پشت پرده غائله خیابان پاسداران چه بود؟
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۴۸۴۸۰
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تفکر اصیل و ادیان الهی در مذاهب حق، همواره با کج روی، انحراف و فرقه سازی از سوی جریان باطل روبه‌رو بوده است و تلاش استعمار پیر انگلیس و صهیونیزم برای فرقه سازی در ایران و کشورهای اسلامی مانند بابیت و بهائیت نمونه‌های بارزی است از نفوذ است و ایران در دوران مختلف تاریخی خود همواره شاهد این گونه جریان‌ها بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بدون شک ریشه اصلی غائله سال گذشته دراویش در خیابان پاسداران را باید در سوابق پیشین دراویش، هماهنگی و تعاملات ویژه آنها با جریانات سیاسی خاص نظیر «ملی مذهبی ها»، همکاری و همراهی برخی افراد ذی نفوذ با دراویش در دستگاه‌های اجرایی و نهایتاً مسامحه صورت گرفته و عدم برخورد قاطع با برخی حاشیه‌سازی‌ها، اقدامات غیرقانونی و زیاده‌خواهی‌های این جریان طی ماه‌های قبل از غائله خیابان پاسداران جستجو کرد که این امر دقت و حساسیت بیشتر نهاد‌های مسئول را می‌طلبد.
متاسفانه در این حوادث، چند مأمور ناجا و دو بسیجی به شهادت رسیدند و خسارات مالی و معنوی متعددی به کشور وارد آمد، به همین دلیل موضوع شناسایی و برخورد قاطع قضایی با عوامل اصلی و پشت پرده ماجرا همچنان ادامه دارد و نهاد‌های نظارتی و قضایی ذیربط تا قصاص کامل قاتلین این شهدا از پای نخواهند نشست؛ البته پی‌گیری‌های گزارشگر این غائله، نشان می‌دهد که همه عناصر اصلی و مؤثر این غائله شناسایی و عموماً دستگیر شده و پرونده این افراد روند مراحل قضایی و قانونی را طی می‌کند.
حرکت‌های دروایش گنابادی در ایجاد اغتشاش در کشور، مسبوق به سابقه است که سال ۱۳۸۴ این گونه اتفاق با بهانه‌ای دیگر در قم رقم خورده بود.
شهادت ۵ نفر و مجروح شدن ۳۰ نفر، حاصل غائله خیابان پاسداران آخرین روز بهمن ماه سال گذشته بود که تجمع و تحرکات جمعی از اعضای فرقه دراویش گنابادی به خشونت کشیده شد و درگیری آنها با مأموران امنیتی و انتظامی، منجر به تخریب اموال عمومی، خودرو‌های مردم و شیشه منازل و… گردید.
در این جنایات وحشیانه، یکی از دراویش به نام «محمد ثلاث» با یک دستگاه اتوبوس به مأموران نیروی انتظامی حمله‌ور شد و آنها را زیر گرفت که به شهادت سه مأمور ناجا شامل دو نیروی کادر و یک سرباز وظیفه انجامید. وی در خرداد امسال به دار مجازات آویخته شد. در ادامه حملات دراویش، دو نیروی بسیج نیز به شهادت رسیدند و بیش از سی نفر دیگر مجروح شدند.
حالا در نخستین سالگرد آن حوادث و برای بررسی دقیق اتفاقات و تبیین پشت پرده غائله سال گذشته دراویش در خیابان پاسداران تهران، باید مقدماتی از ماه‌های قبل‌تر را مرور کنیم. همزمان با اغتشاشات دی ماه در شهر تهران، ۵ نفر از دارویش (در روز ۹ دی ماه) خواستار ملاقات با مدیر سایت «مجذوبان نور» (یکی از رسانه‌های افراطی دراویش در کشور)، در بیمارستان دی تهران شدند که این خواسته با مخالفت متولیان امر مواجه شد.
سایت مجذوبان نور و شروع غائله با انتشار پیامک تجمع
به همین دلیل افراد مورد اشاره با پیامک از هواداران خود درخواست تجمع در مقابل بیمارستان کردند که این تجمع، منجر به درگیری مختصر با نیرو‌های امنیتی و دستگیری ۵ تن از افراد مورد اشاره شد. یکی از این افراد در روز بعد آزاد شد؛ اما حضور چهار نفر دیگر در زندان اوین، موجب شد تا تجمع و تحصن دراویش در مقابل این زندان آغاز و به مدت ده روز ادامه پیدا کند. تجمع کنندگان خواستار آزادی بی قید و شرط دراویش زندانی یا به زندان رفتن همه تحصن کنندگان بودند.
این روند تا روز ۱۹ دی ادامه داشت و در نهایت، چهار نفر از دراویش زندانی نیز بعد از طی مراحل لازم آزاد شدند، اما طیف افراطی دراویش با تبلیغ در فضای مجازی مدعی شد که پایداری و تحصن در راستای خواسته‌هایمان باعث گردید که به اهدافمان که آزادی زندانیان بود، برسیم!
