به نقل از «صدای ایران»

علائم رایج ام‌اس را بشناسید

تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۶۸۵۹۸۱

اسکلروز چندگانه یا همان ام‌اس معمولاً به‌عنوان یک شرایط خود ایمنی در نظر گرفته می‌شود که بر مغز و نخاع سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد. این بیماری در خانم‌ها بیشتر از آقایان رخ می‌دهد. در این مطلب به معرفی رایج‌ترین علائم ام‌اس می‌پردازیم.

به گزارش صدای ایران از انتخاب، احتمال ابتلای خانم‌ها به ام‌اس سه برابر آقایان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این بیماری می‌تواند علائم خاصی در خانم‌ها داشته باشد اما اغلب علائم ام‌اس در خانم‌ها و آقایان مشابه است.

علائم مشترک ام‌اس در خانم‌ها و آقایان
معمولاً علائم ام‌اس در هر دو جنسیت مرد و زن با هم مشترک است. البته این علائم بسته به‌ شدت آسیب و مکان اعصاب آسیب‌دیده توسط التهاب می‌تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج ام‌اس به شرح زیر است:

علائم عضلانی
در بیماری ام‌اس، سلول‌های ایمنی بدن به سیستم عصبی حمله می‌کند. این اتفاق می‌تواند در مغز، نخاع و یا عصب بینایی رخ دهد. در نتیجه این اتفاق، بیماران مبتلا به ام‌اس ممکن است با علائمی مرتبط با عضلات مواجه شوند. این علائم عبارت‌اند از:
-- اسپاسم‌های عضلانی
-- بی‌حسی
-- مشکلات تعادلی و عدم هماهنگی
-- دشواری حرکت دادن دست‌ها و پاها
-- مشکل در راه رفتن
-- ضعف یا لرزش در یک یا هر دو دست و پا

علائم چشمی
مشکلات بینایی نیز می‌تواند در هر دو جنسیت مرد و زن مبتلا به بیماری ام‌اس رخ دهد. این علائم شامل موارد زیر هستند:
-- فقدان بینایی که یا کلی است و یا جزئی؛ اغلب فقط در یک چشم اتفاق می‌افتد
-- احساس درد و ناراحتی حین حرکت دادن چشم
-- دوبینی یا دید دوگانه
-- تاربینی یا تاری دید
-- حرکت چشم غیرارادی
-- و سایر مشکلات و ناراحتی‌های چشمی و بصری

تغییرات روده و مثانه
هم اختلال مثانه و هم علائم روده‌ای در بیماران مبتلا به ام‌اس مکرراً رخ می‌دهد. در واقع اختلال در مسیرهای سیستم عصبی که عضلات مثانه و روده افراد را کنترل می‌کنند باعث بروز این مشکلات است.

علائم روده و مثانه در بیماری ام‌اس را به‌ صورت زیر می‌توان لیست کرد:
-- مشکل در شروع فرآیند دفع ادرار
-- نیاز مکرر به دفع ادرار
-- عفونت مثانه
-- عدم کنترل ادرار یا مدفوع
-- یبوست
-- اسهال

بی‌حسی و درد
احساس بی‌حسی، خواب رفتن و درد در اغلب افراد مبتلا به ام‌اس شایع است. البته این علائم ممکن است در سراسر بدن و یا فقط در یک اندام حس شوند. فردی که مبتلا به ام‌اس است شاید متوجه یک بی‌حسی و خواب رفتنی باشد که با حس سوزش و یا فرو رفتن سوزن در بدن همراه باشد. علاوه بر این طبق تحقیقی از سوی انجمن ام‌اس امریکا بیش از نیمی از افراد مبتلا به ام‌اس در طول بیماری خود با نوعی درد و ناراحتی مواجه خواهند بود.

علائم ام‌اس در برخی خانم‌ها بعد از دوران یائسگی تشدید می‌شود که این اتفاق ناشی از افت سطح استروژن در بدن است.

برخی از این دردها به‌طور مستقیم با ام‌اس در ارتباط هستند و برخی دیگر از این دردها ناشی از آثار ام‌اس بر روی بدن هستند. به‌طور مثال عدم تعادلی که ناشی از ام‌اس است منجر به ایراد در راه رفتن می‌شود که این ایراد موجب فشار مضاعف روی مفاصل پا و در نتیجه ایجاد درد خواهد شد.

بیماری ام‌اس می‌تواند روی تکلم اثر بگذارد. رایج‌ترین مشکلات در این زمینه عبارت‌اند از:
-- بریده‌بریده صحبت کردن
-- عدم کنترل بلندای صدا
-- کند شدن سرعت تکلم
-- ایجاد تغییرات در کیفیت سخن گفتن شامل خشن شدن صدا

چرا زنان بیشتر ام‌اس می‌گیرند؟
زخم‌های ام‌اس می‌تواند روی توانایی بلعیدن اثر بگذارد و همچنین باعث ایجاد مشکلاتی در جویدن و انتقال غذا به بخش پشتی دهان شود. این زخم‌ها همچنین می‌توانند توانایی بدن در انتقال غذا از مری به معده را نیز تحت تأثیر قرار دهند.

اثر روی مغز و اعصاب
ام‌اس می‌تواند موجب دامنه‌ای از علائم و آثار روی مغز و اعصاب شوند که شامل موارد زیر می‌شوند:
-- کاهش زمان تمرکز؛ مقدار زمانی است که یک فرد می‌تواند بدون خستگی و توقف به انجام کاری بپردازد.
-- فقدان حافظه
-- قضاوت ضعیف
-- دشواری استدلال و حل مسائل
-- افسردگی؛ ناشی از آسیب به بخش‌های مرتبط با کنترل عواطف و یا در نتیجه استرس و نگرانی از بیماری
-- نوسانات خلقی
-- سرگیجه، مشکلات تعادلی و احساس چرخش

مشکلات جنسی
مشکلات جنسی هم از دیگر علائم مشترک بین خانم‌ها و آقایان مبتلا به ام‌اس است. این مشکلات شامل موارد زیر است:
-- کاهش میل جنسی
-- کاهش حس اندام‌های جنسی
-- کاهش دفعات و شدت رسیدن به اوج لذت جنسی

علاوه بر این موارد، در خانم‌ها احتمال کاهش روان‌کاری اندام تناسلی و همچنین احساس درد و ناراحتی حین عمل جنسی نیز وجود دارد.

علائم ام‌اس ویژه خانم‌ها
آن دسته از علائم ام‌اس که بیشتر روی خانم‌ها نمایان می‌شود در واقع با سطح هورمون‌ها در ارتباط است. برخی محققان معتقدند که میزان پایین تستوسترون در این زمینه دارای نقش مؤثری است. برخی دیگر نیز معتقدند که نوسانات هورمونی در خانم‌هاست که موجب این امر می‌شود.

علائم اصلی بیماری ام‌اس که ویژه خانم‌هاست شامل مشکلات قاعدگی، علائم مرتبط با بارداری و موارد مربوط با یائسگی است.

مشکلات قاعدگی
تحقیقات نشان داده که علائم بیماری ام‌اس در زمان قاعدگی در برخی خانم‌ها افزایش می‌یابد. این اتفاق می‌تواند به دلیل افت میزان استروژن در این دوره باشد. علائمی که در این دوره تشدید می‌شوند معمولاً عبارت‌اند از: ضعف، عدم تعادل، افسردگی و بی‌حالی.

علائم مرتبط با بارداری
محققان می‌گویند بیماری ام‌اس روی توانایی باروری تأثیری ندارد. همچنین علائم ام‌اس در برخی خانم‌ها به‌ویژه در طول 3 ماهه دوم و سوم در بارداری، تثبیت شده و حتی بهبود می‌یابد. البته ناگفته نماند که عود علائم بعد از زایمان هم رایج است.

علائم مربوط به یائسگی
در برخی خانم‌ها، بعد از دوران یائسگی علائم ام‌اس می‌تواند تشدید شود. تشدید علائم این بیماری پس از یائسگی نیز می‌تواند ناشی از افت سطح استروژن در بدن خانم‌ها باشد. برخی محققان معتقدند که روش درمانی جایگزینی هورمون (HRT) می‌تواند در تسکین این علائم مؤثر باشد.

البته لازم به ذکر است که روش درمانی جایگزین سازی هورمون‌ها با بیماری سرطان سینه در ارتباط است. بنابراین در این مورد بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: صدای ایران

کلیدواژه: بیماری ام اس علائم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۶۸۵۹۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل و عوارض بیماری ترانه علیدوستی چیست؟

بعد از اعلام خبر بستری شدن ترانه علیدوستی گمانه زنی‌هایی درباره بیماری او کردند تا اینکه مشخص شد این بازیگر ایرانی دچار بیماری به نام سندرم (Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms) با نام اختصاری (DRESS) شده است که یک نوع واکنش شدید ناشی از حساسیت به مصرف برخی دارو‌ها است. اما سندرم درس (DRESS) چیست و آیا کلا بیماری خطرناکی است؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع: همشهری آنلاین

tags # ترانه علیدوستی سایر اخبار آیا انسان می‌تواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام می‌شود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی می‌کنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه می‌شود؟