بي‌حوصلگي و نااميدي را از خود دور کنيد

خبرگزاري آريا - تهران - ايرنا - حضرت آيت‌الله خامنه‌اي صبح يکشنبه در ابتداي جلسه‌ درس خارج فقه، به شرح حديثي از حضرت امام صادق (ع) درباره‌ «عاقبت‌انديشي در امور و لزوم نشاط در کارها» پرداختند. ايشان در جريان سخنان‌شان با استناد به اين روايت به مسئولان توصيه کردند «بي‌حوصلگي» و «نااميدي» را از خود دور کنند و بدانند انقلاب اسلامي به‌پيش خواهد رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ايرنا از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت الله العظمي خامنه اي، متن کامل بيانات رهبر معظم انقلاب به شرح زير است:
بسم الله الرحمن الرحيم
و الحمدلله ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام علي سيّدنا محمّد و آله طاهرين و لعنة اللَّه علي اعدائهم اجمعين.
عَن اَبي قَتادَةَ، قالَ اَبو عَبدِ اللَّهِ عَلَيهِ السَّلامُ: لَيسَ‌ لِحاقِنٍ رَأيٌ، وَ لا لِمَلولٍ صَديقٌ، وَ لا لِحَسودٍ غِنًي، وَ لَيسَ بِحازِمٍ مَن لَم يَنظُر فِي العَواقِبِ، وَ النَّظَرُ فِي العَواقِبِ تَفتَحُ القُلوبِ.(1)
لَيسَ‌ لِحاقِنٍ‌ رَأي
[امام صادق عليه السّلام مي فرمايد:] ‌«حاقِن» -يعني کسي که محصور است به فشار ادرار و غيره- رأي ندارد، اصلاً. لذاست که در نماز هم مکروه است که انسان زير فشار، مشغول نماز بشود، چون حواس انسان جمع نيست؛ اين اوّل حديث.
بعد مي فرمايد: وَ لَا لِمَلولٍ صَديق
آدم ملول، دوست و صديق پيدا نمي کند. «ملول» يعني کم‌حوصله. آدم هايي که خسته‌اند، افسرده‌اند، کم‌حوصله‌اند، همراه و رفيق پيدا نمي کنند. درست است. اگر مي خواهيد کار جمعي بکنيد، با جماعت حرکت کنيد، مسابقه بدهيد، پيش بيفتيد، بايد بانشاط باشيد؛ اينکه ما مرتّب مي گوييم نشاط و در صحبتها و گفته‌ها مکرّر بنده تکرار مي کنم نشاط، بعضي‌ها خيال مي کنند که نشاط يعني رقّاصي، که فلان برنامه‌ موسيقي را يا فلان برنامه را فلان جا بگذاريم، در تئاتر بگذاريم، در تلويزيون بگذاريم تا مردم نشاط پيدا کنند! معناي نشاط اين نيست؛ نشاط يعني حوصله‌ کار، نشاط کار، تحرّک، که دل انسان آماده باشد براي حرکت کردن، کار کردن، فعّاليّت‌ کردن؛ خسته و ملول و افسرده و مانند اينها نباشد؛ اين معناي نشاط است. اگر اين [جور] شد، آن وقت انسان، همکار هم پيدا مي کند، ديگران هم مي‌آيند دُور شما جمع مي شوند، کار را پيش مي بريد. بخصوص شما جوانها خيلي به اين احتياج داريد.
بعد فرمود: وَ لا لِحَسودٍ غِنًي
آدمي که حسود است، بي‌نيازي پيدا نمي کند؛ طبيعت آدم حسود اين است؛ و چون نسبت به برخورداري‌هاي افراد حسادت مي کند، يک اثر طبيعي‌اي خداي متعال در اين [حسادت] قرار داده که انسان عقب مي‌افتد.
وَ لَيسَ بِحازِمٍ مَن لَم يَنظُر فِي العَواقِب
«حازم» يعني آدم خردمند، باهوش، کسي که کار را محکم‌کاري مي کند؛ همه‌ اينها در کلمه‌ي «حزم» وجود دارد؛ هم محکم‌کاري کردن -به آن بندي که چيزي را محکم مي کند، چه زير شکم شتر را، چه کفش را، مي گويند «حِزام»- و همچنين به معناي هوشمندي و عقل و خردمندي هم مي‌آيد؛ مجموعه‌ي اينها در کلمه‌ حزم هست. مي فرمايد: آن کسي که عاقبت کار خودش را ملاحظه نکند، خردمند و محکم‌کار نيست. ببينيد، اينها همه درس است براي ماها، بخصوص آن کساني از شماها و ماها که يک مسئوليّتي دارند، در يک نقطه‌اي تصميمي مي سازند يا تصميمي مي گيرند. خب، يک کاري است که آدم خوشش مي‌آيد انجام بدهد و منفعتي هم دارد امّا عاقبتش را در نظر نمي گيرد؛ وارد کار مي شود بدون اينکه [عاقبتش را در نظر بگيرد]. فرض کنيد که ظهر تابستان آدم وارد حياط خانه مي شود -حالا که حياط کم است؛ آن وقتهايي که حياط بود، ما اين مثال را که مي زديم، همه مي فهميدند - حوض وسط حياط پُر از آب زلال، انسان هم بدنش داغ شده، عرق کرده، فوراً پيراهن را مي کَند و خودش را مي‌اندازند داخل آب؛ کار بدي است؟ نه، امّا اين آب که شما خودت را داخلش انداختي، موج برمي دارد، مي خورد به يک ليوان بلورِ قيمتي که گذاشته‌اند روي پاشوره‌ حوض، مي‌افتد مي شکند. اگر چنانچه شما از اوّل فکر اين را کرده بودي، جور ديگر مي رفتي داخل آب؛ فکر عاقبت را نکردي، فکر دنباله‌‌اش را نکردي، لذا خودت را انداختي داخل آب و نتيجه اين شد. آن کسي که فکر عاقبت کار را نکند، حازم نيست.
[مثلاً] وقتي که داريد مسابقه مي دهيد، بدانيد طرف مقابل شما در مقابل اين حرکتي که شما انجام مي دهيد، چه حرکتي انجام خواهد داد، فکر آن را بکنيد، آن وقت براي آن حرکتي که او بعداً انجام خواهد داد، يک آمادگي‌ پيدا کنيد، بعد حرکتتان را شروع کنيد؛ عاقبت کار را ديدن. همه‌ اينها درس است! درس هاي فردي هم نيست، درس هاي مهمّي است براي مسائل مهمّ کشور، براي اداره‌ کشور، براي مديريّت هاي کلان. البتّه به درد خانواده و به درد زندگي شخصي هم ميخورد. اين دستورات اخلاقي اين جوري است.
وَ النَّظَرُ فِي العَواقِبِ تَفتَحُ القُلوب
يعني اگر ما در عواقب کارمان دقّت کنيم، دل را باز مي کند، منافذ فکري انسان را، منافذ روحي و معنوي انسان را باز مي کند. اگر در عاقبت کارهايمان دقّت کنيم، گناه نمي کنيم، فسق نمي کنيم؛ اگر به عاقبت کارمان فکر کنيم، از لغزشهايي که معمولاً براي ماها پيش مي‌آيد، اجتناب مي کنيم. هم در مسائل شخصي اين جور است، هم در مسائل بزرگ اين جور است، هم در مسائل کلان کشوري اين‌ جور است. اگر اين جور شد، آن وقت ديگر با اميد بايد پيش برويم.
توصيه‌ من به همه کساني که مديريّتي دارند، مسئوليّتي دارند، چه در قوّه‌ مجريّه، چه در قوّه‌ قضائيّه، چه در مديريّت هاي گوناگون، اين است که افسردگي و ملالت را و بي‌حوصلگي را از خودشان دور کنند، نااميدي را از خودشان دور کنند، و بدانند که کار دارد پيش مي رود، انقلاب حرکت مي کند. ديديد به توفيق الهي در بيست‌ودوّم بهمن چه حادثه‌ عظيمي در اين کشور اتّفاق افتاد. انقلاب است ديگر؛ انقلاب دارد حرکت مي کند، پيش مي رود. چهل سال از نهضت عظيم اين ملّت و امام بزرگوار مي گذرد و بايد همه چيز از يادها رفته باشد، [امّا] مردم جوري با اين حادثه برخورد مي کنند مثل اينکه همين ديروز اتّفاق افتاده! جوري مي‌آيند به خيابان ها که - آن طوري که به من از جاهاي مختلف گزارش دادند - در تهران، در اين خيابان هاي منتهي به ميدان آزادي جمعيّت نمي توانست جلو برود؛ شهرهاي ديگر هم همين جور. از همه‌ سال هاي گذشته جمعيّت بيشتر آمدند؛ چرا؟ چون تهديد دشمن بيشتر بود، مردم احساس نشاط و احساس تکليف کردند. کارها دارد پيش مي رود. بنابراين بي‌حوصلگي و مانند اينها را همه، اعمّ از مديران ارشد، مديران متوسّط، مديران پائين کنار بگذارند؛ اين يک.
دوّم، عاقبت‌انديشي؛ کاري که مي خواهند انجام بدهند، ببينند عاقبتش چه مي شود؛ اين تصميمي که شما مي خواهي بگيري، اين حرکت را تصويب کني يا رد کني، ببين عاقبتش چه مي شود، دنباله‌اش چيست، حرکت دشمن در قبال اين چيست، شما چه کار مي تواني بکني؛ فکر اينها را بکن، بعد آن وقت مخلصاً ‌للّه عمل کن.
سيام**1751**1535
انتهاي پيام /*

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۸۹۲۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونه اضطراب را درمان کنیم؟

سؤال پرسیدند که برای رفع اضطراب و استرس هایی که بدون منشأ خاصی به انسان وارد می‌شود و از طریق پزشکی هم حل نشده چه کار باید کرد؟

قرآن می‌فرماید: «الَّذِینَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»، همین.

به قول حضرت امیرالمومنین (ع)، دنیا تجارت خانه‌ای بیش نیست.
تمام انسان این باشد هرچه که عقل و شرع برای او تعیین کرده‌اند، جدی بگیرد و در این صورت، مواردی که برای او مایه اضطراب و هم‌ّوغم ّ آینده باشد، از این موارد خیالش آسوده است.

مگر یکی از اسامی خدا، ارحم الراحمین نیست؟ رحمت دیگران اگر باشد محدود است و محدود نسبت به نامحدود هیچ است؛ خدا را فراموش نکنیم.
همه عواملی که باعث اضطراب می‌شوند، چیز محدودی هستند.

خداوند متعال فرموده است: بشر شعورت کجا رفته است؟ مگر می‌شود خدا کفایت کار بنده خودش را به عهده نگیرد.
«إِنْ یَنْصُرْکُمُ اللهُ فَلا غالِبَ لَکُمْ وَ إِنْ یَخْذُلْکُم فَمَنْ ذَا الَّذی یَنْصُرُکُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَی اللهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ».

خیال و اضطراب به این خاطر است که انسان غفلت می‌کند و دچار وسوسه شیطان می شود.

اگر بخواهیم، باید استغفار در سحر را جزو برنامه زندگی خود قرار دهیم که این قلب باید موانعش رفع شود.
قلب را خدا ساخته برای اینکه خودش در آنجا استقرار پیدا کند.
«اَلْقَلْبُ حَرَمُ اَللَّهِ فَلاَ تُسْکِنْ حَرَمَ اَللَّهِ غَیْرَ اَللَّهِ».

زنگارهای حاصل از غفلت های گذشته، جز با "استغفار" و "صلوات بر پیغمبر اکرم (ص)" پاک نمی‌شوند؛ اگر پاک کنیم، خداوند متعال ساکن و مستقر میشود.
برای اینکه مشکلمان حل شود، باید اول نگاه کنیم که خودمان در ارتباط با خدا چه گیری داریم؟