از آب تا اسفناج؛ پرخوری‌هایی که کار دستتان می‌دهد

باشگاه خبرنگاران نوشت: البته قرار نیست که این غذاها از رژیم غذایی به طور کامل حذف شوند و فقط کافیست در مورد آن‌ها جلوی پرخوری خود را بگیرید.

به گزارش شریان نیوز،  همه ما می‌دانیم که خوردن مواد و خوراکی‌های شیرین، مضر است، اما شاید هنوز به این نکته واقف نباشیم که مصرف بیش از حد بسیاری دیگر از مواد غذایی که به ظاهر مفیدند، هم خطرناک است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 البته قرار نیست که این غذاها از رژیم غذایی به طور کامل حذف شوند و فقط کافیست در مورد آن‌ها جلوی پرخوری خود را بگیرید.

پرتقال و گوجه فرنگی

این دو میوه اسید زیادی دارند و افزایش مصرف آن‌ها می‌تواند منجر به بروز ریفلاکس شود. طی یک دوره طولانی مصرف بیش از حد پرتقال و گوجه فرنگی منجر به عارضه مری بارت می‌شود و زمینه را برای ابتلا به سرطان مری فراهم می‌کند. توصیه‌ها بر این است که روزی بیش از دو پرتقال یا گوجه فرنگی خورده نشود و در صورتی که از قبل علائم ریفلاکس دارید، به کلی آن‌ها را کنار بگذارید.

کنسرو تن

این ماهی بیشتر با سالاد و یا ساندویچ استفاده می‌شود، ولی خوردن بیش از حد ماهی تن می‌تواند منجر به افزایش سطوح جیوه گردد. سطح جیوه این ماهی بیشتر از ماهی‌های دیگر است و مشکلاتی را برای بینایی، شنوایی، گفتار ایجاد می‌کند ضمن این که باعث ضعف عضلانی می‌شود. مطمئن باشید که بیش از ۳ تا ۵ قوطی ماهی تن در هفته مصرف نمی‌کنید.

آب

در حالی که هیدراتاسیون برای سلامت کلی بدن خوب است، اما مصرف بیش از حد آب می‌تواند منجر به مسمومیت با آب شود. مصرف بیش از حد آب منجر به رقیق شدن سدیم و کاهش غیر طبیعی سطح سدیم می‌شود که همین امر اختلال در عملکرد مغز و حتی مرگ را به دنبال دارد.

سویا

در حالی که سویا می‌تواند سطح کلسترول را کنترل کرده و فشار خون را پایین بیاورد، باید در حد متعادلی آن را مصرف کرد، چرا که سویا جذب آهن را هم مهار می‌کند، بنابراین بالقوه می‌تواند به کم‌خونی فقر آهن منجر شود. همچنین به دلیل این که سویا حاوی ترکیبات استروژن مانند ایزوفلاون است، مصرف طولانی مدت آن منجر به هیپرپلازی آندومتر و گسترش پوشش داخلی رحم می‌شود که می‌تواند خطر ابتلا به سرطان رحم را زیاد کند.

اسفناج

این برگ همه کاره خوشمزه منبع عالی از پروتئین، فیبر، ویتامین و مواد معدنی مختلف است. لوتئین اسفناج نیز بسیار بالا است. لوتئین یک کاروتنوئید است که ممکن است از دژنراسیون ماکولا وابسته به سن جلوگیری کند. با این حال اسفناج حاوی مقادیر زیادی اکسالات هم هست، ترکیبی که می‌تواند به تشکیل سنگ‌های کلیوی منجر شود؛ بنابراین افرادی که دچار سنگ‌های کلیوی اکسالات کلسیمی هستند باید از مصرف بیش از حد این سبزی خودداری کنند.

پروتئین‌های لخم حیوانی

اگر عمدتا از مصرف مواد غدایی پروتئین دار کم چربی مانند سینه مرغ یا سفیده تخم مرغ برای تامین پروتئین روزانه تان استفاده می‌کنید، شاید بهتر باشد، در این کار تجدیدنظر کنید. مصرف بیش از حد پروتئین‌های حیوانی می‌تواند زیانبار باشد، چرا که باعث می‌شود بدن مقدار زیادی فاکتور رشد شبه انسولینی تولید کند. میزان‌های بالای این هورمون در بدن باعث تشدید روند پیری می‌شود و خطر دچار شدن به سرطان (به خصوص سرطان سینه) را افزایش می‌دهد. افرادی که دست کم ۲۰ درصد کالری روزانه شان را از پروتئین لخم حیوانی به دست می‌آورند، نسبت به افرادی که این میزان در آن‌ها ۱۵ درصد یا کمتر است، چهار برابر بیشتر در معرض خطر مرگ مربوط به سرطان قرار دارند و میزان مرگ و میر کلی شان نیز ۷۵ درصد افزایش می‌یابد.

تلاش کنید که بیشتر پروتئین روزانه تان از منابع گیاهی مانند لوبیاها، مغزها و تخمه‌های خوراکی، و غلات کامل به دست آورید.

منبع: شریان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۳۸۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دستیابی محققان به یک هدف درمانی جدید برای کنترل آسیب‌های مغزی

محققان با بررسی خصوصیات یک پروتئین خاص موجود در خون به یک هدف درمانی جدید برای کنترل آسیب‌های ناشی از ضربات مغزی از طریق مسدود کردن این پروتئین دست یافتند.

به گزارش ایرنا از تارنمای «مدیکال اکسپرس»، برای بسیاری از بیماران که هر ساله از جراحت مغزی تروماتیک (ضربه‌ای) جان به در می‌برند، نتایج درمانی تفاوت زیادی با هم دارند. این جراحت‌ها نه تنها می‌تواند منجر به از دست دادن هماهنگی، افسردگی، تحریک‌پذیری (impulsivity) و دشواری در تمرکز شود بلکه همچنین ریسک بروز زوال عقل در آینده را نیز افزایش می‌دهد.

فقدان درمان‌های مناسب برای چنین مشکلات گسترده‌ای موجب شد که یک تیم از دانشمندان در «موسسه گلادستون» در آمریکا ضمن تحقیقاتی کشف کنند که جراحت‌های ضربه‌ای مغز چگونه در سطح مولکولی موجب تخریب عصبی (neurodegeneration)‌ می‌شوند. آنها همچنین این مساله را بررسی کردند که برای جلوگیری از آسیب‌های بلندمدت چگونه باید آن فرایند را هدف قرار داد.

دکتر «جائه کیو ریو» از مدیران برنامه علمی در آزمایشگاه دکتر «کاترینا عکاس‌اوغلو» در موسسه گلادستون در این زمینه گفت: ما بر آن شدیم که به این سوال بنیادین بپردازیم که در مغز پس از ضربه دقیقا چه اتفاقی روی‌ می‌دهد که موجب فرایند آسیب و تخریب نورون‌ها میشود.

بسیاری از جراحت‌های ناشی از ضربه مغزی بر اثر سقوط، تصادف رانندگی یا حملات خشونت‌آمیز روی می‌دهد اما بسیاری از آنها نیز در جریان سوانح ورزشی یا عملیات نظامی مانند انفجارها روی می‌دهد. در هر مورد، نیروی خارجی به اندازه کافی قدرت دارد که موجب تکان خوردن مغز در داخل جمجمه می شود و در نتیجه مانع بین مغز و خون شکسته شده و خون وارد می شود.

ریو گفت: ما می‌دانستیم که یک پروتئین خاص خون به نام «فیبرین» پس از جراحت ضربه مغزی در داخل مغز وجود دارد اما تاکنون نمی‌دانستیم که این پروتئین در آسیب مغزی پس از ضربه نقش سببی (causative ) دارد.

در بیماری‌هایی مانند آلزایمر و «ام اس» نشت غیرطبیعی خون در داخل مانع خون-مغز موجب می شود که فیبرین وارد بخش های مسئول عملکردهای شناختی و حرکتی در مغز شود که این منجر به زوال و تخریب عصبی میشود. اما در این مورد، خود جراحت ضربه مغزی موجب نشت خون به درون مغز می شود.

این مطالعه جدید برای اولین بار نشان داد که فیبرین موجب می شود سلول های ایمنی خوب به سلول های بد تبدیل شوند و این مساله موجب التهابات خطرناک و آزاد شدن مواد سمی کشنده عصب‌ها (نورون ها) می شود.

تیم تحقیقاتی گلادستون از فناوری تصویربرداری پیشرفته برای مطالعه مغز موش ها و همچنین مغز افراد دچار شده به آسیب‌های ضربه مغزی استفاده کرد. در هر دو مورد موش و انسان، فیبرین به همراه سلول های ایمنی فعال شده حضور داشت.

به گفته ریو، در این تحقیق مشخص شد که فیبرین این سلول های ایمنی را فعال می کند. ما درک کردیم که اگر بتوانیم فیبرین را مسدود کنیم، می‌توانیم از ایجاد این تاثیرات سمی جلوگیری کنیم، اما این کار باید به شکلی دقیق انجام شود. این محققان از ابزارهای ژنتیکی با یک جهش خاص در فیبرین استفاده کردند که می تواند مانع از فعال سازی سلول های ایمنی توسط فیبرین شود بدون اینکه بر توانایی مفید این پروتئین برای لخته کردن خون تاثیر بگذارد.

«لنارت موکی» مدیر موسسه بیماری‌های عصبی گلادستون در این خصوص توضیح داد: این مطالعه یک راهبرد بالقوه جدید برای از بین بردن تاثیرات مخرب آسیب‌های مغزی را شناسایی کرده است.

وی افزود: آسیب‌های مغزی می توانند تاثیرات بزرگی بر توانایی‌های شناختی و سلامتی عاطفی و مهارت‌های حرکتی افراد بگذارند. بررسی این مساله این سوال را ایجاد می کند که آیا مسدود کردن تاثیرات بیماری‌زای فیبرین می‌تواند نتیجه جراحی مغز را بهبود بخشد و ناتوانی و معلولیت افراد را پس از ضربات مغزی کاهش دهد.

کانال عصر ایران در تلگرام