«مادر» در کلام شهدای هرمزگان
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۹۲۲۷۵۶
بندرعباس- ایرنا- به مناسبت میلاد حضرت فاطمه زهرا(س) و گرامیداشت هفته زن و روز مادر مجموعه ای از سخنان شهیدان استان هرمزگان در وصف «مادر» منتشر می شود.
به گزارش خبرنگار ایرنا، دفاع مقدس یکی از درخشان ترین و ماندگارترین برهه های تاریخ ایران محسوب می شود که جلوه هایی باشکوه از خود گذشتگی شهیدان و رزمندگان را به نمایش می گذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شهیدانی که الگویی تمام عیار محسوب می شوند و بسیاری از وصیت نامه های آنها و توصیه های آنان خطاب به مادران و همسران خود که سفیران سیره شهدا محسوب می شوند دعای طلب خیر کرده که می تواند چراغ راهی برای همه ما باشد.
به مناسبت گرامیداشت میلاد حضرت زهرا (س) و هفته زن و روز «مادر» نگاهی به وصیت نامه تعدادی از شهدای استان هرمزگان در وصف «مادر» داریم.
**شهید رضا خوشبخت
مادر عزیزم گرچه تو مادر شهید نیستی ولی در طول چندسال انقلاب همیشه منافق ها تو را اذیت می کردند و کمتر از مادر شهید نبوده و نیستی. در دنیا برای رضای خدا همیشه صبور بودی. به تو که این قدر- خدا- صبر عطا کرده اگر به بنده حقیر هم خداوند توفیق شهادت را عطا کرد؛ صبر کن که خداوند همیشه با صابرین است.
شهید رضا خوشبخت 10تیرماه 65 در عملیات کربلای یک در منطقه مهران بر اثر ترکش به سینه و گردان به شهادت رسید.
**شهید حسین دامن باغ
وصیت من این است؛ مادر مهربان اگر بدی از من دیده ای مرا ببخش چون من راهی رفته ام که دیگر برنمی گردم، مادر مهربان و عزیزم! شیرپاک خود را برمن حلال کن؛ چون من راهی رفته ام که همه پیروان مکتب اسلام باید بروند چون خداوند می فرماید: «زمانی که دیدید اسلام در خطر است، بیاید و جهاد کنید».
مادر بگذار ما را بکشند که با کشتن ما اسلام پیروز می شود، بگذار ما کشته شویم ولی امام امت(امام خمینی) بت شکن سالم باشد چون امام امت است که که تمام دشمنان اسلام از او می ترسند، مگر همین خمینی نبود که برای آزادی اسلام و مسلمانان در فرانسه داد زد: «مردم قیام کنید».
شهید حسین دامن باغ 11 آبان ماه سال 60 توسط گروهک های تروریست گروه اشرف به شهادت رسید.
*شهید حسن دانشمند
مادر جان از اینکه بدون هیچ ناراحتی به من اجازه دادی به جبهه بیایم تشکر می کنم. من که می دانم شما چه زحمت های بی شمار و طاقت فرسایی برای من کشیده ای. مادر عزیزم! من نمی گویم بر من گریه مکن هرچه می خواهی گریه کن اما قبل از هرچیز بر مولایمان حسین(ع) و مظلومیت فاطمه زهرا گریه کن.
شهید حسن دانشمند پس از 30 ماه حضور در جبهه در سن 21 سالگی روز 17 دی ماه 65 از ناحیه سر مورد اصابت ترکش قرار گرفت و در آب های خروشان اروند به شهادت رسید. پیکر شهید حسن دانشمند 15 روز بعد در آب های خلیج فارس شناسایی و پس از انتقال به زادگاهش در گلزار شهیدان بندرعباس به خاک سپرده شد.
**شهید عبدالحمید رضایی
مادرم! برای فرزند خود رخت عروسی جمع آوری کرده بودید و آرزوی شما این بود که فرزند خود را داماد کنید؛ و می خواستید که فرزندتان در هنگام پیری دست شما را بگیرد ولی مادر! من راهم را شناختم و به راهم ادامه می دهم تا پای شهادت و طاقت ندارم که خدای ناکرده بعد از مادرم زنده بمانم.
ما باید ترتیب جنگ را بدهیم و پایان گرفتن جنگ خون می خواهد، در آخر از همه شما می خواهم که من را حلال و عفو نمایید.
شهید عبدالحمید رضایی هفتم بهمن ماه سال 65 در عملیات کربلای پنج در منطقه شلمچه براثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
**شهید عباس احمدی
مادر عزیزم شیرت بر من حلال کن و از من راضی باشد که رضای تو رضای خداوند است بعد از مرگم نیز ناراحت مباش
شهید عباس احمدی شهید روستای داوری از توابع شهرستان میناب و یادگار شنبه و فاطمه، هفتم بهمن سال 65 در منطقه پاسگاه زید عراق به شهادت رسید.
**شهید موسی استادی
مادرجان در دنیا به هیچ چیزی دل نبستم و نخواهم بست و اگر زنده ماندم یک راه را انتخاب خواهم کرد که آن راه، راه الله است.مادرجان امیدوارم که حلالم کنی. مادران عزیز مبادا فرزندانتان را از رفتن به جبهه بازدارید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب حضرت زینب(س) را بدهید که تحمل 72 تن شهید را نمود.
شهید موسی استادی یادگار احمد و آمنه متولد روستای سکل شهرستان رودان است که 21 بهمن سال 64 در منطقه اروند رود براثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
9887 /6048
منبع: ایرنا
کلیدواژه: فرهنگي ما و شهدا هرمزگان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۹۲۲۷۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ننه گلبهار دوستت داریم
فرزندانش در روز ماما گردهم آمده بودند تا قدردان روزها و شب‌های بی‌خوابی او باشند، کودکان حکم نوه و نتیجه‌هایش را داشتند و یک صدا فریاد کودکانه سر می‌دادند، «ننه گلبهار دوستت داریم.»
به گزارش خبرگزاری ایمنا از اصفهان، قابلگی سرمایه ارزشمندی در سرزمین ما بوده که امروز در حال افول و فراموشی است. قابله‌ها افراد مؤمن و توانمندی بودند که در سخت‌ترین شرایط و بدون کم‌ترین امکانات نوزاد را به دنیا می‌آوردند.
ونک روستایی بن بست با جاده‌ای صعب‌العبور و خاکی در ۳۵ کیلومتری غرب سمیرم است، سال‌ها پیش قابله روستا در تابستان و زمستان ننه شیرین و دخترش گلبهار بودند.
نیمه‌های شب، سحر، صبحدم و گاهی عصر و شبانگاه، کوبه در به صدا درآمد و ننه شیرین در یک چشم بر هم زدن عازم می‌شد. کوچه‌های تاریک و سرد و باریک و گاهی پر از برف را پیاده در تاریکی و روشنایی شب و روز می‌پیمود تا به مقصد برسد.
گاهی اواخر بهار و تابستان نیز عشایر میهمان در مزارع اطراف ننه شیرین و خاله گلبهار را برای به دنیا آمدن فرزندشان فرا می‌خواندند و ننه شیرین قصه ما، شب و نیمه شب سوار بر الاغ راهی چادر عشایر می‌شد.
مادران معنوی قصه ما آن روزها خواب و بیداری نداشتند و با توجه به زاد و ولد زیاد هر روز آماده مأموریت بودند؛ بدون چشم‌داشتی از کسی نوزادان را به دنیا می‌آوردند و مادر را تا چهل روز به حمام می‌برند. مراسم خاص روشن کردن چراغ حمام، تیغ زدن نوزادان که امروز حجامت نام دارد و سوراخ کردن گوش دختران از جمله فعالیت‌های آنها بود.
گلبهار سی سنبله قابله ۸۵ ساله ونکی است که مادر معنوی حدود چهل شهید است. شغلی که از مادر و مادر از مادرشوهر، به ارث برده است. ننه شیرین و خاله گلبهار، مادر و دختری که مادران معنوی ۱۰۰ شهید شهر ونک هستند و خاله شیرین که خود مادر یک شهید نوجوان است.
امروز فرزندانش گردهم آمده بودند تا قدردان روزها و شب‌های بی‌خوابی او باشند و کودکانی که حکم نوه و نتیجه‌هایش را داشتند، یک صدا فریاد کودکانه سر می‌دادند، «ننه گلبهار دوست داریم.»
خانه خاله گلبهار آذین بسته حجله شهادت بود، شهادت فرزندی که در سن ۱۶ سالگی روز ۱۱ آبان ۱۳۶۱ در عملیات محرم به شهادت رسید و مادر گوشه طاقچه را به تصاویر فرزند و تنها یادگاری‌هایش مزین کرده بود.
در بین یادگاری‌های به جا مانده از شهید تفنگی چوبی است که خودش درست کرده بود و به گفته مادر در روزگار نوجوانی‌اش عراق ایران بازی می‌کرد. امروز تنها دل‌خوشی مادر قاب عکسی بود که مدام اسباب بازی روزهای کودکی فرزندش بوسه باران می‌شد.
آئین نکوداشت مادران معنوی شهدا لبخند را بر لبانش و اشک شوق را در چشمانش جاری کرده بود و از حضور مسئولان و مردم قدردان سپاسگزاری می‌کرد.
به گزارش ایمنا، فرماندار، امام جمعه، فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سمیرم، امور بانوان فرمانداری، رئیس بنیاد شهید، مسئولان شبکه بهداشت و درمان، شهرداری و شورای اسلامی شهر ونک و مردم قدردان شهر ونک در این آئین شرکت و از وی تجلیل کردند.
کد خبر 750962
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند