به نقل از «ایرنا»

افغانستان، نگران از معامله پنهان آمریکا با طالبان

تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۹۱۰۶۸۶

کابل - ایرنا - پنجمین دور از گفت و گوهای نمایندگان آمریکا و گروه طالبان درباره صلح افغانستان در قطر جریان دارد و از این مذاکرات هنوز مطلبی رسانه ای نشده اما با توجه به برخی مطالب که توسط افراد حاضر در جلسه درز کرده، نگرانی هایی در افغانستان بابت معامله پشت پرده شکل گرفته است.

به گزارش ایرنا، نشست پنجم مامور ویژه آمریکا با اعضای منتخب طالبان دیروز سه شنبه در دوحه پایتخت قطر در حالی آغاز شد که دو طرف به نوعی به نتایج امیدوار بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در پایان وقت روز گذشته یکی از منابع نزدیک به طالبان به رسانه های خارجی گفت که در باره خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان پیشرفت های خوبی صورت گرفته و دو طرف به نتیجه نزدیک شده اند اما برخی از مقامات دولتی و سیاست مداران افغانستان نگران نوع این توافق هستند .
این که آمریکا در برابر طالبان متعهد به خروج از افغانستان می شود و طالبان هم ضمانت می کند که از خاک افغانستان علیه آمریکا تحرکی انجام نشود، معامله ای سودمند برای دو طرف است که البته دولت و ملت افغانستان تاکنون در این معادله حضور نیافته اند و هیچ طرف از مذاکره کنندگان نظرات و خواسته های مردم و دولت را مد نظر نداشته و دنبال نمی کنند.
گروه طالبان از آغاز گفت و گوهای مستقیم با آمریکایی ها تاکنون موضوع اصلی بحث را تنها روی خروج نظامیان آمریکایی و تضمین تعهد این گروه برای جلوگیری از سوء استفاده از خاک افغانستان علیه منافع آمریکا متمرکز کرده اند و این درحالی است که مامور ویژه امور خارجه آمریکا برای مذاکرات صلح افغانستان تأکید دارد که موضوع اصلی رسیدن به صلح است و خروج نظامیان آمریکا محور اصلی گفت وگوها نخواهد بود.
«زلمی خلیل زاد» دیپلمات افغان تبار امور خارجه آمریکا که مذاکرات مستقیم جاری را میان طالبان و روسایش دنبال می کند در جریان پنجمین دور از سفرهایش به منطقه جنوب غرب آسیا و چند کشور اروپایی در راستای ماموریتش ، هفته گذشته با اعضای «ناتو» دیدار داشت و اعلام کرد که موضوع اصلی گفت و گو با طالبان صلح افغانستان است نه خروج نظامیان آمریکایی اما طالبان توافق بر سر خروج را اصل می دانند و تاکید دارند که پس از این توافق در باره موضوعات دیگر گفت و گو خواهند کرد.
برخی منابع خبری افغانستان به نقل از شرکت کنندگان در نشست قطر نوشته اند که بحث این دور گفت و گوها علاوه بر خروج آمریکا درباره گفت و گو طالبان با دولت و آتش بس نیز مطرح خواهد شد.
اما در داخل افغانستان هنوزهم نگرانی هایی از جریان پشت پرده بین طالبان و آمریکایی ها وجود دارد که بیشتر حول این نکته است که آنها منافع و مصالح افغانستان را نادیده گرفته و تنها بر سر منافع آمریکا و طالبان معامله کنند.
«ملالی شنواری» مشاور رئیس جمهوری افغانستان باور دارد که در این گفت وگوها رسانه ها حضور ندارند و این خود قابل نگرانی است و از طرف دیگر طالبان در نشست های مسکو و پیش از آن نشان دادند که برخی خواسته های آنها از بیرون دیکته می شود.
شنواری به اظهارات «شیر محمد عباس استانکزی» که گفته بود ارتش افغانستان منحل شود، اشاره کرد و گفت که این خواسته آشکارا از بیرون کشور مطرح شده است.
وی گفت که طالبان به دو بخش تقسیم شده اند که بخش اول آنها تنها از دستگاه اطلاعات نظامی پاکستان پیروی کرده و در نشست ها خواسته های آنها را مطرح می سازند.
شنواری گفت: زلمی خلیل زاد هم این موضوع را آشکار ساخت، وقتی وی به قطر رسید نوشت که این دور از مذاکرات آنها متفاوت است و با شخص مهمی از طالبان دیدار خواهد داشت که این موضوع هم دوگانگی طالبان را نشان می دهد.
وی گفت که دولت افغانستان حاضر به هر نوعی مذاکره و بحث در هر موضوعی با طالبان است اما مشروط به این که خواسته های مطرح شده از سوی طالبان باشد نه دیگر کشورها و عناصر بیرونی .
شنواری باور دارد که تأکید طالبان برای گفت و گو با آمریکایی ها و رد گفت و گو با دولت افغانستان ، خواست پاکستان است که متأسفانه از زبان طالبان بیان می شود.
وی گفت : تاکنون طالبان در گفت و گوها ، زبان پاکستان بودند اما امید است که با وارد شدن ملا برادر در گفت و گوهای صلح ، خواست و زبان هر دو متعلق به طالبان باشد تا نتیجه مطلوب داشته باشد.
