حواشی پخش یک سریال با صدای «یاس»
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۹۸۸۳۹
رویداد۲۴ در این مراسم قسمت اول سریال با تیتراژی با صدای یاسر بختیاری معروف به یاس برای مدعوین پخش شد و این در حالی بود که یاس خود نیز مهمان این مراسم بود.
با این حال امروز ۲۹ بهمن دو نسخه متفاوت از سریال در تهران و شهرستان‌ها توزیع شد به گونه‌ای که در نسخه شهرستان صدای یاسر بختیاری (یاس) بر روی تیتراژ سریال وجود دارد ولی در نسخه تهران صدای او از سریال حذف شده و طبق شنیده‌ها قرار هم نیست در قسمت‌های بعدی سریال تیتراژی با صدای او وجود داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در حالی که عوامل سریال ترجیح دادند درباره این اتفاق سکوت کنند، دلایل حذف صدای این خواننده از نسخه توزیع شده در تهران و فرآیند صدور مجوز اولیه برای آن را از حسین پارسایی مدیرکل دفتر نمایش خانگی سازمان سینمایی جویا شدیم.
حسین پارسایی درباره تیتراژخوانی یاسر بختیاری (یاس) و حذف صدای او از برخی نسخه‌های توزیع شده سریال "رقص روی شیشه" در شبکه نمایش خانگی بیان کرد: این خبر صحت ندارد.
وی درباره نسخه توزیع شده قسمت اول این سریال در شهرستان که با صدای یاس همراه است گفت: نسخه ارسالی برای دریافت مجوز فاقد صدای یاس بود و اساسا ما با چنین درخواستی مواجه نشدیم.
پارسایی همچنین درباره احتمال صدور مجوز استفاده از صدای یاس در سریال در صورت درخواست عوامل عنوان کرد: برای خوانندگی تیتراژ فیلم ها مرکز موسیقی وزارت ارشاد باید مجوز بدهد.
به گفته پارسایی، چنانچه نسخه ای با تیتراژخوانی یاس همراه است فاقد مجوز است چون از اساس نسخه ارسالی برای دریافت مجوز تیتراژی با صدای یاس نداشته است.
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 یاس رقص روی شیشه مهدی گلستانه نمایش خانگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۹۸۸۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاچه ورمالیده کیست؟؛ چگونه از حواشی یک شغل یک ناسزا خلق شد؟
«آب‌حوضیه، آب‌حوضی/آب‌حوضی کار نکرده / آب‌حوضیه، آب حوضی/آب‌حوضی نون نخورده»... این آواز برای بسیاری از تهرانی‌های قدیم خاطره‌انگیز است و روزگاری را به ذهن می‌آورد که هنور حیاط‌های خانه‌ها حوض داشت و رنگ فیروزه‌ای آن چشم‌ها را نوازش می‌داد.
به گزارش همشهری، زیبایی حوض‌های وسط حیاط هر سال با آمدن بهار صدچندان می‌شد و صاحب خانه دورتا دورش را با گلدان‌های سفالی و گل‌های شمعدانی چشمنواز می‌کرد. در آن روزها برای همین حوض‌های فیروزه‌ای شغلی وجود داشت که به آب‌حوضی معروف بود.
آب‌حوض‌کش وظیفه داشت تا آب حوض را خالی و دیواره حوض را تمیز کند. هر سال با پایان فصل زمستان و نزدیک شدن به بهار این شغل رونق بیشتری پیدا می‌کرد. چون فصل زمستان آب حوض حیاط خانه از سرما یخ می‌بست و یا با برگ‌های خشک‌شده پر می‌شد، نظافت حوض‌ها یکی از مهمترین بخش‌های نظافت خانه به حساب می‌آمد.
آب‌حوضی علاوه بر اینکه حوض‌ها را تمیز می‌کرد، وظیفه نظافت آب‌انبار خانه‌ها را هم برعهده داشت. این شغل بیشتر به‌صورت دوره‌گردی بود. یعنی آب‌حوضی‌ها جای ثابتی نداشتند. در کوچه و خیابان‌های محله‌های تهران پیاده قدم می‌زدند و فریاد می‌کشیدند: «آب حوض می‌کشیم، آااب‌حوووضیییه» برخی از آنها البته فرش هم می‌شستند.»
بیشتر این کارگران جزو مهاجرانی بودند که از شهرهای دیگر به تهران می‌آمدند و وضع مالی خوبی نداشتند. به پیت‌های فلزی دسته‌های آهنی می‌چسباندند تا بتوانند به راحتی آب حوض را خالی کنند. اغلب آنها به‌صورت گروهی کار می‌کردند. مثلاً یکی آب حوض را خالی می‌کرد، دیگری لجن‌های کف حوض را تمیز و نفر سوم زباله‌ها را از خانه بیرون می‌برد.
نصرالله حدادی، تهران‌پژوه، می‌گوید: «درباره آب‌حوض‌کش‌های تهران ضرب‌المثلی وجود دارد. این شغل از مشاغلی بود که با آب ارتباط داشت و نظافت حوض‌ها و آب‌انبارها را با مهارت انجام می‌دادند، اما از آنجا که آنها اغلب آب‌حوضی‌ها ژولیده و کثیف بودند، در میان عموم مردم چندان مورد احترام قرار نمی‌گرفتند.
از طرفی، چون حوض‌ها در فصل زمستان یخ می‌بستند و یا با زباله و برگ پر می‌شدند، اگر شی‌ئ گرانقیمتی مثل انگشتر و... صاحبخانه در آن می‌افتاد نمی‌توانست آن را پیدا کند و در نتیجه چشم امید داشت تا زمان تخلیه آب حوض، شیء مورد نظر توسط آب‌حوضی پیدا شود.
حدادی می‌افزاید: «آب‌حوضی‌ها هم پاچه‌های شلوار را بالا می‌دادند و پا را در آب حوض فرو می‌بردند و به آرامی راه می‌رفتند تا اگر شیئی به پایشان خورد متوجه شوند، اما متأسفانه برخی اشیای گرانقیمت پیداشده را تحویل نمی‌دادند. از این‌رو اگر فردی چندان اعمال درستی نداشت و روراست نبود به او «پاچه ورمالیده» می‌گفتند که حکایت از همان پاچه‌های بالازده آب‌حوضی‌ها در آب کثیف حوض را دارد.»
کانال عصر ایران در تلگرام
اعلام زمان و مکان بررسی مدارک آزمون استخدامی آموزگاری در فارس