به نقل از «طرفداری»

ده روسی: افسوس می‌خورم که فقط یک بار می‌توانم خود را وقف رم کنم؛ اگر تنش‌ها بین کولاروف و هواداران تمام شود، خوشحال‌ترین فرد جهان خواهم بود

تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۱۰۴۸۹

کاپیتان جالوروسی به خوبی می داند به پایان راه نزدیک شده است اما می خواهد تا حد ممکن با بازی های خوب خود به عشق هواداران در زمین پاسخ مناسبی بدهد.

طرفداری- در یکی از بازی های مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، آ اس رم میزبان پورتو است. دنیله ده روسی همراه با اوزه بیو دی فرانچسکو در کنفرانس مطبوعاتی پیش از این بازی شرکت کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نقل از وبسایت رسمی آ اس رم؛ ده روسی گفت:

به عنوان یک کاپیتان و دوست، پس از حواشی اخیر از کولاروف حمایت کردید ...

خوشحالترین فرد جهان خواهم بود اگر تنش ها میان کولاروف و هواداران تمام شود. واقعا در شرایط سخت احساسی قرار گرفته ام. از یک طرف هواداران رم هستند که عاشقان هستم و همیشه از من حمایت کرده اند و در طرف دیگر کولاروف حضور دارد که همچون برادرم است. در این میان فقط می توانم از طرفداران بخواهم مثل همیشه به من اعتماد کنند. کولاروف یک حرفه ای تمام عیار است که در زمین کم نمی گذارد. به هواداران نمی توانم بگویم کولاروف در کل زندگی اش طرفدار رم بوده چون گذشته اش موجود است اما می گویم حالا که بازیکن رم است، بهترین عملکرد ممکن را از خود نشان می دهد. حتی یک جلسه تمرینی را از دست نمی دهد و اخیرا با مصدومیت برای ما بازی کرد. 

بازیکنانی هستند که حرف های قشنگی می زنند، لوگوی باشگاه را می بوسند اما با اولین درد یا مصدومیت درخواست استراحت می کنند. من اصلا آنها را نمی پسندم و کولاروف چنین بازیکنی نیست. او یکی از حرفه ای ترین و متعهدترین بازیکنانی است که در طول عمرم دیده ام. البته که هواداران را همیشه باید در نظر گرفت و به آنها احترام گذاشت. آنها حق دارند که نسبت به نتایج این فصل ناراضی باشند. فردا بهترین فرصت برای حل شدن تنش ها است و اگر این اتفاق بیفتد، با اطمینان به شما می گویم که خوشحالترین فرد جهان خواهم بود.

تجربه سال گذشته در لیگ قهرمانان اروپا، مقابل پورتو به کمک رم می آید؟

قطعا همین طور است؛ این تجربه به ما کمک می کند بهتر برای چنین بازی های حساسی آماده شویم. پورتو هم به این بازی ها عادت دارد و حالا ما نیز تجربه لازم را داریم. البته نمی توانیم فقط به امید تجربه بمانیم و باید به بهترین شکل ممکن آماده شویم.

نتایج رم در مقطعی که شما مصدوم بودید را چطور ارزیابی می کنید؟

منفی بود؛ نتایج ما در این فصل بیانگر عملکرد واقعی رم نبود. در خیلی از بازی ها شایسته نتیجه بهتری بودیم مثل بازی برگشت مقابل رئال مادرید و بازی با اینتر. نکته تاریک بعدی، همان طور که مربی گفت مربوط به بازی با فیورنتینا است. نمی توانستیم به درستی نسبت به شرایط واکنش نشان بدهیم. حالا روند تیم را مثبت ارزیابی می کنم.

آیا فصل آینده هم کاپیتان رم خواهید ماند؟ همه از اهمیت شما برای تیم می گویند ...

قبلا هم گفته ام؛ تا زمانیکه از نظر بدنی آماده باشم و بتوانم، ادامه می دهم. همه از اهمیت من می گویند درحالیکه مربی و هم تیمی هایم نمی دانند چه جایگاه مهمی نزد من دارند. آنها کاری کرده اند که حس کنم مهم ترین مقطع دوران بازی ام را سپری می کنم. از آنها واقعا تشکر می کنم. وقتی می دانید برای بقیه چقدر مهم هستید، بازی کردن آسان تر می شود. همچنین از حمایت آنها طی سه ماه و نیم اخیر و دوران مصدومیتم تشکر می کنم. بدون آنها بازگشت میسر نبود.

آیا حس می کنید که اخیرا حضورتان در زمین چقدر مهم است؟ آیا حس می کنید که نزدیک شدن شما به پایان دوران بازی، چقدر می تواند هواداران را آزار بدهد؟

حس می کنم همیشه در خانه ام هستم؛ واقعا گرمای وجود هواداران به من منتقل می شود و حس می کنم همان برخوردی با من می شود که با توتی شد. توتی در طول دوران بازی اش بارها مورد اعتراض قرار گرفت اما در پایان همه برای او اشک می ریختند. به خودم فکر نمی کنم اما حس می کنم که چقدر مردم عاشق من هستند. فقط می توانم روی کارم تمرکز کنم تا جایی که در توانم هست، پاسخ محبتشان را در زمین بدهم. به چیزی دیگر فکر نمی کنم. البته با این واقعیت که به زودی باید کفش هایم را بیاویزم، باید کنار بیایم. آنوقت به این فکر می کنم و افسوس می خورم که فقط یک بار توانسته ام خود را وقف رم کنم.

نظرتان در مورد دی فرانچسکو چیست؟

مربی روش کاری خودش را دارد اما به خوبی اتفاقات درون زمین را درک می کند و به آنها واکنش نشان می دهد. رم شهری است که شما برای کار کردن در آن نمی توانید راحت باشید؛ تمرکز کردن در اینجا اصلا آسان نیست. اکنون در رتبه پنجم هستیم و همه از فشار بالایی که روی ماست می گویند اما من رتبه پانزدهم جدول را هم تجربه کردم؛ فشارها در آن زمان بیشتر بود. 

آیا در طول این سه ماه مصدومیت، به خداحافظی از فوتبال در پایان همین فصل فکر کردید؟

این بیشتر یک سوال لحظه ای است که به ذهن شما می آید تا اعتقاد و باور. در طول این سه ماه فقط مثل یک بازیکن حرفه ای روی کارم برای بازگشت تمرکز کردم چون باور داشتم که می توانم. نمی توانستم در سن 35 سالگی عمل زانو داشته باشم چون به معنی پایان کار بود. حالا که زانویم به خوبی کار می کند پس دلیلی برای فکر کردن به خداحافظی نمی بینم. اگر همین طور حس خوبی داشته باشم و به اندازه کافی بازی کنم، قطعا به راهم ادامه می دهم. هر روز که پیش می رود و زانویم پاسخ مثبت می دهد، مثل یک پیروزی کوچک برای من است. البته حالا مهم ترین مسئله، بازی با پورتو است نه اینکه چقدر از دوران بازی من باقی مانده است. تیم مهم است نه افراد؛ فردا باید برنده شویم و همین موضوع اهمیت دارد.

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۱۰۴۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت رستمی از مبارزه با فرنگی‌کار ژاپنی با وجود مصدومیت

نایب‌قهرمان کشتی فرنگی آسیا می‌گوید که ابتدای مبارزه فینالش با حریف ژاپنی آسیب دیده اما تعصب ایرانی‌اش اجازه نداده میدان را ترک کند و تا آخرین لحظه هم برای بردن جنگیده است. - اخبار ورزشی -

محمدرضا رستمی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم با اشاره به مصدومیتش در مسابقات قهرمانی آسیا، اظهار داشت: در کشتی فینال آسیب دیدم. بعد از بازگشت از مسابقات MRI دادم و تشخیص، پارگی همسترینگ بود. چند هفته باید فیزیوتراپی کنم و بعد از آن دوباره تمریناتم را شروع خواهم کرد.

وی درباره اینکه آیا این آسیب‌دیدگی در شکست 9 بر 5 او مقابل حریف ژاپنی در فینال تاثیر داشت؟ گفت: نمی‌خواهم بهانه بیاورم. به هرحال آسیب دیدم، همان ابتدای کشتی هم پایم آسیب دید اما تعصب ایرانی‌ام اجازه نداد میدان را ترک کنم و همه تلاشم را کردم که این کشتی با برد همراه شود اما نشد. تا لحظه آخر جنگیدم که با کسب مدال طلا کارم تمام شود.

رستمی در خصوص اینکه به دلیل رضایتبخش نبودن عملکردش در قهرمانی آسیا به اردوی جدید تیم ملی دعوت نشده، خاطرنشان کرد: هیچ کشتی‌گیری نمی‌خواهد ببازد. من هم می‌خواستم با برد کشتی را تمام کنم اما نشد. خودم هم راضی نبودم.

دارنده مدال برنز جوانان جهان در سال 2019 درمورد اینکه چقدر شانس حضور در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی را برای خود قائل است، گفت: نمی‌دانم نظر کادر فنی چیست اما تلاش می‌کنم و امیدوار هستم که در ادامه مسیر بتوانم اعتماد کادر فنی را جلب کنم.

انتهای پیام/