به نقل از «پارسینه»

افتتاح اولین division تحقیقاتی سندروم داون در خاورمیانه به مدیریت دکتر آزاده عباس زاده

تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۷۶۲۴۷

هدف از این طرح ملی، در گام نخست، جمع آوری و ثبت اطلاعات اولیه به صورت دقیق از افراد دارای سندروم داون در سراسر کشور ایران، میباشد؛ بدین معنا که بتوانیم افراد سندروم داون، از دور افتاده‌ترین روستا‌های کشورمان تا در دسترس‌ترین بخش‌ها در شهر‌های بزرگ را تحت پوشش این طرح تحقیقاتی قرار دهیم و سپس در گام‌های پر قدرت بعدی، از طریق اطلاعات اولیه و سپس آزمایشات طبقه بندی شده که فهرست آن‌ها در پلکان تدریجی تحقیقات، به صورت متناوب اعلان خواهد شد، امکان ایجاد یک زندگی با کیفیت بهتر را در ابعاد مختلف حمایتی، پزشکی، بهداشتی و درمانی (در زمینه‌ی درمان بیماری‌های شایع همراه با سندروم داون) فراهم نماییم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این طرح با توصیف بهتر از میزان بروز و شیوع " سندروم داون"، بررسی اختلالات همراه و شناسایی دیگر عوارض به وقوع پیوسته، علاوه بر برآورد شیوع " سندروم داون "، از طریق یک مخزن جمع آوری اطلاعات زیستی-محیطی، با جمع آوری نمونه از افراد سندروم داون ثبت نام شده استفاده نموده و در نهایت از طریق ارتباط معنادار فی مابین این نمونه‌ها با آزمایشات جدید بالینی و پاراکلینیکال و مطالعات اپیدمیولوژیک میتواند به نتایج درخور و شایسته‌ی مدنظر، دست پیدا کند.

ضرورت احداث چنین مرکز تحقیقات برای افراد سندروم داون، زمانی بیش از همیشه خودنمایی می‌کند که بدانیم افراد سندروم داون به تدریج از دهه‌ی سوم زندگی شان به بعد مستعد ابتلا به هیپو تیروئیدیسم مقاوم به درمان، اختلالات فزاینده‌ی قلبی علاوه بر اغلب آنومالی‌های قلب که اکثرا از بدو تولد به همراه خود دارند، برخی اختلالات خونی نادر نظیر ALL , آمنزی و انواعی از فراموشی‌ها، شروع دمانس و آلزایمر و آغاز برخی توهمات بینایی و شنوایی پیشرونده، نقص‌های سیستم ایمنی ناگهانی و بعضا پیشرونده و برخی اختلالات دیگر میشوند.

در سال‌های گذشته میزان بروز نوزاد سندروم داون، یک مورد در هر ۷۰۰ زایمان زنده بوده است؛ در حال حاضر و با توجه به افزایش سن ازدواج در اکثر کشور‌های جهان و همچنین ایران و توجه همزمان به این نکته که " سن بالای مادر در حاملگی "، یکی از علل شناخته شده به دنیا آمدن نوزاد سندروم داون است، همینک این میزان بروز به نسبتی بزرگتر و احتمالی بیشتر و رقم یک مورد در هر ۶۰۰ زایمان زنده تبدیل گشته است. بنا بر این ما با " سندروم داون "، به عنوان یک حالت ژنتیکی و کروموزومی متفاوت همراه با اختلالات متعدد فیزیکی، ذهنی و جسمی مینگریم که باید برای برون رفت از عرصه‌ی گسترده‌ی مشکلات همراهش، با عزمی راسخ تلاش کنیم، زحمت بکشیم، مطالعه کنیم و با استفاده از بازوی قدرتمند تحقیق، بتوانیم با قدرت بیشتری این اختلال کروموزومی را شناسایی کنیم.

ما بر این باوریم که افراد سندروم داون، بخشی از دوست داشتنی‌ترین انسان‌های روی زمین هستند و تمام تلاش ما اینست که به افزایش بقائ این انسان‌های پاک، از طریق یک رویکرد درست علمی کمک کنیم.

باورما اینست:
" تحقیقات "، حرف اول و آخر جاده سبز توسعه است.
در اینجا بر خود واجب میدانم از توجه خردمندانه‌ی استاد بزرگ و گرانقدر ایران، جناب آقای دکتر " محمد تقی جغتایی " که دل بر دل ما نهاده تا این بخش تحقیقاتی سندروم داون در مرکز تحقیقات سلولی-ملکولی دانشگاه علوم پزشکی ایران که ریاستش را بر عهده دارند، با تمام وجود قدردان باشم و باشد که در این راه سخت از تجربیات این استاد گرانمایه بهره‌مند گردیم.

دکتر آزاده عباس زاده
۳۰ ام بهمن ماه ۱۳۹۷

منبع: پارسینه

کلیدواژه: دانشگاه علوم پزشکی ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۷۶۲۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(عکس) قبرستان ممنوعه تهران، کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟

«قبرستان ممنوعه تهران» یکی از قبرستان‌های قدیمی و ناشناخته شهر تهران است. در این قبرستان افراد نامی و مشهور بسیاری دفن شده‌اند. چهره‌های علمی، سیاسی و خارجی‌هایی که در ایران مشغول فعالیت بودند و در دوران سکونتشان در تهران جان خود را از دست داده‌اند.

به گزارش همشهری آنلاین، قبرستان ممنوعه تهران، که با نام قبرستان دولاب نیز شناخته می‌شود، یک‌گورستان قدیمی مربوط به مسیحیان است. در واقع این قبرستان باغی بزرگ در اتوبان شهید محلاتی، بین خیابان‌های شهید رضایی و مستفیذ است که در میان اهالی به نام قبرستان «دولاب» شناخته می‌شود. این گورستان محل دفن مسیحیان کشور‌های فرانسه، ایتالیا، روسیه و لهستان است که در سال‌های دور در ایران زندگی می‌کردند و در این کشور نیز از دنیا رفته‌اند. تعدادی از این افراد سرباز و بخشی دیگر افراد غیرنظامی بوده‌اند که در بین آن‌ها اشخاص مشهور نیز دیده می‌شود.

افرادی که در این قبرستان به خاک سپرده شده‌اند، ملیت‌های مختلفی دارند. ملیت هر فرد با یک پرچم بر روی قبر مشخص شده است. بر روی سنگ قبر‌ها نیز علائمی، چون صلیب یا تصویری از یک بانوی غمگین دیده می‌شود. افرادی که در این قبرستان آرمیده‌اند، سربازان گمنام روسیه و لهستانی‌هایی هستند که در جنگ جهانی دوم در راه برگشت به وطن جانشان را از دست داده‌اند. تعدادی از قبر‌ها نیز مربوط به کنت‌های فرانسوی، شاهزاده‌های گرجی و پزشکان دربار قاجار و پهلوی است. افراد مشهوری مانند «اوانس اوگانیانس» اولین کارگردان سینمای ایران و موسس اولین مدرسه بازیگری در ایران، «شاهین سرکیسیان» موسس تئاتر مدرن در ایران، «کنت دو مونت فرت» اولین رئیس پلیس ایران، «ولادیسلاو هورودکی» معمار اهل لهستان، «ولادیمیر گاردایستکی» معمار ایستگاه راه‌آهن تهران، «آلفرد ژان بانیست لومر» موسیقی‌دان نظامی فرانسوی مربوط به دوران ناصرالدین‌شاه قاجار که نخستین سرود ملی ایران را ساخت، «دکتر کلوکه» پزشک فرانسوی محمدشاه قاجار و «دکتر تولوزان» پزشک مخصوص ناصرالدین شاه که از جمله اقدامات او در ایران می‌توان به بهداشت عمومی و تشکیل مجلس حفظ‌الصحه اشاره کرد.

اولین قبر متعلق به پزشک مخصوص دربار

این محدوده در گذشته‌های دور زمین کشاورزی بود که بعد‌ها تبدیل به قبرستان شد. اولین فردی که در این منطقه به خاک سپرده شد، دکتر «کلوکه» پزشک اختصاصی محمدشاه و ناصرالدین‌شاه قاجار بود. «کلوکه» در سال۱۸۵۵ در این خاک دفن شد. بعد‌ها دکتر تولوزان، یکی از پزشکان فرانسوی دربار قاجار، زمین‌های این منطقه را خرید و آن را به گورستان مسیحیان مقیم تهران تبدیل کرد. بخش‌های مختلف این گورستان توسط سفارت‌های فرانسه، ایتالیا و لهستان خریداری شد و اکنون آن‌ها این محل را مدیریت می‌کنند.

قبرستان دولاب بیش از ۷۵ هزار مترمربع مساحت دارد و دارای ۵ بخش مختلف است. هرکدام از این بخش‌ها ورودی جداگانه‌ای دارند. در میان قبرستان نیز یک خیابان وجود دارد که این ۵ بخش را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می‌کند. سه بخش کاتولیک، ارتدوکس و ارامنه گریگوری در قسمت شرقی و دو بخش ارامنه کاتولیک و آشوری‌های کلدانی در قسمت غربی قبرستان دولاب قرار دارد. بزرگ‌ترین بخش قبرستان دولاب مربوط به ارامنه است که حدود ۴۴ هزار مترمربع را در برمی‌گیرد. اغلب افرادی که در این بخش مدفون شده‌اند، ارامنه ایرانی هستند که در بین آن‌ها افراد نامی و سرشناسی، چون شاهین سرکیسیان، آرام گارونه، اسرائیل ساهاکیان، زورا ساگینیان، مارکار قارابگیان، نیکلای لاوری و نیکوکاران درمانگاه خیریه آودیسیان دیده می‌شوند. قدیمی‌ترین سنگ قبر این بخش مربوط به سال ۱۳۷۵ است. پس از آن تدفین در این قبرستان از طرف شهرداری تهران ممنوع اعلام شد.

ترسناک‌ترین بخش قبرستان

مسیحیان ارتدوکس در بخش ارتدوکس‌های قبرستان دولاب دفن شده‌اند که از مشهورترین آن‌ها می‌توان به نیکولای مارکف معمار و آنتوان سوروگین عکاس اشاره کرد. این افراد هر دو روسی بوده‌اند و اصالت گرجی داشتند. در قسمت ورودی این بخش یک آرامگاه دیده می‌شود که با معماری گرجی و به شکل کلیسا ساخته شده است. این آرامگاه به مینادورا خوشتاریا، همسر آکاکی خوشتاریا تعلق دارد. آکاکی خوشتاریا تاجر گرجی است که امتیاز استخراج نفت شمال ایران را از دربار قاجار دریافت کرده و در این منطقه مشغول فعالیت بود. همچنین قسمت دیگری از قبرستان دولاب، که با عنوان ترسناک‌ترین بخش شناخته می‌شود، مربوط به ۲۶ مهندس ایتالیایی است. مهندسین معدنی که در سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۳ در ایران کار می‌کردند و همین‌جا جان خود را از دست دادند. قبر‌های این افراد در زیرزمین و لای دیوار‌ها قرار دارد و سنگ قبر آن‌ها نیز به صورت ایستاده دوتادور این دیوار‌های نصب شده است.

در واقع برای ورود به این بخش باید از میان مردگانی ایستاده عبور کنید که کمی ترسناک است. از سوی دیگر حدود ۱۴هزار و ۲۰۰ مترمربع از قبرستان متعلق به کاتولیک‌هاست. در این بخش قبر افراد مشهوری، چون دکتر کلوکه، دکتر جمشید اعلم و ولادیمیر گاردایستکی دیده می‌شود. اکنون قبرستان ممنوعه توسط سفارت‌خانه‌های مربوطه مانند روسیه، لهستان، فرانسه و شورای خلیفه‌گری ارامنه مدیریت می‌شود. یک خانواده در این قبرستان زندگی می‌کنند که نگهبانی از قبرستان را بر عهده دارند.