عمدا نخواستم احمدی‌نژاد را ببینم/ عقاید او را قبول ندارم/ می‌نشستم کنارش که درباره چه چیزی حرف بزنیم؟
تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۹۷۲۰۱۱
ساعت24-در روزهای اخیر حرف و حدیث‌های زیادی درباره ماجرای همسفری علی دایی و محمود احمدی‌نژاد در پرواز جم به تهران مطرح شده است، اما سرمربی سابق تیم ملی ایران رسما تاکید دارد که شخصا و عمدا به گونه‌ای رفتار کرده که با محمود احمدی‌نژاد رودررو نشود.
او می‌گوید از شعار سیاستمداران بیزار است و اساساً افکار و عقاید رئیس جمهور سابق را قبول ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علی دایی درباره حواشی اخیر بازگشتش از شهر جم و همسفر شدن با محمود احمدی‌نژاد سخن گفت. او با صراحت تاکید کرد که علاقه‌ای نداشته با رئیس جمهوری سابق ایران رودررو شود و با او سلام و علیک کند. سرمربی تیم فوتبال سایپا در بخش دیگری از این گفت‌وگو با اشاره به در اختیار قرار ندادن بازیکنانش به تیم ملی امید هم گفت: وقتی چهار بازیکن قرار است از تیمش به تیم ملی امید بروند و خودش به آنها نیاز دارد، چرا باید اجازه دهد بازیکنانش در اردوی تیم ملی امید حضور داشته باشند؟
* ابتدا درباره وضعیت تیم‌تان صبحت کنید. با استعفای رضا درویش خیلی‌ها انتظار داشتند مشکلات مالی باشگاه برطرف شود. آیا این اتفاق افتاده است؟
قرار است که مشکلات برطرف شود. با جدایی آقای درویش و آمدن آقای مدبر منتظر هستیم تا هر چه زودتر مشکلات مالی باشگاه برطرف شود تا با تمرکز کامل به کارمان ادامه دهیم.
* اخیراً خودتان هم جلسه‌ای با وزیر صنعت و معدن داشتید که خیلی‌ها تصور کردند این جلسه برای حل مشکلات مالی باشگاه است. آیا در آن جلسه درباره مشکلات مالی تیم هم صحبتی شد؟
آن جلسه دوستانه بود و درباره باشگاه سایپا صحبتی نکردیم. در این جلسه سعی کردیم درباره صنف خودمان و مشکلاتی که برای ورزشی‌ها پیش آمده صحبت کنیم.
جوان‌ترین تیم لیگ برتر را دارم و اگر قرار باشد چهار بازیکن هم به تیم امید بدهم دیگر با کدام بازیکنان در لیگ بازی کنم؟* شرایط تیم‌تان را چطور ارزیابی می‌کنید. فکر می‌کنید بتوانید در پایان فصل سهمیه آسیایی را کسب کنید؟
شرایط واقعاً سخت است. ۵ تیم اول خودشان را خوب جدا کردند و کار ما بسیار سخت است اما ما سعی‌مان را می‌کنیم بهترین نتیجه را بگیریم. طی یک سال و نیم اخیر سرمایه‌گذاری خوبی روی جوانانمان انجام دادیم و امیدواریم با کمک آنها بتوانیم نتایج خوبی در لیگ بگیریم. سایپا قطعاً می‌توانند در سال‌های بعد با اتکا به این جوانان شرایط بسیار خوبی هم داشته باشد.
* این روزها اعتراضات به فشردگی لیگ بسیار زیاد شده است. آیا این فشردگی لیگ روی کار شما تأثیر می‌گذارد؟
متأسفانه طوری برنامه‌ریزی شده که بازی‌های ما فشرده شده است. الان هم که دو بازی عقب افتاده برابر پیکان و ذوب‌آهن داریم که این موضوع کار ما را سخت می‌کند.
* اردوی تیم ملی امید آغاز شده و شما بازیکنانتان را در اختیار تیم امید قرار ندادید. آیا علت خاصی داشت؟
بازیکنانم برای من بازی می‌کند و این همه سرمایه گذاری کردیم که از آنها استفاده کنیم. من نمی‌توانم بازیکنی که برای تیمم بازی می‌کند را به تیم ملی امید بدهم. من جوان‌ترین تیم لیگ برتر را دارم و اگر قرار باشد چهار بازیکن هم به تیم امید بدهم دیگر با کدام بازیکنان در لیگ بازی کنم؟ اگر ببینید، در همین بازی قبلی دو بازیکن امید ما برای‌مان فیکس بازی کردند. ابوالفضل جلالی و محمد سلطانی مهر برای ما فیکس بازی کردند و از امیرحسین حسین‌زاده هم استفاده کردم. من یک سوال دارم. چگونه می‌شود آقای کرانچار و تیم فنی شأن سلطانی مهر را خط زده‌اند و در اردوی قبلی دعوت نکردند اما وقتی من روی آنها کار می‌کنم و آمادشان می‌کنم و تیمم را بر اساس آنهامی چینم دوباره به تیم ملی امید دعوت می‌شوند؟ این بازیکن در اردوهای قبلی اصلاً دعوت نمی‌شدند و وقتی هم از تیم ملی امید به تیم ما بازگشته بودند واقعاً شرایط بدی داشتند. ما روی جوانانمان کار کردیم تا آنها را به بهترین کیفیت برسانیم. من از شما می‌پرسم اصلاً پیش از این کسی ابوالفضل جلالی یا امیرحسین حسنی را می‌شناخت؟ چطور می‌شود تیم‌های دیگر بازیکنی که به آن احتیاج ندارند به تیم ملی امید می‌دهند اما من بازیکنی که از آن استفاده می‌کنم به تیم ملی امید بدهم؟ اصلاً چنین چیزی می‌شود؟ وقتی من چنین کاری کنم چطور از تیم من انتظار کسب نتیجه دارید. من یک سال و نیم روی این بازیکنان کار کردم و الان جایگاهی در تیم من پیدا کردند اما می‌گویند آنها را به تیم ملی امید بدهم. وقتی بروند و برگردند دوباره چه جایگاهی در تیم من خواهند داشت.؟
* البته مسؤولان فدراسیون فوتبال و تیم ملی امید تهدید کردند در صورت حضور نیافتن بازیکنانتان در تیم ملی امید آنها را محروم می‌کنند. نگران تبعات آن نیستند؟
محرومیت بازیکنانم؟ برای چه باید محروم کنند؟ مگر ما الان در فیفا دی هستیم؟ بر اساس چه قانونی می‌خواهند محروم کنند. مگر با زور می‌شود کاری انجام داد؟ اگر زوری باشد که به هیچ عنوان بازیکنانم را به تیم امید نمی‌دهم. بگذارید محروم کند تا ببینم می‌خواهند چه کار کنند. هر چیزی قانون دارد و براساس حساب و کتاب انجام می‌شود. مگر می‌شود بی حساب و کتاب بازیکنی را محروم کنند؟ اصلاً مگر تیم ملی امید با این بازیکنان قرارداد دارد؟ باشگاه با آن بازیکنان قرارداد دارد و باشگاه است که می‌تواند در مورد بازیکنان تصمیم بگیرد. مگر فدراسیون با آنها قرارداد بسته که بخواهد محروم‌شان کنند؟ به جای اینکه بیایند و تهدید کنند بهتر است راه درست را انتخاب کنند. تیم امید در بهترین شرایط بازیکنان ما را گرفت و برای یک بازی دوستانه برد و بدون کوچک‌ترین مشکلی استفاده کرد ما همیشه با تیم ملی امید همکاری کردیم اما همیشه دیده‌ایم که این همکاری ما نتیجه عکس داشته است. بعد که بازیکن بر می‌گردد از روند تیمی من خارج می‌شود و دیگر نمی‌تواند کمکی کند. مگر من چند بازیکن دارم که بخواهم ۴ تای آنها را هم به تیم امید بدهم؟ مگر در نقل و انتقالات نیم فصل بازیکنی جذب کردم چطور پس انتظار دارید که بازیکنانم را به تیم امید بدهم؟
* آیا از فدراسیون فوتبال و یا مسؤولان تیم ملی امید با شما تماس گرفتند؟
در این رابطه فقط آقای فتاحی با من تماس گرفت. اما من مانده‌ام که آقای فتاحی که دوست عزیز من است در سازمان لیگ کار می‌کند پس با چه عنوان وظیفه‌ای با من تماس می‌گیرد تا بازیکن به تیم امید بدهم؟ مگر در فدراسیون کسی دیگری کار نمی‌کند؟
* یعنی انتظار داشتید مدیر تیم امید و یا مسؤولان این تیم با شما تماس بگیرند؟
دقیقاً همین است. آقای فتاحی را من دوست دارم اما هر چیزی راه خودش را دارد اینکه می‌گویند محروم می‌کنیم مگر به همین سادگی است. پس فدراسیون جهانی فوتبال چکاره است که آقایان به راحتی بازیکن محروم کنند؟ با تهدید مگر از باشگاهی بازیکن می‌گیرند؟ انگار همه چیز در این مملکت با تهدید پیش می‌رود. تهدید را کنار بگذارید کار را باید با تعامل پیش ببرید. اگر تعامل کنند ما هم می گویم بسم‌الله! بیاید ببینید چگونه می‌توانیم به شما کمک کنیم. اگر هم تعامل نکنند و زوری بخواهند کاری کنند ما هم بازیکنانمان را نگه می‌داریم.
* طی روزهای اخیر حواشی خاصی برای برخی بازیکنان و ورزشکاران رخ داده است. از درگیری علیرضا حقیقی گرفته تا اتفاقی که برای فرهاد مجیدی رخ داد. به نظر شما چه موضوعی باعث می‌شود ورزشکاران ایرانی درگیر این حواشی می‌شوند؟
مطمئناً همه ما اشتباه می‌کنیم اما همه باید تابع قانون باشیم. خود من گاهی در زمان رانندگی شاید تخلفی کرده باشم اما با مأمورین با احترام رفتار کرده‌ام چون خودم را از مردم جدا نمی‌دانم. البته نمی‌شود این حواشی را فقط به ورزشکاران ربط داد. نیروهای انتظامی هم باید شرایط را درک کند. چندین سال قبل یک مسئله به ناحق میان من و یک مأمور نیروی انتظامی شکل گرفت که کار ما به دادگاه کشیده شد و در نهایت هم عذرخواهی کردند. من می‌گویم ما باید به وظایف پلیس احترام بگذاریم. اصلاً نباید به خاطر خلافی که مرتکب شده‌ایم اعتراض کنیم اما وقتی بی احترامی و بی حرمتی می‌شود کار سخت می‌شود. مطمئناً اشتباهات ما بیشتر از مأمورین نیروی انتظامی است اما آنها هم اشتباه می‌کنند و باید مراقب رفتارشان باشند. کاش این گونه رفتارها تکرار نشود. شاید یک مأمور نیروی انتظامی استقلالی و یا پرسپولیسی باشد و بخواهد به اصطلاح یک نفر را اذیت کند اما نباید این موضوعات رسانه‌ای شوند.
* طی یک دو روز گذشته خبری منتشر شد مبنی بر اینکه شما در پرواز بازگشت از جم به تهران همراه آقای احمدی‌نژاد بودید که نخواستید با او رو در رو شوید و حتی صندلی خود را تغییر دادید. داستان چه بود؟
خبر این موضوع را خواندم. نوشته بودند من به خاطر کینه‌ای که از آقای احمدی‌نژاد داشتم نخواستیم با او رور در رو شوم اما می‌خواهم بگویم من از هیچکس کینه ندارم. شاید از برخی رفتارها و برخی افراد خوشم نیاید اما از آنها کینه به دل نمی‌گیریم. همیشه گفته‌ام در زمانی که سرمربی تیم ملی بودم صلاحم این بوده که چنین فردی (محمود احمدی‌نژاد) من را از تیم ملی کنار بگذارد و همیشه هم گفته‌ام مردم همه چیز را بهتر متوجه می‌شوند. من واقعاً دوست نداشتم با او (محمود احمدی‌نژاد) رو در رو شوم. نه او و نه هیچ سیاست مدار دیگری هیچ وقت نمی‌بییند که علی دایی چیزی از او بخواهد. دلم نمی‌خواست اصلاً ایشان (محمود احمدی نژاد) را ببینم.
* پس به همین خاطر صندلی خود را تغییر دادید تا با آقای احمدی‌نژاد رو در رو نشوید؟
بله به همین خاطر است. متأسفانه افکار ایشان (محمود احمدی نژاد) با افکار من فرسنگ‌ها فاصله دارد. عقایدی که ایشان دارند من قبول ندارم و اصلاً از نظر فکری به هم نزدیک نیستیم پس باید کنار هم می‌نشستیم که درباره چه موضوعی صحبت کنیم؟ همیشه سعی کرده‌ام شعار ندهم و اهل عمل باشم. و به همین خاطر از کسانی که فقط شعار می‌دهند و فقط می‌خواهند باشد خوشم نمی‌آید. به همین خاطر لزومی ندیدم با ایشان (محمود احمدی نژاد) رو در رو شوم. که سلام و علیک کنم.
طی این مدت سیاستمداران زیادی هم بودند که من اصلاً با آنها رو در رو نشدم گاهی اوقات با برخی از سیاستمداران در جای بودیم که فکر می‌کردم من پیش آنها می‌روم و سلام و علیک می‌کنم اما این کار را نکردم. واقعاً هم علاقه‌ای ندارم درباره این مسائل صحبت کنم و فکر و ذکرم را درگیر آنها کنم. عملکرد همه ما را مردم قضاوت می‌کند چرا که آنها بهترین قاضی هستند. ایشان (محمود احمدی نژاد) برای خودشان محترم است اما من کاری به این مسائل ندارم چون آدم سیاسی نیستم و به این مسائل فکر نمی‌کنم که یک سال و یا دو سال دیگر پست و مقامی داشته باشم فقط می‌خواهم در آرامش در کنار مردم باشم.
منبع: ساعت24
کلیدواژه: علی دایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۹۷۲۰۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تعیین تکلیف شریعتمداری برای لایحه حجاب | کنارش بگذارید، «طرح نور» پلیس کافی است
حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان طی یادداشتی در این روزنامه نوشت: لایحه حجاب و عفاف همچنان محل بحث و نقد محافل سیاسی-رسانه‌ای است.
مروری بر متن لایحه عفاف و مسیری که تاکنون طی کرده است، این نگرانی جدی را پیش می‌کشد که مبادا همان‌گونه که برجام به جای لغو تحریم‌ها، تعداد آنها را دو برابر کرد، لایحه عفاف و حجاب نیز به جای پیشگیری از ناهنجاری کشف حجاب، گسترش این پدیده پلشت را به دنبال داشته باشد!
علی‌رغم برخی تغییرات، موارد سؤال‌برانگیز کماکان و یا کم و بیش در متن لایحه دیده می‌شود که می‌تواند کارآمدی آن را با تردید‌های جدی روبه‌رو کند.
اولین پرسش که اساسی‌ترین نیز هست، این که لایحه یاد شده بر اساس کدام نیاز و برپایه کدام ضرورت تهیه شده است؟!
الف: اگر پاسخ آن است که برای مقابله با کشف حجاب و حفظ عفت عمومی نیاز به قانون داشته‌ایم که باید گفت این پاسخ قابل قبول نیست! چرا که موضوع و متن مواد ۶۳۸ و ۶۳۹ از قانون مجازات اسلامی و قانون موسوم به البسه (مصوب ۲۸ اسفند ۱۳۶۵) به وضوح در این خصوص بوده و هست؛ بنابراین فقدان قانون نمی‌تواند انگیزه قابل پذیرشی برای تهیه لایحه مورد اشاره باشد.
ب: ممکن است گفته شود که قوانین موجود کافی نبوده و نیاز به اصلاح داشته است! در این صورت می‌توانستند با ارائه ماده واحده، مفاد قانون قبلی را اصلاح کنند!
ج: بر فرض که تهیه و تدوین قانون تازه‌ای برای حجاب ضرورت داشته است! سؤال این است چرا مادام که قانون جدید به تصویب نرسیده است، این پدیده خسارت‌آفرین به حال خود رها شده و برای پیشگیری از آن به قوانین موجود عمل نشده است؟ این «ترک فعل» که مصداق روشن عمل مجرمانه است با کدام توضیح قابل قبولی صورت گرفته است؟!
حضرت آقا در دیدار رمضانی مسئولان نظام به همین نکته اشاره کرده و می‌فرمایند: «یک مطلب دیگری را من می‌خواهم مطرح کنم و آن چالش تحمیلی مسئله «حجاب» در کشور است. مسئله حجاب تبدیل شده به یک چالش و بر کشور ما تحمیل شده، این را تحمیل کردند.
کسانی نشستند نقشه کشیدند، برنامه‌ریزی کردند که حجاب بشود یک مسئله در کشور ما، در حالی که چنین مسئله‌ای در کشور وجود نداشت، مردم با شکل‌های مختلف داشتند زندگی می‌کردند». آیا پیش کشیدن لایحه حجاب و عفاف بی‌آن که ضرورتی داشته باشد، بخشی از پازل دشمن و کمک به این «چالش تحمیلی» نبوده است؟!
آیا موارد یاد شده شک‌برانگیز نیست؟! و انگیزه تدوین و تهیه لایحه موسوم به حجاب و عفاف را با تردید‌های جدی روبه‌رو نمی‌کند؟! و آیا اقدام به تهیه این لایحه همان «چالش حجاب» نیست که در غفلت و ساده‌اندیشی مسئولان، به نظام و توده‌های عظیم مردم متدین و پاکباخته کشورمان تحمیل شده است؟!
چرا از هنگام تهیه لایحه عفاف تاکنون، ناهنجاری کشف حجاب گسترده‌تر شده است؟! چرا برخلاف تاکید رئیس قوه قضائیه و رئیس‌جمهور بر اجرای قوانین موجود، از اجرای آن خودداری شده است؟! چرا لایحه‌ای با ۹ ماده از سوی قوه قضائیه و افزایش آن به ۱۵ ماده توسط قوه مجریه وقتی به مجلس می‌رود به ۷۱ ماده و در حجم انبوه ۳۲۴۲۱ کلمه تبدیل می‌شود و نزدیک به یک سال در کوچه پس کوچه‌های مجلس معطل می‌ماند؟!
