ایرانی از آمریکا گفت و نروژی فقط از کشور خودش

ساعت24 -شورای راهبردی روابط خارجی یک‌نهاد مشورتی است که چند سال پیش از سوی مقام رهبری تأسیس شد تا با بررسی و پژوهش در مناسبات خارجی ایران به دولت و سایر نهادها کمک کند .

این شورای راهبردی برای رسیدن به هدف‌های تأسیس خود ازجمله کارهایی که می‌کند یکی هم برگزاری با دیپلمات‌ها و مقام‌های سیاسی کشورهای دیگر باهدف استفاده از تجربه‌های آن‌هاست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شورای راهبردی روابط خارجی به‌تازگی از  سفیر نروژ در ایران دعوت کرد تا درباره سیاست‌های انرژی نروژ و چگونگی استفاده این کشور از درآمدهای حاصل از صادرات نفت در نروژ سخن بگوید. از سوی ایران نیز دکتر عبدالرضا فرجی راد، مدیرکل شورای راهبردی روابط خارجی سخنرانی کرد. سایت شورا بخش‌هایی از سخنان دیپلمات  نروژی و پژوهشگر ایرانی را بر روی سایت خود قرار داده است. یک نگاه حتی از سر اشاره کافی است به تفاوت‌های بنیادین نگاه این دو نفر پی برد. مقام نروژی مطابق با این سخنرانی فقط در باره آنچه درکشورش درباره نفت و درآمدهای آن گذشته وبرنامه های این کشور در آینده سخن گفته است و کاری به اینکه روسیه یا آمریکا چه می کنند نداشته است . دربرابر مقام ایرانی اما به جای اینکه درباره چگونگی استفاده ایران از درامدهای نفت سخن بگوید از برنامه های آمریکا و از برنامه های روسیه و اینکه نفت یک کالای ژئواستراتژیک شده است سخن گفت. مقام نروژی با صراحت می گوید : "اگرچه نفت به‌عنوان اهرمی سیاسی در سراسر جهان استفاده شده است، اما سیاست خارجی نروژ این است که از انرژی به‌عنوان اهرم سیاسی استفاده نکند. در واقع، نروژ نه تنها قصد ندارد تجارت را با سیاست گره بزند، بلکه به دیگر کشورها برای مدیریت منابع انرژی آن‌ها نیز کمک می‌کند." درمقابل مقام ایرانی درباره برنامه های سیاسی آمریکا در بازار جهانی نفت گفت و اینکه ترامپ چه نقشه هایی دارد. بخش‌هایی از سخنان این دودیپلمات را به نقل از سایت شورای راهبردی روابط خارجی نقل می کنیم تا تفاوت دیدگاهها به چشم بیاید.

لارس نوردروم، سفیر نروژ در ایران در نشست «برجام و ژئوپلیتیک انرژی» که به میزبانی سایت شورای راهبردی روابط خارجی برگزار شد، اظهار داشت: نروژ نه فقط به خاطر برخورداری از منابع نفتی که به دلیل برخورداری از بزرگ تفاوت ‌ترین صندوق بازنشستگی و کمک‌های توسعه‌ای در جهان شناخته می‌شود.به گفته وی، صندوق بازنشستگی نروژ با جذب درآمدهای نفتی، به سرمایه‌گذاری‌های کلان در نروژ کمک می‌کند و از آن برای سرمایه گذاری در حوزه‌های مختلف اقتصادی و توسعه از جمله کمک به 9000 شرکت کوچک نروژی استفاده می‌شود.لارس نوردروم درباره نگاه نروژ به انرژی در معادلات سیاسی و اقتصادی جهان هم گفت: نروژ به امنیت کشورهای مصرف‌کننده توجه ویژه‌ای دارد. این کشور سومین صادرکننده گاز جهان است و حدود 25 درصد نیاز اروپا را تأمین می‌کند. امروز همه گاز صادراتی نروژ به اروپا ارسال می‌شود و تأمین بین 30 تا 40 درصد مصرف گاز کشورهایی مثل انگلیس آلمان و... را بر عهده دارد.وی افزود: در این سال‌ها، اگرچه نفت به‌عنوان اهرمی سیاسی در سراسر جهان استفاده شده است، اما سیاست خارجی نروژ این است که از انرژی به‌عنوان اهرم سیاسی استفاده نکند. در واقع، نروژ نه تنها قصد ندارد تجارت را با سیاست گره بزند، بلکه به دیگر کشورها برای مدیریت منابع انرژی آن‌ها نیز کمک می‌کند. در همین راستا، برنامه نفت برای توسعه نروژ با کمک سایر کشورها باعث کاهش فقر خواهد شد. این برنامه بیشتر در راستای کمک به توسعه زیرساخت‌ها عمل می‌کند. شرکت‌های خصوصی و عمومی نروژ با کشورهای شریک وارد معامله می‌شوند و این طرح را دنبال می‌کنند. در حال حاضر، این طرح در 12 کشور که عمدتاً آفریقایی هستند، اجرایی شده است.وی درباره واکنش احتمالی نروژ در صورت مواجه شدن با تحریم‌های مشابه ایران در بخش انرژی اظهار داشت: مهم است که ما بدانیم چقدر به انرژی وابسته هستیم. در حوزه وابستگی به درآمدهای انرژی وضعیت نروژ با ایران قابل مقایسه نیست. چون نروژ تنها 40 تا 50 سال است که در حوزه انرژی فعال شده است؛ بنابراین اگر نروژ در این خصوص تهدید شود، سخت است که پیش‌بینی کنیم چه تغییرات اساسی در نروژ و اقتصاد آن ایجاد خواهد شد. با این حال نروژ درآمد نفت خود را به دارایی‌های مالی تبدیل کرده است تا خود را برای هر گونه تهدید آماده کند.سفیر نروژ در ایران درباره موضع نروژ در قبال خروج آمریکا از برجام گفت: نروژ تابع قانون اتحادیه اروپاست، بنابراین باید تعهدات نروژ در قبال برجام ادامه یابد. اگرچه دولت نروژ آشکارا تأسف خود را از تصمیم دولت آمریکا برای خروج از برجام اعلام کرده است، اما شرکت‌های نروژی که در آمریکا فعال هستند، دیگر از ترس تحریم‌های این کشور قادر به صادرات فناوری‌های خود به ایران نخواهند بود.

صحبت های ایرانی

عبدالرضا فرجی راد، مدیرکل شورای راهبردی روابط خارجی نیز در این نشست درباره اهمیت انرژی در عصر جدید اظهار داشت: در دنیای امروز تحولات مربوط به انرژی خیلی سریع اتفاق می‌افتد؛ چنانکه می‌توان گفت این تحولات از جنبه استراتژیک به ژئوپلیتیک گرایش دارد.وی افزود: زمانی نفت خلیج فارس برای آمریکا اهمیت استراتژیک داشت، چنانکه اگر نفت این منطقه به آمریکا صادر نمی‌شد، تمام صنایع آمریکا دچار مشکل می‌شد، اما امروز اگر نفت آرامکوی عربستان به آمریکا صادر نشود، اتفاق قابل توجهی در صنعت آمریکا نخواهد افتاد و این کشور خلأ نفت عربستان را با نفت تولیدی خود جبران خواهد کرد و حتی آمریکا امروز یکی از صادرکنندگان عمده انرژی در جهان از جمله به اروپا است.سفیر سابق ایران در نروژ درباره تأثیر نفت بر بازی قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی گفت: امروز اهمیت انرژی به سمت ژئوپلیتیکی شدن حرکت کرده است؛ یعنی انرژی تا حد زیادی سیاسی شده و کشورها از آن در راستای منافع خود بهره می‌برند؛ یعنی انرژی امروز نقش قدرت را در حوزه‌های سیاسی از جمله برای تضعیف رقبا یا پیروزی در انتخابات بازی می‌کند. در همین راستا، دونالد ترامپ به‌شدت اوپک را تهدید می‌کند که قیمت نفت را پایین بیاورد، چرا که اگر قیمت نفت در اوپک بالا برود، قیمت بنزین در آمریکا افزایش خواهد یافت و این امر می‌تواند در انتخابات آینده آمریکا تأثیر بگذارد؛ بنابراین انرژی به‌عنوان یک عامل متغیر جغرافیایی در سیاست نقش بازی می‌کند. فرجی راد درباره نقش آینده اوپک در معادلات نفتی جهان اظهار داشت: اوپک در حال تحول است، چنانکه روس‌ها درصدد هستند تا با تحول اوپک نقش خود را در حوزه نفت افزایش دهند. از سوی دیگر نقش عربستان در آینده اوپک کاهش خواهد یافت و روسیه به‌عنوان یک تولیدکننده انرژی نقش بیشتری را در حوزه انرژی جهان ایفا خواهد کرد. اروپا نیز نمی‌خواهد در حوزه انرژی صرفاً وابسته به روسیه باشد و در این زمینه می‌خواهد تنوع ایجاد کند. همچنان که آن‌ها می‌خواهند ایران به‌عنوان یکی از صادرکنندگان انرژی به اروپا باقی بماند. خط لوله انتقال مورد نظر آن‌ها برای صادرات انرژی ایران نیز مسیر عبور لوله از ایران به عراق، سوریه و در نهایت حوزه مدیترانه است

منبع: ساعت24

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۰۷۷۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امنیت انرژی ایران در گرو استفاده صحیح مصرف کنندگان گاز

روح اله کهن هوش نژاد کارشناس انرژی در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه در یک تعریف ساده، به توانایی یک کشور برای تأمین تقاضای انرژی فعلی و آتی و همچنین تاب‌آوری در مقابل هرگونه اختلال در عرضه، امنیت انرژی گفته می‌شود، گفت: امنیت انرژی ایران با معضلی به نام ناترازی انرژی روبروست. بر اساس آمارهای رسمی، مهمترین ناترازی در حوزه گاز طبیعی است که حداقل ۷۰ درصد ترکیب منابع تأمین‌کننده انرژی کشور را تشکیل می‌دهد. در میان بخش‌های مختلف، دو بخش خانگی و صنعت هر کدام با حدود ۸۰ درصد، بالاترین وابستگی را به گاز طبیعی دارند. ناترازی گاز مخصوص زمستان نبوده و در سال گذشته حتی در تابستان نیز شاهد ناترازی بودیم. چنانچه متوسط ناترازی تابستان و زمستان را در نظر بگیریم، تولید باید ۱۰۷۵ میلیون مترمکعب در روز برسد که در حال حاضر حدود ۸۰۰ میلیون مترمکعب در روز است.

وی ادامه داد: نتیجه این مسأله افزایش مصرف سوخت مایع شامل گازوئیل و عمدتاً مازوت در صنایع بوده است. این در حالیست که تقاضا روبه فزونی بوده اما تولید به دلیل میدان پارس جنوبی به عنوان بزرگترین تأمین‌کننده انرژی هیدروکربنی عدم سرمایه‌گذاری و در دسترس نبودن فناوری‌های جدید به دلیل تحریم‌ها، روند نزولی داشته و به سختی می‌تواند حتی وضع موجود را حفظ کند.

به گفته این کارشناس انرژی چنانچه روند فعلی ادامه یابد و گاز همه بخش‌ها تأمین گردد و از صادرات صرف نظر شود، حداکثر تا افق ۱۴۱۰ نیازمند واردات گاز از جمله در قالب LNG خواهیم بود.

این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه دلایل دچار شدن به این ناترازی تحلیل‌های زیادی توسط صاحب‌نظران ارائه شده است خاطر نشان کرد: یکی از مهمترین دلایل را می‌توان فقدان حکمرانی یکپارچه انرژی دانست که علیرغم گذشت بیش از ۲۰ سال از تشکیل شورای عالی انرژی، ایجاد مجتمع‌های متعدد پتروشیمی با خوراک گاز و گازرسانی به اقصی نقاط کشور بدون آینده‌پژوهی نسبت به توان تولید آتی اشاره نمود. متقابلاً راهکارهایی برای درمان ناکارآمدی‌های موجود ارائه شده که به نظر می‌رسد در دسترس تر ین راهکار، افزایش بهره‌وری است.

هوش نژاد خاطر نشان کرد: مشکل پایین بودن بهره‌وری در تمامی بخش‌های به وضوح مشاهده می‌شود به گونه‌ای که بر اساس آمارهای وزارت نفت در سال ۱۴۰۰، چنانچه گاز مصرفی کشور را بر اساس ارزش حرارتی به معادل بشکه نفت خام تبدیل کنیم به حدود ۵ میلیون بشکه نفت در روز می‌رسیم که تقریباً ۱۵ درصد آن در مراحل مختلف تولید و عرضه تلف می‌شود که شامل اتلاف در شبکه برق که عمدتاً نیروگاه‌های گازی هستند و سوزاندن گاز مشعل می‌شود.

وی ادامه داد: شدت مصرف انرژی در ایران نیز بالا بوده و با مقایسه آمارهای جهانی به این نتیجه می‌رسیم چنانچه بخواهیم با همین سطح رفاه و تولید ناخالص ملی به متوسط جهانی شدت مصرف انرژی برسیم، حداقل باید ۳۰ درصد از مصرف گاز را کم کنیم که تقریباً ۱.۵ میلیون بشکه در روز (بیش از صادرات فعلی نفت) می‌شود که بسیار قابل توجه است. راهکارهای بهینه‌سازی انرژی را در یک تقسیم‌بندی کلی به راهکارهای قیمتی و غیر قیمتی تقسیم نمود.

به گفته این کارشناس انرژی تجربه راهکارهای قیمتی (افزایش قیمت و شوک و درمانی و امثالهم) در ایران ناکارآمد بوده و منجر به تشدید تورم و نارضایتی‌های اجتماعی شده است. به همین دلیل باید به سراغ راهکارهای غیر قیمتی برویم. یکی از مهمترین راهکارهای غیر قیمتی، اجرای پروژه‌های بهینه‌سازی انرژی و تأمین مالی این پروژه‌ها از طریق هدایت یارانه‌های دولتی به سمت این پروژه‌هاست که ممکن است در حال حاضر اقتصادی نباشند. این راه حل در دنیا تجربه شده و نتایج آن برای همگان آشکار شده است. در این زمینه خلأ قانونی وجود نداشته و طرح‌های مختلفی در داخل کشور وجود دارد لکن دولت‌ها هنوز از عهده اجرایی کردن آن بر نیامده‌اند.

کد خبر 6096837 فاطمه صفری دهکردی