به نقل از «مهر»

دومین حضور مهاجران «استرالیا» در «فجر۳۷»/ ایستاده تئاتر ببینید

تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۴۱۸۹۶

به گزارش خبرنگار مهر، روز گذشته ۲ اسفند ماه در یازدهمین روز از برگزاری جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر نمایش‌هایی از کشورهای مختلف به همراه آثار ایرانی میزبان علاقه مندان به هنرهای نمایشی بودند.

در این روز سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر به دومین اجرای نمایش «زندگی احمقانه» به کارگردانی دیوید دبو اشویلی از کشور گرجستان اختصاص داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این نمایش با مدت ۱۲۰ دقیقه ساعت ۱۷ روی صحنه رفت و برخلاف اجرای روز گذشته که با مشکلاتی در ترجمه و پخش بالانویس همراه بود، در این اجرا مشکلات تا اندازه‌ای برطرف شده و توانست تعداد زیادتری از مخاطبان را تا پایان اجرا در سالن اصلی نگه دارد.

وقتی اجرا به متن آسیب می‌زند

تالار چهارسو نیز میزبان اجرای «پروانه الجزایری» به کارگردانی سعید زندی و محمدرضا درند از کرمانشاه بود که در نوبت‌های ۱۸:۳۰ و ۲۰:۳۰ با مدت ۱۰۰ دقیقه روی صحنه رفت و با استقبال نسبی مخاطبان همراه بود.

«پروانه الجزایری» داستان چند دوست قدیمی است که چندین سال پیش سر صحنه فیلم پروانه الجزایری گیر افتاده و دچار تکرار شده‌اند و در این بین یکی از آنها می‌میرد. این چند نفر با بازگشت به گذشته و تکرار اتفاقات‌ قصد دارند راز مرگ دوستشان را روشن و از اتفاقی که برای او رخ داده جلوگیری کنند. با وجودی که این نمایشنامه پیام لاریان برنده جایزه نمایشنانه نویسی ۲ سال قبل در جشنواره تئاتر فجر شده بود اما این اجرا به دلیل بازی‌های غیر یکدست و شکل نگرفتن صمیمیتی که قرار بوده بین این چند دوست برقرار باشد و همچنین دراماتورژی نامناسب که بیشتر به گنگ شدن داستان انجامیده بود، نتوانست رضایت مخاطبان را به خود جلب کند.  

اجرای نمایش «ناگهان همه بر می‌خیزند به آوازی دیگر» به کارگردانی سعیده آجربندیان از تهران نیز در نوبت‌های ۱۷ و ۱۹ در تالار سایه اجرا شد که با استقبال زیادی از سوی مخاطبان همراه بود و تماشاگران تا چند ردیف برای دیدن این نمایش روی زمین نشسته بودند.

این درام اجتماعی روایت پیرزنی است که سال‌ها در حمامی سکنی گزیده و با ورود مردی با صورت سوخته به این حمام، داستان زندگی‌اش با قصه مرد تازه‌وارد در هم می‌آمیزد. روایت نمایش بر پایه رئالیسم جادویی استوار بود و فضاسازی و طراحی صحنه به صورت مینیمال انجام گرفته تا تنهایی انسان معاصر در فضایی خیال انگیز به تصویر کشیده شود.

دومین اجرا از یک متن

نمایش «استرالیا» به کارگردانی پیمان کریمی از اصفهان نیز در ساعت‌های ۱۷:۳۰ و ۱۹:۳۰ و با مدت زمان ۵۵ دقیقه در تالار قشقایی اجرا شد. متن این نمایش که نوشته پیام لاریان است برای دومین بار بود که در جشنواره توسط یک گروه دیگر به صحنه می‌رفت.

این اثر نمایشی در هفتمین روز از جشنواره توسط گروهی از بیجار در جشنواره اجرا شده بود.

در تالار حافظ نیز نمایش «یک تئاتر کوچک از انتهای دنیا» به کارگردانی ازکیل گارسیا رمئو از فرانسه در ۲ نوبت ۱۸ و ۲۰:۳۰ اجرا شد. در این نمایش که ترکیبی از تئاتر عروسکی ماریونت، میکرو تئاتر و حتی اینستالیشن است در هر اجرا حداکثر میزبان ۸۰ تماشاگر بود که مخاطبان بنا به انتخاب خود می‌توانستند به صورت ایستاده یا نشسته نمایش را دنبال کنند.

