به نقل از «تسنیم»

سپیده این بار از ایوان شمس دمید / ﺯِ ﻫﺮ ﺧﻮﻥ ﺩﻟﯽ ﺳﺮﻭﯼ ﻗﺪ ﺍﻓﺮﺍﺷﺖ

تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۵۲۵۳۸

دومین شب جشنواره موسیقی فجر کنسرتی خاص داشت که به اجرای قطعه‌هایی از «چاووش ۶» اختصاص داشت و یادآور روزهای اوایل انقلاب بود. ۲۶ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۳:۲۸ فرهنگی موسیقی و تجسمی نظرات - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شب گذشته - پنج‌شنبه 25 بهمن 1397 - تالار ایوان شمس میزبان اجرایی بود که شاید درخشان‌ترین اجرای جشنواره‌ی سی‌وچهارم موسیقی فجر تا پایان روز دومش باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گروه «همنوازان سایه» و گروه «همنوازان سایه ارغوان» به سرپرستی محمدامین اکبرپور دو اجرای مجزا را به صحنه برد که کیفیت بالایی در موسیقی ایران را برای مخاطبان ارائه می‌کرد. البته این کیفیت بالا در بخش دوم این اجرا با نوستالژیِ لذت‌بخشی همراه بود.

صندلی‌های خالی در جشنواره موسیقی فجر / آیا فرهت اجرای آثارش را به گروه‌ها تحمیل کرده است + فیلم

 

طبق برگه‌ای که از سوی جشنواره موسیقی فجر چاپ و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته بود؛ می‌بایست خواننده‌ی هر دو بخش کنسرت اشکان کمانگری باشد. اما در بخش نخست این کنسرت علیرضا حاجی طالب در کنار گروه آواز خواند و کمانگری خواننده بخش دوم بود.

همچنین نکته مهم دیگر اینکه؛ عنوان دو گروه در برگه‌ی کوچکی که جشنواره چاپ کرده، درج شده بود اما هرگز به این نکته اشاره نکرده بودند که تمام نوازندگان به جز محمدامین اکبرپور که سرپرست دو گروه بود، در بخش دوم تغییر کردند.

فاجعه زمانی تکمیل شد که هنگام پایانِ بخش نخست، بسیاری از حاضران در سالن گمان می‌کردند که خواننده بخش نخست اشکان کمانگری بوده است. یکی از بزرگترین ضعف‌های سی‌وچهارمین دوره جشنواره موسیقی فجر نداشتن بروشوری دقیق و با کیفیت برای هر اجرا و نداشتن کتاب جشنواره است. تصور کنید نام خواننده‌ی گروه در برگه‌ای که جشنواره چاپ کرده ذکر نشده است؛ همین نکته خودش تمام کیفیتِ کارهای اجرایی  جشنواره را نشان می‌دهد.

به هر روی بخش نخست کنسرت گروه سایه ارغوان با خوانندگی علیرضا حاجی طالب و با آهنگسازی محمدامین اکبرپور اجرا شد. در این بخش گروه‌نوازی‌ها بسیار دقیق اجرا شد و هر کدام از نوازندگان تکنوازی‌های‌شان را به شکلی دقیق اجرا کردند.

در بخش دوم وقتی اشکان کمانگری همراه با گروه به صحنه آمد، تازه مخاطبان فهمیدند که خواننده بخش نخست این کنسرت شخص دیگری بوده است. برخی از مخاطبان دست به گوشی شدند و با سرچ در گوگل به واقعیت‌های این اجرا پی بردند.

بخش دوم این کنسرت به اجرای قطعه‌هایی از «چاووش6» اختصاص داشت. قطعه‌هایی که بیشترشان در آلبوم «سپیده» با آهنگسازی محمدرضا لطفی و خوانندگی محمدرضا شجریان در اوایل انقلاب منتشر شده‌اند. البته آهنگساز قطعه‌ی «ایرانی» پرویز مشکاتیان است که بر روی شعری از جواد آذر این قطعه را ساخته است.

تمام قطعه‌های این بخش آثاری با تِم موسیقی انقلابی بود. برکسی پوشیده نیست که موسیقی تنها هنری بود که از همان روزهای آغازین انقلاب با مردم و انقلاب اسلامی همراه شد و هنرمندان بزرگی مانند محمدرضا لطفی و حسین علیزاده آثار ماندگاری را ساختند و خوانندگانی مانند شجریان و ناظری این آثار را به بهترین شکل ممکن اجرا کردند.

جشنواره موسیقی فجر بهترین مکان برای اجرای این آثار ماندگار و شنیدنِ دوباره و چندباره‌ی آنهاست. در این میان محمدامین اکبر‌پور با گروه‌هایی که تشکیل داده به خوبی در بازسازی آثار ماندگار چاووش فعالیت کرده است.

نکته مهم دیگر اجرای آثار چاووش با کیفیت بالا و قابل قبول است. به هر حال آثار چاووش با حضور نوازندگانی بزرگ و البته خوانندگانی توانمند اجرا شده‌اند و تکرارشان کار ساده‌ای نیست.

تمام این آثار با بهترین اجراها و بهترین آوازها به گوش مخاطبان رسیده‌اند به همین دلیل چند دهه پس از تولید این آثار، تکرارشان برای هر هنرمندی دشوار است. چرا که مخاطب کیفیتی فراتر از استانداردهای رایج موسیقی آن زمان را در ذهن دارند و امروز اجرای آن آثار برای هر گروه و هر خواننده‌ای ریسکی بزرگ محسوب می‌شود.

اما به راستی گروه همنوازان سایه ارغوان به خوبی از پسِ این مهم برآمدند و توانستند مخاطبان را راضی از سالن روانه‌ی خانه کنند. محمدامین اکبرپور در سال‌های گذشته ثابت کرده که گروه‌هایی که تحت نظر او فعالیت می‌کنند؛ سطح کیفیِ والایی را در موسیقی ایران ارائه می‌کنند.

در این میان نقش اشکان کمانگری خواننده این گروه را نباید نادیده گرفت. کمانگری خواننده‌ای توانمند است که متاسفانه تا کنون به جایگاه واقعی‌اش در موسیقی ایران نرسیده است. کمانگری تا کنون آلبوم‌هایی منتشر کرده که به راستی آوازهای شنیدنی در آنها اجرا کرده است. اما به طور حتم کمانگری تا کنون به جایگاه واقعی‌اش در موسیقی ایران نرسیده است و باید امیدوار باشیم که در آینده از این خواننده توانمند بیشتر بشنویم.

انتهای پیام/

R33357/P/S4,40/CT4 واژه های کاربردی مرتبط جشنواره موسیقی فجر همایون شجریان شهرام ناظری موسیقی

منبع: تسنیم

کلیدواژه: جشنواره موسیقی فجر همایون شجریان شهرام ناظری موسیقی جشنواره موسیقی فجر همایون شجریان شهرام ناظری موسیقی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۵۲۵۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصویر دیده نشده از محمدرضا شجریان

محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.

به گزارش ایلنا، شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آواز‌های بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.

شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستان‌های مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.

اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش می‌خواست نام «شجریان‌ها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامه‌های رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.

شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.

شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگ‌فر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.

سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگ‌فر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دوره‌های خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.

شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آنها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایران‌ای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.

tags # محمدرضا شجریان سایر اخبار آیا انسان می‌تواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام می‌شود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی می‌کنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه می‌شود؟