اقدام اخیر نیروی انتظامی در قالب «طرح نور» نه فقط تاکنون طرح موفقی بوده است بلکه با جرأت می‌توان گفت که تنها طرح و اقدام موفق و کارساز طی یک‌سال اخیر است. در این خصوص گفتنی است که اولاً؛ این طرح، کمترین ربطی به لایحه عفاف و حجاب ندارد بلکه اجرای قوانین موجود است که طی یک سال گذشته در حرکتی مشکوک، متوقف مانده بود. در صورتی که لایحه عفاف و حجاب به‌گونه‌ای که در مجلس تهیه شده است به تصویب شورای نگهبان برسد، از ادامه اجرای طرح نور نیز جلوگیری خواهد شد و امید تازه‌ای که با اجرای این طرح در افق پیش‌روی ملت پدید آمده است هم بر باد خواهد رفت!
در ماده ۴۹ لایحه عفاف و حجاب آمده است «هر زنی در انظار عمومی، معابر یا اماکن عمومی که نوعاً در منظر نامحرم است، اعم از فضای حقیقی یا مجازی کشف حجاب کند، به نحوی که چادر یا مقنعه یا روسری یا شال و امثال آنها بر سر نداشته باشد، در مرحله اول از طریق سامانه‌های هوشمند فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (فراجا) با تطبیق با سایر بانک‌های اطلاعاتی اطمینان‌آور احراز هویت قطعی مرتکب، معادل یک دوم حداکثر جزای نقدی درجه هشت جریمه ولیکن اخذ جریمه مذکور به مدت ۳ سال معلق می‌شود و با استفاده از سامانه‌های هوشمند یا پیامک یا پست، به وی اعلام می‌شود.
در صورت تکرار در مدت تعلیق جریمه (مرتبه دوم) علاوه‌بر اخذ جریمه مرتبه اول، معادل حداکثر جزای نقدی درجه هشت جریمه و از طرق مذکور به وی اعلام می‌شود، در مرتبه سوم توسط مرجع قضائی به جزای نقدی درجه شش و در مراتب بعدی به جزای نقدی درجه پنج محکوم می‌شود. در صورت تکرار بیش از چهار بار، مرتکب به مجازات تکرار جرم موضوع ماده ۳۷ این قانون، غیر از حبس محکوم می‌گردد»!
یک بار دیگر متن این ماده را بخوانید! پلیس از برخورد قانونی با کشف حجاب که «جرم‌مشهود» است و باید بلافاصله از آن جلوگیری کند، منع شده است! و به جای آن باید پس از مشاهده کشف حجاب از کشف‌حجاب‌کننده عکس بگیرد و خانم کشف‌حجاب‌کننده را از طریق سامانه‌ها شناسائی کند و سپس به او پیامک بزند و در نهایت خانم کشف حجاب‌کننده به جریمه نقدی محکوم خواهد شد و مطابق این ماده «اخذ جریمه مذکور به مدت ۳ سال معلق می‌شود»! و... یعنی پول بده و کشف حجاب کن! و تازه این جریمه هم ۳ سال به حالت تعلیق خواهد بود!
آیا قرار است این‌گونه با پدیده خانمان‌برانداز کشف حجاب مقابله شود؟! اگر لایحه یاد شده با همین فحوا تصویب شود، اولاً؛ دست دشمنان و عوامل مزدور آنها را برای گسترش کشف حجاب باز می‌گذارد. ثانیاً؛ زنان و دختران فریب‌خورده و بی‌خبر از پشت صحنه این پدیده پلشت را در طرح فریب دشمنان به حال خود رها می‌کند و در نهایت زمینه را (به قول حضرت آقا) برای گام‌های خسارت‌بار بعدی فراهم می‌آورد.
از شورای محترم نگهبان انتظار می‌رود که تمامی مفاد لایحه عفاف و حجاب را با دقت‌نظر بررسی کند و همان‌گونه که روش پسندیده این شورا بوده و هست اجازه ندهد کمترین تخلفی از مبانی شرعی، اصول قانون اساسی و سیاست‌های کلی نظام در طرح یاد شده جای داشته باشد... اگرچه با توجه به شرحی که درباره تهیه این لایحه ارائه شد، بهتر آن است که طرح یاد شده از اساس کنار گذارده شود.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»