این اثر نمایشی که بخش‌هایی از آن در جشنواره تئاتر عروسکی تهران- مبارک اجرا شده بود در جشنواره تئاتر فجر به صورت کامل به صحنه رفت و مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.  

نمایش از سازه‌ای عریض و منحنی شکل تشکیل شده است که تماشاگران بنا به اختیار خود می‌توانستند دور این سازه بچرخند و یا به صورت نشسته به دیدن نمایش بنشینند. این اثر نمایشی فردا نیز در تالار حافظ اجرا خواهد داشت.

در بخش مهمان جشنواره نیز نمایش «آهسته با گل سرخ» به کارگردانی هادی مرزبان از تهران در نوبت‌های ۱۷ و ۲۰ در تماشاخانه سنگلج روی صحنه رفت.

تالار مولوی در یازدهمین روز جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر میزبان نمایش «من دیگری است رمبو در آفریقا» به کارگردانی لارس کیتو از نروژ بود که با مدت زمان ۱۰۵ دقیقه یک اجرا در ساعت ۲۰ داشت.

نهمین اجرای «اپرای عشق» به کارگردانی بهروز غریب‌پور نیز در ساعت ۱۹:۳۰ در تالار فردوسی و با مدت ۱۱۰ دقیقه اجرا شد. نمایش «مرگ و پنگوئن» به کارگردانی پیام دهکردی از تهران نیز در ۲  نوبت ۱۸ و ۲۰:۴۵ در تالار استاد سمندریان به اجرا در آمد.

تماشاخانه عباس جوانمرد خانه تئاتر نیز همچون روزهای گذشته به اجرای چیدمان «گذرگاه» کار کشور فرانسه اختصاص داشت که از ساعت ۱۱ صبح تا ۲۰ شب میزبان مخاطبان بود.

کد خبر 4548880 آروین موذن زاده

منبع: مهر

کلیدواژه: تئاتر ایران سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر نادر برهانی مرند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۴۱۸۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا سلبریتی‌ها جای کسی را در تئاتر تنگ کرده‌اند؟

حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تئاتر، طی سال‌های اخیر، با موجی از واکنش‌های متفاوت مواجه بوده است. عده‌ای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تئاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخداد‌هایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون می‌گذرد، می‌دانند.

خاک صحنه دامن‌گیر است

این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علی‌الخصوص آن‌که طی ماه‌های اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوئنسر‌ها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفه‌ای موجه است یا حضور اینفلوئنسرها؟

بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آئیش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناخته‌شده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده به‌گونه‌ای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهره‌ای را یافت می‌کنیم که نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند.

لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تئاتر بازگشته‌اند، نمی‌توان این ایراد را بر آنها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق می‌کنند. خاک صحنه دامن‌گیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کم‌کاری داشته‌اند.

فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تئاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربه‌اندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آن‌که تمرینات منحصر تئاتر سبب کسب مهارت‌های نوین و متفاوتی در آن بازیگر می‌شود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.

چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تئاتر می‌شود که در تمام این سال‌ها به‌عنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده دارد. با توجه به حساسیت‌های بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمی‌توان این‌گونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، می‌تواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمی‌خورد.

فارغ از تمامی این موارد، هم‌اکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان می‌کنند حضور سلبریتی‌ها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تئاتر را تشدید می‌کند، منطق درستی نداشته و نمی‌توان بر آن تکیه کرد.

«حضور سلبریتی‌ها در عرصه تئاتر تاکنون منتج به اتفاق‌های خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابل‌توجهی همراه کرده و سبب می‌شود تا سانس‌های برخی از این نمایش‌ها تا روز‌های متوالی رزرو شده و سالن‌ها پر شوند»

هنر تئاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیت‌های بعضا تاریخی رنج می‌برد. در طول این سال‌ها تلاش‌های بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیت‌ها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تئاتر در کشور را رقم زد و موانع پیش‌رو را عقلانی و حساب‌شده مرتفع کرد.

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی