تورج اصلانی: چیزهایی در فیلم میبینیم که در عالم واقع نیز وجود دارد
تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۰۱۶۶۱
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، تورج اصلانی در ابتدای این نشست پرسش و پاسخ، گفت: فیلم کاملا در دنیای رئال می گذرد و این رئالیته به این برمیگردد که همه چیز در این فیلم واقعی است و هیچ چیز ساخته و پرداخته ذهن نیست. چیزهایی در فیلم می بینیم که در عالم واقع هم قابل مشاهده است و هیچ چیزی تصنعی نیست حتی به زمان فیلم هم توجه شده که به واقعیت نزدیک باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سهراب پور، تهیه کننده این فیلم در پاسخ به سوالی در مورد دومین حضورش در جشنواره امسال پس از فیلم درخونگاه گفت: من دوست داشتم بیش از آنکه در مورد حمال طلا صحبت بکنم،ابتدا درباره حملاتی که به فیلم درخونگاه شد صحبت بکنم. در برنامه ای که همه ما می دانیم، یک شبه منتقدی که از یک جا خوراک می گیرد، دور از ادب و دور از شان یک آدم فرهنگی،هرچه بخواهد به زبان می آورد و هرچه بخواهد می گوید. از ظاهر خشنی که برای خود ایجاد کرده و کسی جرات نمی کند به او حرفی بزند تا این حرف هایی که درست نیست. او به راحتی زحمت عوامل فیلم را نادیده میگیرد و بدون حضور نماینده فیلم به آن توهین می کند. این شخص، فرد کم شخصیتی است که می توان به راحتی به سابقه او مراجعه کرد تا فهمید از کجا تغذیه می شود. اگر ما شورای پروانه ساخت داریم، چرا این آقا به خودش اجازه میدهد هر حرفی بزند؟ طی سالیان گذشته فشارهای اقتصادی زیادی به مردم آمد که ریشه های بسیاری دارد اما اگر علمای ما درباره ربا صحبت کرده اند و در قرآن 8 آیه در این مورد وجود دارد، من نمی دانم کجای این مورد مشکل دارد که این آقا با آن مخالف است؟
او ادامه داد: ما در هر دو فیلم سعی کردیم این پدیده را به تصویر بکشیم و به عنوان هنرمند وظیفه داشتیم در مورد مشکلات مردم فیلم بسازیم. سوابق افراد مشخص است. آن 8 سالی که فیلم درخونگاه از آن صحبت می کند را من به آن افتخار می کنم. این افراد کم شخصیت هم مشخص است که کجا بودند. من امیدوارم که جلوی این اشخاص کم شخصیت گرفته شود و برای آن چاره ای اندیشیده شود.
در ادامه نشست، پیام احمدینیا درباره ایفای نقش رضا کیفی در این فیلم گفت: بعد از اینکه فیلمنامه را خواندم توسط خود آقای تورج اصلانی چند نمونه از این آدم ها را در شکل های مختلف دیدیم ولی در نهایت این کاراکتری که آقای اصلانی می خواست، رضا کیفی با این شکل و شمایل که قرار بود طلا را حمل کند را از بین آنها درآوردیم که جذاب تر بود.
لطف الله سیفی هم درباره بازی در نقش لویی که یک فرد ساده در فیلم «حمال طلا» بود گفت: این افراد ساده اگر نبودند این اتفاقات در جامعه ما نمی افتاد. در بازار تهران خیلی آدم ها هستند که همیشه در بازار هستند و همیشه هم بدبخت هستند. نقششان همین است.
ژاله صامتی بازیگر این فیلم هم در پاسخ به سوالی درباره نقش هایش در «درخونگاه» و «حمال طلا » و تفاوت آنها با هم، گفت: من عاشق کارهای سخت هستم. فرقی نمی کند یک سکانس یا یک نقش اول. من قبل از فیلم «حمال طلا» به عنوان فیلمبردار 5 فیلم با تورج اصلانی همکاری داشتم وقتی برای این فیلم به من گفتند و اینکه دو سکانس بیشتر نیست دلم نیامد قبول نکنم. چون تورج اصلانی در هر فیلمی باشد خوب است و به نظرم این کار هم جذاب بود.
حسن زاهدی هم در مورد حضورش در این فیلم به عنوان بازیگر گفت: من حدود 50 سال است که در سینما کار میکنم. اخیرا مد شده که در سینما به جای صدابردار، مدیر صدابرداری داریم و به همین دلیل من دو سال است که من کار نمیکنم. در واقع بعد از ایتالیا ایتالیا دیگر صدابرداری نمی کنم. برای این فیلم اما از من خواستند سر صحنه این فیلم حاضر شوم و وقتی آنجا رسیدم، تورج اصلانی گفت برو گریم کن و جلوی دوربین بیا بازی کن. من در این فیلم نقش خودم را بازی کردم.نقش یک بچه چهارراه شمرون. به هر شکلی که بود بازی کردم و شد. خوبی یا بدی اش را نمی دانم.
