به نقل از «خبرگزاری آریا»

برجام و اروپا؛ از وعده تا خدعه

تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۰۷۵۳۵

خبرگزاري آريا - تهران- ايرنا- عملکرد اروپايي ها در قبال تعهدات برجامي سبب شده تا مزاياي جمهوري اسلامي ايران از توافق هسته اي به حداقل ممکن کاهش يابد.

به گزارش گروه تحليل، تفسير و پژوهش هاي خبري ايرنا، تحرک پردامنه و مستمر چهره هايي چون «خاوير سولانا»، «کاترين اشتون» و به ويژه «فدريکا موگريني» به عنوان مسوولان سياست خارجي اتحاديه اروپا در پرونده اختلافات هسته اي جمهوري اسلامي ايران با قدرت هاي هسته اي به ويژه آمريکا نشان داد که اروپايي ها يک بازيگري موثر و تعيين کننده را دنبال مي کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سابقه مذاکرات پيشين ايران و اروپا که نقطه اوج آن بيانيه سعدآباد در اکتبر 2003 (مهرماه 1382) بود و چندي بعد در بروکسل و پاريس ادامه يافت، به دليل کارشکني هاي دولت جمهوريخواه آمريکا و اختلاف نظر «جرج دبيلو بوش» با تروييکاي اروپايي شامل انگليس، فرانسه و آلمان به تجربه اي ناموفق در زمينه توافقات هسته اي ايران و اروپا انجاميد.
پس از ارجاع پرونده هسته اي ايران از سوي آژانس بين المللي انرژي اتمي به شوراي امنيت سازمان ملل و آغاز روند صدور قطعنامه هاي اين شورا، دور تازه اي از مذاکرات آغاز شد که تا فرجام توافق هسته اي در سال 2015 (تيرماه 94) بيش از يک دهه به طول انجاميد.
در کشاکش اين مذاکرات، نزديکي مواضع و ديدگاه هاي اروپا با دولت دموکرات «باراک اوباما» در واشنگتن سبب شد تا سه کشور اروپايي حاضر در گروه 1+5 با اعتماد به نفس و اميدواري بيشتري به ثمربخشي گفت وگوهاي هسته اي چشم بدوزند.
با تغيير جهت اين گفت وگوها به سمت توافق و نزديک شدن به مراحل نهايي، اين تمايل نزد طرف هاي اروپايي آشکار شد که قصد دارند با انداختن عکس يادگاري با برجام، در نقطه کانوني قرار گيرند و بخش اعظم اين موفقيت ديپلماتيک بين المللي را به نام خود ثبت کنند.
در ادامه مذاکرات هسته اي که در شهرهايي چون لوزان و وين دنبال شد، اروپا ابتکاراتي چون تغيير نام مذاکرات 1+5 به 3+3 را به کار بست تا نقش و وزن تروييکا را در کفه اي هم وزن و حتي سنگين تر از آمريکا، روسيه و چين قرار دهد.
با اجرايي شدن برجام در اوايل سال 2016 (زمستان 94) و حتي پيش از آن، مقامات سياسي و هيات هاي اقتصادي کشورهاي اروپايي سعي کردند تا گوي سبقت را از رقباي بين المللي و حتي ديگر اروپايي ها ربوده و فرصت هاي همکاري و گسترش مناسبات با ايرانِ پسابرجام را يک به يک به دست آورند.
به عنوان مثال فرانسوي هايي که در پي تحريم ها به سرعت از صنعت خودروسازي ايران پا پس کشيدند، به سرعت اقدام به بازگشت کرده و شرکت هايي چون «پژو» و «رنو» تلاش کردند جايگاه قبلي خود را در صنايع و بازار خودرو کشورمان بازيابند. در ادامه، شرکت نفتي «توتال» با شرکاي چيني و ايراني خود توافق کرد تا با سهم بيش از 50 درصدي هدايت طرح توسعه پارس جنوبي را به دست گيرد. همچنين مقرر شد ايرباس هاي اروپايي با شرايط مورد نظر ايران وارد خطوط هوايي کشورمان شود.
اعلام «دونالد ترامپ» رئيس جمهوري آمريکا در خصوص خروج از برجام رخدادي بود که اين روند را معکوس ساخت. فرانسوي ها و بسياري از شرکت هاي اروپايي به همان سرعت که آمده بودند، بازگشتند.
دولتمردان اروپايي هر چند پيش از عملي شدن تصميم ترامپ تلاش هاي ديپلماتيکي را به کار بستند تا وي را منصرف سازند و همچنان سرسختانه از برجام دفاع مي کنند اما به اين توجيه که منافع شرکت هاي خصوصي کوچک و بزرگ اروپايي الزاما با توصيه هاي سياسي دولت ها مطابق نيست از تعهدات مربوط به توافق هسته اي شانه خالي کرده اند.
