آلمان: در شرایط موجود ارسال تسلیحات به عربستان ممکن نیست

وزیر خارجه آلمان ادامه روند صادرات تسلیحات به عربستان را منوط به تحولات آینده از جمله در یمن دانست. ۱۹ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۲:۴۳ بین الملل اروپا آسیای غربی نظرات - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، "هایکو ماس"، وزیر امور خارجه آلمان در مصاحبه‌ای با روزنامه "تاگس اشپیگل"، در واکنش به تهدیدات اخیر دولت ترکیه علیه خبرنگاران و توریست های آلمانی گفت: اینکه خبرنگاران از کار ممانعت شوند با درک و فهمی که ما از آزادی مطبوعات داریم منطبق نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گفته ماس اینکه برخی از خبرنگاران آلمانی و دیگر کشورهای اروپاییی نمی توانند آزادانه کار خود را در ترکیه دنبال کنند برای ما قابل قبول نیست. بدون مطبوعات انتقادی هیچ دموکراسی آزادی وجود ندارد.

ماس در پاسخ به این پرسش که این گونه اقدامات چه مفهومی برای مناسبات بین آلمان و ترکیه دارد گفت: برای ما روشن است و ما همچنان از این مسئله که خبرنگاران بتوانند همچنین در ترکیه بدون محدودیت کار کنند حمایت می کنیم. این را همچنین همتای ترک من می داند. برای بحث درباره چنین مسائل مهم و حساسی ما علاقه زیادی به مذاکرات سازنده با ترکیه داریم.

هایکو ماس در بخش دیگری از این گفتگو در پاسخ به این پرسش که مسئولیت وزارت امور خارجه که شما حدود یک سال عهده دار آن هستید چه تغییراتی در شما ایجاد کرده است گفت: من امیدوارم که این مسئولیت من را حداقل به عنوان انسان تغییر ندهد. یکی از چالش های بزرگ برای هر کسی که در عرصه سیاست فعالیت می کند جلوگیری از این مسئله است که مسئولیت و یا قدرت او را عوض نکند.

وی درباره اینکه شما چه تغییراتی را در این سمت ایجاد کردید گفت: ما چندین اولویت جدید را در این مسئولیت مد نظر قرار دادیم. اعتقاد راسخ من این است که باید همه اقدامات لازم را انجام دهیم تا اروپا را منسجم و موثرتر کنیم. تنها این گونه است که ما در عرصه بین المللی این شانس را داریم تا از علایق و منافع خود حمایت کنیم. طبیعتا ما همچنین به قاره های دیگر نیاز داریم. برای مثال ما ابتکار عمل هایی را مدتها قبل از تحولات اخیر در ونزوئلا در آمریکای لاتین در دستور کار قرار دادیم.

درخواست 54 سازمان حقوق بشری برای آزادی فعالان زن عربستانیشهادت 3 عضو یک خانواده یمنی در حملات عربستان

وی افزود: در آمریکای لاتین پتانسیل هایی وجود دارد که سیاست خارجی آلمان و اروپا هنوز بهتر می تواند از آن استفاده کند. در ضمن آلمان از اوایل سال جاری میلادی به مدت 2 سال عضو شورای امنیت سازمان ملل شده است. در این مسئولیت ما برنامه هایی را در دستور کار قرار داده ایم. بخصوص ما مسئله کنترل تسلیحات را دوباره در دستور کار قرار خواهیم داد.

ماس با توجه  به تحولات اخیر ونزوئلا درباره امکان نفوذ اروپا بر روند این تحولات نیز گفت: این مسئله بسیار مهم است که فشارهای بین المللی بر دولت ونزوئلا همچنان بالا باقی بماند. ما در اتحادیه اروپا آماده ایم در صورت لزوم تحریم های بیشتری را علیه این کشور اعمال کنیم. ما خود را در بازی زمانی که مادورو در پیش گرفته وارد نمی کنیم. حمایت ما از خوان گویدو، مسئله ای غیر قابل انکار است. اینکه دولت ونزوئلا سفیر ما را از این کشور اخراج کرده است هم تغییری در این موضع ما ایجاد نمی کند.

وی این اقدام دولت ونزوئلا را غیر قابل درک دانسته و تاکید کرد که این اقدام تنها شرایط را متشنج تر کرده و تاثیری بر آرام کردن اوضاع ندارد.

ماس درباره اینکه در طول یک ساله دوران وزارت امور خارجه اش تا چه اندازه خوب عمل کرده است نیز گفت: در نهایت باید دیگران در این باره نظر بدهند. برای من مهم بود که نه تنها با کشورهایی که با هم هم عقیده بودیم بلکه همچنین با شرکای سخت اعتماد سازی کنیم. ما سهم خود را در تلاش ها برای حل بحران های این جهان از جمله در اوکراین و خاورمیانه انجام می دهیم.

وی افزود: ما از جمله یک شریک مهم در تلاش ها برای پایان جنگ در یمن هستیم. ما در برلین یک کنفرانس پایداری را سازمان دهی کرده ایم تا از سازمان ملل در فرآیند صلح حمایت کنیم. ما همه اقدامات را انجام می دهیم تا احزاب دشمن را بر سر میز مذاکره بیاوریم. شرکای ما هم تعهد و قابلیت اطمینان ما برای حفظ نظم مبتنی بر قاعده و قانون را می بینند و بنابراین آن ها به سیاست خارجی آلمان که در آینده بتواند به حل اختلافات بین االمللی کمک کند اعتماد دارند. این مسئله نفوذ سیاسی ما را افزایش می دهد.

وی درباره تصمیمات دولت آلمان برای توقف صادرات تسلیحات به عربستان سعودی نیز گفت: ابتدا ما تصمیم گرفته ایم که همچنین در ماه مارس هم هیچ گونه کالای تسلیحاتی به عربستان تحویل ندهیم. ما نه تنها صادرات جدید به عربستان را متوقف کرده ایم بلکه مجوز صادرات قبلا تصویب شده به این کشور را هم لغو کرده ایم. ما این اقدام را نه تنها با توجه به پرونده قتل جمال خاشقچی ، روزنامه نگار منتقد آل سعود انجام داده ایم بلکه می خواستیم فشار ایجاد کرده و این مسئله را آشکار کنیم که از عربستان و امارات متحده ایفای نقش در فرآیند صلح در یمن را انتظار داریم. ما در این راستا به آینده می نگریم.

وی درباره تصمیمات آلمان برای ادامه صادرات تسلیحات به عربستان هم گفت: این امر به تحولات آینده مرتبط است. در حال حاضر شرایط برای این گونه صادرات تسلیحات به عربستان قابل توجیه نیست.

وزیر امور خارجه آلمان در ادامه درباره سیاست صادرات تسلیحات سختگیرانه آلمان که فرانسه و انگلیس به آن انتقاد دارند نیز گفت: ما باید بین تولیدات تسلیحات که به صورت مستقل ایجاد می کنیم و پروژه های مشترک که بخشی از آن را عرضه می کنیم تفاوت قائل شویم. هیچ مسئله ای برای ارسال تسلیحات به شرکای ما در ناتو وجود ندارد. مشکل پروژه های مشترک همچنین تکنیکی است. این نمی تواند راه حل باشد که ما بخش ها  یا قطعات یدکی را دیگر عرضه نکنیم و به این ترتیب مثلا تحویل ها به اسپانیا و یا لهستان مسدود شود. ما باید از این گونه آسیب های اجباری جلوگیری کنیم. در این زمینه ما بین قطعات یدکی که از جمله باید به عربستان سعودی برود و آن هایی که باید به ناتو و یا کشورهای معادل برود تفاوت قائلیم. در این باره ما با شرکای خود صحبت می کنیم.

وی در بخش پایانی این مصاحبه در پاسخ به این پرسش که آیا حزب شما آماده است قوانین سختگیرانه تسلیحاتی آلمان را به نفع همکاری های نزدیک با اروپا سست کند گفت: البته این تا به حال این گونه نبوده است که آلمان در برابر شرکای اروپایی خود تنها شرایط خود را اجرایی کند. اما روشن است که سیاست صادرات تسلیحات آلمان محدودیت هایی دارد و همچنین در آینده این طور باقی می ماند.

انتهای پیام/

R31356/P/S8,89,90/CT10 واژه های کاربردی مرتبط اخبار "عربستان سعودی" اخبار "آلمان"

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اخبار عربستان سعودی اخبار آلمان اخبار عربستان سعودی اخبار آلمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۰۵۳۹۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دینگونک؛ هیولایی مرموز که استعمارگران را می‌ترساند! (+عکس)

 این هیولاماهی وحشتناک بود، طول آن حداقل ۴ یا شاید ۵ متر بود. سر بزرگ آن بسته به اینکه از چه کسی و در چه زمانی می‌پرسیدید، شکلی شبیه پلنگ، سگ یا سمور داشت. این حیوان از دم قوی و پهن خود برای عبور از جریان رودخانه‌های شرق آفریقا استفاده می‌کرد.

به گزارش فرادید، برخی گزارش کرده بودند که عاجش مثل عاج یک شیر دریایی سفید و بلند و فلس‌هایش مانند یک آرمادیلو نفوذناپذیر بود. پاهایش به بزرگی یک اسب آبی بود. بله تعجب نکنید این ماهی چهارپا داشت، اما چنگال‌هایش به تیزی چنگال‌های تی‌رکس بود! جان آلفرد جردن درباره پاهای این جانور می‌گوید: «همان ثانیه‌ای که روی دمش ایستاد، به قدری ترسیده بودم که نتوانستم به پاهای او دقت کنم.»

جردن در چادر نشسته بود و پیپ می‌کشید، در حالی که طوفان تابستانی در مستعمرات بریتانیا در شرق آفریقا کولاک می‌کرد. اوایل سال ۱۹۰۹ او این جانور قدیمی مخوف را توصیف کرده بود؛ جانوری که به گفته خودش آن را یک یا شاید چند سال قبل، حین شنا کردن وسط انشعابی که دریاچه ویکتوریا را تغذیه می‌کرد، دیده بود.

اینطور به نظر می‌رسید که جردن، شکارچی معروف حیوانات بزرگ بریتانیایی و شکارچی بدنام عاج، مشغول آب و تاب دادن به داستانی برای میزبانش، اِدگار بیچِر برانسون، شکارچی آمریکایی است. اما برانسون از کارکنان جردن پرس و جو کرد و فهمید گزارش‌های آن‌ها متفاوت است. او گزارش داد برخی از مردم بومی سواحل شمالی دریاچه ویکتوریا این هیولاماهی را «دینگونِک» می‌نامند. 

جردن تنها مسافر سفیدپوستی نبود که از مواجهه با دینگونک خبر می‌داد. سال ۱۹۰۰، کلِمِنت هیل، ناظر بریتانیایی تحت‌الحمایه آفریقا، سوار یک کشتی بخار در آب‌های شمال شرقی دریاچه ویکتوریا بود که چیزی با سر و گردن از اعماق دریا بیرون آمد و سعی کرد یک ملوان را از سینه کشتی بیرون بکشد.

یکی از نویسندگانی که داستان را پس از مرگ هیل بازگو کرده، خاطرنشان میکند: «او کاملاً مطمئن بود این جانور تمساح نیست.» این گزارش به داستان‌های افراد دیگر از مواجهه‌شان با این هیولاماهی، به افسانه‌های رو به رشد دینگونک در دهه ۱۹۱۰ اضافه شد. 

گفته می‌شود دینگونک‌ها در انشعابات دریاچه ویکتوریا زندگی می‌کنند، مانند رود ویکتوریا نیل، نزدیک جینگا، اوگاندا که در تصویر می‌بینید

این لحظه‌ای بود که اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیدند که در آفریقا هر چیزی ممکن است پیدا شود، مهم نیست چقدر ترسناک یا خارق العاده! این خاک فقط زیستگاه فیل‌ها و اسب‌های آبی نبود، بلکه محل زندگی فیل‌ها و اسب‌های آبی کوتوله نیز بود که اکنون در باغ وحش‌های لندن و نیویورک به نمایش گذاشته شده‌اند. برای ذهن استعماری کاملاً منطقی بود که هنوز در اعماق آفریقا چیزهای زیادی برای کشف کردن وجود دارد. 

سال ۱۹۱۷، جردن درباره رویارویی با یک دینگونک نوشت: «مقابل من یک هیولای کاملاً ناشناخته وجود داشت که من نخستین نفری بودم که باید آن را ضبط می‌کرد.» او همان رویکرد را به آن موجود داشت که اکثر کاشفان سفیدپوست در کل قاره آفریقا دارند: هیجان مالکیت بر او چیره شد. او تفنگش را بلند کرد و به دینگونک درست پشت گوش پلنگی اش شلیک کرد. به نظر می‌رسد تمام داستان‌های رویارویی یک کاشف سفیدپوست با این موجود با شکار به پایان می‌رسد. 

جردن نوشته است: «سپس یک اتفاق خارق‌العاده رخ داد. جانور برگشت و رو به ساحل، مستقیم به هوا پرید. قد آن در حالت ایستاده ۳ یا ۳.۶۵ متر به نظر می‌رسید. بعد از آن چه اتفاقی افتاد، نمی‌دانم، چون دل و جراتم را از دست داده بودم و داشتم با دست و پا زدن از ساحل بالا می‌رفتم.» جردن برای یافتن جسد موجودی که مطمئن بود کشته، باز به رودخانه بازگشت، اما جستجوی او بی‌فایده بود. 

بیشتر آنچه در دنیای انگلیسی زبان امروز در مورد باورهای مردم بومی در مورد دینگونک می‌دانیم، از طریق گزارشات همین کاشفان سفیدپوست و استعمارگر بدست آمده است. در آن گزارشات دست دوم و سوم، این موجود که نویسندگان غیربومی گاهی و شاید به اشتباه از آن به عنوان اُل-اوماینا و لوکوآتا یاد می‌کنند، هنوز هم ترسناک به نظر می‌رسد، اما حضور آن اغلب منادی خوشبختی، محصول عالی و گله‌ی پررونق و عدم‌حضور آن بدشگون است. 

اگر معنای ژرف و پنهان این داستان‌ها را درک کنیم، روشن است که جوامع بومی از چیز دیگری بسیار بیشتر می‌ترسیدند: موزونگو؛ یعنی خود خارجی‌ها. کسانی که هیولایی به نام لوکوآتا را می‌شناختند، معتقد بودند جهانگردان این موجود را با قصد و نیت و به‌عنوان وسیله‌ای برای قربانی کردن طاعون کشته‌اند و درست همانطور که انتظار میرفت، زمانی که جردن حدود سال ۱۹۰۸ به دینگونک شلیک کرد، یک بیماری مرگبار، جوامع بومیان ساحل شمالی دریاچه ویکتوریا را فرا گرفت.

وقتی دینگونک ناپدید شد، این جوامع آسیب دیدند. از این گذشته، آن‌ها از این موجود نمی‌ترسیدند: فقط مردان سفیدپوست در برابر این هیولاماهی، لرزه به جانشان می‌افتاد.

تا به امروز، هیچ مدرک علمی قطعی مبنی بر وجود دینگوک به دست نیامده است. با این حال، این موجود همچنان در افسانه‌ها و داستان‌های محلی در اطراف دریاچه ویکتوریا زنده مانده است.

کانال عصر ایران در تلگرام