به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

بیانیه مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری

تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۹۷۹۹۹۰

مجمع صنفی تولید‌کنندگان آثار شنیداری با انتشار بیانیه‌ای از مواضع اخیر وزارت ارشاد درباره اختصاص ۱۰ درصد مبلغ فروش کنسرت‌ها به فعالیت‌های فرهنگی انتقاد کرد.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مجمع صنفی تولید‌کنندگان آثار شنیداری با انتشار بیانیه‌ای از مواضع  اخیر وزارت ارشاد درباره اختصاص ۱۰ درصد مبلغ فروش کنسرت‌ها به فعالیت‌های فرهنگی انتقاد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

مجمع صنفی تولید‌کنندگان آثار شنیداری با انتشار بیانیه‌ای از مواضع  اخیر وزارت ارشاد درباره اختصاص ۱۰ درصد مبلغ فروش کنسرت‌ها به فعالیت‌های فرهنگی به پیشنهاد دولت و تصویب آن در مجلس شورای اسلامی انتقاد کرد. 

در متن بیانیه مجمع آمده است: «مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری و جمعی از هنرمندان فعال موسیقی درباره اختصاص ۱۰ درصد مبلغ فروش بلیط کنسرت‌ها به فعالیت‌های فرهنگی به پیشنهاد دولت و تصویب در مجلس شورای اسلامی ، مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری و جمعی از هنرمندان فعال عرصه موسیقی بیانیه خود را در رابطه با پیامدهای این تصمیم عجیب و تالی فاسد آن در فضای جامعه به شرح زیر ارائه می‌نماید:

۱. درحالی خبر مربوط به سهم‌خواهی دولت از بخش خصوصی از سوی مجلس شورای اسلامی تایید گردیده، که موسیقی در پُرپیچ و خم‌ترین جاده‌های خود قدم بر می‌دارد. دولتی که حتی این روزها نمی‌تواند پای مجوزهای قانونی خود در رابطه با برگزاری یک کنسرت در شهرستانی بایستد، حال به چه نیتی دستش را در جیب بخش خصوصی و از آنان سهم خواهی می‌کند؟ ما به ندرت یاد می‌آوریم که دولتمردان برای موسیقی حرمتی قائل شده باشند و یا سنگی از جلوی پای جریان‌های موسیقی برداشته باشند. اما امروز با نگاهی سودجویانه می‌خواهند زحمات مالی و درآمدهای فرهنگی بخش خصوصی و هنرمندان آن اعم از خواننده، آهنگساز و ... را به زور از ایشان بگیرند تا خرج بسترها و زیرساخت‌های فرهنگی کنند. وزارت ارشاد در این سال‌ها کدام زیرساخت موسیقی را ترمیم، اصلاح و یا راه‌اندازی کرده که امروز نگاه به دست تهیه‌کنندگان و اهالی موسیقی دارد؟ بدون تردید فرایند اجرای یک کنسرت، حرکتی  جمعی‌ست که تمامی شاخه‌های موسیقی را فعال می‌کند و خُسران دراین زمینه شامل تمامی دست اندرکاران موسیقی از جمله تهیه‌کننده، آهنگساز، خواننده و..... می‌شود که پیکان این تصمیم بدون شک تمامی اهالی موسیقی و در راس آن تهیه‌کنندگان این هنر را نشانه گرفته است.

۲. قطعا هیچ کارشناس آگاه و دلسوزی این خواسته را نخواهد پذیرفت، چرا که تالی فاسد آن آنقدر واضح و شفاف است که راه، جز به بیراه نخواهد رفت. اگر هدف به آتش کشیدن بدنه نحیف هنر است! (که اینگونه به چشم می‌آید) همین فشارها و حق الناس‌ها دلیل راه هستند، اما اگر برای هنر موسیقی دادِ دلسوزی سر داده می‌شود، باید بدانید با این اقدام قیمت بلیط‌های کنسرت هر روز افزایش می‌یابد. آیا این مغایر با صحبت‌های وزیر محترم ارشاد درباره مبارزه با هنر لاکچری نیست؟ بخش خصوصی برای تامین آن  ۱۰ درصدی که از جیبش بر می‌دارید مجبور است درآمد خود را با افزایش بهای بلیط‌ها بالا ببرد و این  فشار به مخاطب و عدم  تکریم آن و حرکت به سمت موسیقی های زیر زمینی خواهد بود.

۳. در سال‌های اخیر بودجه کل موسیقی در کشور مبلغی حدود ۱۰ میلیار تومان بوده است که تقریبا برای نظام‌مندی یک هنر مهم مانند موسیقی، پول خوردی هم حساب نمی‌شود. وزارت ارشاد به جای آنکه تلاش کند بودجه حقیقی این بخش را با ارائه درخواست به مجلس محترم افزایش دهد، به دلیل آنچه نبود منابع مالی عنوان شده با بدترین و زشت‌ترین شیوه به منابع مالی بخش خصوصی حمله کرده است که این نه در شان دولت و نه در شان نظام جمهوری اسلامی ست. نظامی که همواره مهمترین دغدغه این سال‌هایش خصوصی سازی و اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی‌ست که رهبر معظم انقلاب آن را به روشنی شرح کرده است، در اینجا دولت به جای همیاری و کمک و کمرنگ کردن تصدی‌گری، به آن دامن می‌زند.

۴. با پیگیری‌های انجام شده دریافتیم حتی معاونت هنری و مدیرکل دفتر موسیقی با این اقدام همراه نبوده‌اند و این طبیعی است چرا که اگر مدیری کمترین درایت و تجربه‌ای در زمینه موسیقی داشته باشد تن به این خواسته نمی‌دهد. این اقدام آنقدر خام و عجولانه صورت گرفته است که فاقد هرگونه کارشناسی است. سوء مدیریت در این دیدگاه با چند پرسش ساده خودنمایی می‌کند:

الف: تقسیم‌بندی ژانر موسیقی: آیا تمام کنسرت‌های موسیقی به یک شیوه مورد استقبال قرار می‌گیرند؟ آیا کنسرتی که در سال چندین میلیون تومان سود دهی دارد (که تازه با همت و تلاش دست‌اندرکارانش به دست آمده و هیچ همیاری و مساعدتی از سمت دولت نبوده است) با یک کنسرت تک نفره در قالب تک‌نوازی برابر است؟ شایان ذکر است آمار نشان می‌دهد تعداد این کنسرت‌ها در سال بسیار محدود است.

ب: تفکیک سالن‌ها بر اساس ظرفیت: بر اساس کدام متر و معیار تمامی سالن‌ها که هر کدام ظرفیت متفاوت دارند به یک چشم دیده شده‌اند؟ آیا درآمد سالنی ۳۰۰۰ نفری در دو سانس با درآمد سالنی ۱۰۰ نفره برای اجرای یک تک‌نوازی برابر است؟ در طول این چند سال و به طور تقریبی تمامی کنسرت‌های کوچک با خطر ضرر مالی روبرو بوده است و بهتر است تصمیم‌گیرندگان این لایحه بدانند که امروز حتی کنسرت‌های پاپ نیز از این خطر در امان نیستند. حال تصور آنکه از چنین وضعیت آشفته مالی، درصدی هم بدون دلیل کسر شود غیر قابل قبول است.

۵. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هنوز از حل کردن مشکلات مالیاتی، بیمه، دخالت‌های ارگان‌های نظارتی و.... در رابطه با هنرمندان عاجز است و این در حالی‌ست که بی‌شرمانه بخشی از درآمد اهل موسیقی را طلب می‌کند. کدام شرع و عرف به شما اجازه می‌دهد که حق‌الناس یک جامعه زحمت‌کش را، آن هم در این وانفسای اجتماعی طلب کنید؟ در تمام این سال‌ها به جز سنگ‌اندازی با شوراهای مختلف موسیقی و قوانین سخت و دست و پاگیری که برای اهل موسیقی طراحی کرده‌اید، چه همراهی و مساعدتی با تهیه‌کنندگان موسیقی داشته‌اید که امروز بدون اجازه و درخواستِ محترمانه کمک و مساعدت، دست در جیب آنها می‌کنید؟ آیا چنین رفتارِ نادرستی با صنوف دیگر نیز شده است؟ این چه بدعتی‌ست که می‌خواهید آن را با موسیقی گره بزنید؟ قطعا هیچ صنفی اجازه نخواهد داد که تاراجِ اموالش را به نظاره بنشیند و موسیقی و اهالی آن نیز از این قاعده مستثنی نخواهند بود.

مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری این تصمیم و حرکت ناحق وزارت ارشاد را به شدت محکوم می‌دارد و در خاتمه خواستار آن است که شورای محترم نگهبان با این موضوع که فاقد هرگونه کارشناسی و فاکتورهای عقلانی و شرعی‌ست مقابله کند تا همچنان از همراهی و همیاری تهیه‌کنندگان موسیقی برخوردار باشد.

همچنین خرسند خواهیم شد که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بار دیگر به بازنگری جدی و اساسی این خواسته بپردازد و تلاش کند تا پیش‌قدم ِدوستی و پرچم‌دارِ فرهنگ باشد. در روزگاری که همگی ما در کشورمان، مشکلات سختی را تجربه می‌کنیم و با تمامی ناهمواری‌ها در کنار دولتمردانِ سیاسی، نظامی و اقتصادی به اعتلای‌ هنر موسیقی و تزریق نشاط و روحیه متناسب با شرایط اجتماعی ایستاده‌ایم، با تصمیم‌هایی اینچنین مسیرعدالت و هنر را از یکدیگر جدا نکنیم که همواره کار از اندیشه برمی‌آید و اندیشه از حق و اعتقاد به خدایی که ناظر بر اعمال همه ماست.

با احترام
مجمع صنفی تولید‌کنندگان آثار شنیداری  و جمعی از هنرمندان فعال موسیقی

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: آثار شنیداری موسیقی آثار موسیقی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۹۷۹۹۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شعر میرنوروز آمیخته با مضامین قرآنی است

به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب، استاد علی اکبر شکارچی، موسیقی دان و فرهنگ پژوه در نشست ایوار درباره شعر میرنوروز که در محل دانشنامه مطبوعات ایران برگزار شد، گفت: شعر میرنوروز‌ آمیخته با مضامین قرآنی است و تا شاعری درونش ‌پالایش نشده باشد اشعار پرشور دینی نمی تواند از درون او بجوشد.
مولف کتاب «بیست ترانه کهن لری» با بیان ابعاد «هنر برهنه» تاکید کرد: این که تمنیات در کنار الهیات در شعر میرنوروز وجود دارد طبیعی و برخواسته از حقیقت روح انسان است. توجه به تمایلات نفسانی و ابعاد جسمانی بخشی از وجود آدمی است و دلیلی بر انکار آن وجود ندارد.
خالق آثار ماندگار «کوهسار» و «بهارباد»  با بیان خاطراتی از شکل گیری گروه چاووش در کنار اساتیدی چون حسین علیزاده و زنده یادان هوشنگ ابتهاج، محمدرضا لطفی و پرویز مشکاتیان ، گفت ملودی های لری برخاسته از زندگی و طبیعت است و شعر میرنوروز نقش مهمی در بالندگی موسیقی لری داشته است.
 
◽جایگاه میرنوروز از نگاه ملی مغفول مانده است
در ادامه این نشست دکتر محمدزاده، نویسنده و پژوهشگر گفت: بازخوانی اشعار عرفانی و تعلیمی میرنوروز نشان می دهد جایگاه این شاعر مهم عصر صفوی در گنجینه شعر فارسی مغفول مانده است.
دکتر محمدجعفر محمدزاده در نشست ایوار با بیان این مطلب افزود: شاعرانی چون میرنوروز را باید از نگاه ملی ارزیابی کرد و بررسی آثار او باید مقوم هویت ملی ما در چهارچوب ایران فرهنگی باشد.
رییس دانشنامه مطبوعات ایران افزود: اگرچه وجه غالب اشعار میرنوروز سبک هندی است اما تاثیرپذیری او از شاعران سبک عراقی و آثار شاعرانی چون نظامی مشهود است.
نویسنده کتاب «بیداری در باغ مومیایی» افزود: همانطور که امروزه بیش از ۴۰۰۰ رباعی الحاقی و منسوب به خیام وجود دارد، به دلیل تفوق وجه شاعرانگی و تاثیرگذاری میرنوروز بر ادبیات منطقه اشعار فراوانی به این شاعر شیفته منسوب شده است که باید با نگاه علمی سره را از ناسره شناسایی کرد.
◽ نام هیچ کوچه ای در دهلران «میرنوروز» نیست
دکتر کرم علیرضایی ، نویسنده کتاب «میرنوروز، شاعر ناشناخته» در دومین نشست ایوار با اشاره به این که نگاه به میرنوروز باید تعدیل و تغییر کند و شخصیت این عارف و منتقد زمانه خود به درستی شناخته شود، گفت: دو چهره بودن این شاعرشیفته طبیعت شعر اوست و نباید گاهی اورا اهریمنی و گاه اهورایی دانست تا آنجا که امروز در زیست بوم او هیچ‌کوچه ای حتی به نام او نیست.
مولف «ترانه های لری میرنوروز» به جنبه های عاطفی شعر میرنوروز اشاره کرد و گفت: آنیمای عشق در شعر میرنوروز تبلور دارد که نباید آن را  هرزه پویی تلقی کرد.
علیرضایی افزود: سه نوع زن در شعر میرنوروز برجسته است، زن اهورایی، زن اهریمنی و زن آرمانی و آنیمایی که جای بررسی روانشناختی دارد.
 
◽پژوهش در احوالات میرنوروز در کارنامه زرینکوب خالی است
دکتر فرزین رسایی مترجم و زبان شناس نیز در دومین نشست ایوار گفت:  بررسی احوالات میرنوروز در پژوهش های امروز مغفول مانده است و توقع می رفت ادیب و محقق ارجمندی چون عبدالحسین زرینکوب در کارنامه آثار خود به معرفی شعر میرنوروز نیز می پرداخت.
فرزین آشنایی زدایی را هنر محتوم شاعران خواند و گفت: در شعر میرنوروز هنجارگریزی و هنجار آفرینی بسیار به چشم می خورد.
رسایی افزود: موسیقی شعر میرنوروز چه به لحاظ آوایی و موسیقی بیرونی و چه به لحاظ ساختار عمودی و موسیقی درونی سرشار از ابتکار و نوآوری شاعرانه است.
این مترجم و پژوهشگر زبان افزود: اشعار بسیاری به میرنوروز نسبت داده می شود که به دلایل سبکی و محتوایی می توان آنها را شناسایی و از دیوان او سترد.
رسایی با اشاره به ترجمه ناپذیری شعر گفت: در جغرافیای میرنوروز مردم سرشت شاعرانه دارند و اتفاق زبانی در شعرهای میرنوروز و پدیدارشناسی شعر او شایسته بررسی بیشتر است.
 
◽متأسفانه ارجاعات پژوهشی ما به آثار سیاحان است
اسعد غضنفری، فعال فرهنگی نیز در مراسم نکوداشت مقام میرنوروز ، شاعر عصر صفوی با تاکید براین که به علت غلبه نداشتن رویکرد پژوهشی و بی توجهی به پژوهشگران بومی متأسفانه ارجاعات و رویکرد ما در تحقیقات به آثار سیاحان غربی است، افزود: برای بازیابی هویت واقعی فرهنگ لرستان ضرورت دارد پژوهشگران به بازخوانی و بازیابی اسناد و منابع دست اول این جغرافیا دست یازند.
این فعال فرهنگی با اشاره به مرارت ها و نحوه جمع آوری و تصحیح کلیات دیوان میرنوروز توسط زنده یاد استاد اسفندیار غضنفری امرایی در سال ۱۳۴۷ گفت: در آن زمان جز در موسیقی، میرنوروز شناخته شده نبود و متأسفانه این میرعارف خداشناس را به نام شاعری لاابالی و هرزه گرد می شناختند.
 
◽دوری میرنوروز از مراکز رسمی شعر عصر صفوی باعث غیبت او از تاریخ پژوهش های ادبی است
در ادامه این نشست یادداشت عبدالجبار کاکایی شاعر نام آشنای معاصر به نشست ایوار خوانده شد. کاکایی با اشاره به این که بی توجهی میر نوروز به مرکز توسعه سبک‌های ادبی در قرن دوازدهم که اصفهان و شیراز بوده سبب شده تا در تاریخ پژوهش‌های ادبی کمتر از او یاد شود، تاکید کرد: میر نوروز بیش از نیایش‌نامه‌های فارسی و تحمیدیه‌هایش به واسطه مفردات گویش لری در بین اهالی زاگرس طرف توجه بوده است.البته بین تحمیدیه‌ها و نعت‌هایش تا آثار غنایی از جهت فصاحت و بلاغت فاصله‌ی معنا داری ست که احتمالا به سیر تجارب شاعر بر می‌گردد.
شاعر آثار «سال‌های تاکنون» و «آوازهای واپسین» با اشاره به سطح زیباشناختی آثار میرنوروز افزود: قصه‌های عاشقانه برساخته از تک‌بیت‌های میر نوروز روال عادی تاریخ نویسی بومی سرزمین ماست که نیاکان ما در آثار نوابغ و نخبگان به بازکاوی رویاهای خویش می‌پرداختند.
 
◽بازکاوی آثار شاعرانی چون میرنوروز مقوم زبان فارسی است
ساسان والی زاده، نسخه شناس و فعال فرهنگی و رسانه ای هم که در نشست ایوار به عنوان کارشناس مجری حضور داشت گفت: جورچین گنجینه زبان فارسی با بازکاوی آثار شاعرانی چون میرنوروز کامل می شود و کشف و معرفی این آثار مقوم زبان فارسی است.
شاعر کتاب «هانا و بوطیقای ایوار» درباره جایگاه زن در آثار میرنوروز گفت: میرنوروز شاعری است که زندگی در آثار او نبض تندی دارد.زن ستایی در شعر میرنوروز لطافتی دلنشین به اشعار او داده است، آنچنانکه با آشنایی زدایی در شعر،  استعاره «هِل» را برای معشوق به جای تصویر تکراری «گُل» به کار می برد که توجه به ارجاعات مفهومی و آرامش بخشی این واژه نشان از معماری لطیف ذهن این شاعر دارد.
والی زاده همچنین درباره نشست های ایوار توضیح داد که  این حرکت فرهنگی مستقل هر ماه با نکوداشت یک چهره یا بازکاوی یک مسئله فرهنگی سعی در بازآفرینی و معرفی فرهنگ لرستان در آیینه هویت و فرهنگ ملی دارد.


انتهای پیام/