عمده ترين اقدام اروپايي ها در فاصله زماني بيش از سه ماه از وضع دومين دور از تحريم هاي گسترده آمريکا، راه اندازي ابزار حمايت از مبادلات تجاري موسوم به «اينستکس» بوده است که همچنان ابهامات زيادي در مورد پيوستن ساير شرکاي تجاري ايران به آن وجود دارد، در مراحل نخست محدود به اقلام غذايي و دارويي است و از آن مهمتر هنوز روي ريل نيافتاده است.
اهمال اروپايي ها در زمينه اجراي تعهدات برجامي در شرايطي است که برخي دولت هاي اتحاديه به ويژه فرانسوي ها در زمينه اتهام زني واشنگتن مبني بر تهديدآميز بودن فعاليت هاي مشروع موشکي ايران با دولت ترامپ همداستان شده اند. علاوه بر اين، طي ماه هاي گذشته پرونده هايي بر پايه ادعاي اقدامات ضدامنيتي افراد و گروه هاي وابسته به ايران در کشورهاي اروپايي چون فرانسه و هلند گشوده شد تا خوراک ايران ستيزي رسانه هاي غربي و به ويژه صهيونيستي را فراهم آورد.
از ديد برخي ناظران، همراهي کشورهاي اروپايي با دولت ترامپ به ويژه در موضوع فعاليت هاي موشکي جمهوري اسلامي ايران به منظور ايجاد توازن در مناسبات با تهران و واشنگتن صورت مي گيرد.
به عبارتي ديگر اروپا به رغم تکاپوي برجامي پيشين و تلاش براي استفاده از مزاياي آن از جمله کسب پرستيژ ديپلماتيک، منافع اقتصادي و ... به شکلي نسيه، اهمال کارانه و حداقلي فرايند اجراي تعهدات برجامي يعني خنثي سازي تحريم هاي آمريکا را پيش مي برد و به موضع گيري هاي کم هزينه سياسي اکتفا مي کند تا ايران را به تداوم حضور در برجام مجاب سازد. از سوي ديگر اروپا تا حد امکان به دنبال نشان دادن همراهي و همگرايي با آمريکا است تا از تبعات تصميمات ناهنجار ترامپ در امان ماند.
اين رويکرد بارها با انتقاد مقامات جمهوري اسلامي ايران روبرو شده است از جمله «محمدجواد ظريف» وزير امور خارجه اخيرا در اجلاس امنيتي مونيخ از عملکرد فرانسه، انگليس و آلمان انتقاد و اعلام کرده براي رضايت افرادي چون وزير امور خارجه فرانسه برنامه موشکي کشور تعطيل و ايران بي دفاع نخواهد شد.
ظريف همچنين در توييتي چنين نگاشت: ايران نمي تواند براي هميشه همه هزينه هاي حياتي امنيت جهاني را بپردازد؛ خواه برجام باشد، خواه مبارزه با قاچاق مواد مخدر يا قاچاق انسان. به نوشته وزير امور خارجه، وقت آن است اروپا براي شنا کردن خيس شود وقتي مي خواهد در مقابل يکجانبه گرايي آمريکا بايستد.
رويکردهاي اخير آمريکا مويد سخنان ظريف است. ترامپ در ادامه دهن کجي به اروپايي ها و نقض پيمان اقليمي پاريس، توافقات مربوط به تجارت ترانس پاسيفيک، اعمال فشار بر سر تعرفه هاي تجاري، افزايش سهم اروپايي ها از هزينه هاي ناتو و ... اينک خواسته اي تازه را مطرح ساخته و آن اينکه بازماندگان اروپايي داعش در سوريه به کشورهاي خود بازگردند.
ترامپ تهديد کرده در صورتي که اروپايي ها از تحويل اتباع داعشي خود در سوريه که اکنون در اسارت به سر مي برند، خودداري کنند آنان را آزاد خواهد کرد؛ تهديدي که هراس برخي دولت ها را به دنبال داشته و از ديد تحليلگران نوعي گروکشي و ابزار اعمال فشار بر اروپايي ها به شمار مي آيد.
رويکردي اينچنين نشان مي دهد که اروپا در مجموع بر سر دوراهي گريزناپذيري قرار گرفته است که يک راه آن پايان روياي استقلال و قطبيت اروپا در عرصه بين المللي است. راه دوم اما دوري از انفعال و ترديد و پرداختن هزينه هاي توقف يکجانبه گرايي آمريکا است. اين در حالي است که به نظر مي رسد اروپايي ها بيشتر ترجيح مي دهند محافظه کارانه سياست يکي به نعل و يکي به ميخ را در اختلافات خود با واشنگتن پيش برند.
اين نگاه محافظه کارانه سبب شده تا رهبر انقلاب در تازه ترين بيانات خود از خدعه اروپايي ها سخن گفته و در مورد آن هشدار دهند.
پيامد اين رويکرد اروپا سبب شده تا ويژگي محافظه کاري خود را به شکل رياکاري و عافيت طلبي نشان داده و ترديدهايي جدي را درباره قابل اتکا بودن شرکاي اروپايي براي بسياري از کشورهاي نظام بين الملل به وجود آورد.
پژوهش**9279
انتهاي پيام /*

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۰۷۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افت فروش خودرو‌های برقی فولکس واگن/ چرا اروپایی‌ها دوباره به خودرو‌های بنزینی روی آوردند؟

به گزارش صدای ایران از یورونیوز فارسی،گزارش‌ها حاکی از آن است که با بازگشت مصرف کنندگان به خودرو‌های بنزینی، فروش خودرو‌های الکتریکی فولکس واگن در سه ماه اول سال میلادی در اروپا تقریباً یک چهارم کاهش یافته است.

براساس گزارش‌های منتشر شده از سوی شرکت فولکس واگن، فروش خودرو‌های تمام الکتریکی این شرکت در اروپا ۲۴ درصد کاهش و در چین ۹۱ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.

این شرکت همچنین اعلام کرد که تولید خودرو‌های خود را ۳ درصد افزایش داده و به ۲.۱۰ میلیون خودرو رسانده است. به گفته آن‌ها چین، آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی بیشترین متقاضی خرید این خودرو‌ها هستند.

این شرکت همچنین می‌گوید که از ماه ژانویه تا مارس تعداد متقاضیان خودرو الکتریک فولکس واگن در اروپای غربی بیش از دو برابر نسبت به مدت مشابه سال گذشته، افزایش یافته است.


هیلدگارد ورتمن، یکی از اعضای کمیته اجرایی توسعه فروش در این شرکت گفت: «در شرایط بازار کنونی، گروه فولکس واگن عملکرد خوبی در سه ماهه اول سال داشته است».


چرا اروپایی‌ها بار دیگر به خودرو‌های بنزین روی آوردند؟
پارلمان اروپا در ماه فوریه، قانون جدیدی مبنی بر ممنوعیت فروش خودرو‌های بنزینی و دیزلی از سال ۲۰۳۵ را به تصویب رساند.

این قانون، بخشی از تلاش‌های اتحادیه اروپا در راستای مبارزه با تغییرات آب و هوایی است. هرچند انتظار می‌رفت با تصویب این قانون فروش خودرو‌های الکتریکی در اروپا سرعت بیشتری بگیرد، اما آمار‌ها چیز دیگری را نشان می‌دهند.

مجمع جهانی اقتصاد در گزارش اخیر خود تاکید کرد که فروش خودرو‌های برقی در اروپا در سه ماهه اول سال ۲۰۲۴ به دلیل هزینه بالا و کمبود زیرساخت برای شارژ این خودروها، کاهش یافته است.


براساس این گزارش با وجود یارانه‌ها اتخاذ شده برای خودرو‌های الکتریکی در اروپا، هزینه بالا این خودرو‌ها یکی از بزرگترین موانع بر سر راه خریداران است.


مجمع جهانی اقتصاد در این گزارش نوشت: «خودرو‌های برقی به طور متوسط حدود یک چهارم گران‌تر از مدل‌های احتراق داخلی (ICE) هستند».

این مجمع همچنین تاکید کرد تاخیر در ایجاد زیرساخت شارژ این خودرو‌ها بر بازار آنها تاثیر منفی گذاشته است.


ارنست اند یانگ نویسنده این گزارش می‌گوید که بدون افزایش ایستگاه شارژر خودرو‌های الکتریکی، کسانی که نمی‌توانند در خانه خودروهایشان را شارژ کنند یا رانندگانی که با این خودرو‌ها به سفر‌های طولانی می‌روند دچار مشکل خواهند شد و استفاده از این خودرو‌ها را متوقف خواهند کرد.