واکنش هنرمندان به جعل سرود «ای ایران»
تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۹۱۳۸۰۸
به گزارش پارس نیوز، پس از هیأت مدیره خانه موسیقی، تعدادی از موزیسین‌های سرشناس کشور نیز به دخل و تصرف سرود خاطره‌انگیز "ای ایران" واکنش نشان دادند. هیأت مدیره خانه موسیقی در جلسه اخیر خود به نمایندگی از جامعه موسیقی کشور به این عمل غیرقانونی و به دور از اخلاق سازندگان این سرود اعتراض کردند و از مسئولان و ضابطان قضایی خواستند تا با خاطیان برخورد قانونی کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ندا سیجانی در روزنامه ایران نوشته است: "ای ایران ای مرز پرگهر..." مطلعی نام آشنا برای جامعه هنری ایران است و البته مردم ایران؛ که هیچ گاه فرصت نیافت جامه یک سرود ملی را بر تن کند. خالق این اثر استاد روح‌الله خالقی است؛ موسیقیدان و آهنگساز و اشعار آن سروده حسین گل گلاب است. اثر ملی که اردیبهشت ماه 96 و همزمان با روز بزرگداشت فردوسی با شماره ۱۳۹۵ در فهرست آثار ملی کشوربه ثبت رسید.
گلنوش خالقی فرزند استاد روح‌الله خالقی در خصوص ساختار و شکل‌گیری این سرود چندی پیش به "ایران" گفت: "قطعه "ای ایران" سال 1323 نوشته شده است؛ پیش ازانقلاب تأکید داشتند در سرود ملی نامی هم از چهره‌های سیاسی برده شود بعد از انقلاب هم به همین صورت و داستان‌های متفاوتی از ساخت این قطعه روایت شده است.
استاد خالقی برای اثبات این که موسیقی‌های شاد یا غمگین ارتباطی با دستگاه‌های موسیقی ندارد و شما می‌توانید در دشتی هم موسیقی‌ای بنویسید که غمگین نباشد، قطعه "ای ایران" را در دستگاه دشتی نوشت و به لطف‌الله مفخم اثبات کرد این آهنگ هیچ تم غمگینی ندارد... ."
اعتراض دختر زنده‌یاد روح‌الله خالقی
به گزارش برخی از رسانه‌ها گلنوش خالقی فرزند استاد روح‌الله خالقی نیز نسبت به این موضوع واکنش نشان داده و بیان داشته است: "چند روز پیش برحسب تصادف، ویدیوئی را در فضای مجازی مشاهده کردم که همانا سرود "ای ایران"، ساخته پدرم استاد روح‌الله خالقی با شعری از استاد حسین گل‌گلاب است. با اندوهی فراوان متوجه شدم که ناباورانه اشعار این سرود ملی – میهنی که یک اثر ثبت شده ملی است و در زمره یک اثر تاریخی کشور ایران. سرودی عاری از هرگونه گفتمان تاریخی، مذهبی، و فردی، که پس از چندین دهه که از خلق آن می‌گذرد همچنان در قلب هر ایرانی می‌تپد. امیدوارم شاهد واکنش و حضور پرشکوه ملت ایران در اعتراض به این اعمال ناپسند باشم. بر این باورم که چنین اثر ملی هیچ‌گاه با چنین ترفندهایی دچار خدشه نخواهد شد."
فخرالدینی: در این سرمایه ملی نباید دخل و تصرفی صورت بگیرد
فرهــــــاد فخـــرالدینی آهنگساز و رئیس شورای عالی خانه موسیقی نیز در گفت‌و‌گو با "ایران" بیان داشت: سرود "ای ایران" میراث ملی موسیقی ایران است و نباید در آن دخل و تصرفی صورت بگیرد. اصولاً آن طور که لازم و شایسته است به موسیقی توجه نمی‌کنند بنابراین حق ندارند آنچه را که از موسیقی ایران و از گذشته به یادگار و باقی مانده است مصادره کنند و به‌جای این کارها به موسیقی برسند و قدم خیر برای موسیقی بردارند.
این رهبر ارکسترافزود: طی این سال‌ها و درهر کنسرتی که برگزار کرده‌ام قطعه زیبای "ای ایران" اجرا شده است و مردم کشورمان مشتاقانه و علاقه‌مند، همصدا با ارکستر این قطعه را با ما همراهی کرده‌اند.
حسن ریاحی: تحریف این سرود کار بسیار اشتباهی است
حسن ریاحی آهنگساز سرود جمهوری اسلامی نیز بیان داشت: نسبت به این اتفاق بسیار معترض هستم قطعه "ای ایران" اثرموسیقایی بسیار زیبایی است که مردم با آن بزرگ شده‌اند و با شعر و موسیقی آن آشنا هستند بنابراین تحریف کردن این اشعار کاربسیار اشتباهی است و باید سرود اصلی آن اجرا شود.
قره باغی: "ای ایران" نماد ایران و ایرانیت است
اسفندیار قره باغی خواننده آثار ماندگارسرودهای انقلابی نیز در گفت‌و‌گو با "ایران" گفت: وقتی فضا برای پرواز و جولان کلاغ‌ها مساعد باشد عقاب‌ها خانه‌نشین می‌شوند. این تفسیر من از این اتفاق است. ظاهراً آنچه به گوش ما می‌رسد درنگاه برخی از دوستان ومتولیان شهرمشهد، موسیقی، ساز، کنسرت و... مردود است چه اتفاقی افتاده است که یاد سرود "ای ایران" افتاده‌اند و به اشعار ملی ما ورود کرده‌اند؟
او افزود: در سرود "ای ایران" هیچ گونه کلامی که نشانگر وابستگی به رژیم پهلوی باشد وجود ندارد و یک سرود سفارشی و درباری نبوده است. این سرود نخستین بار با صدای استاد غلامحسین بنان خوانده شده است و بعد آن این افتخار را داشته‌ام سال 1350 با ارکستر و گروه کر رادیو به رهبری ایرج گلسرخی که آن زمان مدیر کل رادیو و رهبر ارکستر بودند این سرود را بخوانم.
اسفندیار قره باغی افزود: سرود "ای ایران" نماد ایران و ایرانیت است و به همین دلیل شخصی که این عمل را انجام داده است در هر پست و مقامی که هست کار او از نگاه من قابل بخشش نیست و از جمله رسانه‌هایی که می‌توانند در برابر این اتفاقات قدم علم کنند و بایستند صدا و سیما است. اما متأسفانه مطلقاً به کلمه موسیقی ورود نمی‌کنند و واکنش نشان نمی‌دهند چرا که پست و میزهایشان به این امر بستگی دارد بنابراین ترجیح‌شان براین است که صدایشان در نیاید و صدای خواننده‌های موسیقی پاپ را به گوش مردم برسانند.
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: موسیقی اخلاق جامعه ایران انقلاب فضای مجازی قلب ملت ایران سرمایه جمهوری اسلامی زیبایی شعر صدا و سیما موسیقی پاپ واکنش پارس جعل هنرمندان سرود پارس نیوز ای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۹۱۳۸۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصویر دیده نشده از محمدرضا شجریان
محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.
به گزارش ایلنا، شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آواز‌های بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.
شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستان‌های مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.
اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش می‌خواست نام «شجریان‌ها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامه‌های رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.
شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.
شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگ‌فر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.
سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگ‌فر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دوره‌های خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.
شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آنها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایران‌ای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.
tags # محمدرضا شجریان سایر اخبار
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد