به نقل از «فردا»

والدین جلوی بچه‌ها قربان‌صدقه هم بروند

تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۰۹۱۱۹۲

خبرگزاری فارس: محبت کردن پدر و مادر به یکدیگر شاید شیرین‌ترین و بهترین تصویری باشد که فرزندان یک خانواده می‌توانند شاهد آن باشند. اما این محبت کردن در بسیاری از موارد با بهانه‌هایی مثل حیا، خوبیت ندارد و یا درست نیست و خلاف تربیت است، حذف می‌شود. آیا واقعا خوبیت ندارد یک فرزند شاهد محبت والدینش به هم باشد؟ میزان ارتباط صمیمانه و حتی نوع پوشش والدین مقابل فرزندان باید چه میزان باشد؟ آیا قبح‌هایی که از گذشته به امروز رسیده‌ و تعریف شده درست است؟ در این صورت یک فرزند کجا و چگونه باید محبت به همسرش را بیاموزد؟ همه این‌ها سوالاتی بود که برای پاسخ‌ دادن به آ‌ن‌ها سراغ «حجت الاسلام سجاد کریمان» مشاور خانواده رفتیم تا جواب آن‌ها را بدانیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

رابطه عاطفی و محبت واقعی را نشان بدهید

قبل از هرچیز باید اشاره کنیم که درباره این موضوع لبه تیزی وجود دارد که آیا گفتگوهای عاطفی و محبت بین همسران با کارهایی مثل نوازشگری‌های لمسی همراه باشد یا نه؟ دقت نظر داشته باشید لطفا. در آغوش کشیدن، بوسیدن و رفتارهای فیزیکال دو وجه دارد. یک وجه فیزیکی و یک وجه عاطفی و انتقال محبت. یعنی وقتی من با نوازش موهای همسرم و لمس دست همسرم می‌توانم احساس یک رابطه عاطفی خوب و محبت خودم را بدون زمینه جنسی به فرزندانم نشان بدهم چرا این موضوع را از خانواده‌ام دریغ کنم؟ بچه‌ها باید محبت واقعی و عاطفه را بین پدر و مادرشان ببینند و خوشحال شوند و از این راه آرامش و امنیت خاطر بگیرند. اما خود پدر و مادر باید به این موضوع دقت داشته باشند که کدام رفتار عاطفی‌ست و کدام رفتار جنسی. شکل همه این رفتارها متفاوت است و خود زن و شوهرها این موضوع را به خوبی می‌دانند و به خوبی آن را درک می‌کنند و متوجه این تفکیک هستند. ما از ترس اینکه مبادا بچه‌های‌مان با دیدن چنین تصاویری ذهن‌شان درگیر شود، درک لذت محبت بین پدر و مادر را از آنها محروم می‌کنیم که به نظر بنده جفا در حق خودمان و فرزندان‌مان است. در حالی که باید بین رابطه عاطفی و رابطه جنسی مرز قائل شد.

 

حدیث کساء قربان صدقه رفتن اهل بیت برای هم است

موضوع پوشش در ادامه به ابراز محبت و علاقه والدین نیز ختم می‌شود. آیا در فضای اعتقادی و دینی ما از فرآیند گفتگوهای اهل بیت و ائمه معصومین می‌توان فهمید چطور باید با همسرمان رفتار کنیم؟ بله می‌توان فهمید. مثلا ادبیات حدیث کساء را اگر ملاحظه کنید شاهد قربان صدقه‌ رفتن‌هایی هستید که اهل‌بیت(ع) با آن ادبیات با هم حرف می‌زنند و به نوعی فدای هم می‌شوند. چقدر مودبانه و عاشقانه عشق ورزی‌های خودشان را توصیف می‌کنند. در حالی که بسیاری از این جملات محبت‌آمیز در جایی بیان می‌شود که دیگرانی هم حضور دارند و این ادبیات را می‌شنوند. در عباراتی که حضرت رسول برای حضرت زهرا(س) دارند اگر دقت کنید می‌بینید چقدر قربان‌صدقه‌ رفتن‌های عمیقی وجود دارد. یک بار از این منظر به این جملات توجه کنید و با این زاویه دید آن را بخوانید.

حواس‌تان به لباس پوشیدن‌تان باشد

اگربچه‌های ما در خانواده‌ای بزرگ شوند که از همان بدو به دنیا آمدن و چشم باز کردن، با رعایت شرایط شرعی در فضای خانواده خو بگیرند، فرآیند بلوغ‌شان دیگر در جریان بزرگسالی با کنجکاوی و دید زدن بدن‌های دیگران اتفاق نخواهد افتاد. من موردهایی از مراجعینم دارم که چون قالب‌های پوشش را جلوی بچه‌های خود به‌خوبی و به‌درستی رعایت نکرده‌اند، فرزند سالمی را به لحاظ جنسی و روانی تربیت نکرده‌اند و این بچه‌ها در بزرگسالی دچار مشکل شده‌اند. پسربچه‌هایی را می‌بینیم که در سن ۱۲ یا ۱۳ سالگی به پدر و مادرشان می‌گویند که مادرجان لطفا لباس پوشیده‌تری بپوش. چرا این اتفاق می‌افتد؟ چون تا سن ۱۲ سالگی آن تکانه‌های جنسی و هیجانی فعال نیست و بعد از این سن ایجاد می‌شود و کافیست این خیال‌پردازی‌ها با دیدن تصاویر نامناسبی در اینترنت یا خیابان فعال شود. البته ما در شرع‌مان این مساله را نداریم که پوشش جلوی بچه‌ها باید خیلی زیاد باشد. مثلا بعضی از خانواده‌ها به دختر نوجوان‌شان اجازه نمی‌دهند جلوی برادر خودش بدون روسری باشد. این کار هم درست نیست. شما می‌توانید استفتاء کنید که به هیچ عنوان چنین چیزی وجود ندارد. ممکن است به لحاظ عرفی پوشش نوع دیگری را انتخاب کنیم اما شرع حدش مشخص است. 

 

والدین باید لذت رابطه عاطفی و عاشقانه را به فرزندان خود بیاموزند

ما ادبیات روان عشق‌ورزانه و ابراز محبت بین خود را در خانواده خودمان محدود می‌کنیم با نگرانی از اینکه نکند بچه‌های‌مان ذهن‌شان به خطا برود در صورتی که با خطای بسیار بزرگتری مواجه می‌شویم. ما الان با آسیب بزرگی روبرو هستیم به نام عدم تمایل جوانان به ازدواج. یعنی بچه‌های ما برای ازدواج و تشکیل خانواده تمایل‌شان را کم کم از دست می‌دهند و تصویر مثبتی از ازدواج ندارند. بچه‌های ما به خاطر مشکلات حاشیه‌ای که ازدواج می‌تواند برایشان به وجود آورد ذهنیت‌شان نسبت به آن منفی می‌شود و نمی‌دانند تمایلات عاطفی و جنسی‌شان را از چه طریقی باید تامین کنند. چه چیزی می‌تواند ما را از این وضع نجات بدهد؟ جواب این است: خانواده‌ها لذت بخش بودن رابطه عاطفی و عاشقانه خودشان را در معرض دید بچه‌ها بگذارند. یعنی با محبت حرف زدن و قربان‌صدقه هم رفتن و حتی نوازشگر بودن، بسیار می‌تواند کمک کننده باشد.

 

بچه‌ها را از لذت دیدن روابط محبت‌آمیزتان محروم نکنید

در بسیاری از جلسات تربیت فرزند به خانواده‌ها عرض می‌کنم که هرچقدر می‌توانید پیام‌های محبت‌آمیزتان را در جلوی نگاه فرزندتان داشته باشید. بچه‌ها دعواها و جرو بحث‌های پدر و مادر را در خانه می‌بینند اما محبت و آشتی ما را نمی‌بینند. برای همین تصویرشان از ما پر از پرخاش و دعواست و احساسات خوب متبادر کردن و محبت کردن را نمی‌بینند و همه این‌ها نکاتی است که ما از آنها کم بهره شده‌ایم به خاطر اینکه در یک فضای منطقی غرق شده‌ایم و تصورات غلطی از یک رابطه محبت‌آمیز پیدا کرده‌ایم. تصور غلطی که فکر می‌‌کنیم اگر جلوی فرزند خودمان وارد یک فضای عاطفی شویم موجب تحریک فرزند خودمان می‌شویم. خیر بلکه شما باعث تهییج او می‌شوید تا وقتی بزرگ شد برای ازدواج، علاقه مند باشد. شما باعث آموزش او می‌شوید که وقتی به سن ازدواج رسید، بداند که با همسر خودش چگونه رفتار کند. رابطه عاطفی خواندنی نیست. رابطه عاطفی را باید ببینم تا یاد بگیرم. هرچقدر هم آموزش تاثیرگذار باشد، آن چیزی که در دیدن یک رابطه عاطفی می‌تواند تاثیرگذار باشد در ذهن بچه‌های ما ماندگار می‌شود. پدر و مادر این موضوع را از بچه‌هایشان محروم نکنند چون آسیب‌هایش دامان خودشان را خواهد گرفت.

منبع: فردا

کلیدواژه: والدین فرزندان رابطه عاطفی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۰۹۱۱۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مطابق با سیره امام صادق(ع) نهی از منکر باید همراه با محبت باشد

خبرگزاری مهر-گروه دین و اندیشه: فردا ۲۵ شوال سالروز شهادت صادق آل محمد (ص) رییس مذهب شیعه جعفری است. امام صادق (علیه السلام) در سال ۱۴۸ قمری به دست عوامل منصور دوانقی مسموم شد و بر اثر آن، به شهادت رسید.

برای تبیین سیره تبلیغی امام صادق (ع) باید مقدماتی در خصوص تبلیغ صحیح بیان کرد. تبلیغ به معنای رساندن پیام به فرد یا افراد است. خداوند در آیه ۵۴ سوره نور می‌فرماید: «قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَیْکُمْ مَا حُمِّلْتُمْ وَإِنْ تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا وَمَا عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ»، همچنین در آیه ۱۸ سوره عنکبوت می‌فرماید: «وَإِنْ تُکَذِّبُوا فَقَدْ کَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِکُمْ وَمَا عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ». در هر دو آیه از «الْبَلَاغُ الْمُبِینُ» استفاده شده و اساساً از شئونات رسالت، تبلیغ و رساندن پیام است و این رساندن اینگونه نیست که حرفی روی هوا زده شود، بلکه مقصود آن است که باید پیام بر دل‌ها اثر کند.

تبلیغ، عناصر و مولفه‌هایی دارد. هرکسی که مشغول کار تبلیغی می‌شود در واقع می‌خواهد پیام مهمی را برساند. از جمله عناصر مهم دیگر تبلیغ، پیام رساننده و در وهله بعد کسی است که پیام را دریافت می‌کند.

همچنین شیوه رساندن پیام و اینکه از چه ابزار و شیوه‌ای برای بیان پیام استفاده می‌شود از اهمیت برخوردار است. در تبلیغ رساندن پیام است که اهمیت دارد؛ پس از مقدماتی که به آن اشاره شد به سیره تبلیغی امام صادق (ع) می‌رسیم که درباره تمامی مؤلفه‌های یاد شده می‌توان نظر امام را جویا شد و پیگیری کرد. طبیعتاً الگو قرار دادن آن حضرت تأثیر بسزایی در امر تبلیغ دین دارد.

عمیق بودن و کوتاه بودن پیام اهمیت به سزایی دارد، امام صادق (ع) این مولفه‌ها را در قالب موضوعاتی نظیر امام شناسی، مبارزه با انحرافات و مبارزه با طاغوت و ظلم و ستم، وحدت و برادری، تاکید بر مواسات و حمایت از نیازمندان و بسیاری از امور مهم دیگر بیان می‌فرماید و همه این پیام‌ها موضوعیت دارند، از سوی دیگر مبارزه با غلات را در دستور کار خود قرار می‌دهد، یعنی کسانی که پیام غلط و دروغ را در جامعه می‌پراکنند، افرادی که در امر محبت به اهل بیت (ع) اهل افراط هستند و آنان را در جایگاه خدایی می‌نشانند.

در شرایط امروز ابزارها متفاوت شده و تبلیغ در قالب‌های مختلف از جمله فضای مجازی نمود یافته و با شکل سنتی خود فاصله فراوانی گرفته است، بنابراین مبلغ باید پیام را در روزگار کنونی به بهترین شکل به مخاطب منتقل کند. مبلغ نباید از ناملایمات خسته شود و باید به حرفی که خود می‌زند باور داشته و به آن عمل کند، باید صبور باشد و با سعه صدر به سوالات پاسخ بگوید. این موارد را در بیانات و سیره امام صادق (ع) می‌توان یافت.

مساله دیگری که در مورد مبلغ اهمیت دارد و در سیره امام صادق (ع) به وضوح نمایان است، عامل بودن به آن چیزی است که مبلغ مردم را به آن دعوت می‌کند، به بیان دیگر عالم عامل بودن؛ لذا امام صادق (ع) می‌فرماید: «کونوا دعاة الناس بغیر ألسنتکم» (با غیر زبان‌هایتان مردم را دعوت کنید). این بدان معناست که باید در مقام عمل مردم را دعوت کرد؛ مردم باید مشاهده کنند که مبلغ خود اهل عمل است و به سخنانی که مطرح می‌کند عمل کرده و صرفاً شعار نمی‌دهد. امام صادق (ع) در حدیث دیگری نیز همین مساله را مورد توجه قرار داده و می‌فرماید با عمل خود بدون اینکه سخن بگویید و به صورت خاموش، مردم را به سنت ما اهل بیت دعوت کنید.

«مفضل بن عمر» از شاگردان و اصحاب امام صادق (ع) بود، روزی در خیابان دو نفر را مشاهده کرد بر سر موضوع ارث با یکدیگر دچار اختلاف شده بودند، مفضل این دو را به منزل خود دعوت کرد و پس از حل مشکل آنها و فیصله دادن دعوا با پرداخت ۴۰۰ درهم از جیب خود گفت: این درهم‌ها برای من نیست بلکه از آن امام صادق (ع) است که این مبلغ را نزد من گذاشته است تا با آن مشکلات شیعیان را حل کنم؛ این رویکرد امام در واقع همان اقدام عملی است.

از سوی دیگر مبلغ باید انسان زیرکی باشد و به راحتی دچار فریب نشود. این سیره امام صادق (ع) است، برای مثال در برخورد با ابومسلم، ابوسلمه خلال و بسیاری از موارد دیگر حضرت متوجه شدندکه آنان به دنبال مطامع سیاسی خود هستند و لذا حضرت در زمین این افراد بازی نکردند؛ یک مبلغ نیز باید چنین باشد و با شناخت موقعیت و زمان و مکان سخن بگوید، از سوی دیگر توجه به تبلیغ آشکار و پنهان نیز اهمیت دارد. امام صادق (ع) با توجه به شرایط آن روزگار تبلیغ پنهانی را هم تجربه کردند، همچنین با توجه به موقعیت خاصی که از نزاع میان بنی امیه و عباسیان پیش آمده حوزه علمیه بزرگی را سامان داده و شاگردان متعددی را تربیت کردند؛ همچنین به پرسش‌ها در قالب برگزاری مناظرات پاسخ گفته و با افرادی چون ابن مقفع، سفیان ثوری و … مناطره داشتند.

مطابق با سیره امام صادق (ع) امر به معروف یا نهی از منکر باید همراه با محبت باشد. در دوران زندگی آن امام همام ابوبصیر از یاران نزدیک امام صادق (ع) می‌گفت: مرا همسایه‌ای بود که مرتکب کارهای ناشایست متعدد می‌شد به درخواست خودش حال وی را برای امام بازگو کردم. حضرت فرمود: به او بگو که: «آنچه را که تو بر آن هستی واگذار و من از برای تو بر خدا بهشت را ضامن می‌شوم؛ دَعْ مَا أَنْتَ عَلَیْهِ وَ أَضْمَنَ لَکَ عَلَی اللَّهِ الْجَنَّةَ».

به شقرانی به اعتبار اینکه یکی از اجدادش برده بوده و رسول خدا او را آزاد کرده بود «مولی رسول اللّه» می‌گفتند و این افتخاری برای وی بود. امام با کمال محبت به ایشان فرمود: «کار خوب از هر کسی خوب است، ولی از تو به واسطه انتسابی که با ما داری و تو را وابسته به خاندان رسالت می‌دانند خوب‌تر و زیباتر است. و کار بد از هرکس بد است، ولی از تو به خاطر همین انتساب زشت‌تر و قبیح‌تر است»

نکته دیگر آن است که در امر تبلیغ باید مخاطب شناس باشیم، امام صادق (ع) همواره نسبت به جوانان تاکید داشت و آنان را به کسب معارف دین و دانش اندوزی دعوت می‌کرد. توجه به مخاطبان جوان از جمله مسائلی بود که حضرت به آن توجه داشت؛ همچنین توجه به ظرفیت روحی افراد در انتقال یک پیام، امام صادق (ع) فرمود: کسانی که ایمان کامل‌تری دارند نباید از دیگران بیشتر از ظرفیتشان انتظاری داشته باشند.

اما یکی از مهمترین روش‌ها در سیره تبلیغی امام صادق (ع) آن است که ایشان در لحظات خاص پیام را منتقل می‌کنند؛ برای مثال حضرت در لحظات پایانی عمر مبارک خود، اقوام و نزدیکان را فراخوانده فرمودند: شفاعت ما اهل بیت به کسی نمی‌رسید که نمازش را سبک بشمارد؛ همچنین در باب زمان شناسی می‌توان به بهره‌برداری حضرت از مجلس عزای امام حسین (ع) اشاره داشت، رساندن پیام و بیان مطالب مختلف در ایام حج، بنابراین مکان و زمان اهمیت بسزایی در انتقال پیام دارد. در نهایت باید بر این نکته تأکید کرد که تبلیغ و رساندن پیام عناصری دارد. این عناصر تک تک باید مورد توجه قرار بگیرند تا پیام به درستی منتقل شود، همه این موارد در سیره امام صادق (ع) قابل مشاهده است.

کد خبر 6083774