سرنوشت نوزادانی که از داعشی‌ها برجا ماند
تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۷۷۶۴۱
مایکل روبین محقق و تحلیل گر مسائل بین الملل طی یادداشتی برای واشنگتن اگزامینر تاکید می‌کند که کودکان به جا مانده از گروه تروریستی داعش نباید قربانی اعمال جنایتکارانه والدین خود شوند و این کودکان می‌توانند بر اساس تابعیت پدر و مادر خود در اروپا و یا آمریکا زندگی کنند. وی در ادامه یادداشت خود می‌نویسد:
دو یا سه بار در سال به عراق سفر می‌کنم تا در جریان روند تحولات سیاسی و اجتماعی باشم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
داعش، صد‌ها کودک را برای مبارزان خارجی و عروس‌های غیرعراقی متعلق به داعش به دنیا آورده است. بغداد می‌گوید که این کودکان عراقی نیستند و از کشور‌های دیگر خواسته اند تا مسئولیت آنان را بر عهده بگیرند. کشور‌های اروپایی، چون فرانسه و آلمان تاکنون از بازگرداندن این کودکان که متعلق به تروریست‌ها هستند امتناع می‌کنند.
سرنوشت اسرای جنگجوی داعشی و یا مهاجران بار دیگر تیتر اکثر روزنامه‌ها و رسانه‌ها شده است. برای مثال دولت ترامپ به زن داعشی که اهل ایالت آلاباما بود اجازه ورود به آمریکا را نداد. مقام‌های بریتانیایی نیز حق شهروندی زنی که به گرو‌های تندرو پیوسته بود را باطل کردند.
تعدادی از این افراد نسبت به اعمالشان و نقش مرگباری که در گروه داعش داشته اند ابراز پشیمانی می‌کنند. هیچ یک از این موارد نباید در نظر گرفته شود: تروریست‌های خارجی به گروهی ملحق شدند که خواستار نابودی و تخریب خانه و جامعه خود بودند و یا اینکه آنها خواسته یا ناخواسته افراد غیرمرتبطی را به قتل رساندند.
تروریسم نه تنها به فرد جنایتکار بلکه به تمامی شبکه حمایتی مرتبط است، مانند متهم بودن به قتل که همه عوامل دخیل برای توطئه و ارتکاب قتل را شامل می‌شود.
در گذشته این افراد شانسی برای زندگی بهتر در یک جامعه دمکراتیک را داشتند که از آن روی برگردانند و به جای آنان هر گونه خیرخواهی و بخشش باید نصیب کودکانشان شود. این برای دولت‌های سوریه و عراق که در تنگنای مالی به سر می‌برند منصفانه نیست تا مسئولیت کودکانی را برعهده بگیرد که به طور غیرقانونی وارد این دو کشور شده اند، به ویژه که پدران آنها نه اهل سوریه بوده اند و نه اهل عراق.
اگر کودکان داعشی مجبور شوند که در عراق و سوریه باقی بمانند، زندگی تیره و تاری خواهند داشت. در برخی موارد والدینشان یا مرده اند یا گریخته اند. در موارد دیگر با نجات جان والدین این کودکان، ممکن است خانواده هایشان برای جرم‌های مرتکب شده به اعدام یا حبس طولانی مدت محکوم شوند.
با وجود روسیه و دیگر کشورها که فرزندخواندگی را یا منع می‌کنند و یا آن را تشویق نمی‌کنند، شاید الان نوبت اروپایی‌ها و آمریکایی‌هایی است که قادر به فرزندآوری نیستند و درتلاش برای تشکیل خانواده و همچنین نجات فرزندان داعشی هستند. اگر هنگام تولد، والدین این کودکان مرده باشند نباید مانعی وجود داشته باشد. حتی اگر مادرانی که از آن متولد شده اند هنوز زنده و یا با حکم حبس در زندان روبرو باشند. قوانین فرزندخواندگی برای این کودکان باید به گونه‌ای باشد که در غرب اجرا می‌شود. حتی اگر تصویب قریب الوقوعی هم وجود نداشته باشد، مانند کودکانی که باید به کشوری برگردند که والدین آنها قبلا حق شهروندی داشته اند: زندگی در فرانسه، آلمان و یا یتیم خانه‌های استرالیایی فرصت‌های بهتری را نسبت به زندگی در عراق و سوریه فراهم می‌آورد، به ویژه که هم بغداد و هم دمشق منابع مورد نیاز برای برآورده کردن نیاز‌های اولیه کودکان را در اختیار ندارند.
اجازه دادن به داعش برای بازسازی داوطلبانه خود بسیار غیراخلاقی خواهد بود، اگر چه غزیزه روزنامه نگاری برای داستانی جذاب در زمینه علایق انسانی ممکن است به آنها اجازه دهد که امتحانش کنند. به هر حال نجات کودکان باید موضوعی باشد که ارزش پرداختن به آن را داشته باشد.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: نوزاد داعش عروس داعش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۷۷۶۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت روزنامه جمهوری اسلامی از مدارا با طالبان بدون خط قرمز/ جازدن سیل به جای دادن حقابه!
