نمکی: وزیر قوم یا فرقه ای خاص نیستم
تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۹۳۳۹۹۶
به گزارش جهان نيوز، سعید نمکی وزیر بهداشت،بعد از ظهر پنج شنبه، از بخش های مختلف بیمارستان و زایشگاه دکتر سپیر تهران وابسته به کانون خیریه خیرخواه بازدید و در جلسه ای با حضور مسئولان این بیمارستان و برخی از اعضای انجمن کلیمیان، بر لزوم بازسازی بخش های مختلف و توسعه این بیمارستان تاکید کرد.
وزیر بهداشت، در نشست مشترک با مسئولان این بیمارستان، گفت: دکتر مره صدق تلاش های دلسوزانه و عاشقانه ای برای ارتقای این بیمارستان دارد و از تمامی پرسنل و هیات مدیره این بیمارستان که به مردم و اقشار نیازمند خدمت رسانی می کنند، تشکر می کنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی تصریح کرد: در کشور از دیرباز فاصله ای بین مسلمانان و غیرمسلمانان نبوده و حتی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در قانون اساسی برای اقلیت های دینی جایگاه های ویژه در مراکز تصمیم گیری از جمله مجلس در نظر گرفته شده است.
وزیر بهداشت با بیان اینکه بنده وزیر بهداشت قوم و یا فرقه ای خاص نیستم، گفت: بنده وزیر بهداشت تمام مردم ایران اعم از مسلمان، کلیمی، زرتشتی، مسیحی، افراد بدون دین و مذهب و حتی زندانیان هستم و باید از حق سلامت تمام آحاد ملت ایران دفاع کنم.
نمکی ضمن تقدیر از خدمات ارائه شده در این بیمارستان به مردم، گفت: این بیمارستان قدمت بسیار بالایی دارد و تلاش می کنیم تا بخش های مختلف آن را بازسازی کنیم که خدمات در شرایط بهتری به مردم ارائه شود البته لازم است که این بیمارستان توسعه پیدا کرده و تجهیز شود.
سیامک مره صدق رئیس بیمارستان دکتر سپیر و عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، نیز در این نشست، گفت: بیمارستان دکتر سپیر حدود 80 سال قدمت دارد و خدمات آن به همه مردم و اقشار نیازمند ارائه می شود. 250 نیرو در این بیمارستان فعالیت دارند که اکثریت آنها مسلمان هستند.
وی افزود: بیش از 90 درصد از بیماران بیمارستان دکتر سپیر، مسلمان هستند و 5 هزار خانواده تحت پوشش مددکاری این بیمارستان قرار دارند و افتخار داریم که در این بیمارستان به همه مردم، خدمات ارائه می دهیم.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، ضمن تقدیر از رویکرد مثبت وزیر بهداشت در زمان مسئولیت در سازمان برنامه و بودجه نسبت به این بیمارستان، گفت: مشکلات طرح تحول سلامت توسط وزیر حل می شود و دکتر نمکی، گمشده طرح تحول سلامت است که به کمک وی، مشکلات و نواقص این طرح برطرف خواهد شد.
بیمارستان دکتر سپیر 72 تخت دارد که 12 تخت آن مربوط به بخش مراقبت های ویژه است.
منبع:مهر
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۹۳۳۹۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حال خوب پدر و مادرها با اقدام خوب وزارت بهداشت
صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد...
به گزارش مشرق، ایمان ملکوتی کارشناس امور خانواده در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:
آدم تا پدر و مادر نشده نمی‌داند استرس و اضطراب چه طعمی دارد. روزگار هم بالا و پایین زیاد دارد، مثلاً در عصر یک روز بهاری همچنان که مشغول کاری و در فکر و خیال، خنده بچه‌ها در گوش‌هایت زمزمه می‌کند، ناگهان با صدای زنگ تلفن به خود می‌آیی که خودت را برسان، پسر کوچکی که هنوز یک سالش هم نشده، حالش خوب نیست و باید به بیمارستان برویم. نام بیمارستان که می‌آید ناخودآگاه در ذهن تمامی مردم کلید واژه‌های بستری، هزینه، دارو و ... نیز امتداد پیدا می‌کند.
