مجید مظفری: مسئولان جشنواره فجر نمی‌توانند مرا حذف کنند/ در این سینما باید مثل احمد نجفی رفتار کرد

مظفری با گلایه از رفتارهای سلیقه‌ای مسئولان جشنواره فجر، تصریح کرد: شما نمی‌توانید چهل سال سینمای ایران را بدون منِ نوعی معرفی کنید! ۲۱ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۱:۴۱ فرهنگی تلویزیون ، سینما و تئاتر نظرات - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مجید مظفری بازیگر سینما و تلویزیون که سال‌هاست از سینما دور شده و فقط چند صباحی مثل «خوب، بد، جلف» پیمان قاسم‌خانی و «کفشهایم کو؟» کیومرث پوراحمد نقش‌های کوتاهی بازی می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یا آخرین کار او در تلویزیون، «انقلاب زیبا» بازی کرد و در نمایش خانگی هم «ممنوعه» و «نهنگ‌‌آبی» را در کارنامه خودش دارد.

«قلب‌های ناآرام» را کارگردانی کرده و برای بازی در فیلم مسافران (بهرام بیضایی) برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و برای بازی در فیلم‌های سگ‌کشی، جنگ نفت‌کش‌ها و سایه‌های هجوم کاندیدای بهترین بازیگر از جشنواره فیلم فجر شد. مظفری در پردیس سینمایی چارسو از معضلی به نام برگزاری جشنواره فیلم فجر گلایه کرد و به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: "آنقدر مشکل و مسئله در زمینه جشنواره فجر و ارشاد وجود دارد که نمی‌دانم از کجا و کدام مسئله و موضوع شروع کنم."

گفتگوی تسنیم با مجید مظفری بازیگر سینما و تلویزیون

وی با اشاره به اینکه بی‌اطلاعی مسئولین جشنواره فجر نسبت به سینمای ایران را همان روز افتتاحیه دیدم،‌ تأکید کرد: در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر حضور پیدا کردم و آنقدر نقصان و دوگانگی و بی‌اطلاعی دیدم که وسط برنامه بلند شدم و پردیس تئاتر تهران را ترک کردم. چرا که با چشم خودم دیدم مسئولین جشنواره فجر نسبت به سینمای ایران آنقدر بی‌اطلاعند که هیچ جایی برای امثال بنده در کلیپ چهل سال سینمای ایران ندیدند. آنقدر جناحی، یکطرفه و دسته‌بندی شده برخورد کردند- نه سینمای ایران، نه مسئولین و نه تاریخ سینمای ایران نمی‌تواند آدمی مثل من را حذف کنند که هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب، فیلم داشتم. جایی که هم بازیگری و هم کارگردانی کرده‌ام.

مظفری با گلایه از رفتارهای سلیقه‌ای مسئولان جشنواره فجر، تصریح کرد: شما نمی‌توانید چهل سال سینمای ایران را بدون منِ نوعی معرفی کنید! شما نمی‌توانید سینمای بهرام بیضایی، محمد بزرگ‌نیا را بدون معرفی کنید و کارهایی که برای اولین‌بار با کیانوش عیاری، اصغر هاشمی و احمد امینی کار کردم. وقتی یک چنین رفتارهای سلیقه‌ای را از سوی مسئولان جشنواره فجر می‌بینم بسیار تأسف می‌خورم. این تأسف دو چندان می‌شود؛ زمانیکه جلوی در جشنواره از من می‌پرسند که کارت‌تان کجاست؟ آیا باید با یک هنرمندی که 50 سال در این مرز و بوم روی صحنه، روی آنتن و پرده نقره‌ای کارهای نمایشی عدیده‌ای را انجام داده، چنین برخوردی کنند؟ خیلی گلایه دارم تا جاییکه درِ این سینما، ارشاد و جشنواره فیلم فجر را مثل احمد نجفی باید گِل گرفت. شاید این مسئولان جشنواره فجر وقتی این گفتگو را بخوانند، بگویند ما کارت ایشان را به فلان تهیه‌کننده داده‌ایم. نمی‌دانم چه بگویم فقط می‌گویم متأسفم...!

«بیست‌وسه نفر» سوژه اختتامیه جشنواره فجر/امشب نامزدها معرفی می‌شوند

مظفری با اشاره به اینکه «شبی که ماه کامل شد» نرگس آبیار و «سرخپوست» نیما جاویدی من را شگفت‌زده کرد، افزود: تصمیم گرفتم به جشنواره نیایم اما نمی‌توانستم از این فرصت برای دیدن دوستانم استفاده نکنم. به همین‌جهت دو فیلم «سرخپوست» نیما جاویدی و «شبی که ماه کامل شد» نرگس آبیار را دیدم و بسیار مرا سرِ شوق آورد. سناریو، کارگردانی و بازیگری‌ها مرا شگفت‌زده کرد. البته فیلم «غلامرضا تختی» هم اتفاق خوبی بود که بهرام توکلی آن را خلق کرد. دست‌مریزاد می‌گویم که بعد از مدت‌ها، قهرمان و اسطوره را به سینمای ایران برگرداند؛ گریم‌ها و صحنه‌ها بسیار خوب بود.

وی در پایان از بازی در سریال «ممنوعه» تأسف خورد و خاطرنشان کرد: سریال «نهنگ آبی» فریدون جیرانی را در شبکه نمایش خانگی دارم اما همواره گفته‌ام متأسفم که در «ممنوعه» بازی کردم. فعلاً کار دیگری در سینما و تلویزیون ندارم تا ان‌شاالله ببینیم سناریو و داستان و نقش خوبی به من در سال آینده پیشنهاد شود. دوست دارم با کار خوب و جذابی به تلویزیون و سینما برگردم.

انتهای پیام/

R1515/P/S4,34/CT3 واژه های کاربردی مرتبط سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر سینمای ایران

منبع: تسنیم

کلیدواژه: سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر سینمای ایران سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر سینمای ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۶۹۳۷۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فیلمی که دیوار میان پایتخت و شهرستان را از بین برد

فیلم «آپاراتچی» مصداقی از پرداختن به سینمای مردمی است که در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند؛ از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم روایتی است که فضای خارج از پایتخت ارائه می‌شود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، «من فقط یک فیلم‌سازم و تمام زندگی‌ام سینماست. سینما شغل من نیست، عشق منه.» این‌ها سخنان جلیل رشیدی است، شخصیت اول فیلم آپاراتچی، که برگرفته از شخصیت جلیل طائفی، یک عاشق سینما در دهه ۶۰ است؛ جلیل اگر چه شغلش نقاشی است، اما عشقش فیلم‌سازی است و حاضر است سختی‌هایش را هم به جان بخرد؛ فیلم آپاراتچی روایتگر دلبستگی‌های یک نقاشِ ساختمانِ عاشقِ سینما است که با اشتیاق تمام به تولید چند فیلم کوتاه موفق شده و در آرزوی ساختن نخستین فیلم سینمایی خودش است؛ به طور کلی در این فیلم با یک اثر درباره سینما و برای سینما روبه‌رو هستیم.

مسئله آپاراتچی مسئله سینما، مسئله بقا یا از میان رفتن سینما است، مسئله فیلم آپاراتچی به ظاهر محدود به یک دوره زمانی خاص و در عمل مربوط به همیشه تاریخ در این مرز پرگهر است و بر این اساس علی طاهرفر کارگردان فیلم آپاراتچی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دو رویکرد اساسی در درون‌مایه فیلم آپاراتچی وجود دارد، اظهار می‌کند: رویکرد اول فیلم آپاراتچی هنر مردمی است و رویکرد دوم آن روایت دهه ۶۰، زیست و فرهنگ مردم تبریز در این دهه است که می‌توان گفت در دل همین هنر مردمی ادای دین به سینما نیز موضوعی نهفته است.

وی ادامه می‌دهد: موقعیت فیلم در ادای دین به سینما جزو موقعیت‌های نمایشی است که بیشتر کارگردانان دوست دارند در آن یک تجربه داشته باشند چراکه یک عمر پشت دوربین به تجربه نشستند و می‌خواهند همین تجربیات را جلوی دوربین ببرند.

کارگردان فیلم آپاراتچی با اشاره به اینکه همانند کشورهای دیگر نمایندگان زیادی برای فیلم در سینما ایران داریم و این موضوع یک دغدغه فرهنگی برای سینماگران محسوب می‌شود، تصریح می‌کند: گاهی اوقات در دل فیلم‌ها بسیاری از حقایق سینما ظهور و بروز پیدا می‌کند، به طوری که گاهی لحظات شیرینی را رقم می‌زند و گاهی نیز حقایق تلخی در آن هست که نکات گفته نشده سینما را بیان می‌کند؛ در همین راستا این اتفاقات دست به دست هم دادند که من با رغبت به سمت آپاراتچی بیایم.

در «آپاراتچی»، تلاش برای ارائه هنر مردمی بود

وی با اشاره به موضوع ادای دین به سینما می‌افزاید: وقتی که با یک موضوع خاص مواجه هستیم مخاطبان آن خاص خواهند بود و عام نیستند در همین راستا تلاش کردیم هنر مردمی را ارائه دهیم که مخاطب عام داشته باشد.

