به نقل از «تسنیم»

ابعاد تئاتر معاصر ترکیه در تئاتر شهر بررسی شد

تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۵۳۱۱۱

سالن کنفرانس تئاتر شهر، صبح امروز میزبان  اوزن یولا و لمان ایلماز از نویسندگان و فعالان حوزه تئاتر ترکیه بود. ۲۶ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۴:۲۳ فرهنگی تلویزیون ، سینما و تئاتر نظرات - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، صبح امروز تئاتر شهر میزبان نشست پژوهشی «معرفی تئاتر معاصر ترکیه» با حضور اوزن یولا، نویسنده، کارگردان و مدرس دانشگاه و از جمله داوران «مسابقه‌ی تئاتر بین‌الملل» سی و هفتمین جشنواره‌ی تئاتر فجر و لمان ایلماز از جمله داوران «مسابقه‌ی تئاتر بین‌الملل» در سی و ششمین جشنواره‌ی تئاتر فجر بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این پنل پژوهشی عبدالحسین لاله نیز به عنوان فعال حوزه تئاتر ترکیه مدیریت پنل را برعهده داشت.

در این نشست اوزن یولا در مقام سخنران اصلی اعلام کرد تاریخ تئاتر در ترکیه دو ساحت دارد که نخست تئاتر برآمده از مردم است و دیگری تئاتری با سرمنشا روستایی که از دل گردهمایی‌های میدانی در روستا پدید آمده‌اند. 

وی با تشریح تئاترهای میدانی و توصیف برخی نمایش‌های این چنینی گفت:«در قرن شانزدهم در زمان سلطان سلیمان تیمارستانی گشایش می‌یابد که در آن میدانی گرد داشت و افراد بستری شده در زمان تنفس چون عقربه ساعت دور میدان می‌چرخیدند. کسی که اولین گام را در میدان می‌گذارد را کتک می‌زنند که چرا وارد میدان شدند. افرادی که از شهر آمده بودند این را جالب می‌بینند و نمایشی به نام اوتار یا وسط را خلق می‌کنند. بیگانه سازی برشت پایه‌اش این نگرش است. دو تکنیک‌برشت و استانیسلاوسکی هر دو در این روند دیده می‌شود.»

دکتر لاله با مطرح شدن مبحث تئاتر سایه در ترکیه گفت برخلاف تصور تئاتر با وجود همجواری با یونان تئاتر از مصر وارد ترکیه شده است و بخش آسیایی ترکیه نیز چندان با شکل کنونی تئاتر ارتباط برقرار نکرده‌اند.

آقای یولا با اشاره به تشکیل جمهوری ترکیه و تغییر یک شبه رسم الخط عربی به لاتین و موقعیت اجتماعی زنان شرایط برای تئاتر تغییر می‌کند. آرتور آنتوان نخستین کارگردان اروپایی است که در ترکیه اجرا می‌رود و آثار شکسپیر و مولیر در ترکیه محبوب می‌شود. در آنکارا سپس دانشگاه هنرهای زیبا و کنسرواتور تشکیل می‌شود. 

در این نشست از خیابانی همانند لاله‌زار تهران با همان کاربرد نامبرده شد و از نقش زنان ارمنی برای ایفای نقش‌های زنانه به واسطه مشکلات جامعه مذهبی گفته شد.

همچنین آقای یولا و خانم ایلماز درباره سازوکارهای مدیریت تئاتر ضمن بیان اینکه در ترکیه دو گونه مدیریت دولتی و خصوصی است، گفته شد بخش خصوصی با حمایت شهرداری اداره می‌شود اما هنوز مشکلات مالی وجود دارد. در بخش دولتی با مرکزیت آنکارا و چند شهر با مدیریت آنکارا، بودجه آن از طرف وزارت فرهنگ تامین می‌شود. از سال 1980 تئاترهای غیروابسته دولتی شکل می‌گیرند.

 در خلال گفتگوها با بیان نقش نمایش‌های کمدی، تأثیر تئاترهای اروپایی به خصوص آلمان بر ترکیه و جریان‌های جشنواره‌های از تمایل هنرمندان به گونه‌های تازه تئاتری سخن به میان آمد.

آقای یولا در پاسخ به اینکه چند نمایش در ترکیه روی صحنه می‌رود گفت در بخش دولتی 139 نمایش روی صحنه رفته است. در سال 2017 در استانبول 400 نمایش روی صحنه رفته است.

وی همچنین از وضعیت کنونی جشنواره تئاتر استانبول گفت و توضیحات مبسوطی درباره هدف این جشنواره و رویکردش در حمایت از آثار نوگرا گفت. 

سخنران با ارائه تصاویری از رویکردهای نو تئاتر ترکیه، چند نمایش خلاق کارگردان ترک را با تشریح چگونگی اجرای آنها و دلایل فکری این آثار، به مخاطبان ایران عرضه کردند.

این نشست با همراهی دبیر جشنواره، نادر برهانی مرند و سعید اسدی، دبیر بخش بین‌الملل و جمعی از هنرمندان و پژوهشگران تئاتر در ایران برگزار شد.

انتهای پیام/

R1369/P/S4,34/CT11

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۵۳۱۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلش برای «آسید کاظم» پر می‌کشید

دلش تنگ شده بود برای دنیای آسید کاظم، برای آن همه عاطفه‌ای که در آن دوران جریان داشت، برای مردی که برای کبوترش گریه می‌کرد ...

محمود استادمحمد دلش برای همه این چیزها پر می‌کشید.

به گزارش ایسنا، حالا سال‌هاست که محمود استادمحمد مهمان قطعه هنرمندان بهشت زهراست ولی «آسید کاظم» او همچنان به زندگی خود ادامه می‌دهد. در این سال‌ها چند بار کارگردان‌های جوان تئاتر این نمایشنامه را به صحنه برده‌اند و فردا (شنبه ۸ اردیبهشت ماه)  هم قرار است قاسم زارع آن را در تماشاخانه ایرانشهر نمایشنامه‌خوانی کند.

این برنامه، بهانه‌ای شد برای ما که کمی به سال‌های دورتر برگردیم و با مرور خاطرات گذشته، بخشی از دلتنگی‌های خود را برای تئاتری که داشتیم، برطرف کنیم.

محمود استادمحمد که نامش با نمایشنامه «آسید کاظم» گره خورده است، در گفتگویی که به مناسبت برگزاری بزگداشتش در سی و یکمین جشنواره تئاتر فجر با ایسنا داشت، درباره نمایشنامه «آسید کاظم» که خودش هم آن را بسیار دوست می‌داشت، گفته بود : «آسید کاظم» را خیلی دوست دارم، خودم هم به عنوان یک فرهنگ عتیق به آن نگاه می‌کنم. چند وقت پیش که محمد رحمانیان آن را نمایش‌نامه‌خوانی کرد، یک اجرایش را دیدم. محمد نه تنها زبان مردم را خوب می‌شناسد، ادبیات را هم خوب می‌شناسد اما وقتی بازیگران محمد، متن را اجرا می‌کردند احساس کردم که این متن نسبت به این بازیگران چقدر عتیق است! چقدر زبان این نمایش، دنیا آدم‌های این نمایش در فرهنگ سپری شده معاصر قرار گرفته است. من دنیای «آسیدکاظم» را خیلی دوست دارم، گاهی حسرت این دنیا را می‌خورم که چقدر محترم بود، چقدرعاطفی و چقدر ریشه‌دار بود. از اینکه یک انسان بنشیند برای کبوترش گریه کند، حسی به من دست می‌دهد که نمی‌توانم بگویم زیباست چیزی فرای زیبایی است.»

او که در ۲۰ سالگی این نمایشنامه را نوشته بود، درباره حال و هوای جوانان هم‌دوره خودش چنین گفته بود: «فکرش را بکن، مونولوگ «آدم از روزی که تو خشت می‌یاد تا روزی که رو خشت بیفته، بدبخته...»، ما کجا بودیم و یک جوان ۲۰ ساله چگونه به زندگی نگاه می‌کرد!»

ما اما شگفت‌زده شده بودیم که او چگونه در نخستین روزهای جوانی خود چنین نمایشنامه‌ای نوشته و او در پاسخ به حیرت‌زدگی ما گفته بود: «متن را در ۲۰ سالگی نوشتم. در ۲۰ سالگی خیلی کارهایم را کرده بودم. قبل از ۲۰ سالگی دو نمایش کارگردانی کرده بودم. آن وقت‌ها ریتم‌ ما تند بود. حکم زمانه بود. فقط من نبودم. بیضایی در چند سالگی «نمایش در ایران» را نوشت. اینکه یک نفر زیر ۲۰ سالگی نگاه تاریخی داشته باشد، خیلی مهم است چون نوشتن تا نوشتن با نگاه تاریخی دو مساله است. عباس نعلبندیان هم زیر ۲۰ سالگی چند اثرش را نوشته بود.»

حالا و با تغییرات هر روزه‌ای که تئاتر ما داشته است، نمایشنامه «آسید کاظم» هم واقعا گویی از عهد عتیق می‌آید و اما همچنان بخشی از بدنه تئاتر ما دلتنگ جهانی است که این نمایشنامه روایت می‌کرد. شاید به دلیل همین دلتنگی است که قاسم زارع هم تصمیم به خوانش این نمایشنامه گرفته. او قرار است با همراهی مسعود کرامتی، قاسم زارع، بهرام‌ ابراهیمی، فرهاد بشارتی، بهرام درخشان، علی عطایی‌حور، حسن شفیعی، دانیال ابراهیمی، آیدا قدرتی ساعت ۲۰ فردا، در هشتمین روز ماه اردیبهشت این نمایشنامه را در تالار استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر نمایشنامه خوانی کند.

انتهای پیام