به گزارش خبرآنلاین روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت: رواداری برای دولت‌ها یک راهبرد مفید و موثر برای دست‌یابی به موقعیت در سیاست‌های داخلی و خارجی است. اِعمال این راهبرد در زمینه سیاست داخلی هر قدر بیشتر باشد بهتر است ولی در مورد سیاست خارجی اگر مرز مشخصی رعایت نشود، قطعاً زیان‌های فراوانی به همراه خواهد داشت.
از حکمرانان یک نظام سیاسی دینی همچون نظام جمهوری اسلامی انتظار اینست که حداکثر رواداری را در سیاست داخلی اِعمال کنند و به این فرموده پیامبر خدا صلی‌الله علیه وآله پای‌بندی نشان دهند که اگر حاکم در عفو اشتباه کند بهتر است از اینکه در عقوبت کردن گرفتار خطا شود. «...فان الامام لان یخطئ فی العفو خیر له من ان یخطئ فی العقوبه». متاسفانه سیاست داخلی ما بر این توصیه رسول‌الله مبتنی نیست و بعضی از حکمرانان ما تصورشان اینست که با سختگیری و فشار حداکثری در کیفر دادن می‌توانند مردم را به مسیری که می‌خواهند سوق دهند. عجیب است که علیرغم تجربیات متعدد و مستمری که در زمینه کارآمد نبودن سیاست زور و فشار وجود دارد، این دسته از حکمرانان همواره بر استمرار این سیاست شکست‌خورده اصرار می‌ورزند.
عجیب‌تر اینکه همین حضرات که اِعمال فشار حداکثری در سیاست داخلی را می‌پسندند، در زمینه سیاست خارجی به ویژه درباره بعضی کشورها که خطرناک بودنشان برای منطقه و آینده منافع ملی ایران اظهر من‌الشمس است، به رواداری کامل و بدون قید و شرط معتقدند! با اینکه طبق ضرب‌المثل معروف «مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسد» حکمرانان ما باید از کسانی که بدترین سابقه تروریستی، تکفیری، بدعهدی و پای‌بند نبودن به قوانین و مقررات بین‌المللی را دارند برحذر باشند، آنها را به راحتی تحمل می‌کنند، تخلفاتشان را نادیده می‌گیرند و امتیازات زیادی در اختیارشان قرار می‌دهند.
امیرخان متقی، وزیر خارجه حکومت خودخوانده طالبان که از سران بدسابقه این گروه تروریستی تکفیری است، اخیراً ضمن انکار حضور داعش در افغانستان گفته است این گروه تحت حمایت سه کشور منطقه قرار دارد و این سه کشور داعش را حمایت می‌کنند و باعث ناامنی منطقه شده‌اند. هرچند امیرخان اسمی از این سه کشور نیاورده ولی آشنایان با تفکر او گفته‌اند منظورش سه کشور تاجیکستان، ایران و پاکستان هستند که طبق ادعای این طالب متوهم، اولی نیروی انسانی داعش را تامین می‌کند، دومی راه عبور را برایشان باز می‌گذارد و سومی بودجه و مراکز برنامه‌ریزی آنها را برعهده دارد.
جالب است که دولتمردان تاجیک و پاکستانی همواره از وجود گروه‌های متعدد تروریستی ازجمله داعش در افغانستان تحت حاکمیت طالبان خبر می‌دهند و این کشور را کانون ناامنی می‌دانند. از طرف دیگر، هر وقت قتل و غارت و جنایتی در افغانستان اتفاق می‌افتد حکومت خودخوانده طالبان آن را به گردن داعش می‌اندازد در حالی که همه می‌دانند طالبان با داعش تقسیم کار کرده و جنایت‌های خود را به گردن داعش می‌اندازد و داعش هم که با طالبان همدست است، این تقسیم کار را پذیرفته و جنایات را گردن می‌گیرد. با اینکه این واقعیت کاملاً قطعی و روشن است، امیرخان متقی با وقاحت تمام ادعا می‌کند داعش در افغانستان حضور ندارد و این سه کشور حامیان داعش هستند.
پاکستان و تاجیکستان در حال تسویه حساب با طالبان هستند و آنچه مایه تاسف است اینست که ایران هنوز به سیاست مدارا با این گروه تروریستی تکفیری ادامه می‌دهد و این گروه علیرغم بدعهدی‌ها و تخلفاتی که از قوانین بین‌المللی دارد دائماً از ایران امتیاز می‌گیرد. در نزدیک سه سالی که طالبان بر افغانستان سلطه دارد هنوز حاضر نشده حقابه ایران از هیرمند را بدهد و اخیراً که سرریز سیل به سیستان رسید، طالبان آن را به عنوان حقابه ایران جا زد! امتیازات سیاسی و تجاری زیادی نیز از ایران می‌گیرد و مهم‌تر اینکه خطر ناامنی در ایران به دلیل ورود عناصر وابسته به طالبان هر روز افزایش می‌یابد ولی حکمرانان ما به هشدارها اعتنا نمی‌کنند. حالا که امیرخان هم ایران را به همکاری با داعش متهم کرده آیا باز هم سیاست مدارا با طالبان جایز است؟ خط قرمز کجاست؟
311311
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901685
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان