کدام هنرمند از دستفروشی به خوانندگی رسید؟/ پاسخ همای به چرایی خواندن قطعه‌ای برای شهدا + فیلم
تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۲۴۲۵۲
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، نخستین قسمت از برنامه تلویزیونی «اختیاریه» ساعت ۲۲ سه‌شنبه ۳۰ بهمن روی آنتن شبکه پنج سیما رفت. پرواز همای ابتدا از گذشته خود در روستا و تجربه کار در شالیزار گفت.
او در ادامه درباره آمدنش به تهران و دستفروشی و گچ کاری گفت که با این شغل‌ها هزینه حضور در کلاس موسیقی را کسب کرده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این خواننده گفت: وقتی به تهران آمدم، اولین چیزی که به ذهنم می‌رسید نقاشی کشیدن شخصیت‌ها و فروختن آنها بود که مردم آنها را می‌خریدند. وقتی بساط پهن کردم و تابلو‌ها را می‌فروختم، شهرداری چند بار به من تذکر داد. پس از چند روز بی توجهی به اخطار شهرداری یک بار دیدم تابلو‌هایی که با سختی کشیدم را ماموران با لگد خرد کردند. پس از این اتفاق ساعت‌ها گریه کردم و نگران بودم با این خسارتی که به من وارد شده است، چطور می‌توانم هزینه تحصیلم را به دست بیاورم. وقتی نقاشی هایم از بین رفت، تصمیم گرفتم هنرم را نفروشم؛ چراکه ذات هنر برای بیان است و فروشی نیست. به این نتیجه رسیدم که کار دیگری انجام دهم و درآمدم را خرج هنرم کنم. این خاطره را برای کسانی تعریف می‌کنم که فکر می‌کنند نمی‌توانند به جایی برسند.
وی افزود: به خیابان بیستون رفتم و متوجه ساختمان نیمه کاره شدم. با معمار ساختمان برای کار صحبت کردم، ابتدا به من سخت گرفتند و وقتی دیدند درس می‌خوانم، اجازه دادند که آنجا کارکنم. آن زمان در مقطع پیش دانشگاهی در هنرستان مالک اشتر اشتغال به تحصیل داشتم.
وی ادامه داد: فردای آن روز آمدم، دیدم برف سنگینی آمده است. دیدم کسی بالا ایستاده و به من می‌گوید، از پایین آب بیاورم. وقتی رفتم آب بیاورم شیلنگ زیر آجر گیر کرده بود. مجبور شدم شیلنگ را از داربست یخ زده بالا بیاورم. تا طبقه چهارم رفتم و از شدت ترس پایین را نگاه نمی‌کردم. وقتی به طبقه چهارم رسیدم، معمار من را در آن شرایط سخت دید و به کمکم آمد تا از پنجره به داخل بیایم. همان روز اول، زمانه این درس را به من داد که هر کاری را می‌شود انجام داد. من چشمانم را روی هر چیزی بستم و به هدفم فکر کردم. خدا هیچ وقت دل بنده اش را نمی‌شکند. البته شده است که خسته شده باشم و گله کنم یا از خدا چیزی بیشتر از حدم بخواهم.
همای اضافه کرد: همان گله در کار‌ها و شعرهایم پیداست. یک قطعه هم در این باره دارم با این نام «این چه جهان است». روزی دیگر یک بار سنگینی را بردم و تحویل دادم. در سرما موتورم خراب شد و روشن نمی‌شد. سه کیلومتر این موتور را کشیدم. وقتی خسته شدم موتور را پرت کردم و گفتم این چه جهانی است. در همان مسیر بالاخره موتور را روشن کردم و قطعه این چه جهانی است را زمانی که به خانه رسیدم، ساختم. همان جا از خدا پرسیدم که چگونه می‌توانم، به هدفم برسم.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیدر ادامه برنامه وقتی موزیکی پخش شد که همای برای رشادت‌های رزمندگان اسلام در هشت سال دفاع مقدس و شهدا خوانده بود، مجری پرسید آیا این اثر را برای اخذ مجوز خواندی؟ همای در پاسخ اظهار کرد: بله برای مجوز خواندم؛ چون تنها کسانی که می‌توانستم از آنها بخواهم وساطت کنند و کارم را راه بیندازند تا روی صحنه بخوانم، همین آدم‌های بی ریا بودند.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیاین خواننده با اشاره به اجرای کنسرت رایگان بیان کرد: یکی از اساتید که می‌گفت موسیقی در جامعه ما حکم یک پناه را دارد. مردم به موسیقی پناه می‌برند؛ وقتی شاد یا غمگین هستند، به موسیقی روی می‌آورند؛ بنابراین موسیقی پناهگاه است. ما نمی‌توانیم به بهانه ناراحتی مردم کنسرت‌ها را کنسل کنیم. بهترین کمک این است که یا مجانی بخوانیم یا پول کمتر بگیریم که در هر دو حالت اتفاق خوبی خواهد افتاد.