شانتاژ رسانه‌ای دراویش با همراهی اپوزوسیون با توجه به فعالیت چشمگیر طیف افراطی دراویش در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی که با پشتیبانی رسانه‌های ضدانقلاب همراه بود، برخی افشاگری‌ها در خصوص عملکرد منفی و ساختارشکنانه گروه «مجذوبان نور» و روابط این گروهک افراطی با خارج از کشور، ری استارت، رادیو فردا، BBC و حتی عدم تبعیتشان از «نورعلی تابنده» (قطب دراویش گنابادی) در داخل کشور انجام شد که متاسفانه با واکنش سخت و تهدید رسانه‌ها از سوی دراویش افراطی مواجه شد.
تداوم این درگیری‌های رسانه‌ای در نهایت منجر به تجمع حدود ۲۰ نفر از دراویش در مقابل منزل «نورعلی تابنده» در خیابان گلستان هفتم خیابان پاسداران در روز چهارم بهمن ۹۶ شد. بهانه این افراد این بود که جان «نورعلی تابنده» در خطر است! دو تن از مدیران سایت افراطی «مجذوبان نور» به نام‌های «مصطفی دانشجو» و «رضا انتصاری» نیز در میان تجمع کنندگان حضور داشتند. این تجمع نیز با دخالت نیروی انتظامی پایان یافت.
پس از آن، تجمعات پراکنده و محدود دراویش در خیابان پاسداران ادامه داشته و بعضاً مشکلاتی را ایجاد کرده است؛ مثلاً در شب ۱۴ بهمن مشاجرات لفظی محدودی بین گشت بسیج با دراویش تجمع کننده در آنجا رخ می‌دهد که طیف افراطی دراویش، با فضاسازی رسانه‌ای در خصوص این اتفاق، در شبکه اجتماعی خود اعلام می‌کند که «حضور نیرو‌های امنیتی و سپاهی در حوالی منزل قطب دراویش گنابادی»! همین اقدام سبب شد که تا ساعت ۳ بامداد، جمعیتی بالغ بر ۴۰۰ نفر از آنها در آن منطقه تجمع کنند.
این تجمع باعث حضور مأمورین کلانتری ۱۰۲ به همراه تعدادی گشت موتور سوار ناجا در منطقه شده که متاسفانه باز هم، دراویش با این مأموران درگیر شده و صدماتی را به مأموران ناجا وارد و شش دستگاه موتورسیکلت ناجا را به شدت تخریب کردند. نکته قابل توجه آن است که بر اساس تصاویر به دست آمده، «مصطفی دانشجو»، «کسری نوری»، «رضا انتصاری» در این تجمعات نیز حضور داشتند.
امنیت خانه نور علی، اسم رمز تجمع و درگیری گفتنی است که خواسته تجمع کنندگان تامین امنیت شخص و منزل آقای نورعلی تابنده بود، این در حالی است که «نورعلی تابنده» در پیام مکتوب خود که توسط یکی از دراویش در میان تجمع کنندگان هم قرائت شد، به صراحت اذعان می‌کند که «من و منزل من امن است و هیچ خطری متوجّه آن نیست…» با این حال، اسناد به دست آمده نشان می‌دهد که همان طیف افراطی موافق تداوم تجمعات و درگیری‌ها بودند.
این وضعیت طی روزهای بعد کمی آرام شد؛ اما حضور دراویش در منطقه خیابان پاسداران ادامه داشت که بیشتر در داخل وسایل نقلیه خود مستقر بودند. یکی دیگر از اقدامات دراویش این بود که برای تلطیف فضای عمومی، در روز ۱۹ بهمن برای دلجویی از همسایگان منزل «نورعلی تابنده»، به آنها گلدان گل تزیین شده اهداء کردند و از صبر و تحمل آنها در این حوادث قدردانی کردند و مدعی شدند که عامل این اتفاقات، بعضی از افراد بسیجی و لباس شخصی بودند!
مشابه همین وضع در سال ۸۴ قم نیز اتفاق افتاده بود. تحصن و فراخوان سراسری و مظلوم نمایی، اهدای گل و حمایت‌های رسانه‌ای دشمن نسخه تکراری بود که در ۱۲ سال بعد در خیابان پاسداران تهران مجدداً رخ نشان داد.
بازی‌های تکراری و جرقه بهانه‌های دراویش بخش بعدی این غائله مربوط به اواخر بهمن ماه است که در روز ۲۹ بهمن، پلیس به راکبین دو خودرو پراید مشکوک شد که راکبین با رها کردن خودرو متواری شدند. در ادامه افرادی با مراجعه به پلیس مدعی می‌شوند که مالک خودرو هستند و مأموران نیز آنها را با خودرو‌ها به دادسرا اعزام می‌کنند؛ اما در بین راه ۴ نفر از دراویش به مأمورین و خودرو حمله، و متهمان را فراری می‌دهند که این اتفاقات نیز منجر به دستگیری «نعمت الله ریاحی» می‌شود.
«ریاحی» برای حضور در تجمعات قبلی دراویش در خیابان گلستان هفتم به تهران آمده بود. دستگیری «ریاحی» و انتقال خبر آن به دراویش افراطی منجر به تجمع حدود ۱۵ نفر از دراویش از جمله «کسری نوری»، «رضا انتصاری» و… در مقابل کلانتری ۱۰۲ پاسداران در تاریخ ۳۰ بهمن شد. این افراد هم خواستار آزادی بی قید و شرط متهم بودند و حتی یکی از دراویش، اقدام به تهدید یک مأمور ناجا برای آزادی «ریاحی» و اعلام مهلت «نیم ساعته» می‌کند که تصاویر آن نیز در شبکه‌های مجازی پخش شد.
به هر صورت این تجمع در بعدازظهر منجر به بستن خیابان توسط دراویش، درگیری با عوامل گشت راهور ناجا و در ادامه مردم عادی شد. حضور نیرو‌های یگان امداد جهت متفرقه نمودن دراویشی که مجهز به انواع سلاح سرد و همچنین کوکتل مولوتوف بودند، سبب شد که تعدادی از آنان دستگیر و باقی نیز به گلستان هفتم پناه ببرند.
اتوبوس مرگ محمد ثلاث در همان شب، اتوبوس دراویش به رانندگی «محمد رضا ثلاث» به سمت جمعیت و مأموران انتظامی هجوم آورده و اقدام به زیر گرفتن عوامل انتظامی می‌کند. متاسفانه در این حادثه سه نفر از عوامل ناجا به شهادت رسیدند و حدود ۹ نفر نیز به شدت زخمی شدند.
در ادامه این روند، باز هم شاهد بهره‌برداری دراویش از ظرفیت‌های مجازی خود و حمایت شبکه‌های ضدانقلاب هستیم، به صورتی که «کسری نوری» ابتدا پیامی را در کانال دراویش منتشر کرده و مدعی می‌شود که جان «نور علی تابنده» در خطر است و در ادامه نیز در گفتگو‌هایی با «رادیو فردا» و «رادیو آمریکا» به فضاسازی خود ادامه می‌دهد. این اقدامات همراه با فراخوانی گسترده دراویش کل کشور برای حضور در گلستان هفتم بود. درگیری‌ها همچنان در منطقه ادامه داشت و حدود ساعت ۲۰ یک پراید نقره‌ای نیز به صورت انتحاری به عوامل ناجا حمله کرده و متواری می‌شود.
بازتکرار اتوبوس مرگ این بار با سمند در ادامه و در نخستین ساعات بامداد اولین روز اسفند ماه، حضور نیرو‌های امنیتی برای ختم این غائله در منطقه افزایش یافته و گرو‌هایی از نیرو‌های مردمی و بسیجی نیز در منطقه حاضر شده بودند. دراویش نیز با استفاده از خودروی سمند اقدام به زیر گرفتن مردم کردند که در این حادثه بسیجی جوان «محمدحسین حدادیان» شهید و حدود ۸ نفر زخمی شدند.
لازم به ذکر است که راننده این سمند توسط عوامل امنیتی شناسایی و بازداشت شده است. دقایقی بعد نیرو‌های ناجا به کوچه وارد شده و ضمن دستگیری عوامل دراویش، غائله را تمام می‌کنند. حدود ساعت ۵:۳۰ صبح هم «نورعلی تابنده» با انتشار ویدئویی از عوامل اغتشاش برائت می‌جوید.
ختم غائله با آماری عجیب از جامعه شناسی دراویش بازی رسانه‌ای شبکه‌های معاند و موج سواری آنان در این ایام، بایستی مورد بررسی بیشتر آمارسازی رسانه‌ای و سواری گرفتن از جریان دراویش در ایران قرار بگیرد. چه بسا اگر قرار است سعه صدر نظام در برخورد قانونی با عدم حمایت رسانه‌های انقلابی اتفاق بیفتد، ما در چرخه جنگ رسانه‌ای اگر بازنده نباشیم دست‌کم منفعل خواهیم بود و انفعال بدترین مواجهه با این پدیده است.
فارغ از بازخوانی دقیق و کامل روند اتفاقاتی که منجر به غائله دراویش در خیابان پاسداران شد، بررسی‌ها در خصوص افراد دستگیر شده در این ایام نشان می‌دهد که دراویش از ۲۵ استان به تهران آمده بودند که به ترتیب از استان‌های تهران، البرز و لرستان بیشترین دستگیرشدگان را در بین دراویش داشتند. در میان بازداشت شدگان، حدود ۱۰ درصد بی‌سواد، بیش از ۵۰ درصد تا دیپلم، و مابقی مدارک تحصیلی بالای دیپلم داشته‌اند. عمده این افراد دارای شغل آزاد هستند و حدود ۱۰۰ نفر هم از کارمندان نهاد‌های دولتی و شرکت‌های وابسته به آنها هستند.
در پایان باید گفت؛ آنچه در این حادثه و حوادث مشابه نیازمند مداقه است، برقراری آرامش اجتماعی به دور از در دام افتادن عوامل بیگانه و جریان‌های مقابل نظام اسلامی و آرامش پایدار ایران اسلامی است، بی‌تردید در این مسیر، تکرار مطالبه گری آحاد مردم به ویژه خانواده شهدای مظلوم غائله خیابان پاسداران، زمینه هرگونه سوء استفاده بدخواهان را بر می‌چیند.
منبع: رسا انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: پاسداران گلستان هفتم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۴۸۴۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهنما برای گالری‌گردی در پایانِ هفته پیشِ رو
این روزها نمایشگاه‌های متعددی در گالری‌های شهر تهران برپاست؛ این گزارش شرحی است از نمایشگاه‌هایی که آخر این هفته فرصت بازدید از آنها فراهم است.