مشاور رئیس جمهوری افغانستان گفته تا زمانی که خلیل زاد به عنوان سخنگوی طالبان پیام آنها را به کابل بیاورد پیش رفتی در صلح صورت نخواهد گرفت، پیشرفت زمانی صورت خواهد گرفت که دولت افغانستان و طالبان در پشت یک میز به بحث و تبادل نظر بنشینند.
«داود مرادیان» رئیس انستیتو راهبردی افغانستان هم بر این باور است که همه افغان ها تشنه صلح هستند، زیرا هر خانواده افغان طی 40 سال گذشته قربانی داده و رنج جنگ و ناامنی را متحمل شده اند.
اما وی هشدار داد که افغان ها باید توجه داشته باشند که آیا روند کنونی صلح که در قطر ادامه دارد ما را به صلح می رساند یا صفحه دیگری از منازعات را در کشور می گشاید.
به گفته مرادیان طی 40 سال گذشته هم جنگ در افغانستان دوام داشته و هم تلاش ها برای رسیدن به صلح صورت گرفته که بر اساس معلومات وی در 20 سال گذشته ، 120 دیدار بین هیأت های آمریکا و طالبان صورت گرفته است.
این کارشناس سیاسی افغانستان گفت ؛ «ریچارد سون» سفیر وقت آمریکا در سازمان ملل در سال 1998 به کابل آمد و گفت: خبر خوش می دهد که منازعه افغانستان را حل کرده اند و با طالبان به توافق رسیده اند اما این خبری بود که نزدیک به 20 سال پیش داده شده است.
بعد از آن روز تاکنون جنگ ادامه پیدا کرده است و وضعیت کشور پیچیده تر نیز شده، بنابر این دلایل افغان ها باید هوشیار باشند و از گذشته درس عبرت گرفته و در برخورد با طالبان، پاکستان و آمریکا از احتیاط غافل نشوند.
مرادیان باور دارد که گفت وگوی صلح آمریکا و طالبان ناموفق آغاز شده و تجربه نشان می دهد که کارهای خلیل زاد درباره افغانستان بی دستاورد بوده است.
وی تأکید کرد که برای رسیدن به صلح چاره ای جزء گفت و گو بین طالبان و دولت افغانستان وجود ندارد زیرا صلح بین دو طرف جنگ صورت می گیرد، اگر آنها یک طرف اصلی صلح را کنار بزنند با کی صلح می کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی افغانستان گفت که خلیل زاد با طالبان مشکلی ندارد که با آنها گفت و گو می کند و سخنان خلیل زاد نشان می دهد که وی بیشتر نقش سخنگوی طالبان را بازی می کند تا این که یک میانجی بین دو طرف و نماینده آمریکا باشد.
مرادیان به وزارت خارجه آمریکا هشدار داد که اگر فرصت زیادی به خلیل زاد بدهد، مثل گذشته اشتباهات سنگینی خواهد داشت که تاوان آن را افغان ها و دولت و در قدم بعدی خود آمریکایی ها خواهند پرداخت.
وی تأکید کرد که همه افغان ها از گفت و گو استقبال می کنند اما گفت و گو باید بین طرف های جنگ باشد که یک طرف آن طالبان و طرف دیگر جمهوری اسلامی افغانستان است.
مرادیان در باره کنار ماندن دولت افغانستان در گفت و گوهای صلح می گوید که طی چند سال گذشته دولت افغانستان بجای جنگ و فکر موفقیت در برابر طالبان، در منازعات داخلی خود گرفتار مانده اند و توجه به این موضوع نکرد و به همین دلیل امروز هیچ کسی به کابل اهمیت نمی دهد.
وی گفت که حرف دیگر این است که تصمیم در آمریکا گرفته می شود و رئیس جمهوری آمریکا برای انتخابات سال 2020 آماده می شود و تلاش دارد تا برای گرفتن رای به آمریکایی ها بگوید که نظامیان آمریکایی را از افغانستان خارج کرده است و در این صورت افغانستان بار دیگر قربانی خواهد شد.
مرادیان تأکید کرد که صلح افغانستان در دوحه، ابوظبی و مسکو نیست بلکه در هرات، کابل، قندهار و بامیان است ، اگر طالبان صلح می خواهد ، نظرهای خود را بجای خارجی ها با افغان ها به اشتراک بگذارند.
وی گفت: نگران است که روند کنونی گفت و گوهای صلح افغانستان با جنگ دیگری مواجه شود و از مردم این کشور خواست که این بار هوشیارانه برخورد کنند.
این که چرا افغان ها نگران معاملات پنهانی و پشت پرده گفت و گوهای صلح آمریکا و طالبان هستند را می توان به نبود نماینده دولت در این گفت و گوها یا عدم حضور رسانه ها در نشست ها و پنهان کاری جلسات مرتبط دانست اما واقعیت آن است که این نگرانی ریشه ای تاریخی دارد و به غیر قابل اعتماد بودن آمریکا باز می گردد.
در حال حاضر آن چه به رسانه و مردم افغانستان گفته می شود تنها چند جمله خلیل زاد در صفحه اجتماعی او در توئیتر است و سخنان مبهم نمایندگان طالبان ؛ اما این که به واقعیت در مذاکرات آنها چه چیز مورد بحث و توافق قرار گرفته ، هیچ کس چیزی نمی داند و این وضعیت با توجه به سابقه بد آمریکا در تعهدات باعث نگرانی در افغانستان شده است.
آساق*291*1104*