تورج اصلانی در پاسخ به سوالی در مورد نحوه پایان بندی فیلم گفت: ما در مورد پایان بندی فیلم خیلی با نویسنده کار گپ زدیم. کاراکتر ما کاراکتر بدشانسی است. من دیدم که شخصیت های بی دست و پای فیلم حتی بیرون از تهران هم نمی توانند زندگی کنند، چگونه می توانم آن ها را عازم غربت کنم؟ به نظرم آمد که مرگ در وطن خود شیرین تر از زندگی سخت در غربت است.
حسن اصلانی هم درباره فیلمبرداری این فیلم که پلان - سکانس های بسیار داشت، گفت: طبق استوری برد و دکوپاژ آقای اصلانی تلاش زیادی کردیم که این اتفاق حس نشود و امیدوارم همانطور که شما می گویید این اتفاق افتاده باشد.
هادی نادری نویسنده «حمال طلا» درباره نقشش در نگارش این فیلم گفت: این یک مقدار به عقب تر و دوستی ما با آقای اصلانی برمی گردد. ما طرح های زیادی با هم مطرح می کنیم و لیدری این جریان با آقای اصلانی است که انتخاب میکند کدام را می توانیم بسازیم یا نه. من در یکی از کارگاههای طلاسازی سال ها کار کردم و داستان را برای ایشان تعریف کرد. خیلی دوستش داشتند و بعد آن را به طرح تبدیل کردند و چیزی که در نهایت الان شده حمال طلا.
از تورج اصلانی درباره هدفش از نشان دادن این همه کثافت در فیلم «حمال طلا» و اینکه آیا می داند وزیر اقتصاد اکنون کیست، سوال شد که او در پاسخ گفت: روح کار ما فیلمسازی است. به عنوان یک فیلمساز در اجتماع یک شاخکهایی داریم که به نسبت بعضی از سوژه ها شاید تیزتر باشد. طبیعتا نمی تواند کسی که مدعی کار فرهنگی هنری است در اجتماعی زندگی کند و چشمش را روی اجتماع ببندد. همه این تعفنی که شما دیدید من هم دیدم و چیزی ساخته ذهن من نیست. این یک شغل است و این تعفنی که شما از آن صحبت می کنید برای من به مثال پول مثل چرک کف دست است برمی گردد. انسان امروز درگیر با چالش چرکی است که قرار است پولی از آن دربیاورد. در روح ما هم این تعفن هست وقتی به اقتصاد فکر می کنیم. برای من مهم نیست وزیر اقتصاد کیست، برآیند و محصول کار او چیست برای من مهم است. من یک شهروند هستم که کارکردهای وزیر وزرای لیدر این بخش را می بینیم. وقتی من فیلمبرداری کردم 10ماه گذشته سکه یک میلیون و 500 بوده الان 4 میلیون و خرده ای است. این برآیند کار وزیر است که ایشان باید این مدل اتفاقات را سروسامان بدهد.
مجید علی اسلام، طراح صحنه و لباس در مورد وجود عنصر طراحی در فیلم هایی که رویکرد واقعی دارند گفت: در کارهای رئال ما باید موقعیتی که شخصیت ها قصه را در آن تعریف می کنند، طبق آن چه رایج است بسازیم. اتفاقا ساخت فضا در فیلم های واقعی سخت تر است زیرا مردم ما به ازای واقعی آن را دیده اند و کوچک ترین اشتباه به چشم همه می آید. در کارهایی که پروداکشن دارد،بله آن جا کار سخت تر است.
محمد صالحی،صدابردار در مورد نحوه صدابرداری در این فیلم گفت: در حال حاضر صدابرداری یک سلیقه است. ما طبق صحبتی که با آقای اصلانی داشتیم تصمیم گرفتیم که سبک تلفیقی را اجرا کنیم. صدابرداری ها در قسمت موتورسواری و خیابان کار سختی بود و بعد از آن کار صداگذاری شروع می شد و خوشحالم که در حضور صدابردار بزرگی مثل آقای زاهدی توانستیم این کار را انجام دهیم.
تورج اصلانی درباره صحنه این فیلم گفت: چون شما مابه ازای بیرونی را می بینید و صحنه ها برای شما آشنا هستند، بیشترین دقت را درباره صحنه دارید. برای همین صحنه های این فیلم علاوه بر تحقیقی که آقای علی اسلام درباره کارگاههای طلاسازی داشت و وسایل آنها همه چک شده بود، من هم پیش از اینکه فیلمبرداری را شروع کنم چند نفر جواهرساز را دعوت کردم آنجا را دیدند و آنقدر آنجا را به عنوان کارگاه پذیرفتند و می خواستند آن را اجاره کنند که من خیالم راحت شد. درباره بازی ها هم دوستانی که مخراج کار بودند سر صحنه ما بودند برای اینکه دقت کنند بازیگران چه رفتاری داشته باشند.
کارگردان حمال طلا درباره نقش ژاله صامتی در این فیلم گفت: زمانی که ما فیلمنامه را می نوشتیم دیدیم فضا خیلی مردانه و زمخت است و تصمیم گرفتیم یک مشتری زن را وارد کنیم. ایشان به عنوان یک مدیر یک موسسه خیریه که هرازگاهی هدیه ای به خانم ها در مراسم هایشان می دهند وارد فیلمنامه شدند. مجموعه ای که بیشتر با زنان سرپرست خانوار در ارتباط است و شاید خانم ژاله زندگیش را وقف همین زنان کرده است. شاید رویایی برای ازدواح دارد و رویش نمی شود مطرح کند. ناشی است و بلد نیست چون با مردها خیلی در ارتباط نبوده و این فرد هم نمونه های بیرونی دارد.
سهراب پور تهیه کننده فیلم نیز در مورد «حمال طلا» گفت: این فیلم به دلیل محدودیت های زمانی ای که برای ساخت داشت حتی از طرف من تهیه کننده هم مهجور واقع شد و آنچنان که باید به آن می پرداختیم،کمتر این اتفاق افتاد. به دلیل پشت صحنه گرم و صمیمانه ای که در این فیلم حضور داشتند،این پروژه پیش رفت و در نهایت به سرانجام رسید و به نظرم کار قابل دفاعی است. البته که هر اثری حتما نقدهایی هم به آن وارد است.
تورج اصلانی در پاسخ به سوالی در مورد وجود حماقت در عناصر فیلم گفت: ما داریم در مورد شرایط ناپایداری حرف می زنیم که ممکن است در آن حماقت هم دیده شود.
اصلانی در مورد این که از این به بعد به عنوان فیلمبردار بیشتر در سینما حضور خواهد داشت یا کارگردان، گفت: من حرفه ام فیلمبرداری است و حرف هایی هم دارم که در قالب کارگردانی می خواهم بیان کنم، بین این دو تفکیک قائلم. حرف هایم را نوشته ام و اگر فرصتش باشد آن ها را می سازم اما در غیر این صورت حاضرم با دیگر فیلم سازان خوش فکر به عنوان فیلمبردار همکاری کنم.
خبرنگار: علی ناصری
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: پرسش و پاسخ دوربین فرهنگ و هنر فرهنگی هنری قرآن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۰۱۶۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسراری که گورهای تاریخی افشا کردند
باستانشناسان با کاوش در نقاط مختلف جهان گورهایی باشکوه و در برخی موارد حیرتآوری را کشف کردهاند، که اطلاعات جالبی را از زندگی گذشتگان افشا میکند.
به گزارش ایسنا، گورهای انسانها از تلخترین و البته مهمترین بقایای بهجامانده از دنیای باستان اند و مردم به روشهای مختلفی در آن دفن میشدند، از خاکسپاری در داخل اهرام عظیم گرفته تا انداختن جسد در باتلاق، روش دفن و خاکسپاری مردم در دورهها و نقاط مختلف جهان گوناگون بوده است.
در برخی موارد، مردم میترسیدند مردهها زنده شوند و آسیب بزنند، در نتیجه گاهی اجساد را قطع عضو میکردند و یا آنها را میبستند.
در ادامه، منتخبی از این گورها را که «لایو ساینس» شناسانده و بخش نخست آن چندی پیش منتشر شد، معرفی میشود:
«پسوسنس یکم»
«پسوسنس یکم» فرعونی بود که در طول سلسله بیستویکم مصر، یعنی در حدود ۳۱۰۰ سال پیش حکومت میکرد. در سال ۱۹۴۰ میلادی بود که مقبره او در شهر باستانی «تانیس» کشف شد. او را با نقابی از جنس طلا به خاک سپرده بودند. درونیترین تابوت در تابوتدان او از نقره ساخته شده بود، از اینرو برخی از نویسندگان امروزی، «سوسنس یکم» را «فرعون نقرهای» نامیدهاند. اشیاء مخصوص خاکسپاری نفیسی از جمله گردنبند و دستبند ساختهشده از فلزات گرانبها و جواهرات نیز در این مقبره کشف شد. با وجود تمام این آثار چمشگیر، کشف این مقبره در مقایسه با کشف مقبره «توت عنخ آمون» مورد توجه مردم قرار نگرفت که البته بخشی از آن به دلیل کشف مقبره «پسوسنس یکم» در دوران جنگ جهانی دوم بود.
«مقبره آمفیپولیس»
مقبره آمفیپولیس که قدمت آن به قرن چهارم پیش از میلاد بازمیگردد، در «مقدونیه» واقع در یونان ساخته شده است و در طراحی آن جزئیات زیادی به کار رفته است. ابوالهولهایی در این مقبره قرار دارند که از دروازهها حفاظت میکنند، همچنین مجسمههای زن و موزائیکهای تصویرگر داستانهای اساطیر یونانی نیز در آن قرار دارد. با اینکه بقایای دستکم پنج انسان در این مقبره کشف شده است، هویت این افراد یا اینکه مقبره برای چه کسی ساخته شده است، مشخص نیست. قدمت این مقبره به دوران «اسکندر مقدونی» باز میگردد و این احتمال وجود دارد که برای یکی از اعضاء خانواده و یا یکی از دوستان او ساخته شده باشد.
«اوتسی مرد یخی»
بقایای یخزده و سالم مردی که «اوتسی» نام گرفته است، به بیش از ۵۳۰۰ سال قبل تعلق دارد و توسط محققان در مرز ایتالیا و اتریش در سال ۱۹۹۱ میلادی پیدا شد. تحقیقات نشان داد که این مرد ۱.۶ متر قد داشته و در زمان مرگ حدودا ۴۵ ساله بوده است. او پس از اصابت یک تیر جان خود را از دست داده است. همچنین اثری از یک زخم عمیق در دست راست او وجود دارد که احتمالا حین جلوگیری از اصابت تیر ایجاد شده است.
«مقبرههای سلطنتی اور»
مقبرههای سلطنتی «اور» که به حوالی ۴۵۰۰ سال قبل تعلق دارند، از حدود ۱۶ مقبره تشکیل شدهاند که به افراد سطلنتی یا اشرافزادگان جامعه تعلق داشتند. این افراد به همراه اشیاء نفیسی از جمله سربند، گردنبند و گوشواره دفن شده بودند. از جمله اشیاء قابلتوجهی که در این مکان کشف شده است به یک چنگ میتوان اشاره کرد که به شکل سر یک گاو نر طراحی شده بود. در نزدیکی این مقبرههای سلطنتی همچنین افرادی به همراه اشیاء خاکسپاری به مراتب سادهتر دفن شده بودند.
در این زمینه بخوانید:
داستان کشف مقبرههای طلایی
«قبرهای چاتالهویوک»
قدمت محطوطه «چاتالهویوک» در ترکیه به بیش از ۹هزار سال بازمیگردد و این محوطه یکی از قدیمیترین سکونتگاههای کره زمین شناخته میشود. در این سکونتگاه هیچ خیابانی وجود ندارد و ساختمانها به اندازهای به یکدیگر نزدیک بودند که مردم با استفاده از نردبانهای روی سقف، وارد آنها میشدند. باستانشناسان همچنین به این نتیجه رسیدند که مردم در زیر ساختمانها دفن میشدند و در برخی از موارد تا ۳۰ نفر در زیر یک ساختمان دفن میشد. در سال ۲۰۱۱ میلادی نتایج یک تحقیق نشان داد افرادی که زیر ساختمانها دفن میشدند، اغلب از لحاظ بیولوژیکی با یکدیگر رابطه نداشتند که نشان میدهد خویشاوندی عامل مهمی در انتخاب محل دفن نبوده است.
«تابوتدان پایان دنیا»
در سال ۲۰۱۸ گروهی از باستانشناسان یک تابوتدان سیاه و گرانیتی در ابعاد ۲.۷ در ۱.۵ در ۱.۸ متر را در اسکندریه واقع در یونان کشف کردند. کشف این تابوت بسیار مورد توجه قرار گرفت و برخی در فضای مجازی این موضوع را مطرح کردند که باز کردن تابوت میتواند نفرینی را رها کند که ممکن به پایان رسیدن دنیا منجر شود. زمانی که باستانشناسان در این تابوت باز کردند، دریافتند که آب فاضلاب به درون آن راه یافته است. کاوشگران همچنین بقایای سه انسان به همراه حکاکیهایی روی ورقههای طلا پیدا کردند. قدمت تابوتدان به حوالی بعد از فتح این مکان توسط «اسکندر مقدونی» در سال ۳۳۲ پیش از میلاد بازمیگردد، اما مشخص نیست که این تابوتدان برای چه کسی ساخته شده است.
«مقبره سن پیتر»
مقبره «سن پیتر» در زیر محراب کلیسای سنت پیتر در واتیکان واقع شده است، یعنی نزدیک به منطقهای که اعتقاد بر این است که او در قرن اول پس از میلاد به صلیب کشیده شده است. چندین قبر با بقایای انسان در داخل مقبره قرار دارد، همچنین مجموعهای از استخوانها در این مکان وجود دارد که برخی معتقدند به «سن پیتر» تعلق دارد.
«مقبره سئوس سوم»
«سئوس سوم» (Seuthes III)، پادشاه «ادروسی»، قلمرویی واقع در «تراکیه» (سرزمینی در جنوب شرق اروپا) بود که در طول قرن چهارم پیش از میلاد حکومت میکرد. این پادشاه زمانی که در گذشت، در مکانی که اکنون مرکز بلغارستان محسوب میشود، دفن شد. در مقبره او اشیاء خاکسپاری مختلفی از جمله یک تاج طلا، جام طلا، سلاح، سپر و یک کلاهخود برنز و یک سردیس برنزی که احتمالا تصویرگر خود شاه است، وجود داشت. مقبره او زیر تپهای به ارتفاع ۲۰ متر و قطر ۹۰ متر قرار دارد.
«مقبره هادریان»
مقبره هادریان که در رم واقع شده است، مقبرهای است که برای «هادریان»، امپراتور روم ساخته شده است و در آن خاکستر این امپراتور، همسر و تعدادی از جانشینانش نگهداری میشود. این ساختمانِ استوانهای ۵۰ متر ارتفاع دارد و بعدها به قلعهای تبدیل شد که در مقطعی توسط پاپ مورد استفاده قرار گرفت. این مکان اکنون یک موزه را در خود جای داده است.
«تئودوریک بزرگ»
مقبره تئودوریک برای «تئودوریک بزرگ» (حکومت در حدود ۴۷۱ تا ۵۲۶ پس از میلاد) ساخته شد که پادشاه «استروگوتها» بود. این مقبره یک سازه مدور واقع در «راونا» در ایتالیا است. این سازه دو طبقه ۱۵ متر ارتفاع و ۱۱ متر قطر دارد و از دستکم ۲۳۰ تن سنگ ساخته شده و سقف آن به صورت گنبدی طراحی شده است. پس از اینکه امپراتوری بیزانس در سال ۵۴۰ «استروگوتها» را شکست داد، آنها بقایای تئودوریک را برداشتند و مقبره را به کلیسا تبدیل کردند.
«هرم جوزر»
«جوزر»، یکی از فرعونهای مصر بود که حدود ۴۷۰۰سال قبل حکومت کرد. او یک هرم پلکانی را در «سقاره» ساخت. این هرم نخستین هرمی بود که در مصر ساخته شد و ارتفاع آن به ۶۰ متر میرسید و در مجموع از ۶ طبقه پلکانی تشکیل شده بود. تونلهایی که زیر این هرم ساخته شده است یک هزارتو به طول ۵.۵ کیلومتر را تشکیل میدهد و داخل آنها یک اتاقک خاکسپاری قرار دارد که «جوزر» در آن دفن شده است. با اینکه اثری از مومیایی او وجود ندارد، اما ۳۲ تکه از تابوتدان گرانیتی فرعون در این اتاقک پیدا شد.
در این زمینه بخوانید:
نخستین هرمی که ساخته شد
«مقبره سلطنتی مایا»
در ژانویه سال ۲۰۲۴ باستانشناسانی از دانشگاه تولین از کشف مقبره ۱۷۰۰ساله یک پادشاه «مایا» در محوطهای واقع در «چوچکیتام» (Chochkitam) در «گواتمالا» خبر دادند. در این مقبره یک نقاب یشم، صدف نرمتنان و طراحیها و کندهکاریهایی روی استخوان ران انسان پیدا شد. یکی از این کندهکاریها فردی شبیه به یک پادشاه را به تصویر میکشد که یک نقاب یشم شبیه به آنچه را که در مقبره پیدا شده است، دست دارد. نوشتههای کشفشده نیز به پدر و پدربزرگ پادشاه اشاره دارند و آنها را به حکمرانان شهرهای «تیکال» و «تئوتیئواکان» مرتبط میکنند.
در این زمینه بخوانید:
کشف شگفتانگیز درباره پادشاه فراموششده
انتهای پیام