حال شما فکر کن که دکتر شیفت دستور بستری هم بدهد، انگار آسمان به زمین آمده و همانجا می‌نشینی و مبهوت، رفت‌وآمدهای همراهان دیگر بیماران را تماشا می‌کنی. شما را نمی‌دانم ولی این لحظات برای همه پدرها سخت است، استرس و حرف‌های مادر بچه، صحبت‌های دکتر، نگرانی از نوع بیماری و دودوتا چهارتا کردن ذهنی از میزان پول مورد نیاز در کنار هم، تشکیل‌دهنده یک سناریوی غم‌انگیز پدر فرزندی است.
روی تابلوی اورژانس بیمارستان دولتی مفید برگه‌ای نظرم را جلب می‌کند: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.» زیر لب می‌گویم چه باحال و بدون توجه خاصی از کنارش می‌گذرم، چون هم دل و دماغ فکر کردن به این را ندارم هم خیلی هضمش آسان نیست؛ مگر می‌شود؟! با خودم فکر می‌کنم چند نفر دیگر روزانه به این برگه نگاه می‌کنند و جرقه امید و اطمینان در ذهنشان می‌آید؟ آیا واقعاً این کار شدنی است؟ هزینه بیمارستان رایگان؟ گرفتاری و شلوغی روزهای بیمارستان خیلی مجال فکر کردن به این موضوع را نمی‌دهد و سلامتی خود فرزند اینقدر مهم است که تو حاضری هرچقدر هم لازم باشد هزینه بپردازی ولی او دوباره مثل روز اول بخندد.
روز اول، روز دوم، روز سوم و... همراه با نگرانی، آزمایش‌ها و انجام مراحل درمان کودک طی می‌شود و تو این روزها بدون اعتنا به آن برگه دستور وزیر بهداشت در ذهن خودت مشغول حساب و کتاب هزینه‌های بیمارستان هستی. روز پنجم، دکتر برگه ترخیص را امضا می‌کند. صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد که بتواند این هزینه‌ها را دوباره جبران کند. با این فکر و خیال جلوی حسابداری می‌رسم.
- پدر بچه شمایید؟
- بله.
- این برگه را ببرید صندوق و بیاورید تا برگه ترخیص را بدهم.
به برگه نگاه می‌کنم. یک کد با یک شماره که انگار رقم پرداختی است. چندبار می‌خوانم: ۳ میلیون؟! با خودم می‌گویم برای ۵ روز خوب است. دوباره یاد برگه روی اورژانس که دستور وزیر رویش بود می‌افتم؛ پس آن چه بود؟ به راهم ادامه می‌دهم و به صندوق پرداخت می‌رسم.
- آقا کارت بکشید، ۳۰۰ هزار تومان.
چشمانم برق می‌زند. یحتمل این هم برای همان یک شب اتاق اختصاصی مادر و بچه است که باید بپردازم. برگه روی شیشه اورژانس راست می‌گفت: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.»
نفس راحتی می‌کشم و می‌خندم. یاد جمله رهبری می‌افتم که چند سال قبل فرمودند، همراهان بیمار جز دغدغه مریضداری نباید دغدغه دیگری داشته باشند. «دم وزارت بهداشت گرم» می‌گویم و لبخند می‌زنم. آسمان چقدر آبی است. حال فرزندم رو به بهبود است. دوباره می‌خندد و من خوشحالم از آرامشی که بخشی از آن را مدیون تدبیر متولیان درمان کشورم هستم.
حالا چند روزی گذشته است و سرگرم کارم که خبری نظرم را جلب می‌کند: «از امروز تمامی بیمارستان‌های دولتی و واحدهای تابعه دانشگاه مکلف هستند پذیرش، بستری، اعمال جراحی، اقدامات تشخیصی – درمانی و ترخیص کودکان زیر هفت سال بیمه‌شده را به صورت رایگان انجام دهند.» یاد روزهای بستری فرزندم می‌افتم و لبخند می‌زنم؛ لبخندی از سر آرامش. راستی روزانه چه تعداد پدر ایرانی درگیر با این موضوع لبخند بر لبانشان می‌آید؟ کار خوب را باید گفت و تبلیغ کرد.
به بهانه تقابل بایرن مونیخ و رئال مادرید؛ گل های کریستیانو رونالدو در آلیانز آرنا / فیلم