طاهرفر می‌گوید: دغدغه ما این بود که فیلمی با شاخصه‌ها و مولفه‌هایی را تولید کنیم که مخاطب عام را جذب کند تا افراد علاوه بر اینکه لحظات شاد، مفرح، شیرین و گاهی کمدی را مشاهده می‌کنند، هنگام خروج از سینما یک ارزش افزوده فرهنگی نیز به همراه داشته باشند چراکه مخاطب در سبد فرهنگی خود یک فیلمی را انتخاب و هزینه اقتصادی کرده است در همین راستا حق دارد هنگام خروج از سینما حداقل از نظر مضمونی یک تعالی را در خود احساس کند.

وی در خصوص برخوردهای مردمی نسبت به فیلم نیز اظهار می‌کند: هنگامی که در عرصه‌ی غوغا سالاری فیلم‌های کمدی و گیشه پسند قدم می‌گذارید کار دشوار می‌شود اما به لطف خدا در هر کدام از مولفه‌هایی که بیان شد بازخوردهایی با تراز بالا و پایین از سوی مخاطبین دریافت کردیم که این بازخوردهای خوب انگیزه مضاعفی را برای ادامه دادن در این مسیر به ما داده است.

کارگردان فیلم آپاراتچی با بیان اینکه امیدوارم روزگاری به این نتیجه نرسیم که باید در بستر طنز چیزی را تعریف کنیم تا مخاطب به سینما بیاید، ادامه می‌دهد: ما باید در لایه‌های بیرونی، درونی، فرامتن و زیر متن یک مفهومی را بگنجانیم تا مردم به بهانه کمدی بودن فیلم بیایند و آن مورد را نیز دریافت کنند؛ از این رو امیدوارم روزی فرا برسد که ما در حوزه فیلم‌های غیر کمدی به جایگاهی برسیم که فیلم ما جزو انتخاب اول تماشاچی‌ها باشد.

وی تصریح می‌کند: طی سال‌های اخیر اتفاقاتی رخ داده که سلیقه مخاطبین را بر مدار برخی کارهای ناصواب فرهنگی بناگذاری کردیم و این اتفاقی نامبارک و راه انحطاط سینمایی ما است، از این رو باید توجه داشت که معمولاً وقتی چنین اتفاقی می‌افتد هم سرمایه‌گذاران و هم تهیه کنندگان و به تبع آن در یک دراز مدت یا میان مدت کارگردانان و نویسندگان نیز به آن سمت خواهند رفت و صرفاً بر مبنای رسالت خود عمل نمی‌کنند؛ در همین راستا امیدوارم روز فرا برسد که با حمایت سازمان سینمایی و جریان سینمایی کشور شاهده آفرینش آثاری بهتر باشیم.

تنوع ژانرهای جشنواره فجر، از مهم‌ترین نکات آن بود

طاهرفر می‌افزاید: جشنواره فیلم فجر امسال از همان انتخاب فیلم‌ها برای بخش نگاه نو و سیمرغ، طبقه بندی که اتفاق افتاد و جواب نهایی که برگزار کنندگان آن مبنی بر تکمیل جدول فیلم‌ها دادند که در وسط جشنواره نیز خیلی از منتقدین و کارشناسان عنوان کردند که عدالت سینمایی رعایت نشده، با فراز و نشیب زیادی همراه بود؛ در همین راستا باید گفت که حواشی جشنواره زیاد بود اما مهم‌ترین حسن آن وجود تنوع موضوعی قابل قبول سینمای اجتماعی، کمدی، سیاسی، ورزشی و حتی کودک و نوجوان بود.

وی با بیان اینکه ما گاهی اوقات مصلحت را فدای حقیقت می‌کنیم، می‌گوید: بسیاری از فیلمسازان دیگری بودند که باید در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا می‌کردند، همه عوامل‌شان به چالش کشیده می‌شدند و یک رقابت پایا پای می‌داشتند اما این اتفاق نیفتاد؛ از این رو یقین دارم که سال بعد سازمان سینمایی یک تدبیری برای این موضوع خواهد داشت.

کارگردان فیلم آپاراتچی اظهار می‌کند: باید اعتراف کنم لطف خدا و شهدا بود که در اولین حضور و اولین فیلمم در بخش مسابقه رفتیم و سیمرغ نیز گرفتیم؛ همچنین خیلی خوشحالم که فیلمی با موضوع دهه ۶۰، جنگ، ترور، شهادت، نماز جمعه و هنر مردمی ساختیم.

وی با بیان اینکه دیوار بزرگ و حائلی که برای تولید فیلم میان شهرستان و پایتخت بود در حال کوتاه شدن است، ادامه می‌دهد: اتفاق بدی است که فیلمسازان شهرستانی بعد از یک، دو و حتی سه دهه بعد فضا برایشان فراهم شود تا فیلم بسازند، چراکه این باعث می‌شود خیلی از انرژی‌ها، پتانسیل‌ها و استعدادهایی که در شهرستان‌ها داریم رو به نابودی برود و گاهی نیز فنا می‌شوند؛ به طوری که شخص یا مسیر خود را عوض می‌کند و قلم و دوربین را زمین می‌گذارند یا امیدی به این سینما نخواهد داشت.

طاهرفر تصریح می‌کند: با رویکردهای امسال جشنواره فیلم فجر به آینده امیدوار شدم و امیدوارم که سازمان سینمایی سوره، فارابی و سازمان سینمایی در ادامه نیز اتفاقات خوبی را رقم بزنند.

تصویر، هنری اثرگذار است

علیرضا استادی بازیگر فیلم آپاراتچی نیز در گفت‌وگو با ایمنا با بیان اینکه از حضور خود در خانواده فیلم آپاراتچی خرسند هستم، اظهار می‌کند: هر هنرمندی دغدغه این را دارد که متفاوت‌تر از قبل باشد، در همین راستا این پروژه برای من یکی از بارزترین موارد بود و زمانی که کار پیشنهاد شد، کلیت فیلم را خواندم و با توجه به اینکه فیلمی روایی و روایتگر بخشی از هنر سینما بود با افتخار نقش پیشنهاد شده را قبول کردم.

وی ادامه می‌دهد: در بازخوردها بیان شد که آپاراتچی فیلم کمدی شریفی است که می‌شود آن را با خانواده دید، نمی‌گویم فیلم‌های دیگر خالی از شرافت بوده اما این فیلم با توجه به تحقیق و پژوهشی که آقای طاهرفر انجام دادند در این زمینه به طبع خود را نشان داده است چرا که وقتی یک کار خروجی یک تفکر و پژوهش باشد و درست چیده شود خروجی آن استقبال خوب مردم خواهد بود؛ از این رو فیلم خوب اقبال شده و نشان می‌دهد که فیلمساز توانسته کار خود را به درستی انجام دهد.

بازیگر فیلم آپاراتچی تصریح می‌کند: جشنواره چکیده و نتیجه کارهای تولید شده یک الی دو ساله هنرمندان است و در فیلم هنرمندان نیز می‌توانیم بازخورد شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… را مشاهده کنیم.

وی افزود: هویت یک ملت در آثار هنری‌شان دیده می‌شود به همین خاطر من تمام کارهای تولید شده را خالی از این بحث نمی‌بینم و به مرزبندی شهرستانی و مرکزی زیاد قائل نیستم چراکه هر هنرمندی اگر کار قابل اعتنا برای تولید داشته باشد می‌تواند حرفی نیز برای گفتن داشته باشد؛ در همین راستا فیلم آپاراتچی هم از آن دسته کارهایی است که فیلمساز توانسته به نحو احسن کار خود را انجام دهد.

استادی می‌گوید: ساخت فیلم‌هایی همچون آپاراتچی می‌تواند بر فرهنگ یک کشور اثرگذار باشد چرا که اکنون یکی از هنرهای ارتباطی و تأثیرگذار، هنر تصویر است و باید بیشتر به آن اهمیت داده شود.

وی اظهار می‌کند: به وفور سوژه‌هایی همچون آپاراتچی در کشور و جامعه ما اتفاق افتاده است؛ در همین راستا پرداختن به شخصیت‌های هنری، قهرمانی، فرهنگی و… در قالب سینما، تلویزیون و مواردی از این دست می‌تواند بر افق فرهنگی و هنری کشور مؤثر باشد.

به گزارش ایمنا، آپاراتچی تازه‌ترین روایت سینما از سینما است که می‌توان آن را ادای دینی به این حوزه دانست اما آنچه این فیلم را از دیگر آثار مشابه در این زمینه متمایز می‌کند، پرداختن به سینمای مردمی است و تقابل آشکاری که این نوع از سینما با دو جریان تحجر و شبه روشنفکری دارد؛ فیلم سینمایی آپاراتچی در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند و در این راستا باید به این نکته توجه داشت آپاراتچی سعی داشته عموم مردم را به فیلم جذب کند و در این مسیر به موفقیت نیز دست یافته است.

کد خبر 748562