار ارز ارزان و ترجیحی اختصاص می‌دهند و اثر آن در سفره‌های مردم دیده نمی‌شود، به صدها موسسه و سازمان و نهاد مذهبی و فرهنگی بودجه می‌دهند تا گرایش به دین و دین باوری بیشتر و بیشتر شود، اما ثمری در بر ندارد. علت آن هم این است که برای هر دردی باید ابتدا زمینه‌های پیدایی آن را خوب شناخت و تشخیص داد و سپس داروی مفید و موثر آن را تجویز کرد و این کار نیازمند طبیبی با تجربه و عالم و کارآزموده است که خوب تشخیص دهد و سپس درمان را آغاز کند.

توصیه‌ای که می‌توان داشت اینکه عزیزان اگر صلاح ملک و ملت که هیچ، حتی اگر رستگاری خود را هم می‌خواهید به دغدغه‌های اصلی مردم بپردازید و برای تشخیص و فهم درست اولویت‌های اصلی کشور و ملت سطح دانش و آگاهی خود را با استفاده از نخبگان و عالمان دلسوز و نه صرفاً با ظرفیت محدود دانشی خود و همفکران خودتان بالاتر ببرید تا بتوانید تصمیمات درست‌تری بگیرید و این شرح صدری می‌خواهد که شوربختانه چندان در نظام تصمیم‌گیری و به ویژه در دولت شاهد آن نیستیم. هیچ خوب نیست که بخش اعظمی از جامعه با خود بگوید، درد ما چیست و درد این ‌ها چه؟ گویی انگار در جغرافیای دیگری زندگی می‌کنند و با مردمان خطه دیگری سروکار دارند!