مردم با تأسی به ولایت نگذاشتند حوادث صدر اسلام دوباره تکرار شود

به گزارش خبرنگار مهر، محمدحسین رجبی دوانی استاد تاریخ اسلام ویژه سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یادداشت کوتاهی را با عنوان عدم تکرار حوادث صدر اسلام در انقلاب اسلامی ایران نوشته است که در ادامه از نظر شما می گذرد:

انقلاب اسلامی ایران بعد از انقلاب عظیمی که رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پدید آورد و باعث نجات جامعه عرب در عهد آن وجود مقدس شد و آن ها را از ظلمت تاریکی به نور روشنایی رهنمون گشت، تا عصر ما قابل تکرار نبوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جمهوری اسلامی ایران در موقعیتی ظهور و بروز پیدا کرد که مردم شریف، مومن و مذهبی ایران اسلامی زیر چکمه‌های طاغوت و عوامل استکبار به شدت تحقیر و تخریب می‌گشتند و انقلاب با حضور فعال مردم و حمایت از ساحت ولایت و مرجعیت و اطاعت از حضرت امام رضوان الله علیه به پیروزی رسید. متاسفانه در دوران صدر اسلام پس از رحلت پیامبر اکرم با خیانتی که به ولایت اهل بیت علیهم‌السلام صورت گرفت، دیگر حکومت حق در این جایگاه تحقق پیدا نکرد و ائمه ما علیهم‌السلام با وجود آنکه وظیفه بزرگ هدایت خلق و رهبری و مدیریت جامعه را خداوند برای آنها تدبیر کرده بود و به آنها اختصاص داده بود، اما به دلیل عدم لیاقت و قابلیت مردم (که آن ذوات مقدس را همراهی و اطاعت نکردند)، آن امامان همام در دوران امامت خود مظلوم واقع شده و ۲۵۰ سال حضور امامان بزرگوار در بین جامعه، متاسفانه منجر به تشکیل حکومت ولایی نشد.

امامان ما انتظار داشتند که جامعه برای سعادت خود و جلب رضای خداوند (که سلامت دین و دنیا و آخرت آنها را تضمین خواهد کرد) به سوی رهبران الهی و امامان حق روی آورند و با همراهی و اطاعت از آنها هدایت و رستگاری خود را رقم بزنند. اما متاسفانه چنین امر مهمی حاصل نگشت. ولی به لطف خداوند در زمان ما وقتی انقلاب اسلامی به پیروزی رسید به رغم توطئه‌های گسترده استکبار جهانی و خیانت‌های عوامل استکبار و خائنین در داخل کشور، آنچه که باعث شد انقلاب هم در زمان حیات حضرت امام رضوان الله علیه محفوظ بماند و هم در دوران پس از امام و در رهبری رهبر معظم انقلاب حفظه الله تعالی، حضور فعال مردم و ایمان و باور آنها به جایگاه ولایت بود.

مردم با احساس مسئولیت و ابراز ارادت به ولایت نگذاشتند حوادث صدر اسلام که برای اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام پدید آمد و با کوتاهی مردم زمانه آن ذوات مقدس، از عرصه سیاسی به کنار زده شده و یا با قیام امام حسین علیه‌السلام منجر به شهادت آن وجود مقدس شد و امامان ما یک به یک در توطئه‌های دشمنان به سبب عدم همراهی مردم به شهادت رسیدند تکرار شود.

در انقلاب اسلامی، مردم بودند که نظام الهی را محفوظ داشتند و همه توطئه‌های دشمنان بیرونی و خائنان داخلی را یکی بعد از دیگری خنثی کردند. اگر به تاریخ نگاه کنیم، در دوران حکومت امیرمومنان علیه‌السلام که به عنوان خلیفه چهارم نه صاحب ولایت، قدرت را در دست گرفت، مردم حاضر نشدند فرامین آن رهبر بزرگ الهی را اطاعت کنند و آن وجود مقدس را برای رسیدن به اهداف و آرمانهایش همراهی کنند، لذا بارها امیرالمومنین علیه‌السلام از خداوند طلب مرگ می کرد تا او را از  دست چنین مردمی نجات دهد و افرادی مانند خودشان را بر آنها حاکم گرداند.