به گزارش ایسنا گالری گردی این هفته همراه خواهد بود با «برگی از پاییز صفر یک» که عنوان نمایشگاه گروهی برپا شده گالری ثالث است. این نمایشگاه جمعه ۳۱ فروردین افتتاح شد. این نمایشگاه به کیوریتوری ابراهیم برفرازی و فاطمه حق دار برپا شده است.
این نمایشگاه گروهی سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
برای سر زدن به این نمایشگاه باید به گالری ثالث واقع در تهران، کریم خان زند بین ایرانشهر و ماهشهر شماره١٤٨ رفت.
نمایشگاه انفرادی حبیب فرج‌آبادی نیز جمعه ۳۱ فروردین در گالری اعتماد ۱ برپا شد. این نمایشگاه تا سه شنبه ۱۸ اردیبهشت ادامه خواهد داشت. برای سر زدن به گالری اعتماد باید به میدان هفت تیر، مفتح جنوبی، بن بست شیرودی پلاک ۲۵ رفت.
«خبره نگر» نیز نمایشگاه گروهی است که جمعه ۳۱ فروردین در نگارخانه نگر برپا شد؛ این نمایشگاه تا جمعه ۱۴ اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
نگارخانه نگر در قائم مقام فراهانی، خیابان مشاهیر، کوچه بهرامی، پلاک ۵ واقع شده است.
«خورشید کجاست؟» نمایشگاه انفرادی شبنم جهانشاهی است که جمعه ۳۱ فروردین در گالری باوان برپا شد.
در بخشی از استیتمنت «خورشید کجاست؟» آمده است:«در این مجموعه به سراغ آثاری در تاریخ هنر (نقاشی) رفته ام و از آنها به عنوان مثال هایی استفاده می کنم، تا بتوانم بخشی از زیست معاصر خود را با اقتباس از آنها، جستجو کنم. به این امید که بتوانم در پی این جستجو، پاسخی برای پرسش هایم داشته باشم و باز پرسش هایی.
روایت (از حقیقت)، راوی، و دریافت کننده، با یکدیگر در چه رابطه ای قرار دارند؟ آیا دریافت کننده همان روایتی را که راوی می گوید، دریافت می کند؟ (یا بنا به روایت) تجربه زیسته خود را وارد می کند؟
برای من، گاهی هم زیستی، جا به جایی و تغییر موقعیت شخصیت ها و مکان ها، ابزارهای اصلی در این مسیر هستند. نقطه ی روشن و واضح این است، که بر روی هر فیگور در هر کار، نور با جهتی متفاوت قرار دارد.»
این نمایشگاه تا دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ادامه دارد و برای سر زدن به آن باید به خیابان مطهری، خیابان لارستان، خیابان عبده، پلاک ۷ رفت.
«طراحی‌ها» یکی از نمایشگاه‌های قاسم حاجی زاده است که این روزها در تهران برپاست. این نمایشگاه جمعه ۳۱ فروردین در گالری مدار موازی افتتاح شد و تا چهارم خرداد ادامه خواهد داشت.
در بخشی از بیانیه این نمایشگاه آمده است: «در سال ۱۳۹۱، قاسم حاجی‌زاده پس از هفده سال غیبت به ایران بازگشت.
در بازگشت به کشور، مستقیماً، به مدت هجده روز به منزل دوران کودکی خود در شعربافان لاهیجان رفت.
در این مدت، هر روز یک پرتره از میرزا کوچک خان می‌کشید، شخصیتی که در تمام دوران کودکی‌اش در همین مکان به عنوان قهرمان ملی مطرح بود.
این اولین بار است که این مجموعه از طراحی‌ها به صورت عمومی نمایش یافته است.»
گالری مدار موازی در خیابان حافظ، نرسیده به چهار راه کالج، نبش کوچه بامشاد، پلاک ۴۰۹ واقع شده است.
«هراس و هوس» دومین نمایشگاهی انفرادیِ این روزهای قاسم حاجی زاده است که جمعه ۳۱ فروردین برپا شد. در این نمایشگاه آثار قاسم حاجی زاده بر دیوار رفته است. این نمایشگاه که در طبقه دوم گالری اُ برپا شده است تا دوشنبه ۲۴ اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
برای بازدید از این نمایشگاه باید به خیابان سنایی، خیابان شاهین (خدری)، پلاک ۱۸، طبقه ی دوم رفت.
«سازه‌های نامرئی» عنوان نمایشگاه چیدمان لی لی عامری است که از ۳۱ فروردین تا چهاردهم اردیبهشت در گالری والی به نمایش درآمده است.
این هنرمند در استیمنت این نمایشگاه نوشته است: «سروصدای درون به حشره می‌ماند، به پشه. حشرات به وجود یورش می‌آورند؛ اگر به حشرات درونتان نرسید و نگاهشان نکنید، مزرعه روحتان را می‌جوند و محصول ذهن‌تان را از بین می‌برند. اما سایه‌ها، سایه‌ها دنیایی مبهم، اما واقعی‌تر از واقعیت می‌سازند.
سایه‌ها انعطاف‌پذیرند و به‌آسانی درهم می‌شوند و تیزی‌های دنیا واقعیت را رام می‌سازند. دنیای درون هم دنیای سایه‌هاست؛ به دنیای درون که می‌نگریم، سایه‌ها تیزی‌ها را می‌پوشانند تا زخم‌های روح را نبینیم.
ولی چه بهتر که زخم هویدا شود ... گاه بعضی از تیزی‌های جهان ماده، این جهان به‌اصطلاح واقعی، با همه تیزی‌شان به دنیای درون، به دنیای سایه‌ها رخنه می‌کنند و چنان زخمی برجای می‌گذارند که دیگر نمی‌توان رویش را پوشانید... پشه‌ها و تیزی‌ها و سایه‌ها تمثیل‌هایی هستند از این نزاع برون و درون.»
گالری والی در میدان ونک، خیابان خدامی، پلاک ۷۲ واقع شده است.
نمایشگاه اوریا محمودی، با عنوان «سفرنامه ی تکه تکه» نیز جمعه ۳۱ فروردین در گالری هما افتتاح شد. این نمایشگاه تا سه شنبه ۱۸ اردیبهشت ادامه خواهد یافت و برای سر زدن به آن باید به خیابان کریم خان زند، خیابان سنایی، کوچه چهارم غربی، پلاک ۸، واحد یک رفت.
«خراش» هم با آثار هانیه آزموده جمعه ۳۱ فروردین در گالری عصر افتتاح شد.
در بخشی از استیتمنت این نمایشگاه آمده بود: «در طبیعت که بوده باشید دیده‌اید که ناگهان روز٬ شب می‌شود و ظهر عصر. سایه‌ها بازیگوشی می‌کنند و مناظر پیوسته در هم می‌روند و از چشم می‌گریزند. حتی چیزی ساکن چون کنده‌ای درخت یا دری فولادی تحت تاثیر زمان و در اثر رطوبت و آفتاب و دیگر عوامل مادی می‌پوسد، ریش ریش می‌شود و فرسوده و به مرور زمان ناپدید خواهد شد. این سیر تغییرات مناظر و موجودات برای من آیینه تمام‌نمایی از تحولات شتابناک در واقعیت اجتماعی نیز هست، چرا که هر خراشی بر واقعیت نتیجه سایش و اصطکاکی است که نادیده گرفتن فرآیندهای دگرگون‌کننده را ناممکن می‌کند. ثبت و ضبط این فرایندها مرا به استفاده از مواد گوناگون کشاند تا شاید بتوانم این خراش‌ها بر تن واقعیت را ثبت کنم. برای انتقال بهتر احساسات و افکاری که با آنها دست به گریبانم و در واقع به چنگ آوردن واقعیت گریزپا، نیاز به تکنیکی داشتم که هم خراش‌های زمان بر چهره واقعیت را ثبت کند و هم به اندازه کافی برای به تصویر کشیدن واقعه یا تصویری که در ذهن شکل گرفته، سریع باشد، چرا که برای من مسئله تنها تصویر کردن صرف یک موقعیت یا فضا نبود، بلکه می‌خواستم با خراشیدن سطح بوم و لایه‌های رنگ یک دم آوار سهمگین واقعیت را متوقف سازم و تجربه خود از جهان را به اشتراک بگذارم.»
این نمایشگاه تا جمعه ۱۴ اردیبهشت ادامه خواهد یافت و برای بازدید از آن باید به میرزای شیرازی شمالی، خیابان دلاویز، پلاک ۱۸ رفت.
نمایشگاه گروهی «باغ گل‌تن» هم جمعه ۳۱ فروردین در گالری اِچ افتتاح شد. این نمایشگاه تا جمعه ۱۴ اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
برای بازدید از «باغ گل‌تن» باید به خیابان شریعتی ، روبروی دولت ، کوچه میرزا تاراج ، پلاک ۱۰ رفت.
در بخشی از استیتمنت این نمایشگاه آمده است: «داستان ما از دلِ شکسته ناصرالدین شاه و دل باختن او به دخترکی باهوش و جسور در باغ اقدسیه آغاز می شود؛ دخترکی که بعدتر با لقب خانم باشی، از قدرتمندترین زنان دربار ناصری می شود و بنا به روایتی تاثیرگذار در تاریخ قاجار، خانم باشی ثروتمند در قبال دِین نپرداخته یکی از خان های ساوه صاحب پنج پارچه آبادی از جمله روستای زیبای خانقاه می شود. روستایی که با مهر و عشق نوه ی خانم باشی، علی حاجبی تبریزی آباد شد. اینکه در سر اولاد خانم‌باشی چه گذشته که بعد از دیدن روستای خانقاه، دست از تحصیلات عالیه در دارالفنون می کشد و همراه همسر جوان، زیبا و تحصیلکرده اش ، مهین بانو به آنجا می رود، را هیچ کس نمی داند.
به هر تقدیر ملک و خانه اربابی خانقاه این روزها با تلاش سیاوش قاضی نوه آنها همچنان آباد زنده و پذیرای هنرمندان است.
مجموعه پیش رو را جمعی از هنرمندان نقاش همراه گالری آتبین در فضای همین خانه و ملک اربابی و با تاثیر از حس و حال آن ، هنگامی که در قالب یک پروژه کوتاه مهمان قلعه گل تن بوده اند ؛ بر روی بوم آورده اند.
این مجموعه و نمایشگاه بدون مهمان نوازی سیاوش قاضی و سولماز اکبری، همراهی لیلا هدایت پور، حمایت مجموعه بوم ایران و تلاش تانیا عزیزی به انجام نمی رسید.»
«زنده» نمایشگاهی با آثار محمود زنده‌رودی است که هفته گذشته در گالری شیرین افتتاح شد؛ این نمایشگاه تا سه شنبه ۱۸ اردیبهشت ادامه خواهد یافت. برای سر زدن به این نمایشگاه باید به خیابان کریمخان‌زند، خیابان سنایی، کوچه‌ی سیزدهم، پلاک ۵ رفت.
مهرداد ختایی نیز نمایشگاه «آخور» را جمعه ۳۱ فروردین در گالری ماه برپا کرد. این نمایشگاه تا سه شنبه ۲۵ اردیبهشت ادامه خواهد داشت و برای بازدید از آن باید به خیابان آفریقا، بلوار گلستان، شماره ۲۶ رفت.
در بخشی از بیانیه این نمایشگاه آمده است:« آخور- ﺑﺎرﻫﺒﻨﺪ- دﻫﺎنﺑﻨﺪ
!این قرص نان از آن توست به داشته ات قناعت کن، روی برگردان و به تقدیرت راضی و خوشنود باش
مهرداد ختایی (فروردین ۱۴۰۳)
ﮐﻤﯽ از ﻣﻦ
زﯾﺮ ﻧﮕﺎهِ ﻣﻦ ﻋﻼﻣﺘﯽ از ﻣﻦ ﻣﯽﺷﻮد
ﯾﻌﻨﯽ
ﭼﯿﺰی ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﭼﯿﺰی
و آن ﮐﻤﯽ ﮐﻪ از ﻣﻦِ اول
در دوﻣﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ
ﯾﮏ ﻣﻦِ ﺳﻮم را ﻋﻼﻣﺘﯽ از ﻣﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ ۱
- رﻧﮓﻫﺎ ﻫﻢﻧﻬﺎدِ یک دیگرند!
- ﻫﻢﺧﺎﺳـﺘﮕﺎه ﭼﻄﻮر؟ ﺳـﺮﻧﻮﺷـﺖ و ﭘﺎﯾﺎﻧﺸـﺎن از ﭼﻪ ﻗﺮار اﺳـﺖ؟ ﺧﻂﻫﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﺷـﻮﻧﺪ؟ ﻓﺮمﻫﺎ و ﺻـﻮرتﻫﺎ؟ آﺑﺸـﺨﻮرِ آنﻫﺎ ﮐﺠﺎﺳـﺖ؟ اﺻـﻠﻦ ﺑﻪ ﺻـﻮرتﻫﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎری ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮑﯽﺷـﺎن ﺧﯿﺮه ﺷـﺪی ﮐِﯽ ﺑﻮد؟ ﺑﻪ ﮐﺪاﻣﺸـﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ دلﺑﺴـﺘﯽ؟ ﺑﻪ ﮐﺪام ﭼﻬﺮه اش؟ از ﮐﺪامﯾﮏ ﺑﺮﯾﺪی؟ اﺻـﻠﻦ ﻫﻨﻮز دل ﻣﯽﺑﻨﺪی؟ ﻫﻨﻮز ﻣﯽﺷـﻮد ﮐﻪ دل ﺑﺴـﺖ؟ ﯾﺎ ﻧﻪ، ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﺻـﻮرتﻫﺎ را ﺻـﻮرﺗﮏ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ؟ راه ﻣﯽروی ﺑﻪ صورت ها، ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎ ﺧﯿﺮه ﻣﯽﺷﻮی و زﯾﺮ ﻟﺐ ﻣﺪام ﺑﺮاﯾﺸﺎن ﺣﮑﻢ ﺻﺎدر ﻣﯽﮐﻨﯽ؟
- ﻣﺮزﻫﺎ، ﻫﻢﺳﺮﺷﺖ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮﻧﺪ!
- اﮔﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺮزی ﺑﺮای ﮐﺴـﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬاﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﯽ! اﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﺰ در ﻓﺎلِ ﻗﻬﻮه، ﺟﺎی دﯾﮕﺮی ﻫﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﻂ و رﺑﻂ ﮔﺸـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﯽ! اﮔﺮ ﻣﺮزﻫﺎ، ﻧﻘﻄﻪﻫﺎ و ﺧﻂﻫﺎ را در آﺳـﻤﺎن، ﻣﯿﺎنِ ﺳـﺘﺎرﮔﺎن و ﺻـﻮرتﻫﺎی ﻓﻠﮑﯽ رج زده ﺑﺎﺷـﯽ! اﮔﺮ اﺻـﻠﻦ ﻣﺮزﻫﺎ ﺑﺮاﯾﺖ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ! اﮔﺮ ﻫﺮﮔﺰ وﻗﺘﯽ ﺑﺮﺳـﺪ ﮐﻪ ﺳـﺮت را از آﺧﻮرِ دﯾﮕﺮان ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﯽ و ﺑﺎز ﻫﻢ اﮔﺮ ﺟﺎی ﻓﺮو ﺑﺮدنِ ﺗﻤﺎمِ ﻟﻘﻤﻪ، ﮐﻤﯽ از آن را در دﻫﺎﻧﺖ ﻧﺸـﺨﻮار ﮐﻨﯽ! ﻧﺸﺨﻮار! راﺳﺘﯽ ﻧﺸﺨﻮار ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﻣﺰهﻫﺎ را ﻣﯽﭼﺸﯽ؟ ﻣﺮزﻫﺎ را ﭼﻄﻮر؟ اﺻﻠﻦ رﺑﻂِ ﻣﯿﺎنِ ﻣﺮزﻫﺎ و ﻣﺰهﻫﺎ را ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ؟
جواد ﺳﺮوش
(۱) ﯾﺪاﻟﻪ روﯾﺎﺋﯽ، ﻣﻦِ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻣﻀﺎ»
نمایشگاه گروهی «ماندن در تصویر» نیز روز جمعه ۳۱ فروردین در گالری شیدایی برپا شد.
در بخشی از استیتمنت این نمایشگاه آمده است: «در نمایش حال حاضر بر آن بودیم تا آثاری را خلق کنیم که نگرش شخص هنرمند را نسبت به انسان به تصویر بکشد. حال آن که این تلاشها و مکاشفه های غیر باز نمایانه در نتیجه ی تجارب شخصی هر فرد به منظور بررسی روابط انسان با فضای پیرامون و درگیری او با هویت درونی خودش شکل گرفتند. در ساختار بصری آثار فضایی نامتجانس با دنیای پیرامون را مشاهده میکنیم اما در کلیت و محتوا همه بر یک محور استوار هستند؛ هرچند شیوه ی بیان واحدی ندارند. در این مسیر هر یک از ما به نوبه ی خود و فضای فکری منحصر به فرد خود که گاهاً برگرفته از رویدادهای مینی عکسهای آرشیو شده خاطرات گذشته و حتی تصاویر ذهنی هستند در تلاش برای ثبت لحظه هایی از دیگران و خودمان بودیم که در برهه ای از زمان به پایان رسیدند که برای ادامه ی حیاتشان خود را ملزم به تصویر درآوردن آنها دانستیم.»
این نمایشگاه تا جمعه ۱۴ اردیبهشت در گالری شیدایی ادامه خواهد داشت و برای سر زدن به آن باید به میدان هفتم تیر، میدان بهار شیراز، روبروی موزه عکسخانه شهر، پلاک ۱۴۹، واحد۱ رفت.
«زمین» نمایشگاه انفرادی هاله متولی است که هفته گذشته گالری بستان افتتاح شد. برای سر زدن به این نمایشگاه باید تا چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت به خیابان مطهری- خیابان لارستان- نبش بیست و دو- پلاک ۷۱ رفت.
«نمایشگاه نقاشی و طراحی سفر رهایی روح زنده یاد نامی پتگر» نیز نمایشگاهی انفرادی است که جمعه ۳۱ فروردین در گالری کاما برپا شد. این نمایشگاه تا دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
برای بازدید از این نمایشگاه باید به گالری کاما واقع در جردن ،خیابان دیدار شمالی کوچه کیش شرقی پلاک ۲۰ ،طبقه اول رفت.
نمایشگاه «نه این دنیا، نه اون دنیا» نیز جمعه ۳۱ فروردین با آثار مامک حجازی در گالری ریشه۲۹ افتتاح شد. این نمایشگاه تا جمعه ۱۴ اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
برای بازدید از این نمایشگاه باید به گالری ریشه۲۹ در الهیه، خیابان آقابزرگی، روبه روی بانک آینده، جنب بانک خاورمیانه، پلاک ۳۱ رفت.
نمایشگاه انفرادی فریدون آو با عنوان «برای نوروز» و «آثار بزرگ روی بوم» جمعه ۱۷ فروردین در گالری زیرزمین دستان افتتاح شد. این نمایشگاه تا جمعه پیشِ رو، ۷ اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
گالری زیرزمین دستان در خیابان فرشته، خیابان بیدار، پلاک ۶ واقع شده است.
در این باره این نمایشگاه نوشته شده است: «زیرزمین دستان و ۲+ با افتخار تازه‌ترین مجموعه آثار فریدون آو، «برای نوروز» و «کارهای بزرگ روی بوم» را همزمان از روز جمعه ۱۷ فروردین ۱۴۰۳ در معرض دید قرار می‌دهد. این نمایش تا ۷ اردیبهشت ادامه دارد. نمایش‌های بهاری این هنرمند از زمانی که او از گالری‌ها دعوت کرد درهایشان را در ایام نوروزی به روی رهگذران بگشایند از یک دهه پیش به یکی از رویدادهای صحنه هنر ایران تبدیل شده است. نود (۹۰) اثر روی کاغذ و بوم، از جمله شش مجسمه، دیوارها و کف گالری را مزین خواهند کرد. نمایش انفرادی پیشین این هنرمند در دستان با عنوان «آثار اخیر در دوران قرنطینه» (۱۴۰۱) نیز در هر همین دو فضا برگزار شد. یک نمایش بزرگ از فریدون آو، «چند فصل: فریدون آو و مجموعه لعل» به کیوریتوری نگار عظیمی و سهراب محبی، در سال ۱۴۰۲ در آرت جمیل، دبی، امارات متحده عربی برگزار شد. در دی ماه ۱۴۰۲ در گالری توتال آرتز دبی افتتاح شد و تا تیر ۱۴۰۳ برای بازدید عموم خواهد.
فریدون آو اصرار دارد که «برای نوروز» و «کارهای بزرگ روی بوم» بخشی از هیچ مجموعه‌ای نیستند و صرفاً محصول «کنش» هنرمندانه‌اند. هنرمند با گذاشتن پارچه‌های کوچک روی میز کار خود به خطوط و شکل‌ها اجازه می‌دهد تا فرم‌هایی بسازند و حوادث به تکیه‌گاهی برای سایر بوم‌های کوچک و بزرگ تبدیل شوند. سال‌های کووید، هنرمند ۷۹ ساله را واداشت که هر روز از خانه‌اش به استودیوی خود برود تا به شکلی خستگی‌ناپذیر به کار بپردازد و آنچه را که در آن سال‌ها بیشتر آرزویش را داشت، یعنی ارتباط با کیهان، فرا بخواند. مسیر او از میان درختزاری می‌گذشت.»
نمایشگاه انفرادی «نویز آف» دیگر از نمایشگاه‌هایی است که جمعه ۳۱ فروردین در گالری بام افتتاح شد. این نمایشگاه آثار امیر عباسی را به نمایش درآورده است.
گالری بام تا سه شنبه ۱۱ اردیبهشت میزبان این نمایشگاه خواهد بود.
در بخشی از بیانیه این نمایشگاه آمده است: «نویز آف
گذشته هر انسان نقش برجسته ای در احوال امروزش دارد.آنچه در گذشته رخ می دهد ،در حال حاضر، شامل تغییرات و برساختهایی می شود که توالی زمان ،فرهنگ و سیاست بر آن تحمیل کرده است.
اشیا نیز در برساخت زبان وفرهنگ دگرگون می شوند و این دگرگونی در مقابل دیدگان ما مسیری متضاد را طی می کند.اگر چه گاهی این سلب واقعیت یا تحریف در شکل نوستالژیک آنها تاثیری نمی گذارند، اما قابل توجه است.
در مجموعه پیش رو ، نوارها استعاره ای از بر ساخت زبانی و فرهنگی جوامعی نظیر ما هستند .این وارانه سازی ، امروز از آن جهت برجسته شده است که نمود آن در زندگی ما ، شکلی طنز گونه و قابل تامل پیدا کرده است .چیزی که در گذشته ، گاهی با سانسور همراه بوده است و امروز طی فرآیندی فرهنگی ، در دایره ایدئولوژیک نهاد حاکم قرار ندارند .چیزی دگرگون و فراموش شده ، که ماهیت واقعی از آن سلب شده تا نوعی معنا سازی وارانه اتفاق بیافتد.اما امروز در مسیری متفاوت اما بی اثر و تنها نوستالژیک در ذهن ما نقش بسته است.»
برای سر زدن به این نمایشگاه باید به خیابان سنایی، کوچه نوزدهم، پلاک ١٦، زنگ دوم رفت.
نمایشگاه انفرادی «فنا» با آثار ریتا رحیمی نیز جمعه ۳۱ فروردین در گالری شمیس افتتاح شد. برای بازدید از «فنا» باید به فرمانیه، بلوار اندرزگو، خیابان دانیالی، شماره ۸ رفت. این نمایشگاه تا دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
جمعه هفته گذشته مونا خورشید دوست نمایشگاه انفرادی «می‌شنوی؟» را در گالری دوست برپا کرد. این نمایشگاه تا سه شنبه ۱۸ اردیبهشت ادامه خواهد یافت.
در بخشی از بیانیه این نمایشگاه آمده است: «می‌شنوی؟ گوش‌ها به اصوات آرام و ممتد خو می‌گیرند و به مرور آن را سکوت می‌شمارند. از آن پس «شنیدن» دیگر ساده نیست. هوشیار باید بود و گوش‌ها را تیز کرد. در این مجموعه سکوتِ تن را به تصویر کشیده‌ام. برای جُستنِ نغمه‌ای که پیوسته در بطن آن جاریست. زمزمه‌ی آرام و آهنگینی که هیاهوی جهان آن را بلعیده و گوش‌ها به آن خو گرفته‌اند. گوش بسپاریم به آوای استخوان‌ها. این مجموعه تلاشی‌ست برای « شنیدن »...»
گالری دوست در خیابان خرمشهر، خیابان عشقیار، خیابان چهارم، شماره ۴ واقع شده است.
«گفتگوهای من و آن دیگری» نیز نمایشگاهی انفرادی است که جمعه ۲۴ فروردین با آقار پریسا تقی پور در پروژه‌های آران افتتاح شد. این نمایشگاه تا جمعه ۷ اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
برای بازدید از این نمایشگاه باید به تهران، خیابان نوفل لوشاتو کوچه لولاگر پلاک ۵ رفت.
نمایشگاه انفرادی «مسیر عشق» نیز از جمعه ۲۴ فروردین در گالری آداپا برپا شده بود. این نمایشگاه تا دوشنبه ۲۴ اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
برای بازدید از این نمایشگاه با آثار محمد حسن نعمتیان باید به میدان ولیعصر، کوچه‌ی سازش، کوچه‌ی پنجم، کوچه‌ی صومعه‌سرا، پلاک ۵ رفت.
انتهای پیام
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت