بهترین کاکتوس ها برای نگهداری در آپارتمان
تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۸۱۷۰۳
کاکتوس یکی از پرطرفدارترین گیاهان خانگی است که نگهداری آن کار بسیار ساده ای است. در این مقاله شما را با طرز نگهداری 9 مدل کاکتوس معروف و پرطرفدار آشنا می کنیم.
اپیفیلیوم انجیولایگر
هر کس که الگوی زیگزاگی و موجدار برگ‌های این کاکتوس را دیده باشد، ممکن است فکر کند تنها زیبایی گیاه برگ‌های آن است. اما باید به شما بگویم اپیفیلیوم انجیولایگر می‌تواند از این هم زیبا‌تر شود! عامل این زیبایی هم گل‌های ارکیده مانند گیاه هستند که مانند تزئین خامه‌ای روی کیک می‌مانند! بر خلاف اکثر کاکتوس‌ها، اپیفیلیوم انجیولایگر محیط مرطوب را دوست دارد و اگر آن را در مکانی با آفتاب کم یا نور فیلتر شده هم قرار دهید بدش نمی‌آید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کراسولا
برگ‌های بزرگ و خیره کننده این کراسولا، دیدنی‌ترین قسمت آن هستند. این گیاه بومی جنوب آفریقا است و می‌تواند در حدود ۶۰ سانتی متر قد بکشد! اگر کراسولاتان را در تابستان بیرون از خانه بگذارید تا نور خورشید دریافت کند، ممکن است گیاه تشویق به تولید خوشه گل شود. گل‌های این گیاه به صورت خوشه‌ای به رنگ قرمز بر روی آن نمایان می‌شوند و تا مدت‌های زیادی می‌مانند. زهکشی عالی برای نگهداری این ساکولنت ضروری است.
گاستریا
جنس گاستریا شامل ساکولنت‌هایی آرام رشد و بدون ساقه است که عضوی عالی برای یک دیش گاردن غیرمعمول هستند، چون هم ظاهر عجیبی دارند و هم رشدشان کم است. اکثر گونه‌های این ساکولنت دوست دارند نصف روز را در آفتاب باشند و هفته‌ای یک بار آبیاری شوند. دقت کنید که در هنگام آبیاری آب در بین برگ‌های گیاه نرود.
هاورتیا گورخری (گیاه گورخری)
دلیل نام گذاری این گیاه که مشخص است. این گیاه به نظر خیلی خشن می‌آید، اما بر خلاف ظاهر تهدید کننده اش، هیچ گونه تیغ و خاری بر روی خود ندارد. خطوط سفیدی که باعث نامگذاری هاورتیا گورخری به این اسم شده اند، ظاهر هاورتیا را از آلوئه ورا متمایز می‌کنند.
آئونیوم
نام این گیاه را با زر صحرایی اشتباه نگیرید. بر خلاف دیگر ساکولنت‌ها آئونیوم آب وهوای گرم را دوست ندارد و اگر دما از میزان مشخصی بالا‌تر رود، گیاه حتی به کمون هم می‌رود. همین ویژگی آن را به گیاهی عالی برای خانه‌های سرد و مناطق خنک تبدیل می‌کند. این گیاه رشد سریعی دارد و می‌تواند به ۹۰ سانتی متر هم برسد!
پاکیفیتوم (مون استون)
هر کدام از ساکولنت‌های ذکر شده را هم تهیه نکنید، این یکی را حتما باید در خانه داشته باشید! برگ‌های گشتالود، خوشرنگ و غیر زمینی این گیاه همان چیزی است که هر خانه مدرنی به آن احتیاج دارد. این گیاه به خوبی به شرایط خشک عادت کرده و آب را درون برگ‌های ضخیمش ذخیره می‌کند. جالب این جاست که زمان رشد فعال پاکیفیتوم زمستان است. در این زمان گیاه به یک بار در هفته آبیاری نیاز دارد. در طول تابستان گیاه را ۲ بار در ماه آبیاری کنید.
کراسولا پرفوراتا
پرورش کراسولا پرفوراتا هم مانند همه کراسولا‌های دیگر آسان است. این گیاه برای استفاده در دیش گاردن هم عالی است و می‌تواند آن را به خوبی پر کند. این گیاه مقداری سایه را هم تحمل می‌کند، اما بهتر است آن را در مکانی روشن نگهداری کنید.
فریثیا پولچرا
نام انگلیسی این گیاه “انگشت بچه” است که الحق هم برازنده است! این ساکولنت بی‌نظیر را در کنار پنجره قرار دهید. این گیاه در بحث آبیاری به مقداری توجه نیاز دارد. درست است که فریثیا پولچرا به آبیاری منظم نیاز دارد، اما در عین حال خاکش نباید خیس بماند و لازم است که زهکشی به خوبی انجام گیرد. این گیاه را در روشن‌ترین قسمت خانه قرار دهید.
سدم مورگانیانوم
نام انگلیسی این گیاه کمی عجیب است “دم خر”! اگر وست دارید گلدانی آویز برای خانه‌تان داشته باشید از این یکی غافل نشوید. این گیاه شاخسار جذابش را از لبه گلدان آویزان کرده و شما را شیفته خود می‌کند.
منبع : akharinkhabar.com
منبع: پارسینه
کلیدواژه: باغبانی نگهداری از کاکتوس نگهداری از کاکتوس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۸۱۷۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رفتار انسانی یک «اورانگوتان» برای اولین‌بار؛ تهیه ضماد برای درمان زخم!
محققانی که اخیرا به این کشف بزرگ دست یافته‌اند در مقاله خود می‌نویسند: "تا جایی که ما می‌دانیم، این مطالعه اولین مستند سیستماتیک درمان زخم فعال احتمالی با یک ماده گیاهی فعال بیولوژیکی در گونه‌های غیر انسانی است. "
به گزارش خبرآنلاین، چندین سال پیش، ایزابل لاومر، نخستی‌شناس موسسه ماکس پلانک و همکارانش یک اورانگوتان سوماترایی نر (Pongo abelii) به نام راکوس را مشاهده کردند که بیش از نیم ساعت را به تهیه، مصرف و استفاده مکرر از یک گیاه دارویی شناخته شده بر روی زخم باز روی صورتش اختصاص داد.
نر بالغ، که تخمین زده می‌شود حدود ۳۰ سال داشته باشد، چندین بار آب برگ‌های جویده شده را با انگشتانش فقط روی زخم‌هایش می‌مالید تا زمانی که زخم کاملا با خمیر برگ پوشانده شود. از آنجایی که او هیچ قسمت دیگری از بدنش را به این ماده آغشته نکرده بود، لامر و همکارانش معتقدند که او عمداً جراحت خود را درمان می‌کرد.
محققان این رفتار را در پارک ملی Gunung Leuser در اندونزی مشاهده کردند؛ آن‌ها سه روز پس از اینکه اولین بار متوجه زخم باز روی صورتش شدند که در درگیری با نر دیگر ایجاد شده بود، راکوس را در حال جمع‌آوری دقیق برگ‌های گیاه Akar Kuning (Fibraurea tinctoria) دیدند.
این گیاه از دیرباز در طب سنتی برای درمان زخم‌ها و سایر بیماری‌ها مانند دیابت، اسهال خونی و مالاریا استفاده می‌شده است.
تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی این گیاه نشان می‌دهد که آن خواص ضد باکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی و آنتی اکسیدانی دارد که همگی برای بهبود زخم مفید هستند.
به این ترتیب، ممکن است راکوس به طور اتفاقی در حین خوردن گیاه به تسکین درد پی برده باشد، یا ممکن است این تکنیک درمان زخم را یاد گرفته باشد. در حالی که این رفتار قبلاً در گروه‌های محلی اورانگوتان‌ها مشاهده نشده بود، نر‌ها پس از بالغ شدن پراکنده می‌شوند، بنابراین ممکن است راکوس این ترفند هوشمندانه را از جمعیتی که در آن متولد شده بود، یاد گرفته باشد.
محققان خاطرنشان می‌کنند: «راکوس در سال قبل از این حادثه به تازگی رشد جنسی ثانویه خود را پشت سر گذاشته بود و به نظر می‌رسید سعی می‌کند خود را به عنوان یک نر مسلط جدید معرفی کند که از داده‌های رفتاری ما جمع آوری شده در این مدت منعکس شده است.»
لامر و تیم مشاهده کردند که راکوس در روز‌های بعد همچنان به خوردن این گیاه ادامه می‌دهد و هیچ نشانه‌ای از عفونت زخم مشاهده نمی‌شود. در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲ به نظر می‌رسید که زخم به طور کامل بهبود یافته و تنها یک زخم ضعیف باقی مانده است.
راکوس همچنین بیش از نیمی از روز را در طول دوره نقاهت خود به استراحت می‌گذراند که به طور قابل توجهی با دوره‌های استراحتی که محققان قبل از کشف زخم او مشاهده کرده بودند، متفاوت بود.
گزارش‌ها و شواهد حکایتی گسترده‌ای از خوددرمانی در سایر نخستی‌ها وجود دارد، از جمله شامپانزه‌هایی که مغز Vernonia amygdalina را برای درمان عفونت‌های کرمی می‌جوند و حشرات را روی زخم‌ها می‌زنند، اما ثبت چنین رفتار‌هایی به‌طور سیستماتیک دشوار بوده است.
اگر ثابت شود که گیاهان برای درمان زخم‌ها به طور کلی در اورانگوتان‌ها یا دیگر میمون‌های بزرگ استفاده می‌شود، ممکن است نشان دهد که شیوه‌های پزشکی انسانی ریشه در زمانی دارد که اجداد پستانداران مشترک ما در زمین پرسه می‌زدند.
هوادار خاطی سپاهان ۱۰ سال محروم شد