امیرمومنان علیه‌السلام آرزو داشت مردمانی عارف و واقف به جایگاه ولایت همچون مردم شریف ایران در عصر انقلاب را دارا بود تا به اهداف عظیم الهی خود، جامه عمل بپوشاند.

امیرمومنان علیه‌السلام با توطئه فتنه ناکثین مواجه شد و افرادی از سرشناسان اصحاب پیغمبر که دارای سوابق بسیار بودند، همراه با بخشی از بیت رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم، بر ضد حکومت حقِ آن وجود مقدس شورش کرده و فتنه‌ای پدید آوردند که باعث گمراهی بسیاری از مردم شد و حکومت حقِ حضرت را به چالش و بحران کشید.
امیرمومنان علیه‌السلام آرزو داشت حماسه‌ای در دفاع از ولایت در برابر این فتنه‌گران پدید بیاید، همانند حماسه مردم شریف ما در جریان فتنه سال ۸۸ که با خروش خود و حضور به موقع صحنه های حمایت از ولایت را در ۹ دی ماه سال ۸۸ آفریدند. ولی متاسفانه چنین نشد و حضرت با دلی پر درد در حالی که مردم از او روی گردان شده بودند این جهان را ترک کرد و به سوی خداوند خود بازگشت.

در انقلاب اسلامی آنچه موجب حیرت و کینه دوزی دشمنان انقلاب و نظام سلطه گشته است، حضور به موقع مردم در عرصه و دفاع جانانه از اصل نظام است، حتی اگر از عملکرد مسئولان گلایه داشته باشند. از این رو است که رئیس جمهور تبهکار آمریکا با گستاخی می گوید ملت ایران ملتی تروریست است و یا یکی از مقامات بلند پایه اسبق آمریکا عنوان کرد که باید ریشه مردم ایران را خشکاند. بحمدالله و به کوری چشم این دشمنان مردم شریف ما با حضور در حماسه بزرگ راهپیمایی ۲۲ بهمن دفاع جانانه خود را از اصل انقلاب فریاد زدند و فریاد رسای خود را به گوش مسئولان و جهانیان رساندند.

کد خبر 4550778

منبع: مهر

کلیدواژه: انقلاب اسلامی ایران تاریخ اسلام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۶۶۷۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امام جعفر صادق (ع)؛ شخصیت مهم در جهان اسلام و مکتب شیعه

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد هادی مشیری خراسانی، کارشناس مذهبی درمورد شاگردان امام جعفر صادق (ع) گفت: امام جعفر صادق علیه‌السلام به عنوان یک شخصیت ویژه‌ی اسلامی؛ هم در جهان اسلام و هم در مکتب شیعه مطرح هستند.

وجود مبارک امام صادق علیه‌السلام در دوران خود از عظمتی برخوردار بودند که دانشمندان مطرح زمان نسبت به عظمت علمی حضرت علیه‌السلام همیشه معترف بودند. شخصیت‌هایی مثل ابوحنیفه، مالک و شخصیت‌های دیگری که بعضاً از شاگردان امام جعفر صادق علیهم السلام در میان شیعه محسوب می‌شدند. مثل جناب جابر حیان که دانشمندی اهل طوس بود و برای ادامه تحصیل به ری رفت و سپس، از آن جا عازم مدینه شد و به محضر امام جعفر صادق علیه السلام رسید و دو سالی در محضر حضرت علیه‌السلام شاگردی کرد و علوم فراوانی را فرا گرفت و وقتی برای دستگیری‌اش داخل منزلش رفتند و دستگیرش کردند مقداری از علوم خود را در کتاب‌های خود منتقل کرده بود که این کتاب‌ها توسط دشمنان زمان ازبین رفتند و بخش اندکی از علوم و رساله‌ها و کتاب‌های ایشان در اختیار شیعیان باقی ماندند و همین مقدار اندک از کتاب و رساله‌های ایشان باعث شدند تا این دانشمند بزرگوار به عنوان پدر علم شیمی در دنیا مطرح شود. 

حجت‌الاسلام مشیری خراسانی تصریح کرد: مفضل، یکی دیگر از شاگردان امام جعفر صادق (ع) و از اندیشمندان زمان خود بودند و حضرت علیه السلام عنایت ویژه‌ای به ایشان داشتند که در یک مقطعی هر روز صبح، امام جعفر صادق علیه السلام به ایشان مباحث توحیدی را در قالب معارف زیست محیطی و انسان شناسی و علوم مختلفی از این قبیل آموزش می‌دادند و این شاگرد امام جعفر صادق علیه السلام، کتابی را به نام «توحید مفضل» نوشت که حقیقتاً امروز، یکی از آثار فاخر علمی در جهان به ویژه نزد شیعه و مسلمانان است و وقتی این کتاب‌ها و آثار شاگردان امام جعفر صادق علیه السلام و افرادی که به دست حضرت علیه السلام تربیت شده و رشد پیدا کرده‌اند را نگاه می‌کنیم عظمت کار امام جعفر صادق علیه السلام، خودش را نشان می‌دهد. 

این کارشناس مذهبی مطرح کرد: هشام بن حَکَم از دیگر افرادی بود که از شاگردان و پرورش یافته‌های امام جعفر صادق علیه السلام به شمار می‌آمد که هارون عباسی درمورد ایشان می‌گفت زبان هشام در دل‌های مردم از هزاران شمشیر موثرتر است. 

وجود مبارک امام جعفر صادق علیه السلام علاوه بر تربیت شاگردان نسبت به رسیدگی به امور جامعه خود تلاش و همت ویژه‌ای داشتند؛ به طوری که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام، بخشی از درآمد‌های خود را صرف نیازمندان جامعه کرده و حتی بخشی از آن‌ها را با بردن آذوقه درب منزلشان به صورت گمنام تأمین می‌کردند. به همین دلیل، به دوستان و شاگردان خود تأکید زیادی می‌کردند که اگر نیاز ندارند کار و تلاش کرده و با آن، دیگران را تأمین کنند.

حجت‌الاسلام والمسلمین مشیری خراسانی افزود: یکی از دوستان امام جعفر صادق علیه السلام نقل می‌کند که در مسجد مشغول عبادت بوده است و حضرت امام جعفر صادق علیه السلام وارد مسجد پیامبر (ص) شدند و دیدند که دوست حضرت (ع) مشغول عبادت و دعا هستند. 

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند که این وقت روز، این جا چه می‌کنی؟ آن فرد عرض کرد: آقا. الحمدالله وضع مالی بنده خوب است و دیگر، نیازی به کار کردن ندارم و به اندازه کافی، دارایی دارم و به همین دلیل، می‌خواهم بقیه عمرم را به عبادت صرف کنم. 

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: خیر. برو و کار کن و با انجام کار و بدست آوردن درآمد خود، زندگی دیگران که نیاز دارند را تأمین کن.

 این نشان دهنده نگاه عمیق اسلام به کسب و کار و ایجاد درآمد در سطح جامعه است؛ یعنی به گونه‌ای کسب درآمد کنیم که اگر خودمان به آن نیازی نداریم حداقل، دیگران بهره‌مند شوند. بنابراین، افراد در هر فضای اقتصادی که باشند موظف هستند برای تأمین جامعه و نیاز دیگران کار کنند و از درآمد و ثروت بدست آمده، دیگران را مورد بهره‌مندی قرار دهند.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت