به نقل از «ایران آنلاین»

یک دست صدا دارد

تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۸۴۵۲۸

یک دست صدا ندارد، اما این ضرب المثل برای عطا دادگستر معنای دیگری دارد. یک دست برای او هم صدا دارد، هم هنر و هم زندگی. مرد 41 ساله‌ای از روستای درزیان مریوان که همه اهالی او را به هنر نقاشی و تصویرگری می‌شناسند. اما زندگی این مرد فراز و نشیب زیادی داشته و شرایط او را در مسیری قرار داد تا برای تأمین هزینه‌های زندگی مجبور به کولبری شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تصویر عطا که همه او را به هنر نقاشی پرتره می‌شناسند این روزها در حال کولبری در فضای مجازی منتشر شده است. یوسف حیدری خبرنگار

عطا دادگر در گفت‌و‌گو با «ایران عصر» از شرایط سخت زندگی‌اش و روزهایی که در کوهستان‌های سرد اورامان به کولبری می‌گذرد اینگونه گفت: وقتی در کودکی خودم را شناختم متوجه شدم با بقیه فرق می‌کنم.

من یک دست نداشتم و همه کارهایم را با دست چپ انجام می‌دادم. از همان کودکی علاقه زیادی به نقاشی داشتم و با مداد سعی می‌کردم چهره دیگران را بکشم. بدون آنکه دوره آموزشی دیده باشم شروع به نقاشی کشیدن کردم و با تمرین زیاد توانستم پرتره اعضای خانواده‌ام را
بکشم.

دوست داشتم چهره افراد مشهور و هنرمندان کرد را بکشم و خیلی زود دست به کار شدم و موفق شدم پرتره 100 شخصیت بزرگ و نامی کرد را بکشم. در کنار آن نیز چهره مردم را با مداد برایشان می‌کشیدم و مبلغ 5 یا 10 هزار تومان می‌گرفتم. آن روزها مردم علاقه زیادی به نقاشی داشتند اما بعد از آمدن گوشی‌های هوشمند موبایل که مجهز به دوربین عکاسی است کم کم علاقه مردم به نقاشی چهره کمتر شد.

وی ادامه داد: زندگی‌ام بعد از بیماری همسرم دستخوش تغییرات شد. با وجود آنکه فقط یک دست دارم اما هیچگاه از انجام کار عاجز نبودم و علاوه بر کشاورزی و کارگری هر کاری که پیشنهاد می‌شد انجام می‌دادم تا بتوانم هزینه‌های زندگی را تأمین کنم. در کنار آن نیز با عشق نقاشی می‌کشیدم. اما بیماری همسرم باعث شد تا برای 10 سال نقاشی کشیدن را کنار بگذارم. همسرم به بیماری سرطان مبتلا شد و باید علاوه بر درمان او از دختر شیرخواره‌مان مراقبت می‌کردم.

متأسفانه همسرم بر اثر بیماری از دنیا رفت و من ماندم و دختر دو ساله ام. در این سال‌ها سعی کردم هم برای او مادری کنم هم پدری. دخترم در کلاس ششم درس می‌خواند و با سختی هزینه تحصیل او را تأمین می‌کنم. آن سال‌ها با داشتن دفترچه مرزی می‌توانستیم به صورت قانونی از طریق مرز کولبری کنیم و کرایه حمل بار بگیریم اما بعد از بسته شدن مرز مجبور شدیم از طریق کوهستان کولبری کنند. سال‌ها بود که تحت پوشش بهزیستی بودیم و مستمری می‌گرفتم و علاوه بر آن با یارانه زندگی‌مان می‌گذشت اما بعد از قطع شدن مستمری بهزیستی شرایط خیلی سخت شد.

یک ماه قبل وقتی یکی از آشناها مبلغ 20 هزار تومان به من و دخترم کمک کرد خیلی ناراحت شدم. آن شب تا صبح خوابم نبرد. تصمیم گرفتم تا کولبری کنم. یک ماهی است که هر هفته یک یا دوبار از گردنه ته ته اورامان بالا می‌رویم و آن سوی مرز کالاهایی مثل پارچه و سیگار به وزن 30 کیلوگرم به پشت می‌گیریم و با گذشتن از مسیر خطرناک کوهستان به داخل کشور بازمی گردیم.

عطا ادامه داد: برای هر 30 کیلوگرم بار مبلغ 150 هزار تومان کرایه می‌دهند. سخت است اما از اینکه دستم را جلوی کسی دراز نمی‌کنم خوشحالم. من علاوه بر نقاشی به زبان کردی شعر می‌گویم. تنها کسانی که هنوز طرفدار تابلوهای نقاشی پرتره هستند افراد سالخورده‌اند که گاهی اوقات از من می‌خواهند چهره آنها را نقاشی کنم. در اینجا خیلی از خانواده‌ها وضعیت مالی مناسبی ندارند و به همین دلیل ترجیح می‌دهند به جای پول دادن به نقاشی، قند و شکر بخرند.

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۸۴۵۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دو عضو کانون مازندران منتخب در مسابقه دوست فلسطینی من

 

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مازندران، ‌‌، مسابقه «دوست فلسطینی من» با هدف تقویت حس انسان‌دوستی، همدلی و همبستگی با کودکان فلسطینی و اعلام انزجار از جنایت‌های رژیم غاصب صهیونیستی، در دو بخش نقاشی و نامه‌نگاری توسط کانون پرورش فکری کشور برگزار شد.

بر این اساس؛ در بخش نامه نگاری، فاطمه طالشی از مرکز فرهنگی هنری تنکابن و آیناز جنت علیپور از مرکز فرهنگی هنری کتالم به عنوان برگزیده کشوری تقدیر شدند. 

۶۵ اثر در دو بخش نقاشی و نامه‌نگاری به مرحله‌ی پایانی این مسابقه راه پیدا کردند که از این تعداد، ۱۵ اثر در بخش نقاشی و ۱۵ اثر در بخش نامه‌نگاری به عنوان برگزیده اعلام شده است.

در مجموع حدود ۸۰۰ اثر در بخش نقاشی و ۷۵۰ اثر در بخش نامه‌نگاری به دبیرخانه این‌رویداد ادبی و هنری ارسال شده بود.

کودکان و نوجوانان ۷ تا ۱۷ سال از سراسر کشور برای شرکت در این مسابقه آثار خود را به مدیریت آفرینش‌های ادبی و هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ارسال کردند.