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سياسي نگراني صلح معامله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۹۱۰۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک ماجرا و هزار داستان؛ در بدخشان چه خبر است؟

منابع محلی، بیانیه‌ها، بررسی اخبار و ویدئوهای منتشر شده در سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی این روایت را تقویت می‌کند که نیروهای طالبان در روستای «قرلق» شهرستان درایم ولایت بدخشان بر سر تخریب مزارع با تعدادی از مردم محلی درگیر شده‌اند و در نتیجه یک کشاورز نیز کشته می‌شود.

به گزارش تسنیم، ماجرای مبارزه حکومت طالبان با کشت و تولید مواد مخدر در ولایت‌های افغانستان درحالی ادامه دارد که مقاومت کشاورزان نیز با گذشت زمان و نبود کشت جایگزین افزایش یافته است اما در ماههای اخیر برخی رسانه‌های غربی نیز به دنبال گرفتن ماهی از آب گل آلود هستند تا نقش سیاه‌نمایی را بیش از گذشته برجسته کنند.

از سوی دیگر برخی رسانه‌ها با انتشار اخباری اعلام کرده‌اند تظاهرات مردمی در بدخشان به دلیل ورود نیروهای طالبان به حریم شخصی بوده و حریم خانواده‌ها نیز رعایت نشده است.

بر اساس بیانیه فرماندهی پلیس بدخشان به نظر می‌رسد که وضعیت به حالت عادی بازگشته است.

خاطرنشان می شود که سال گذشته نیز در بدخشان بر سر تخریب مزارع خشخاش درگیری صورت گرفت و گفته شد چهار نفر کشته و یا زخمی شدند اما گزارشی از تعرض به حریم شخصی و خانوادگی منتشر نشد.

به نظر می‌رسد حساسیت کشاورزان مزارع خشخاش به این دلیل افزایش یافته است که برای کشت جایگزین کاری انجام نشده و با توجه به مشکلات اقتصادی افغانستان، آنها به نوعی مجبور به ادامه این روند هستند.

«پینو آلارچی» رئیس اجرایی پیشین دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل اسفندماه گذشته با اشاره به عدم کمک‌های لازم در زمینه کشت جایگزین، اعتراف کرد؛ وظیفه جامعه جهانی است که برای کشت جایگزین مواد مخدر با افغانستان همکاری کند.

با نگاهی به این قبیل اظهارات مقامات مختلف غربی و نهادهای بین‌المللی، به‌خوبی می‌توان دریافت که جامعه جهانی با وجود قول‌های مکرر، کمکی به کشت جایگزین خشخاش در افغانستان نکرده‌اند. این در حالی است که اقتصاد مبتنی بر کشاورزی افغانستان به دلایل مختلف از جمله تحریم‌های آمریکا با مشکل مواجه است و این نارضایتی عمومی در مناطقی که ناچار از کشت هستند را افزایش می‌دهد.

با این حال، در ادامه چند نکته قابل ذکر است؛ نخست این که کشتن مردم عادی قابل توجیه نیست و حکومت طالبان باید نظارت بیشتری بر نیروهای خود داشته باشد.

البته پیش از این بارها مقامات ارشد کابل از جمله در این اواخر «سراج الدین حقانی» وزیر کشور حکومت طالبان نیز تاکید کردند که نیروهای حکومتی نباید با مردم بدرفتاری کنند و موجب رنج مردم شوند.

پاشنه آشیل حکومت‌های کابل در جامعه سنتی و مذهبی افغانستان بیشتر مسائل مربوط به قومیت، زبان، زنان و خانواده بوده است و هیچگاه مردم این کشور، توهین به چنین مسائلی را برنتابیده‌اند و همواره برای این حکومت‌ها در طی زمان فرجام نامبارکی را رقم زده‌اند.

به هر حال، موضوع اعتراض به تخریب مزارع خشخاش از سوی کشاورزان، موضوع جدیدی نیست اما برخی به نظر می‌رسد به دنبال فتنه هستند تا ماهی مقصود خود را صید کنند و باید در شرایط کنونی هم حاکمیت افغانستان و هم مردم بیش از گذشته هشیار باشند تا این کشور در بحران عمیق‌تر از گذشته فرو نرود.

کانال عصر ایران در تلگرام