پرواز همای با اشاره به فالش خوانی خود گفت: بعضی اوقات در اجرای زنده فالش می‌خوانم. به هر حال در اجرای زنده امکان دارد صدای مانیتور یا ساز خوب نباشد. بدون شک من هم در کارهایم صدا یا ساز خارج بوده است. این موضوع اشکال ندارد؛ خود آدم نباید خارج باشد. من اگر خارج خواندم همان فالش خواندن من را به یک جا رساند.
در ادامه، زمانی که در برنامه «اختیاریه» تصویر مسعود فراستی منتقد سینما نشان داده شد، مجری برنامه از علاقه این منتقد به همای گفت.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیهمای هم خاطرنشان کرد: فراستی زبانش تلخ است، اما درست صحبت می‌کند. ایشان به من نظر لطف دارند و من هم به ایشان ارادت دارم. دانش ایشان در زمینه موسیقی بیشتر از خیلی از موزیسین هاست. من با ابوالقاسم طالبی هم کار کردم. او آدم لوتی منشی است. کار یتیم خانه ایران را برایم فرستادند و گفتند متناسب با فضای آن اثر تیتراژ را بخوانم. فیلم یتیم خانه ایران خیلی خوش ساخت بود و خیلی حقایق ناگفته را بیان کرد. فکر ابوالقاسم طالبی خیلی باز است و حتی نظر شخصی من را درباره این فیلم پرسید. من فیلم ایشان را خیلی دوست دارم. معتقدم یتیم خانه ایران را باید همه مردم ببینند. اگر کسی بخواهد فیلمم را بسازد، دوست دارم محمد حسین صفری که از سختی‌های زندگی من در گذشته با خبر بود، این فیلم را بسازد و خودم هم در آن بازی کنم. من به بازیگری علاقه دارم، اما با توجه به حرفه موسیقی، علاقه ام به بازیگری را در اجرای اپرا خلاصه می‌کنم.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیوی در پاسخ به این سوال که چرا یکی از کنسرت هایش را به سردار همدانی تقدیم کرد، گفت: برای این کار به من توصیه‌ای نشده بود. لزومی ندارد اینجا درباره اش صحبت کنم.
این خواننده در پایان به اصول خوانندگی و قضاوت دیگر خوانندگان اشاره کرد و گفت: خوانندگی یک هفتمش صداست. خواننده باید به موسیقی، ادبیات ایران، استایل و انسانیت توجه داشته باشد. ما خواننده‌های موسیقی ایرانی تکیه گاه و آبشخورمان ادبیات کهن فارسی است. این ادبیات سرشار از محتواست که خیلی قابل برداشت است. در موسیقی امروز کشور هم ترانه‌های خیلی خیلی خوب داریم، هم ترانه‌های خیلی معمولی. همه نمی‌توانند شعر‌های حافظ را درک کنند و خیلی‌ها دوست دارند موسیقی با هیجان گوش کنند. معتقدم که همه این‌ها سر جای خودش لازم است. ما اجازه نداریم دیگران را زیر سوال ببریم و اسم یک موسیقی را مبتذل بگذریم. زیبایی و مبتذل بودن برای مردم روشن است. این به هنرمند بستگی دارد که کار فاخر تولید کند یا نه.
انتهای پیام/
صحبت‌های پرواز همای در شبکه پنج سیما
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: موسیقی سنتی خواننده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۲۴۲۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرایی اعتراض به اسرائیل در دانشگاه‌های آمریکا؛ ظلم را ببین!
بعد از عملیات موسوم به «طوفان‌الاقصی» در روز ۷ اکتبر و آغاز جنگ غزه که به بروز فاجعه‌های انسانی مختلف علیه فلسطینی‌ها منجر شده، حمایت از آرمان فلسطین در بسیاری از دانشگاه‌های آمریکا بالا گرفته است. - اخبار بین الملل -
گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم- گزارش‌ها از بازداشت بیش از 100 معترض حامی فلسطین در هفته گذشته در دانشگاه کلمبیا آمریکا و دست کم 45 نفر در روز دوشنبه 22 آوریل در دانشگاه ییل آمریکا حکایت دارند. بر اساس اعلام پلیس ایالت کنتیکت که دانشگاه ییل در آن واقع است، این افراد پس از آنکه پلیس دانشگاه دستور توقف اعتراض‌ها در حمایت از فلسطین را صادر کرد، بازداشت شدند.
گسترش انصراف، اعتراض و تحصن
پلیس کنتیکت اعلام کرده است که پس از بازداشت 45 نفر در دانشگاه ییل، بیش از 200 نفر به محل اعتراض بازگشته و یک تقاطع را مسدود کرده‌اند. پلیس کنتیکت اعلام کرده است که هیچ برنامه‌ای برای توقف اعتراض‌های غیرخشونت‌آمیز ندارد، اما دانشگاه کلمبیا روز دوشنبه همه کلاس‌های حضوری خود را برای برقراری «آرامش» در این دانشگاه تعطیل کرد.
هم‌زمان بوستون گلوب از تحصن دانشجویان طرفدار فلسطین در کالج امرسون بوستون و موسسه فناوری ماساچوست برای همبستگی با دانشجویان معترضن در دانشگاه کلمبیا خبر داد. برخی از معتبرترین دانشگاه‌های آمریکا کلاس‌های حضوری را برای کاهش تنش‌ها تعطیل کرده و آنها را مجازی برگزار کردند.
در تحولی دیگر در همین زمینه، مراسم اهدای جوایز انجمن قلم آمریکا پس از آنکه ده‌ها نویسنده و نامزد جوایز این انجمن در اعتراض به جنگ غزه از شرکت در آن انصراف دادند، لغو شد. این مراسم سالانه قرار بود 29 آوریل برگزار شود. از میان 10 نویسنده‌ای که برای جایزه کتاب انجمن قلم آمریکا نامزد شده بودند، 9 نفر آنها به دلیل عدم حمایت این انجمن از نویسندگان فلسطینی، از این رویداد انصراف دادند.
شماری از نویسندگان ضد جنگ مانند میشل الکساندر و نائومی کلاین در ماه گذشته میلادی در بیانیه‌ای با اشاره به حملات پی‌درپی اسرائیل به غزه نوشتند که انجمن قلم آمریکا به تعهد خود برای صلح و برابری برای همه، و آزادی و امنیت برای نویسندگان «خیانت» کرده است.
تجمع در دانشگاه‌های آمریکا در حمایت از غزهتجمع بزرگ حمایت از فلسطین مقابل دانشگاه یِیل آمریکا
ابتذال شر و ندای فطرت
بعد از عملیات موسوم به «طوفان‌الاقصی» در روز 7 اکتبر و آغاز جنگ غزه که به بروز فاجعه‌های انسانی مختلف علیه فلسطینی‌ها منجر شده حمایت از آرمان فلسطین در بسیاری از دانشگاه‌های آمریکا بالا گرفته است. بروز این اتفاق در کشوری که دولت او اصلی‌ترین حامی جنایت‌های اسرائیل در غزه بوده مسئله‌ای به شدت قابل توجه و نیازمند تحلیل است.
از یک منظر، این تظاهرات‌ها را می‌توان نشانه‌ای از این دانست که مقاومت در برابر ظلم یک امر فطری است و نداهای فطری حتی در جوامعی که در معرض پروپاگانداهای گسترده برای «ابتذال شر» قرار گرفته‌اند به طور کامل خاموش نمی‌شود و حتی اگر در برهه‌ای کمرنگ شود سرانجام زمانی خود را به منصه ظهور خواهد رساند.
در مباحث علوم اجتماعی و روان‌شناسی مقوله‌ای به نام «درونی‌سازی ظلم» (Internalization of Oppression) وجود دارد که از گردن نهادن در برابر استثمار و زورگویی به عنوان یک عارضه و اتفاق غیرطبیعی یاد می‌کند. درونی‌سازی ظلم، در واقع عارضه‌ای است که در آن طرفی (فرد، جامعه، گروه یا کشوری) که مورد اجحاف، تبعیض، زورگویی و به طور کلی ظلم دیگری واقع شده به مرور از اصالت انسانی‌اش فاصله می‌گیرد و وضعی که در آن قرار دارد را نه نتیجه تعدی دیگری بلکه نتیجه طبیعی حقارت ذاتی خودش و جایگاه برتر ظالم قلمداد می‌کند.
چشم بر ظلم نبند!
فرد یا جامعه مبتلا به چنین عارضه‌ای اعتقاد به اصل عدالت اجتماعی و جایگاه برابر انسان‌ها را از دست می‌دهد و به جای مقاومت در برابر رفتارهای زورگویانه ظالم، از او جایگاهی برتر و متعالی در ذهن می‌سازد، در نهایت با او همانندسازی می‌کند و ارزش‌هایش را به حدی وارد شاکله هویتی و شخصیتی خودش می‌کند که حساسیت ذاتی و فطری به داشتن احساس ناخوشایند به مورد ظلم واقع شدن و ضرورت ایستادگی در برابر آن را از دست می‌دهد.
«توماس هیل»، استاد فلسفه سیاسی دانشگاه کارولینای شمالی، در مقاله‌ای برای توضیح نمودهای عینی این عارضه، رفتارهایی از یک سیاه‌پوست فرضی در جامعه آمریکا را مثال می‌زند: «یک سیاه‌پوست بسیار متفاوت از دیگران را در نظر بگیرید که من اسم او را عمو تام می‌گذارم. او همیشه به نفع سفیدپوست‌ها خودش را کنار می‌کشد؛ اگر سفیدپوستی با صلاحیت کمتر شغلش را تصاحب می‌کند، گلایه نمی‌کند؛ با آغوش باز از مزایایی که دولت تماماً سفیدپوست به او اختصاص می‌دهد استقبال می‌کند و فکر اعتراض به کافی نبودن آن به ذهنش هم خطور نمی‌کند. رفتارش با سفیدپوست‌ها آکنده از تمکین است و به سیاه‌پوست‌ها به دید حقارت می‌نگرد... این را هم در نظر بگیرید که این رفتارهای او بازی نیست، یعنی او محاسبه‌گر حیله‌گر و محافظه‌کاری نیست که می‌داند چطور باید از بدترین قرعه بهترین نتیجه را رقم بزند و اربابانش را پشت سرشان مسخره کند. او بی‌چون و چرا پذیرفته است که سیاه‌ها حقیرتر از سفیدها هستند و سودمندی آنها برای جامعه کمتر از سفیدپوست‌ها است.... او اینطور احساس نمی‌کند که حقش چیزی بهتر از این وضعیت است.»
هنگامی که حساسیت به ظلم به خود از بین رفت، حساسیت در برابر ظلم در برابر دیگری نیز ناگزیر از میان خواهد رفت. این برنامه‌ای است که دولت‌های متمادی آمریکا سال‌ها با سیاست‌های مختلف از جمله در قالب برنامه‌های مختلف دیپلماسی عمومی در تلاش بودند در قبال مسئله اسرائیل-فلسطین در ذهن جامعه نهادینه کنند.
اما جنگ 6 ماهه غزه به اندازه‌ای این مظالم را در معرض چشم همگان قرار داده که تمامی آن تلاش‌ها برای «ابتذال شر» و «درونی‌سازی ظلم» را نقش برآب کرده است.
جنگ در غزه به شهادت بیش از 34 هزار نفر منجر شده که دو سوم آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. ده‌ها هزار نفر هم در این جنگ مجروح یا مفقود شده‌اند. اسرائیل علاوه بر این در این جنگ از گرسنگی و محاصره به عنوان یک سلاح علیه مردم غزه استفاده کرده و کاروان‌های امدادرسان را هدف قرار داده است. اسرائیل علاوه بر این، در جنگ غزه بیش از دو سوم زیرساخت‌ها و واحد مسکونی را در غزه ویران کرده است. بیمارستان‌ها و کادر درمانی نیز در این مدت در معرض انواع جنایات صهیونیست‌ها بوده‌اند که تازه ترین آن گشف گورجمعی در محوطه بیمارستان ناصر غزه بود. اتفاقی که اندکی بعد از افشای جنایات صهیونیست‌ها در بیمارستان الشفاء و قتل عام غیرنظامیان فاش شد.
واکنش ایران به کشف گورهای دسته‌جمعی در محیط بیمارستان ناصرکشف گور دسته‌جمعی در بیمارستان الناصر خان‌یونس
انتهای پیام/
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت